Favoriet blaasorkets zonder enige twijfel; voor alle huis-tuin- en keukenfeestjes…

Echt Brabants! Balkenbrij ofwel Bomballie, even op een zacht vuurtje bakken in de koekenpan, met een in plakjes gesneden appeltje. Heerlijk!

Beste ober??? Jongste Bediende met de Prins!!! Lijsttrekker-anex Drummer/knauwer???

Nieta Br. is tijdelijk invalide, en dan toch van dien aard dat ze een overvol café niet in kan.
De optocht kon ze op het Ministerie bekijken, die trok namelijk ook dit jaar weer aan de burelen voorbij.
Toen eenieder zich hierna in het feestgedruis stortte bleef ze achter op het Ministerie, maar niet alleen.
Enfin… de middag verliep voor sommigen in alle rust, een soort “entre-nous” voor drie wat oudere heren en één dame.
Bijkomend voordeel was dat de al wat oudere heren konden zorgen voor de maaltijd.
Na zessen druppelden de feestgangers binnen.

Ik zat nog wat te suffen, in mijn ochtendjas. Telemanns’ Tafelmusik klaterde uit de boxen, Ellen maakte de soep af en hond Max lag onder de kapstok te dromen. Wat wil een mens nog meer. En daar was de eerste gast. Vriend Jan kwam zich bekommeren om de logistiek, hij vulde de voorraad aan. Fris, monter, nog geen spoor van verval.
“Beetje vroeg, Jan?”
Vriend Jan had zich gisteren volop bezig gehouden met het Jeugdcarnaval van de Voetbalclub. Een enerverende taak, die hij wis en waarachtig tot een goed einde bracht.
Rond etenstijd kwam hij binnen zeilen met de foute verkiezingsfolder. We hebben hem gevoed en daarna naar huis gestuurd.
Was het dan een wonder dat hij als een prins na een schoonheidsslaapje en in alle vroegte op de stoep stond?

Voor het derde café dat we gisteren bezochten, konden we met eigen ogen zien hoe een tankwagen 2000 (twee duizend!) liter bier naar binnen pompt. Het is dan ook het grootste café van ons dorp.
De tankwagen met bier is hier deze dagen regelmatig te zien.
Dat kan ook nauwelijks anders, sinds donderdag wordt er bal gegeven en dat betekent dat er van ‘s middags tot in de nacht ruim 1400 mensen binnen zijn.
De chauffeur was extra ingehuurd en kwam uit Rotterdam!
Op de achtergrond nog net te ontwaren: de Jongste Bediende met zijn instrumentje.

Feest of geen feest er moet altijd gegeten en gekookt worden. Iets makkelijks dan maar. Gisteravond aten we spaghetti Bolognese. De tomatensaus mooi in laten koken, intussen gezellige buurt in de keuken. Hét voordeel van een grote leefkeuken. Bezoek of niet, alles gaat gewoon door. Jan,Ans en Gerard aten ook een hapje mee. We aten vooraf een salade en kaas toe. Daarna koffie. Nog nèt tijd om een beetje op te ruimen voor de eerste feestgangers arriveren. Een hoop gehaffel met schmink, assecoires bij de pèkskes, vullen van de tasjes, alvast een glas bier enzovoorts. Dan zijn we klaar om te vertrekken. Op naar het feest. Snijdende kou, maar we wonen gelukkig dicht bij het eerste café. Hier speelt een blaasorkest uit een naburig dorp.