Deze Abraham Derby ter ere van Brams 51ste. Een fijne dag…
En alweer een jarige…
Reply
Monthly Archives: November 2006
WbW…
De laatste woensdag van de maand betekent een oordeel vellen over de Wine Blogging Wine van deze maand. De vooraf gaande bespiegelingen kun je terug lezen onder deze link. En voor alle duidelijkheid, het ging om twee wijnen van de Argentijnse Bodegas Callia: 2005 Shiraz en 2005 Shirza-Bonarda.
Ingewikkeld vonden we het deze keer. Vooral ook omdat we ons niet beperkten tot het proeven van een enkel glas, maar de wijn uittestten onder verschillende omstandigheden. Om met het goede te beginnen: de wijnen houden zich heel aardig staande bij stevige maaltijden. Bij haas, bij pittig lamsvlees en bij overdadig knoflok.
Anders wordt het wanneer je gewoon een avond rustig zit te drinken. De Shiraz-Bonarda is opgepept met onwenselijk zoet en de Shiraz verveelt na twee glazen. Ellen is het meest uitgesproken in haar oordeel: zij vindt het niks. Ik ben iets milder, maar ik geloof niet dat ik de wijnen nog ooit zal aanschaffen. En dat hoeft ook niet, er zijn zoveel wijnen te vinden in deze prijsklasse die veel beter aansluiten bij onze smaak.
Slechte wijnen zijn het overigens niet. En de prijs-kwaliteitsverhouding lijkt heel aardig te kloppen (4,50 euro). Uiteindelijk komt het erop neer dat de wijn geconstueerd lijkt voor een hele brede markt. Voor elk wat wils en voor niemand iets bijzonders. Zoet, zacht, makkelijk, karakterloos. Gemikt op een zo breed mogelijk publiek. Voor ons: laat maar.
En voor een meer vinologisch oordeel: lees onze wijnreferenten:
© paul
Biefstukreepjes uit de wok…
Wegens groot succes zou je bijna zeggen…
Ik zie aan de tellers op Foodrank en op mijn eigen tellertje dat er erg veel mensen kijken/zoeken naar wok gerechten. Ik ben zelf eigenlijk helemaal niet zo dol op al dat wokken, ik vind het nogal eenzijdig en vaak vettig als het maar een beetje mis gaat. Paul vind Chinees/Indonesisch heel lekker en dan is een wok ideaal. Bovendien kun je heel snel een maaltijd bereiden in de wok. Vandaag weinig tijd en moe, dus hupla wokken maar….
soort Chinees;
2 biefstukken, in reepjes gesneden (ik gebruik hiervoor ribeye, een biefstuk met wat vet aan de rand)
Maak een marinade van;
2 eetlepels sojasaus
1 theelepel mushroom sojasaus
1 teentje knoflook platslaan en fijnhakken
1 rode peper fijngesneden
wat vers geraspte gember
1 theelepel sesamolie
De marinade goed mengen en de reepjes vlees er een half uur in marneren.
Verwarm in een hete wok een lepel olie en bak het vlees snel om en om. Voeg de marnade toe en verwarm nog even. Strooi er wat vers gehakte koriander over en dien snel op.
Ik had vandaag een andere maaltijd in gedachten, bij de gewokte biefstuk pasten de groenten van vandaag niet zo (ik had witlof gekocht). Dus moest ik maar iets maken van wat er nog in de koelkast was; paprika en courgette en wat ruccolasla.
Ook dat kun je prima wokken. Teentje knoflook in de wok, paprika in stukjes erbij, courgette in stukjes erbij, lepel zwarte bonenpasta (Chinees) erbij voor de pikante toets en helmaal op het laatst wat verse ruccola.
Wij aten er rijst bij en dronken een eenvoudige witte wijn.
Espresso toe.
Gulaschkanone…
De afspraken zijn al weer enige tijd geleden gemaakt, maar ik had er nog niet over geschreven. En dat terwijl het toch een grootse culinaire gebeurtenis betreft. Ellen gaat in het voorjaar van 2008 een maaltijd bereiden voor pakweg 150 mensen. En daartoe zal haar een echte veldkeuken ter beschikking worden gesteld (“Gulaschkanone” in het Duits).
