Saté en nasi goreng

Posted on April 26, 2009 by Ellen Bouckaert

Wij gaan een paar dagen naar onze caravan in Luxemburg. Het Kind zal op het huis passen, de planten water geven en misschien wel wat onkruid plukken. Gisteren namen we vast afscheid, nog wat wijze raad en natuurlijk wat te eten. Ik bedacht dat er vast nog wel wat meer bezoek zou komen en besloot een flinke pan nasi te maken.

Nou is “Indisch” koken niet mijn sterke kant. Ik doe het niet vaak, dus bedacht ik dat ik Maja maar eens moest bellen voor goede raad. Maja is al jaren getrouwd met Bram en Bram is van Molukse afkomst. Maja heeft van haar schoonfamilie de kneepjes van de Indische/Molukse keuken geleerd en vergast ons regelmatig op mooie maaltijden. Ik at er pas nog heerlijke saté. Het vlees was niet geroosterd maar gebakken in de olie. Het vlees is dan heerlijk mals en knapperig van buiten. Maja gaf me telefonisch het recept. Het vlees moet je lekker lang te laten marineren. Ik had ongeveer 700 gram lamsvlees dat heb ik vrijdagavond in stukjes gesneden en in de marinade gezet. Zaterdagochtend bedacht ik dat dat toch wel wat weinig was en kocht nog 750 gram mooi doorregen varkensvlees, in stukjes gesneden en in de marinade gezet. Een deel van het varkensvlees gebruikte ik voor de nasi.

Ik geef hier geen exact recept, gewoon ongeveer, zelf even uitproberen.

Marinade;
Ketjap Kentel, zoet, scheutje olie, citoensap, een bouillonblokje, ketoembar, vetsjin, knoflookpoeder of verse knofloook, 1 fijngesneden ui, peper en zout, sambal. alles goed mengen en het vlees liefst een nacht laten marineren.
Natuurlijk moest er ook satésaus bij:
een grote pot gewone pindakaas, water, ketoembar, vetsjin, bruine suiker, trassi, verse gember, citroensap, knoflook en citroenblad. Goed roeren, langzaam verwarmen.

Voor de nasi
1 kilo rijst, een ui, 3 teentjes knoflook, wat prei, een beetje witte kool, een lente-ui, wat varkensvlees, een omeletje van drie eieren, ketjap, sambal.

De rijst gaarkoken en af laten koelen. Het varkensvlees even bruin en gaar bakken. Dan in de wok de groenten snel roerbakken. De rijst en kruiden erbij voegen. Het omeletje bakken, oprollen en in fijne reepjes snijden en door de nasi mengen. Intussen bakte Paul de saté, dat is mannenwerk! Buiten, in de elektrische frituurpan.

Een schaal met stukjes zoet-zure komkommer, wat kroepoek en gebakken uitjes erbij. Zoals ik al dacht, kwam er bezoek genoeg om de enorme pan nasi mee leeg te eten. De jongste Bediende, Marleen, de Keizer van Monera, Het Kind en Andy en natuurlijk wij zelf.

Gefrituurde artisjokken met knoflookmayonaise

Posted on April 22, 2009 by Ellen Bouckaert

Een klein voorgerechtje vandaag. Wij eten vaak een voorgerecht, meestal een salade met wat vis of vlees of een kaasje maar het komt er vaak niet van het voorgerecht hier te beschrijven. Vandaag dus maar eens:

Gefrituurde artisjokken met zelfgemaakte knoflookmayonaise. Ik ben dol op artisjokken, vers, maar ook uit blik vind ik ze nog best lekker. Paul is er niet gek op maar een compromis is de knoflookmayonaise. Voor dit voorgrecht gebruik ik meestal artisjokkenharten uit blik. Je kunt het ook maken met verse kleine artisjokken maar die kan ik hier in de buurt nooit kopen. In Luxemburg zorgen de vele Italianen ervoor dat ze daar in het voorjaar volop te koop zijn. Je koopt dan een bosje artisjokken. Ze zijn op dezelfde manier te gebruiken. Binnenkort zal ik een mooi gerecht maken met zo’n bosje artisjokken. Vandaag is het een beetje ‘behelpen’ met blik.

Voor twee personen een 1/2 literblik artisjokkenhartjes (meestal zitten er zes in één blik, 3 per persoon is een mooi aantal)
1 losgeklopt ei
wat bloem, vermengd met wat peper en zout
een paar blaadjes sla
olie om te frituren
zelfgemaakte knoflookmayonaise

Laat de artisjokkenharten even goed uitlekken en wentel ze door het losgeklopte ei en vervolgens door de bloem. Frituur ze in de hete olie een paar minuten tot ze mooi bruin zijn. Laat ze even op keukenpapier uitlekken. Bekleed de borden met wat slablaadjes en schik de artisjokken daarop. Geef er een klein schaaltje bij met knoflookmayonaise.

