…en panne in de Gaume en gevulde kippetjes toe…

Posted on April 29, 2013 by Ellen Bouckaert

Soms zit het mee, soms zit het tegen… Vandaag was zo’n dag…

Na een gezellige boodschappenochtend met Ans en Hijn in onze favoriete Supermarché bedachten we dat we toch wel even over Orval terug konden rijden… een doosje bier kopen , een boterhammetje met Orvalkaas eten… het zonnetje scheen, we waren helemaal gelukkig. Stop in Orval, bezoek aan de abdij, doosje bier… mooi zonnetje… Alles leek perfect, tot we de auto starten… niet dus.

Ik zal je hier, beste lezer, alle technische trubbels besparen, de auto startte niet meer en met hulp van de ANWB kwam er al heel snel een Belgische hulpdienst die ons in een hels tempo naar een garage in een nabij liggend gehucht kon loodsen; de dynamo bleek kapot. Shit. Hoe komen we ooit weer thuis in ons mooie kleine plaatsje in Luxemburg; want telefoon vergeten ( en dus alle adresen en telefoonnummers even kwijt)… Gelukkig had Ans haar mobiel nog wel bij zich en konden via zus Neel en Facebook enzovoorts, enzovoorts, toch de beheerder van de camping bereiken. Heel lief dat Joop en Wilma hun vrije dag opofferden om ons op te halen daar ergens in dat gehucht in de Gaume.

Nou ja, eenmaal thuis was het tijd voor een borreltje, een goed glas wijn en met vereende krachten toch ook nog een mooie maaltijd; kleine kippetjes, gevuld met gehakt en een stoofpotje van aardappeltjes met verse artisjokken

Geen slecht maal na een pechdag… Maar ook geen espresso, te laat… Gewoon een borreltje toe vandaag!

Dit gaat een forse bom in ons vakantiebudget slaan. Maar morgen is de auto weer tiptop. Ach we zien wel. Prima service van de Belgische ANWB en de garage; shit happens!

Beeldenstorm in de Gaume…

Posted on April 29, 2013 by paul

Enfin, Ellen d’r Face-bookvolgers hadden het al mee gekregen. We zijn er even niet. Andy en het Kind waken angstvallig over huis, haard en hof; wij houden domicilie in den vreemde. Nou ja, in de vreemde…

Vanmiddag hadden we niks te doen. Ans en Hijn zouden langs komen, maar dat was voor later op de dag. We deden dus maar wat we vaak doen op zondag, we bezochten de Gaume. Ons was hoge Cultuur (met een grote K dus) beloofd, we vonden, ongevraagd evenwel, drie vlooienmarkten. Ook leuk…

We zagen er prachtige zaken: Anisettekannetjes, Orvalglazen, bakblikken en patévormen. Mooie dingen, maar de prijzen waren van dien aard dat we niet eens aan onderhandelen toekwamen.

Die gewoonte in deze contreien om met Drie Koningen een taart te bakken met daarin een boontje of een kleine porseleinen beeltenis is onze lezers al bekend. En dat mensen die kleine beeldjes verzamelen vertelden we ook al eens.

Het duurde even, maar toen we er eenmaal op begonnen te letten zagen we ze overal. Bakken vol, in de meest extreme verschijningsvormen. Mini-koninkjes, kleine duiveltjes, allerhande beestjes, zelfs de moeder gods kwam je veelvuldig tegen.

Mensen stonden vol overtuiging te grabbelen in die bakken. We hebben niet gevraagd wat ze zochten. Was het voor de grap? Was het omwille van de traditie…

Te duur vooral die beeldjes! Misschien voor verzamelaars de moeite waard, maar wij wilden maar één zo’n beeldje voor de taart voor volgend jaar!

Asperges met een eitje…

Posted on April 25, 2013 by paul

Voor onszelf willen we nog wel eens experimenteren met asperges, komen er mensen eten dan maken we ze gewoon “klassiek”. Met ei, plakken gekookte ham en gesmolten boter. Voor de liefhebber een beetje geraspte kaas en naar smaak wat nootmuskaat. De asperges gekookt in gezouten water, lang genoeg, want ze moeten voor ons niet knakkig zijn. Klein beetje stevigheid, meer niet.

Gisteren kwamen Marleen en de Jongste Bediende eten. We wisten op voorhand dat we hen plezier zouden doen met asperges. (Wie doe je er in godsnaam geen plezier mee?)

