Monthly Archives: June 2007
Zomerpaddestoelen ?!
Het is toch niet te geloven?!
Vanochtend om kwart over zeven begon mijn zomervacantie, nauwelijks een uur later liep ik al paddestoelen te plukken. De tweede keer al dit jaar. Eekhoorntjesbrood, heksenboleten, fluweelboleten. Ik plukte slechts één maaltje, maar er stond veel meer.
Mijn favoriete kastanjeboleten waren al te ver heen, wormstekig en slap. Ook andere, niet-eetbare soorten groeiden op mijn vaste stek in overvloed. Er stonden russula’s, melkzwammen en amanieten. In andere jaren zag ik wel eens één exemplaar van deze of gene soort in de vroege zomer, maar zo veel soorten en zo massaal….
Vanavond gaan de paddestoelen in een pastasaus met wat ham, knof en room.
© paul
Spaghetti met bijna Carbonarasaus…
Het is hier natuurlijk een gezelllig puinzooi zo vlak voor de vakantie. We moeten allebei nog even werken maar we willen ook al inpakken en wegdromen naar de vakantiebestemming. Het weer werkt ook prima mee; pestweer, koud nat en winderig. Je krijgt zo al snel zin in warmere oorden.
Echte uitgebreide maaltijden ga ik niet meer maken. We eten maar zo’n beetje wat er nog in huis is.
(De Jongste Bediende en PR Manager zijn denk ik niet zo gesteld op onze oude voorraden, dus probeer ik alles maar netjes op te maken en opgeruimd achter te laten)
Vandaag dus spaghetti carbonara, maar dan iets anders, met wat ik nog in huis had.
Voor twee personen en één hond;
250 gram spaghetti
voor de saus;
4 teentjes knoflook, gepeld en geplet
2 eetlepels olijfolie
2 eetlepels witte wijn
100 gram spek (ik gebruikte 50 gram spek en 50 gram gekookte hamvan de Sumiranboerderij, voor Carbonara moet je eigenlijk pancetta gebruiken)
2 eetlepels vers geraspte Parmezaanse kaas
2 eetlepels vers geraspte zeer oude Goudse kaas
flink wat vers gemalen zwarte peper
2 flinke eieren
een handvol fijngehakte platte peterselie
Doe de olie in een pan en smoor daarin de teentjes knoflook tot ze lichtbruin zijn. Schep ze uit de pan en bewaar ze.
Bak nu het spek in de olie zachtjes tot het knapperig is, vis het spek uit de pan en voeg de wijn en de stukjes ham toe.
Kies een mooie vuurvaste schaal waar je de spaghetti in gaat serveren.
Breek daarin de eieren, klop ze los en meng de kaas erdoor.
Kook intussen de spaghetti bijna gaar, giet ze af en meng ze met een beetje kookvocht door het ei/kaasmengsel.
Breng de saus met de hamstukjes opnieuw aan de kook en giet dit over de pasta. Schep alles snel om en om.
Bestrooi met veel peper en peterselie en schik de stukjes spek daarop.
Voor de liefhebbers serveer je er de goudbruin gebakken teentjes knoflook bij.
Vooraf aten we een flinke salade met stukjes gerookte zalm.
Espresso toe!
@ ellen
Hoera, hoera!!!
Spaghetti met rooie saus…
Ze zijn gewild bij eetbloggers, dit soort foto’s. Vooral Amerikanen zijn er dol op. En soms zijn ze ook heel effectief. Ellen maakte de foto op deze manier omdat ze vond dat er al genoeg hele borden pasta op ons log staan. En zeg nou zelf, het is toch ook een bjoetie…
Rooie saus voor vier personen:
4 ons gehakt, half-om, 1 blik tomatenblokjes, 4 kleine tomaatjes, 1 ui, 2 tenen knoflook, 2 takjes thijm, zout en peper, 12 olijven, geconcentreerde tomatenpuree, olijfolie.
De olijfolie in de pan en de ui in grove snippers erbij. Wordt de ui glazig dan kan de grof gesnipperde knoflook erbij. Even laten doorsudderen en dan het gehakt toevoegen. Het geheel bakken tot het gehakt bruin ziet. Intussen op smaak brengen met peper en zout. Dan gaan de tomatenblokjes erbij en de in partjes geneden tomaatjes. De thijm, olijven en tomatenpuree bijvoegen en de saus is klaar. Laat hem in ieder geval nog minstens een half uur op een laag pitje pruttelen. Langer mag ook, maar let dan op dat niet al het vocht wegkookt. Eventueel kun ja dat aanvullen met water of een scheutje wijn (rood, wit of rozé, net wat je lekker vindt).