Sauzen uit een potje zijn eigenlijk nooit zo lekker maak dus zelf knoflookmayonaise; Er is één gouden regel voor het maken van mayonaise: alle ingredienten moeten op kamertemperatuur zijn!

3 ei dooiers
mosterd
zonnenbloemolie en, eventueel, een scheut olijfolie samen ongeveer 350 ml
citroensap
peper en zout.
2 tenen knoflook uit de knijper.

De dooiers en de mosterd in een grote kom doen, de mixer in de hoogste stand, en dan druppel voor druppel de olie erbij doen tot het begint te binden. Als de massa eenmaal gebonden is kun je de olie er in grotere hoeveelheden tegelijk bij gieten. Zout peper en citroensap toevoegen en tot slot de knoflook.

Aspergemarkt en andere genoegens…

Posted on April 20, 2009 by Ellen Bouckaert

Ik sliep een gat in de dag. Ik heb niks gehoord van de drukte in het dorp. Wel droomde ik een ingewikkelde geschiedenis, ik weet het nog vaag. Ik kan die met geen mogelijkheid reproduceren, en dat is maar goed ook. Je moet niet alles willen onthouden…

Terwijl ik lag te slapen bezochten Ellen en het Kind de Aspergemarkt en de Historische Optocht. Ze keerden met enthousiaste verhalen thuis, het kwam er alleen niet meer van om er nog over te schrijven. Ik kan moeilijk inschatten of ik nu écht heel veel heb gemist, maar als ik één ding had willen zien, dan is het wel de bierwagen van de Bavaria brouwerij uit Liesthout. Dat is altijd weer een feest.

Een prachtige houten kar, naar Duits type, als ik het wel heb. En daarvoor zes van die bonken van paarden. Brabantse trekpaarden, feestelijk opgetuigd. Het geluid is ook uniek. Al het geroezemoes en andere omgevingsgeluiden vallen weg, en je hoort alleen nog het geklos van de zware hoeven en het getinkel van de belletjes.

Historische optocht en de aspergemarkt

Posted on April 20, 2009 by Ellen Bouckaert

Paul liet al een foto van de Historische optocht zien, altijd mooi die enorme wagen met de zes grote paarden ervoor, alles tinkelt, twinkelt en belt… en zo was de hele optocht. Prachtige rijruigen getrokken door goed verzorgde paarden, de manen “geslinterd” en in de rijtuigen deftige dames en heren, boeren en buitenlui zoals dat zo mooi heet. Maar er waren ook gewoon karren met boerenvolk; vrouwen die de was deden, een kar met een schoolklasje uit lang vervlogen dagen en een kar waarop de aardappeloogst werd uitgebeeld. In ons dorp waren de meeste mensen niet zo rijk dat ze zich een paard konden veroorloven om voor de kar te spannen en dus was er ook de kar met de melkbussen, niet getrokken door een duur paard, maar gewoon de hond ervoor gespannen. En geloof me, de hond vond het nog leuk ook! Deze hond had er duidelijk zin in om zijn taak tot een goed einde te brengen. Een andere hond die de absolute show stal was de hond die de ganzen in toom hield. Een prachtige Border Collie liet zien wat zijn echte taak is; “het spul bij elkaar houden”, samen met zijn baas begeleide deze hond een toom ganzen vanaf het kasteel van Gemert naar het Boerenbondsmuseum een forse wandeling, zeker voor een toom ganzen. Ze kwakten en gakten maar liepen onder leiding van de hond, keurig in de rij naar het einddoel,

Kortom een prachtige optocht! Een echte “canon van Gemert” zou je bijna kunnen zeggen!

En dan was er natuurlijk ook de aspergemarkt. Ik ging er al vóór de optocht heen, met Het Kind. We wilden vooral de aspergehapjes proeven. We liepen maar snel langs de kraampjes met “volkskunst”. Die leken mij wat misplaatst tussen het asperge-gebeuren (hoewel de Raku gestookte potten wel heel mooi waren), maar wij kwamen voor de asperges!