In het dorpje Septfontaines in Luxemburg is al enkele jaren een clubje jongelui actief met onderzoek naar de plaatselijke en Groothertogdommelijke geschiedenis met betrekking tot Wereldoorlog II. Naast onderzoek en beschijven van die periode organiseren zij één keer per twee jaar een weekend waarop gelijkgezinden uit Luxemburg en de drie buurlanden elkaar kunnen ontmoeten. Ook vindt er re-enactment plaats (het zo historisch mogelijk naspelen van gebeurtenissen uit een bepaalde periode) en worden er militaire voertuigen gepresenteerd. Het afgelopen jaar was het weekend een overtuigend succes. Vanuit heel Luxemburg stoomde het publiek toe en daarmee kreeg het “event” een landelijk draagvlak.
De avond voorafgaand aan het weekend is traditioneel voor genodigden. En dan niet zozeer voor bobo’s, maar wel voor al dat volk dat zich in zet voor lokale geschiedsbeoefening, voor re-enactment, en voor al die harde werkers die het weekend tot een succes maken. En voor dat volk zal Ellen koken!
Van de veldkeuken uit Septfontaines is nog geen foto beschikbaar, dus ik heb er maar eentje van Google geplukt. Het is een Belgische veldkeuken uit Wereldoorlog 1.
© paul
Spaanse kabeljauw…
Vandaag hebben we niet veel tijd, er moet administratief werk gedaan worden, ik moet nog wat vragen bedenken voor de workshop die ik deze week ga geven, en verder moeten ook de sociale contacten nodig bijgehouden worden; een snelle maaltijd dus!
Kabeljauw (uit IJsland) met een Spaans tintje.
Voor vier personen;
600 tot 750 gram kabeljauw
1/2 eetlepel olijfolie
4 tomaten in parten gesneden
50 gram gerookt spek of gerookte ham in kleine blokjes gesneden
50 gram chorizzoworst in blokjes gesneden
1 teentje knoflook, geplet en gehakt
1/2 glas witte wijn
versgemalen peper, eventueel zout (hoeft niet, spek en worst zijn al gezouten!!)
versgehakte koriander.
Neem een mooie ovenschaal en druppel er wat van de olie in.
Schik de vis, de tomaten en de kruiden in de schaal. Bestrooi met peper en koriander en giet er de witte wijn over.
Druppel nog wat olijfolie over het geheel en zet de schotel 20 minuten in een voorverwarmde oven op 180 graden.
Wij aten er vandaag groene tagliatelle bij en een salade.
Espresso toe.
Kaasfondue…
Kaasfondue, daar had ik zin in vandaag! Pestweer buiten, binnen lekker knus met de kaarsjes aan.
Wij hebben allebei een hekel aan geknoei aan tafel; gourmetten, steengrillen enzovoorts is aan ons niet besteed. Ik herinner me nog de dagen toen ons Kind nog klein was, vleesfondue was helemaal “in”. Dat wilde het Kind ook wel eens. Ik stond doodsangsten uit met die hete olie op tafel, en het resultaat was nou ook niet je dát; vlees in olie gebakken met kledderige sausjes! Alleen voor kaasfondue maken wij een uitzondering. Dat vinden wij allebei zo lekker dat we het gepeuter aan tafel voor lief nemen. Sterker nog, we vinden het wel gezellig. Maar kaasfondue is dan ook gewoon klaar als het op tafel komt, je hoeft er alleen maar stukjes brood in te dopen. Redelijk veilig en, mits je goede kaas gebruikt ook heel lekker!!!
voor vier personen
1 teentje knoflook, pellen en pletten met een mes
500 gram kaas (100 gram Emmenthaler, 150 gram Gruyère, 250 gram Comté), grof geraspt (wel zelf raspen, vlak van te voren. Supermarkten proberen droge restanten voorbewerkt voor veel geld te verkopen! Niet doen, dat is niet lekker)
3 dl droge witte wijn
nootmuskaat, peper
2 theelepels maizena
1 eetlepel Kirsch
Doe de knoflook en de wijn in de fonduepan en zet die op een zacht vuurtje (het beste aardewerk, die zetten minder snel aan)
Roer beetje voor beetje de kaas erbij en laat langzaam smelten. Als het begint te pruttelen de maizena aanmaken met de Kirsch en bij de kaasmassa doen. Goed roeren, nootmuskaat en peper toevoegen en even door laten pruttelen.
Serveer de fondue met een mooie salade en stevig brood.
Espresso toe
En weer een jarige…
Evert, hartelijk gefeliciteerd!!!
Bonensoep…
Vandaag simpele restverwerking; maaltijdsoep! Er waren nog ogenboontjes over, er was ook nog wat rijst en ik maakte gisteren al een pan bouillon van 500 gram ossenstaart.
een mooie basis voor een winterse maaltijdsoep.