Je hebt van ons al zoveel aspergefoto’s gehad, vandaag maar eens een bijgerecht: het eitje… Ik koop overigens altijd rondeeleieren. Moet van de natuurbehoeders… En het zijn gewoonweg de lekkerste eieren!

Courgettebloem?..

Posted on April 21, 2013 by paul

Ellen nam de foto in een ver verleden in de tuin van Floor: de Wilde Bertram. Bij het opschonen van het fotoarchief kwam ik hem weer tegen. Ik dacht even dat het een courgettebloem was, maar bij nadere beschouwing klopt dat niet. Wat het wél is blijft me voorlopig een raadsel.

De foto trok mijn aandacht omdat het hier in huis al weken over courgettes gaat. En dan niet zozeer over de vrucht, maar veeleer zijn de bloemen onderwerp van begeerte. Ellen wil er eten van maken naar klassiek Italiaans voorbeeld. Gevuld met gehakt, gevuld met rijst, en dan gestoofd in olie of boter.

De Jongste Bediende is dezer dagen druk doende zijn groententuin groeiklaar te maken. De akker ligt er puik bij en de aardappels kunnen gepoot. Ook de uien, de sjalotten en de prei mogen de grond in. De platte peterselie is voorgezaaid, de snijbiet nog niet.

Ellen bedacht dat de Jongste Bediende dan maar courgettes moest zetten. Het schijnt een gemakkelijk gewas te zijn, met mooie grote bladeren en uiteindelijk goed eetbare vruchten. En natuurlijk die begeerde bloemen. De Jongste Bediende dacht er evenwel anders over. Het gewas deed hem veel te veel denken aan zijn verleden als biologisch-dynamisch boer. En het werd veel te groot, en het woekerde, en de oogsttijd van de bloemen viel in onze vakantie, we waren er eenvoudig niet. En nog een heel stel argumenten meer bracht hij te berde…

Marleen laat het groentengedoe goeddeels over aan de Jongste Bediende, zij is meer van de rozen en de dahlia’s. Maar nu Ellen haar vertelde van de vegetarische variant van de gevulde courgettebloemen was haar belangstelling absoluut gewekt.

Enfin, hoe het afloopt lezer, je zult het nog horen. Ik heb me niet écht in de discussie gemengd. Ik dacht in eerste instantie, die Jongen doet dat nooit… Intussen zie ik een sprankje hoop voor Ellen gloren…

En natuurlijk mag de Jongste Bediende meeëten van de kostelijke courgettebloemen. Voor hem zijn ze dan gevuld met vlees!

Tripel Karmeliet…

Posted on April 19, 2013 by paul

Bert heeft een nieuwe hobby: de naam is Tripel Karmeliet. Hij is er helemaal weg van, van dat bier…

Het is dan ook een hele mooie tripel. Brouwerij Bosteels in Buggenhout brouwt hem sinds 1996, en met groot succes. De receptuur is afkomstig uit het Karmelietenklooster in Dendermonde. Het werd er in de 17e eeuw opgetekend, vandaar dat op het glas het jaartal 1679 prijkt.

De tripel won prestigieuze prijzen, waaronder het goud bij de World Beer Awards 2009. Ten gevolge daarvan ontstond er zoveel vraag dat de brouwerij het bier niet meer kreeg aangesleept. (Orvalcrisis, Westvleeterencrisis, Karmelietcrisis, toe maar…) Intussen schijnt de capaciteit van de brouwer aanmerkelijk opgeschroefd te zijn, mede doordat de tripel tegenwoordig ook wordt gebrouwen bij Brouwerij Van Steenberge te Ertvelde. Je kunt het bier weer redelijk gemakkelijk aankomen, ook in Nederland.