Zeven restauranthouders uit Gemert en omstreken serveerden vanuit één keuken, in een tent, midden op de markt, hun favoriete aspergegerecht. Wij proefden van alles wat. Op de foto hierboven zie je al het gerecht van De Kastanjehof in Gemert; ´Saucijs van asperge met truffelmayonaise´. Lekker klein gerechtje, niet teveel overheersende smaken, alle eer aan de asperge. Niet aan te slepen ook. De kleine oven van de tent kon de vraag bijna niet bolwerken, zodat de ovens van omliggende restaurants werden ingeschakeld. We zagen regelmatig koks van restaurant Ridderhof met bladen versgebakken saucijs over de straat rennen!

Een ander mooi aspergegerecht was dat van Muziektempel ‘t Ridderhof. Zij zetten een Sashimi van tonijn en asperge op de kaart en waren zelfs zo vriendelijk om het recept op papier te zetten.

Ik neem de tekst hier letterlijk over:

Een voorgerecht voor vier personen;
500 gram asperges, alleen de punten (de rest is voor de soep0
rauwe tonijnfilet, mooi van kleur
rijstwijn
appelstroop
Japanse sojasaus
sesamzaadjes
mayonaise
wasabi pasta
knoflook 1 teentje
(! het lente-uitje staat niet op de ingrediëntenlijst, dat voeg ik maar even toe )

Leg de tonijn strak opgerold in plastic folie in de diepvries, snijd er als het lichtbevroren is mooie blokjes van. Vermeng de tonijn met een fijngesnipperd lente-uitje en de sesamzaadjes ( voor extra volume eventueel met kleefrijst erdoor). Schil de asperges, kook ze beetgaar, besprenkel ze met rijstwijn en leg ze dan in de koelkast. Maak een stroperige saus van appelstroop vermengd met Japanse sojasaus. Verdun de mayonaise met wat water, voeg hier een fijngesneden teentje knoflook aan toe. Doe de wasabi erdoorheen (naar smaak, het is pittig), doe dit in een spuitflacon. Maak een mooie bol van de tonijntartaar. doe daarnaast een flinke druppel soyastroop, snijd de asperges in de lengte doormidden, leg deze mooi naast de tonijn, druppel er wat wasabimayonaise bij en garneer af.

Een mooi voorgerecht, de moeite waard om thuis te maken!

We dronken ook nog een glas van de wijn die dit jaar gekozen is door de aspergetelers: een Rivaner Trocken van Weingut Hubertshof, uit Lieser / Mosel duitsland 2008.

Een leuke dag, jammer dat mijn afspraakje met medeblogger Monique, Culimama, misliep. De mensenmassa was te groot om elkaar te vinden. Volgend jaar moeten we misschien maar een deel van het terras van café Dientje reserveren, of, gewoon vanuit het Ministerie vertrekken?

Tagliatelle met zalm en aspergepuntjes…

Posted on April 19, 2009 by Ellen Bouckaert

tagliatelle met asperges en gerookte zalm

Bij het oogsten van asperges gaat er zo nu en dan iets fout. Dat kan nu eenmaal niet anders, dat is inherent aan de teeltmethode. Je kunt niet in de bedden kijken, dus je weet nooit helemaal zeker hoe de planten eruit zien, of ze recht zijn, of ze dunne plekken vertonen, of anderszins misvormd zijn. En soms wil er wel iets breken. Er is dus altijd een kleine hoeveelheid uitval. De boer gooit die ‘ongelukjes’ natuurlijk niet weg. Ze worden verkocht voor een schappelijk prijsje.

Toen ik eergisteren mijn asperges kocht, nam ik er meteen één kilo van die restanten bij. Kosten: € 2,50. Wat je krijgt zijn stukken. Stelen, maar ook kopjes. Het is maar net hoe het uitpakt. De stukken worden gebruikt voor de soep, de kopjes gaan bij ons traditioneel in een pastaschotel.

De kopjes werden gekookt, zo’n acht minuten, en de tagliatelle volgens de instructie op het pak. In een andere pan verwarmde Ellen een deel van de restanten van de saus van gisteren. De tagliatelle werd door de saus geschept, en daar gingen dan de aspergekopjes bij en wat gerookte zalm. Het gerecht werd afgemaakt met wat verse dille. Onwaarschijnlijk lekker…

Een worstje grillen op houtskool…

Posted on April 16, 2009 by Ellen Bouckaert

Ellen vroeg gisteren naar jullie bevindingen met de zomerse volkssport BBKjoeën. En de reacties kwamen er ook meteen, waarvoor onze dank. Ik blijf het fenomeen stug “grillen” noemen. En dat vooral om me te distansiëren van het “gezellige” karakter van het gedoe van verkoolde lapjes en kleddersausen. Het is aardig te lezen dat ik daar niet alleen in sta.

