De Blonde van Brasserie Thiriez…

Frans bier

Steenvoorde, Houtkerque, Hondschoote, Broxeele, Zegerscappel, Wormhout… Volbloed Vlaamse dorpen. Frans Vlaamse dorpen wel te verstaan. Het lijkt een contradictie dat Frans en Vlaams, maar dat is het zeker niet. Het volk rond Duinkerken voelt zich Vlaams, dat volk ís Vlaams. Je vindt dat terug in hun dialect, je vindt het terug in hun voortreffelijke bieren en streekgerechte. Bière Artisanale des Flandres staat er op deze fles, en dat is het. Ambachtelijk en traditioneel gebrouwen, niet meer en niet minder.

Van ouds her wordt er in Noord Frankrijk bier gebrouwen. Verderop in het land overigens ook wel. In Frankrijk bestaan honderden brouwerijen, en er komen er nog regelmatig bij. Veelal gaat het over kleine bescheiden brouwerijtjes, met een nadruk op kwaliteit, zelden op kwantiteit. In de Elzas en in Lotharingen, aan de grens met Duitsland, vind je de grote pilsners van Frankrijk. Aan de grens met Vlaanderen en Walonië maakt men dié types die wij vrijelijk Belgische bieren noemen.

Alex zwerft regelmatig door Frans Vlaanderen en Picardië, altijd op zoek naar sporen van Wereldoorlog Eén. Slagveldtoerisme bestaat, ook ik mag me er graag aan bezondigen. Bij Alex is het een soort tweede natuur geworden, dat aflopen van die rampgebieden, van die Schuldige Landschappen.

Van een van zijn laatste rijzen bracht Alex dit bier voor me mee, La Blonde d’Esquelbecq. Het betreft één van de acht soorten die er gebrouwen worden bij Brouwerij Thiriez te Esquelbecq, een plaatsje twintig kilometer onder Duinkerken.

Blond bier, niet gepasteuriseerd, niet gefilterd. Een bier van de hoge gisting, dat nagist op de fles dankzij een fors depôt. Het bier ruikt kruidig en wat naar citrusfruit. En koriander, meent Ellen. Ze kan best gelijk hebben, koriander wordt vaak gebruikt als smaakmaker in bieren. De smaak van het bier is fris, zacht en lichtzuur. En ook in de smaak komen de citroentjes terug.

Keurig bier, dat in ieder geval. Jammer dat dit soor brouwerijen zo klein zijn dat je haast zeker weet dat je hun producten nooit zult aantreffen, behalve dan in hun eigen streek. Ik ben zo onderhand wel benieuwd naar hun Kerstbier, of hun Vlaamde Rode…

© paul

Géén barbeque!

géén barbeque, gewoon pannetje met van alles

Tja, een beetje heel stil hier op dit weblog de laatste tijd. Weinig te melden, teveel werk, teveel gedoe allemaal hier. Voor vandaag besloten we rustig, samen te eten. Ik had wel zin in nog eens een keertje geroosterd vlees, misschien wel de laatste keer van dit zomerseizoen. Vandaag zouden de temperaturen hier in het Zuiden oplopen tot boven de 25 graden…Helaas, al toen ik huiswaarts keerde een voelde ik een drupje regen, eenmaal thuis, na nog een goed gesprek met De Jongste Bediende, merkten we dat de Herfst definitief heeft ingezet. Het regent, het zomerseizoen is voorbij. We kunnen nu alleen nog een mooie nazomer krijgen….

Onze roosterplannen moesten we dus plots omzetten; tot genoegen van Paul (hij heeft een hardgrondige hekel aan bbq en mooi zomerweer).

Ik besloot alle ingrediënten maar gewoon in een pannetje op het vuur te zetten.

6 Kleine worstjes, twee handjes vol kleine tomaatjes, een ui, wat knoflook, een paar olijven, veel basillicum, tomaatjes, uienringen een half pond kleine nieuwe aardappeltjes….Beetje olijfolie in de pan.. uitje…knoflook, worstje..aardappeltjes, tomaatjes erbij…enzovoorts….Maak er gewoon een mooi stoofpotje van.

En erbij, een flinke salade, groene sla, ruccola en daarover een dressing van de allerbeste olijfolie die je hebt en wat citroensap, peper en zout en grove mosterd.