Ik vind het glas wat protserig, maar Bert was meteen verliefd. Hij zou het wel willen stelen…

Risotto met brandnetels ofwel Risotto alle ortiche

Posted on April 16, 2013 by Ellen Bouckaert

Ik schreef gisteren al over dat verschrikkelijke zevenblad dat onze tuin in bezit dreigt te nemen. Sommige mensen eten het, ik heb het een keer geprobeerd maar vond het niet echt lekker. Wat wél lekker is zijn brandnetels en dan verwerkt in een superrijke risotto. We eten het altijd wel een keer in het voorjaar. Vaak in Luxemburg omdat de brandnetels daar precies rond onze deur groeien.
Het is nu ook de goede tijd voor mooie jonge brandnetels. Pluk de jonge exemplaren in je eigen tuin of op een stuk grond waar geen honden gepoept hebben. Doe wel handschoenen aan, of als je die niet in de buurt hebt, een plastic zakje om je hand. Pluk alleen de blaadjes, de steeltjes zijn wat taai. Ik plukte vanmiddag mijn brandnetels in de tuin van De Jongste Bediende, die heeft er genoeg. Ik gebruik het recept van Giorgio Locatelli uit zijn boek “Made in Italy”. De hoeveelheid is volgens Locatelli voor vier personen, ik vind dat nogal veel, zelfs als je de risotto als hoofdmaaltijd zou serveren. Zeker voor ons tweeën was het veel teveel, maar wij vinden de restverwerking zo lekker dat ik maar bij voorbaat een flinke hoeveelheid maak. Van het restant maak ik dan de volgende dag gefrituurde rijsballetjes.

Voor vier personen;
400 gram risottorijst, Locatelli raadt aan om vialone-nano rijst te gebruiken
2 handenvol jonge brandnetelblaadjes (bewaar een paar blaadjes voor de garnering)
2 1/2 liter bouillon
50 gram boter
1 kleine ui, heel fijngesneden
1 glas droge witte wijn
zout en peper

75 gram koude boter in kleine blokjes gesneden
100 gram geraspte Parmezaanse kaas

Blancheer de brandnetels een paar seconden in ruim kokend water met wat zout. Giet ze af en pureer ze in de foodprocessor.
Breng de bouillon aan de kook en zet die naast de risottopan. Houd de temperatuur van de boullon tegen de kook aan.

Smelt de boter in een pan met een dikke bodem. Fruit hierin de ui zachtjes glazig.
Doe de rijst erbij en roer goed tot alle korrels met boter bedekt zijn. Als alle korreltjes heet zijn kun je de wijn toevoegen. Laat de wijn verdampen tot de ui en rijst droog zijn.

Voeg nu bouillon toe, telkens een á twee soeplepels per keer. Roer voortdurend over de bodem van de pan. Als de bouillon is opgenomen voeg je weer nieuwe toe.
Ga op deze manier 15 tot 20 minuten door. Doe na 10 minuten de brandnetelpuree erbij. en blijf roeren tot de rijst gaar is. De korrels moeten van buiten gaar zijn en van binnen nog wat ‘beet’ hebben.

Draai het vuur uit en laat de risotto een minuut rusten. Meng dan de koude boter en de kaas door de risotto. Breng verder op smaak met wat peper en zout.

Frituur voor de garnering een paar blaadjes brandnetel in een laagje olie.

kopje espresso toe!

Pijpleiding…

Posted on April 16, 2013 by paul

Er is een fysieke verbinding tussen de Brouwerij Hertog Jan en het Hertog Jan Proeflokaal. Een pijpleiding tussen de twee lokaties suggereert dat het bier uit de prachtige bierpompen van het Proeflokaal direct uit de Brouwerij wordt betrokken.

Natuurlijk beaamt het personeel van het Proeflokaal dat, wanneer je ze erop ondervraagt. En misschien is het ook wel zo. Maar toch…

Ik zou nog schrijven over een uitwisseling van foto’s en bier, dat komt morgen.

Spaghetti met tonijn en tomaat

Posted on April 15, 2013 by Ellen Bouckaert

Vandaag de hele dag in de tuin gewerkt en dat was ook wel nodig na deze lange, lange winter. Alle planten beginnen nu uit te schieten, dus ook het onkruid. Vooral dat verschrikkelijk zevenblad! Sommige mensen zijn er dol op maar die wonen denk ik vooral in de grote steden zes hoog. Ik heb er een hekel aan, het woekert overal tussendoor en groeit op dit moment het snelste van alle planten. Ik lees zo hier en daar dat men het zevenblad tot pesto verwerkt. Mooi, onder het mom van “If you can beat it, eat it”, dat zou heel mooi zijn, ware het niet dat ik het gewoon echt niet lekker vind! Een keer geprobeerd maar het was gewoon tien keer niks, zonde van de goeie olijfolie! Geen recept voor zevenblad dus hier. Met brandnetels kun je bijvoorbeeld wél lekkere dingen maken, maar die hebben we nou weer niet in de tuin. Morgen ga ik eens kijken bij De Jongste Bediende en Marleen. Hun tuin is zo groot dat er altijd wel wat brandnetels te vinden zijn. Ik wil risotto met brandnetels maken. Dat is wél lekker!