1/2 winterwortel in stukjes gesneden
1 bosje lente ui
wat plakjes chorizzo
flink veel gehakte selderij en platte peterselie.
Het rundvlees van de botjes gehaald en de bouillon ontvet (twee kluifjes voor hond Max)
Dan de bouillon aan de kook gebracht en de wortel erbij gedaan. De wortel even laten garen en vervolgens alle andere ingrediënten toegevoegd.
We aten er een lekker vers broodje bij en een stukje kaas toe.
En espresso.
Met dit soort restjes kun je allerlei soorten soep maken; er kan ook tomaat, paprika, of helemaal anders, kerrie bij gedaan worden. Belangrijk is dat je goede bouillon hebt en zelfgekookte boontjes.
De rest van de bouillon gaat in kleine porties verdeeld, in de vriezer. Van ossenstraart krijg je mooie gelerende bouillon die, mits goed onvet, heel geschikt is om sauzen mee te maken. Een klein beetje moeite en niet te vergelijken met een blokje!
Stoofschotel van lamsvlees met saffraanrijst…
Gisteren aten we een Joods – Irakees gerecht gebaseerd op een recept uit het kookboek van Claudia Roden.
Voor vier personen;
1 kilo lamsvlees in stukken gesneden
olijfolie
2 grote uien en 3 teentjes knoflook, grof gehakt
bouillon
1 wortel, 2 tomaten in stukjes gesneden
5 gedroogde Chilipepertjes en een verse rode peper (wie niet zo van pittig houdt kan alleen de verse peper gebruiken)
1 theelepel kaneel, 1 theelepel koriander, 4 kruidnagelen.
3 grote aardappelen geschild en in blokjes gesneden
1 bosje verse koriander
Smoor de uien en knoflook even, voeg het vlees toe en braad de stukjes lam rondom bruin.
Voeg dan de wortel en tomaat erbij en de kruiden.
Dan flink wat bouillon erbij, het vlees moet helemaal bedekt zijn. Laat het zo ongeveer 1 1/2 tot 2 uur stoven. Voeg dan de aardappelblokjes toe en laat alles nog 20 minuten stoven tot de aardappelen gaar zijn. Doe er eventueel nog meer bouillon bij, de bedoeling is dat het vlees in veel saus gaart.
Strooi er voor het opdienen versgehakte koriander over.
Eet er rijst bij of brood. Wij aten er saffraanijst bij.
Gebruik daarvoor gewone Basmatirijst en doe er vier kleine draadjes saffraan bij. Op de gewone manier koken tot de rijst gaar is. Ik roer er dan nog een klontje boter door om het extra lekker te maken. De saffraan geeft een mooie zachtgele kleur en geurt heerlijk. Heel geschikt bij dit soort pittige stoofschotels.
Pikante ogenboontjes…
Op het menu van het Portugese restaurant Ribatejo in Luxemburg, staan een aantal gerechten met boontjes.
Wij eten daar altijd graag en vandaag hadden we zin in een soortgelijk gerecht. Ik kocht deze week in de Turkse winkel ogenboontjes en maakte ze vandaag klaar zoals ik denk dat de kok van restaurant Ribatejo dat altijd doet.
Ogenboontjes zijn te koop in Turkse winkels en je kunt ze bij de Gezonde Apotheker ook via internet bestellen.
300 gram ogenboontjes een uurtje laten weken in koud water
100 gram spek (zelf gerookt spek van de Sumiranboerderij) in kleine blokjes gesneden
2 tenen knoflook, plageslagen en fijngehakt
2 gedroogde chilipepertjes
1 eetlepel goede olijfolie
1 laurierblad
water en een scheut bouillon.
Het spek, de pepertjes en de knoflook even uitzweten in de olijfolie, de boontjes en het laurierblad toevoegen en er water en of bouillon bij doen tot ze ruim onder het vocht staan. Het is moeilijk te zeggen hoeveel vocht erbij moet, dat is afhankelijk van de versheid van de boontjes. Zo ook de kooktijd, mijn boontjes waren vandaag in 45 minuten gaar.
Dien ze op met vers gehakte koriander en platte peterselie.
Wij aten er nog wat saffraanrijst bij en een entrecôte.
Espresso met een stukje gevulde chocolade toe.
Wij dronken er ook een Portugese wijn bij; uit 2003, Domini, een Douro D.O.C. van José Maria Da Fonseca.
Zo zien de boontjes eruit terwijl ze liggen te weken, mooie decorative boontjes, heel smakelijk ook.
Je kunt ze ook heel goed gebruiken in een bonensalade, maar daarover een volgende keer.