Kopje espresso toe….

© ellen.

Gnocchi met boter en salie…

gnocchi met boter en salie

Gnocchi, ik kocht ze klant-en-klaar in Luxemburg, dat was geen succes.. Vandaag besloot ik ze maar weer eens zelf te maken. Niet echt veel werk maar wel véél lekkerder! Je kunt ze even van te voren klaarmaken. Leg ze dan op een schone theedoek totdat je ze gaat koken.

700 gram kruimige, biologische aardappelen, afgeboend en in de schil gaargekookt.
De schilletjes eraf pellen en de aardappelen en met de pureeknijper pureren.

Dan ongeveer 150 gram bloem, een kleine eidooier, wat zout en peper door de aardappelmassa mengen. Vorm een bal van het mengsel en rol die, op een met bloem bestoven aanrecht, uit tot een lange dunne rol. Snijd de rol in kleine stukjes en vorm daar de gnocchi van. Druk in iedere gnocchi met een vork een ribbeltje. (daardoor nemen de gnocchi de saus mooi op) Leg de gnocchi op een schone theedoek tot je ze gaat koken.

gnocchi, the making of....

gnocchi, the making of...

Maak een saus van een flinke klont gezouten boter en een handvol salieblaadjes.

Zet een grote pan op met water, voeg ruim zout toe als het water kookt en laat er de gnocchi inglijden. Ze zijn klaar als ze bovendrijven. Schep ze met een schuimspaan uit het water en leg ze op een bord. Giet er dan meteen de botersaus over.

Italianen eten de gnocchi niet bij het hoofdgerecht, zij serveren de gnocchi als voorgerecht; primo piatti.

© ellen

Ossenstaart uit de oven…

ossenstaart uit de oven

Op zaterdag weet je het hier maar nooit, soms valt heel Gemert en omstreken binnen, soms alleen de Keizer van Monera. Aan de borreltafel wordt gedronken, gegeten, geroddeld en de hele wereldplotiek verbeterd. Er blijft dan weinig tijd over om een maaltijd klaar te maken. Ik zorg op zaterdag dan ook meestal dat er een flinke stoofpot of iets dergelijks klaarstaat die alleen nog even de oven in moet. Vandaag een ossenstaart.

Een beetje een miskend stuk vlees, die staart, maar de moeite waard om eens te proberen. Je kunt er natuurlijk gewoon bouillon van trekken, het vlees van de botjes halen en een mooie soep maken. Wij eten het graag als stoofschotel, een beetje op de Italiaanse manier.

Voor vier personen;
1 ossenstaart, vraag de slager de staart in stukken te verdelen van 5 cm dik
1 lepel olijfolie
selderij, peterselie, tijm, 1 ui, 1 wortel, peper en zout
water

Neem een zware soeppan.
Bak het vlees in de olie even rondom bruin. Giet er water op tot alles onder staat en breng aan de kook.
Schuim goed af en als de vloeistof helder blijft de kruiden en groenten toevoegen.
Laat de bouillon zo minstens 4 uur op een heel zacht pitje trekken.
Neem het vlees uit de pan en zeef de bouillon.

Maak een saus van;
1 ui en twee tenen knoflook, fijngesnipperd
500 gram verse tomaten of een blik tomatenstukjes
1 eetlepel tomatenpuree
2 chilipepers
wat gedroogde oregano
scheutje droge witte wijn.
Laat de saus mooi inkoken.

Leg de stukken ossenstaart in een ovenschaal en giet de saus erover. Strooi er wat Parmezaanse kaas over en zet de schaal 20 minuten in een voorverwarmde oven op 200 graden.

Ideaal voor een drukke zaterdag, je kunt alles van te voren klaarzetten.

Geef er knapperig stokbrood bij en een groene salade.

Kopje esppresso toe.

© ellen.