Ik kocht vorige week Griekse olijven (de naam ontschiet me even) op Helmond-markt. Lekkere stevige olijven met pit, mild maar heel duidelijk van smaak. Het merendeel aten we zo, als borrelolijf. Het restant ging in de saus vandaag. De hele saus geurde en smaakte ernaar.
De saus lijkt op Bolognese. Ik maakte hem evenwel rijker om de eenvoudige reden dat het ons hoofdgerecht was en niet zoals gebruikelijk met dit soort spaghettischotels voor- lunch- of tussengerecht. Echte Bolognese is op basis van tomaten. Soms met een kruimeltje gehakt, vaak niet. Hij wordt ook anders gekruid en smaakt zurig-fris. (Hele weblogs zijn er gevuld over hoe het nu wél en hoe het niet moet met die saus, het laatste woord is er zeker nog niet over gezegd!)
Beetje geraspte Parmasan en een bordje sla erbij. Prima maaltijd.
© paul
Bijna vakantie!!!
Het is al bijna zover, vakantie! Nog een paar dagen werken en dan vertrekken we. Natuurlijk moeten we eerst naar onze caravan in Luxemburg. Daar staan allerlei spullen die we nodig hebben zoals een campingtafeltje, stoelen, pannen enzovoorts. We blijven dan een paar dagen in Luxemburg om lekker een beetje te onthaasten en wat boodschappen te doen. Daarna gaan we richting zuid Frankrijk. We zien nog wel hoe. Eén van de reisdoelen is het dorpje Madiran en het stadje Albi. We komen vast langs een heleboel wijnstreken en ongetwijfeld gaan we lekker eten, wijn proeven, plaatselijke lekkernijen zoeken en op kleine markten inkopen doen. Je hoort nog van ons. We zullen er uitgebreid verslag van doen op dit weblog.
Vanavond hebben we de kleine caravan uit de stalling gehaald, hij staat te pronken tegenover ons huis. De eerste bewonderaars zijn al lachend voorbijgefietst. Dat is het aardige van deze caravan; je ziet altijd lachende gezichten. Twee extra rondjes op een rotonde omdat we de weg kwijt waren, leverde ons vorig jaar zelfs een groot applaus op van enkele toekijkers. Voor de rest is het een supercaravan, goed geisoleerd, van alle gemakken voorzien, vederlicht, meer dan groot genoeg voor twee personen en voorzien van een uitstekend geoutilleerde keuken.
Hond Max gaat niet mee, hij houdt er niet van om lang in de auto te zitten. Zoals ieder jaar gaan De Jongste Bediende en onze PR Manager in ons huis wonen. Zij zorgen voor Max. De Jongste Bediende zal af en toe ook iets op het weblog schrijven. In de laatste week van onze vakantie krijgen ze het druk want dan komt ook Hond Spot van Eupotours hier logeren. Dat wordt dus voor de honden ook een heerlijke vakantie, lekker samen stoeien en ravotten.
Ik krijg er echt zin in en ga nu snel beginnen met spullen uitzoeken die mee moeten; wegenkaarten, reisgidsen, kookboeken, (Culinaria Frankrijk is altijd handig om bij je te hebben!) romans, cd’s voor onderweg, zaklampen, verrekijker enzovoorts…
Iedereen heeft wel zo’n lijstje, en iedereen vergeet wel eens iets neem ik aan?
We zien wel, het is in ieder geval goed om je frans weer eens op te halen als je een kruiskopschroevendraaier moet gaan kopen omdat je die weer eens vergeten bent in te pakken!
@ ellen
Torentje Bavaria…
Hond Max bewaakt een torentje bier! Het lijkt heel wat, maar het stelt niet veel voor. Je zou gerust een kratje uit de stapel kunnen nemen, de hond lacht je toe.
Dat wat je ziet is een deel van het restant van het feestje van Bert. Hij vierde dat hij promoveerde tot Tuinboer op bestuursniveau. Het Ministerie wenst hem natuurlijk alle goeds en een grootse toekomst…
Wij brachten de middag door bij Jan en Ans, tussen de resten van voornoemd feest. John en Lia waren er ook en Gijs en Froukje. Even later Neel, Lotte en Flora en weer iets later de Keizer van Monera.
Veel geleuter en goede luim, reden om het koken te laten en een bestelling te plaatsen bij de plaatselijke afhaalchinees. Promovendus Bert stond garant voor de catering. We aten dan ook gezamelijk onder de restanten van de feesttent.
Over smaak valt niet te twisten maar eenieder voelde zich voldaan na de maaltijd.
Een kop koffie toe en voor sommigen nog een consumptie.