Vandaag had ik na al dat geploeter in de tuin niet veel zin om nog lang in de keuken te staan. Deze supersnelle pasta biedt dan uitkomst.

voor vier personen
1 blik tomatenstukjes of pulp
1 kleine ui, fijngesneden
2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
1 blik (130 gram uitgelekt gewicht) dolfijnvriendelijke tonijn
wat olijfolie
een koffielepel biber
wat gedroogde oregano
vers gehakte platte peterselie (al een pluk uit eigen tuin!)
peper en zout
spaghetti voor vier personen

Zet water op voor de pasta. Verwarm de olijfolie in een ruime platte pan en bak daarin de ui en knoflook even aan. Voeg het blik tomatenpulp, de biber en de oregano erbij. Laat dat even een beetje inkoken. Doe de uitgelekte tonijn erbij en meng tot je een mooie saus hebt. Kook intussen de pasta met een flinke schep zout mooi ‘al dente’. Giet de spaghetti af en meng ze door de tomatensaus.

Kopje espresso toe!

Chocolademousse met sinaasappel

Posted on April 14, 2013 by Ellen Bouckaert

Het is een weekend vol activiteiten; gisteren zijn we naar Lottum geweest om rozen te kopen en aansluitend brachten we een bezoek aan de Hertog Jan Proeverij in Arcen, vanmiddag trakteert Zjak ons op een concert in het Phillips Muziekcentrum. We gaan luisteren naar de negende van Mahler. Een goed idee om dan voor Zjak maar iets lekkers te koken en de middag straks af te sluiten met een etentje. Ik wil bij thuiskomst niet uren in de keuken staan dus koos ik voor een eenvoudige maaltijd: Vooraf tartaar van gerookte zalm, dan Asperges met ham en eitjes met botersaus en peterselieaardappeltjes en toe chocolademousse met sinaasappel.

De chocolademousse maakte ik vanmorgen alvast.

Voor vier personen
100 gram Côte d’Or Sensations Noir Orange chocolade
3 eieren, dooier en eiwit apart
het sap van een halve sinaasappel
30 gram boter

Hak de chocolade in stukjes. Smelt de chocolade au bain marie samen met de boter en het sinaasappelsap. Haal de pan van het vuur en laat even afkoelen. Voeg de eidooiers bij het chocolademengsel en klopt het goed door. Klop de eiwitten stijf en spatel ze heel voorzichtig door de chocolade tot je een mooie egale massa hebt.

Verdeel de mousse over vier schaaltjes of glazen en laat ze enkele uren opstijven in de koelkast. Garneer voor het serveren met een schijfje sinaasappel.

Kwartel met linzen

Posted on April 14, 2013 by Ellen Bouckaert

Tijdens ons weekendje Luxemburg kochten we onder andere een paar mooie biologische Label Rouge kwarteltjes. Ik zie hier nooit van die mooie kwarteltjes. Prima kwaliteit, diervriendelijk gefokt Je moet hier al een super goede poelier kennen die zo’n kwaliteit aanbiedt. Een ondergewaardeerd vogeltje eigenlijk, terwijl de smaak juist zo fijntjes kan zijn.

Ik vind kwarteltjes en linzen altijd een mooie combinatie. De linzen heel simpel gekookt. Opzetten met een ruime hoeveelheid koud water. Een stengel bleekselderij, een ui en wat stukjes wortel erbij en een blaadje laurier. Ik gebruikte Puy Linzen van een prima kwaliteit. Die hoef je niet voor te weken. Ze zijn in ongeveer 30 minuten gaar.

De kwarteltjes maakte ik op de Portugese manier klaar. De kwartels aan de rugkant met een wildschaar openknippen. De binnenkant schoon deppen met keukenpapier, aan allekanten inwrijven met peper en zout en in wat olie zachtjes bruin bakken. Haal de kwarteltjes na 10 minuten uit de pan en leg ze op een rooster. Gril ze nu nog 20 minuten in de oven op 160 graden. Laat ze even rusten en serveer met de linzen en wat kruidenboter.