Gepocheerde rogvleugels in pittige tomatensaus…

rog met tomatensaus 016

Ik ben nog steeds niet echt goed in mijn ritme na de vakantie. Gewoon elke dag een stukje schrijven lukt niet goed. Het is druk op mijn werk; de introductie en rondleidingen van de nieuwe studenten, het voorbereiden van workshops en natuurlijk de jaarlijkse “Kunstenmakersdag” voor de nieuwe studenten namen mijn tijd in beslag deze week. Ook wel heel leuk, alle collega’s en studenten, weer terug van verre en vreemde oorden, ieder met zijn eigen verhalen en belevenissen. Mooi verhalen over “Eetgewoonten in den Vreemde” ook, maar daarover later meer. Vandaag was mijn vrije dag en dus was er vandaag gewoon weer eens tijd om uitgebreid boodschappen te doen en te koken. Een rogvleugeltje met pikante tomatensaus vandaag.

Voor twee personen;

  • 2 rogvleugels
  • 1 uitje, heel fijn gesnipperd
  • 1 flinke teen knoflook, ragfijn gesneden
  • 1 eetlepel olijfolie
  • 500 gram zongerijpte tomaten, liefst biologische of uit eigen tuin, of neem, als je geen mooie rijpe tomaten hebt, een blik tomaten
  • 2 kleine, gedroogde chilipepertjes
  • gedroogde oregano, peper, zout
  • een bosje koreander en wat basilicum, fijngehakt

Verwarm de olijfolie en smoor daarin ui, pepertjes en knoflook. Snijd de tomaten in kleine stukjes en doe ze bij het ui/knoflookmengsel. Voeg de gedroogde kruiden toe en laat de saus 30 minuten zachtjes stoven. Voeg op het laatst de koreander en basilicum toe.
Giet de saus op een platte schaal.

De Rogvleugels intussen ongeveer 10 minuten pocheren ( afhankelijk van de grootte) in een pan met ruim water waaraan je een uitje en wat kruiden toegevoegd hebt. ( peterselie, selderij, tijm en wat zout)
Neem de vleugels uit de pan, laat ze even uitlekken en serveer ze op de tomatensaus..

En, voor alle mensen die vis maar “gedoe met graten” vinden: van de rog worden meestal alleen de vleugels te koop aangeboden. Een goede vishandel heeft rogvleugels zonder het vel te koop. Niet duur, gemiddelde vis-kiloprijs. Wat de rogvleugels heel aangenaam maakt voor beginnende viseters rog heeft geen graten maar een soort kraakbeen. Je schuift het visvlees met een mes van de botjes en wat je over houdt is een waaier van kraakbeen.

rog met tomatensaus 017

Op de foto de “botjes” als je het rogvlees eraf gehaald hebt.

Wij aten er rijst bij en een salade van kropsla.

En natuurlijk espresso, met een stukje chocolade vandaag.
© ellen.

Roerei met tonijn…

roerei met tonijn

Het zijn met name de “kleine” gerechten die doorgaans dit web-log niet halen. De kleine lunch-hapjes, de tussendoor-soepjes, de half-was-maaltijden. Zo maak ik bij voorbeeld minstens één maal per week roerei voor mezelf klaar, maar in de hele geschiedenis van dit web-log vind je er geen enkele beschrijving van terug.

Het gerecht van hierboven gaat als volgt: olie in de pan. Een fijngesnipperd uitje erbij en een of twee fijn gesneden teentjes knoflook. Als ui en knoflook glazig zijn geworden dan mag er blik-tonijn bij. Die laat je even mee op temperatuur komen en dan breek je drie eieren over de massa. Je begint direct met het omspatelen van de eieren. De bedoeling is dat het ei zich deels hecht aan de andere ingrediënten, en deels in klonters stolt. En die klonters dienen dan van binnen nog een beetje vochtig te zijn. Peper en zout, en een handje gesnipperde peterselie. Zo is je roerei op z’n best. Let op dat je op tijd stopt met omroeren en de pan van het vuur haalt. Je ei is al heel snel te gaar. Dit gerecht voldoet als kleine lunch voor twee personen.

Overigens maak ik mijn roerei meestal met dobbelsteentjes ham…

© paul

Capocollo…

coppa

Jan en Ans kwamen terug uit Italië en ze brachten mee: Capocollo.

Ik kende de worst niet. Hij deed me evenwel sterk denken aan Coppa, een door mij hooglijk gewaardeerde worst. En enig speurwerk leerde me intussen dat Coppa en Capocollo ook min of meer dezelfde worsten zijn. Het verschil zit hem in de plaats waar de worst gemaakt wordt, en in de samenstelling van het kruidenmengsel waarmee de worsten worden behandeld. De grondstof is altijd nekspier of nekvlees van het varken. Het doet denken aan gedroogde ham, maar er wordt dus ander vlees voor gebruikt.