© paul
Druiven…
Gisteren hebben we de hele middag in de tuin gewerkt. Onkruid plukken, de rozen bijsnoeien en opbinden en vooral de vijf druivenstruiken in het gareel houden. Dat valt niet mee. Ieder jaar geven deze struiken veel druiven maar dit jaar is het werkelijk fantastisch! Kilo’s en kilo’s druiven hangen eraan. En de trossen zijn nu al zo groot dat ik me afvraag wat ik moet doen met al die druiven.
Het is een consumptiedruif; de Boskoops glorie. “Dan maak je er toch wijn van” roepen vrienden. Maar het lijkt me niet zo de geschikte soort om wijn van te maken en bovendien is er overal zo’n heerlijke wijn gewoon te koop dat ik me aan dat experiment maar niet waag. Ik hoop gewoon dat de druivenoogst overal zo overvloedig en de druiven overal zo sappig mogen zijn. Dan krijgen we vast een superwijnjaar, daar verheug ik me al op! Ik hoop dat de druivenstokken op de diverse Amsterdamse balkonnetjes er ook zo mooi bijstaan? De Rieslingstokken bij Mariëlla zullen vast ook veel druiven geven, zodat ze het experiment van afgelopen jaar voort kan zetten.
© ellen
Zaterdags brood, ofwel bijna pizza…
Zaterdag is hier de meest onberekenbare dag in de week; soms is het stil, soms komt er zoveel bezoek dat er nauwelijks tijd is om te eten, laat staan om een uitgebreide maaltijd klaar te maken. Vandaag had ik zo’n voorgevoel; veel bezoek. Een groot versierd brood is dan een mooie, smakelijke oplossing. Ik maakte twee broden, iets tussen pizza en nog wat in. Laat ik het maar een versierd brood noemen.
Voor twee platte broden;
2 zakjes gedroogde gist
ongeveer 1 kilo meel
1 koffielepel zout
1 ruime eetlepel olijfolie
1 forse eetlepel gedroogde oregano, 1 eetlepel versgehakte rozemarijn, wat peper uit de molen
ongeveer 600 ml water
Maak een zetseltje van een beetje lauwwarm water en de gist, zodat de gist rustig kan wellen.
Doe het meel in een kom en vermeng het met de kruiden, het zout en de olijfolie.
Meng de gist erdoor en voeg water toe en kneed tot je een mooi soepel deeg hebt. ( zeker vijf minuten met de hand. Goedkoop en gezond, dit soort inspanning spaart wel een uur dure Fitness uit!)
Laat het deeg onder een doek ongeveer 1 tot 1 1/2 uur rijzen.
Kneed het deeg nog eens flink door en vorm er dan twee platte broden van.
Eén brood belegde ik met even voorgebakken gehakt, gekruid met wat knoflook, ui, spekjes.
Ik had nog een beetje olie over van de gegrilde tomaatjes van gisteren en die druppelde ik er ook over.
Nog wat plakjes oude kaas en wat vers geraspte Parmezaanse kaas, een beetje peper en zeezout.
Ik liet het brood nog 20 minuten narijzen en bakte het daarna in de voorverwarmde oven 18 minuten op 200 graden.
Het tweede brood heb ik belegd met plakjes tomaat, mozzarella (echte, van buffelmelk), kleine reepjes spek, ui, gehakte knoflook, een paar olijven en tot slot wat vers geraspte Parmezaanse kaaas.
Ook dit brood liet ik nog even rijzen en bakte het 18 minuten.
Snijd er reepjes, brokken of keurige vierkantjes van. Lekker bij de borrel of een glas wijn.
@ Ellen
Eekhoorntjesbrood!!!
De natuur vertoont dit jaar vreemde grillen. De kersen zijn nog niet rijp of de paddestoelen zijn er al.
Nog nooit zagen wij zo vroeg in het jaar Eekhoorntjesbrood. De paddestoelen waren weliswaar nog erg klein maar we hebben ze toch maar snel afgeplukt, morgen kan het wel weer te warm worden en dan verdrogen ze ter plekke.
5 kleine paddestoelen plukten we vanmorgen. Ik poetste ze schoon en sneed ze in dunne plakjes.
Een beetje olijfolie in een klein pannetje, paar reepjes spek, wat snippertjes knoflook en dan de paddestoelen…
Een echte herfstgeur, een superpaddenstoelengeur, een met niets te verwarren aroma stroomde onze keuken in!
Ik bakte de paddestoelen een paar minuten zachtjes in het spek en knoflookmengsel.
Daarna strooide ik er wat verse peterselie over en serveerde de paddestoelen op een sneedje geroosterd brood.
Een supervoorgerecht!
© ellen