Capocollo wordt met zout en peper en een mengsel van aromatische specerijen geconserveerd waardoor het vlees een sterke, uitgesproken maar verfijnde smaak krijgt. De fris gekleurde Capocollo heeft een krachtig aroma. De worsten worden lichtjes gerookt en verder in open lucht gedroogd. En dat kan wel honderd dagen belopen. Capocollo, evenals Coppa, heb je in allerlei soorten en kwaliteiten. De beste krijgen het keurmerk P.A.T. (Prodotto agroalimentare tradizionale).

Coppa en Capocollo worden wel gebruikt in de keuken. De Capocollo van ons is echter zo geurig, zacht en smakelijk dat het zonde is om hem te verwerken. Gewoon met het mes dunne plakjes snijden en opsneukelen bij de borrel, de goede wijn of desgewenst het schuimend glas bier.

© paul

En andere genoegens…

sierpompoen

In alle vroegte bracht ik Ellen naar Eindhoven. Daarna pikte ik hond Max op voor een fikse wandeling in het buitengebied. Het zou warm worden, dus je kon er beter maar vroeg bij zijn.

In de buurt van de Sparrenweg, aan een knooppunt van fietspaden stond een houten groentekist tegen de bewegwijzering geplaatst. Er zat een groot plakaat op geplakt. PAK MEE stond daar met balpoint-hanepoten op geschreven. In de kist lagenTurkse mutsen, kalebassen en sierpompoenen gestapeld. En op een ander papier in de kist stond geschreven: Bedankt, Bas en Marloes! En zo nog een paar namen van dankbare passanten.

Ik zocht dit klein langwerpig pompoentje uit. Het mag tot een eind in de winter pronken in onze vensterbank thuis. Je kunt er verder niks mee, maar het is en blijft een hartverwarmende actie van de anonieme teler…

© paul

Pruimentaart volgens het recept van Edith…

pruimentaart, recept van Edith

Het was al echt lang geleden dat we op de Helmondse zaterdagmarkt waren. Wat een genot toch weer!!! Daar kunnen veel buitenlandse markten niet tegenop. Het aanbod, de sfeer, geweldig!!! We kochten een flinke voorraad groenten, fruit, vis en zo nog het een en ander. (ook eindelijk de stofzuigerzakken gevonden voor onze buitenmodel stofzuiger op de camping!). Onze vaste leverancier van sinaasappelen was er ook weer met citrusvruchten, zoals altijd prima kwaliteit, en divers fruit van het seizoen. Ik had er nog niet echt over nagedacht maar uit het aanbod bleek dat het nu toch echt pruimentijd is!!! Ik kocht een kilo mooie
Reine Victoria’s. Thuis bedacht ik dat ik voor het zaterdagbezoek toch wel een taartje wilde bakken. Dat zou dus mooi een pruimentaartje kunnen worden. Even een recept zoeken…Daar kwam ik zowaar uit op de beroemde pruimentaart van Edith! Ze schreef er al over in september 2006 en we hadden er een gezellig gesprek over op de bijeenkomst bij Janneke. Karin maakte vervolgens een pruimentaart maar dan met peren. Ik volgde vandaag, keurig netjes helemaal, het recept van Edith!

  • ongeveer 750 gram pruimen, (ik gebruikte Reine Victoria, andere pruimen kan ook en Karin maakte deze taart met peren, dus variaties genoeg te bedenken)
  • 150 gram boter
  • 1,2 dl melk
  • 3 eieren
  • 150 gram suiker
  • wat vanille (esence of een stokej even in de melk weken en de vanille eruit schrapen)
  • 250 gram gezeefde bloem
  • 1 1/2 theelepel bakpoeder

Verwarm de oven voor op 170 graden (hetelucht of 180 gewone oven). Smelt de boter en zeef de bloem.

Klop de eieren met de suiker en de vanille tot je een luchtig, schuimig, mengsel hebt. Voeg dan voorzichtig de gezeefde bloem toe. (Neem daarvoor een houten lepel met een gat) Roer vervolgens de gesmolten boter en de melk door het deeg en zorg dat alles goed gemengd is. Giet de helft van het deeg in een ingevette springvorm (23 cm). Leg daarop de in partjes gesneden pruimen. Giet de rest van het deeg erop en schip daarop nog wat partjes pruimen. Strooi er eventueel nog wat poedersuiker over en zet de springvorm in de oven. Laat de taart zo ongeveer 1 uur bakken.

Edith, alle roem! Een supersimpel te maken taartje met een heerlijke smaak!

pruimentaart, recept van Edith

Kopje espresso erbij, een glas bier kan trouwens ook (Bier und Kuchen!!!) Er werd hier aan tafel al meteen het idee geopperd om er volgende keer een te maken met Reine Claudes. Groene pruimen, zal ook best heel lekker zijn!

© ellen.

Stoofpot van Lamsvlees met coucous voor de hele familie…

couscous met lamsstoofvlees en gehaktballetjes

Zaterdag, altijd druk hier; Natuurlijk kwamen de Keizer van Monera, Het Kind, Vriend Andy, de Jongste Bediende, Marleen…We dronken wat, we roddelden wat, we bespraken de dorpspolitiek, verbeterden diverse records én de wereldpolitiek, gewoon zoals iedere zaterdag…Natuurlijk krijgen we dan ook “honger en dorst onderweg”, dus meestal maak ik wel iets te eten.

Gelukkig is ook Slager Sabir (Helmond) weer terug van vakantie. Na het bezoek aan de Helmondse zaterdagmarkt is deze Slagerij voor ons altijd een vast inkooppunt voor lamsvlees en soms ook wat groenten of andere etenswaar. We kochten een kilo lamsvlees en een pond lamsgehakt. Het lamsgehakt wordt bij Slagerij Sabir gekruid met onder andere verse koreander en gedroogde Turkse kruiden verkocht. Reuze populair in Helmond en omstreken! Er is niemand die dit gehakt zo lekker kan kruiden als Slager Sabir! Je moet er dan ook s’morgens al vroeg bij zijn anders is alles op! Wij waren gelukkig nog op tijd!

couscous met lamsstoofvlees en gehaktballetjes

Ik draaide er balletjes van en bakte die even in wat olijfolie. Met het lamsvlees maakte ik een tagine met verschillende groeten. Makkelijk als er meer personen meeeten. Erbij wat couscous, voor een salade was geen tijd meer, de wereldpolitiek nam ons te zeer in beslag. Er gaan bovendien verschillende soorten groenten in deze stoofpot dus voor een keer kan dat best wel.

  • 1 kilo lamsvlees, (ook wat vlees met bot erbij, dat geeft een rijke smaak) in handelbare stukken gesneden
  • wat olie
  • 2 grote uien, grof gesneden
  • 4 teentjes knoflook, geplet en gehakt
  • 4 grote pomodore tomaten
  • 500 gram doperwtjes (verse,ongedopt was het 500 gram, als je geen verse erwtjes kunt kopen neem dan diepvrieserwtjes)
  • 1 blikje artisjokkenharten, uitgelekt en in vieren gesneden
  • 3 grote aardappelen, in blokjes gesneden
  • 2 ingelegde citroenen, alleen de schil gebruiken, het vruchtvlees kan weg
  • 1 rode peper, fijngesneden, het zaad verwijderen
  • 1 eetlepel ras el hanout kruiden
  • een stuk of 8 draadjes saffraan
  • een stukje kaneel
  • een flinke bos vers gehakte koreander
  • water
  • zout

Verwarm de olie en bak daarin de uien en knoflook goudbruin. Voeg de tomaten, de kruiden en de rode peper en saffraan toe en bak even mee. Doe het vlees erbij en roer goed om. Voeg wat gehakte koreander toe en zoveel water dat alles net onder staat. Laat het geheel zo ongeveer 1 1/2 uur stoven. Voeg er dan de aardappels bij en de citroenschillen. Laat dit zachtjes stoven tot de aardappels bijna gaar zijn en doe er dan de artisjokken en de doperwtjes bij. Laat met de deksel van de pan af, zachtjes stoven tot de erwtjes gaar zijn en de saus ingedikt is. Strooi er nog wat versgehakte koreander over en serveer met couscous. Voor véél personen!

Kopje espresso met een stukje pruimentaart toe.

© ellen.