Gisteravond stookten we voor het eerst dit jaar ons houtskoolconfoortje. We roosterden er een verse worst op, en een paar hamlappen, die Ellen een uurtje daarvoor in een marinade van sesamolie, sojasaus en wasabipasta had gelegd. We maakten er een eenvoudige kruidenboter bij.

Voor die worst is het handig om een dubbelzijdig rooster te gebruiken. Het zaakje blijft in vorm en je kunt het gemakkelijk omdraaien. Tussen de lussen van de worst steek je verse salieblaadjes en in het midden een teentje knoflook. Een salade en goed brood met kruidenboter completeren de maaltijd.

Een stukje kaas en een kopje espresso, ook onontbeerlijk.

Gegratineerde asperges

Posted on April 16, 2009 by Ellen Bouckaert

Wij zijn helemaal “in de asperges”. Ze worden steeds goedkoper naarmate het seizoen vordert en bovendien wonen wij in een gebied waar erg veel asperges geteeld worden. Wij kunnen ze dus elke dag vers gestoken kopen, zonder tussenhandel, en zonder dat ze nodeloos lang in de winkel liggen te verdrogen. Een aantal telers hier in de buurt heeft zich verenigd onder de naam: de telers van de “Vrije Heerlijckheid Asperge”. Zij streven ernaar om de kwaliteit nóg beter te maken. Je zult hier dus de komende weken nog allerlei recepten aantreffen met deze prachtige voorjaarsgroenten.

Vandaag gegratineerde asperges;

Gegratineerde asperges voor 2 personen
1 kilo asperges, geschild en net gaar gekookt
4 plakken gekookte ham
200 gram vers geraspte kaas, ik gebruikte vandaag Parmezaanse kaas

Maak een roux van;
1 eetlepel boter, 1 eetlepel bloem en een kop aspergevocht.

Schep de roux op de bodem van een vuurvaste schaal.
Neem een stuk of vier asperges en draai er een plak ham omheen. Leg de pakketjes op de roux en bestrooi ze royaal met kaas.
Rasp er nog wat nootmuskaat over en zet de schotel 10 minuten in een voorverwarmde oven tot de kaas mooi bruin is.

We dronken er een glas Pinot blanc bij uit de Elzas. Stukje heel oude brokkelkaas toe en natuurlijk een kopje espresso.

Flora en haar moeder Neel (van Eupotours) waren net even op bezoek. Ze brachten een armvol verse voorjaarsprei mee. Flora (en haar zus lotte) zitten op de Jenaplanschool de Pandelaar hier in ons dorp. De school heeft al jaren een prachtige groententuin waar de kinderen zelf hun eigen groenten telen. Een paar jaar geleden schreven wij al over de geweldig lekkere sla maar ook aardappeltjes, prei, boontjes, peterselie, selderij en noem maar op… Een prachtige manier om kinderen te leren met de natuur én met eten om te gaan! Dat zouden eigenlijk alle scholen verplicht in hun lesprogramma moeten hebben!

Dank je wel Flora en Lotte! Wij zullen een mooi recept bedenken voor deze sappige preitjes.

Broodje Haas…

Posted on April 14, 2009 by Ellen Bouckaert

Over de Paasbrunch valt nog wel een en ander te vertellen, en dat gebeurt de komende dagen ook wel. Beschouw dit maar als een voorschotje.

Ik vertelde je al eens over de ultieme carnavalssnack van het Kind, eenbroodje After Eight. Ook vertelde ik je over de gevonden Paashaas. En het kon daarna natuurlijk niet uitblijven. Een van onze trouwe én oplettede lezertjes (Nieta Br) legde alras de link en wierp de daaruit voortvloeiende vraag op: Hoe krijgt het Kind die haas tussen een broodje?

Het Kind had zichzelf overigens die vraag ook gesteld. Op Paasochtend trok ze de stoute schoenen aan en plette het chocoladenbeest. Het oogde gruwelijk, maar uiteindelijk smaakte Pasen naar Carnaval.

Stoofpotje met kip, tomaat en pepertjes

Posted on April 14, 2009 by Ellen Bouckaert

Het valt niet mee om weer gewoon te gaan werken na een paar vrije dagen. Ik sta altijd vroeg op, ook op vrije dagen. Maar de vrijheid om lekker lang met de krant aan tafel te lummelen, nog eens rustig door de tuin te wandelen, die is weer even voorbij. We gaan, ondanks het mooie weer, gewoon over tot de orde van de dag. ‘s Morgens koffie, krantje, boterhammen smeren en snel naar de bus…En ‘s avonds weer vise versa… Ik ben altijd wel blij met het verzetten van de klok. In het voorjaar kan ik dan als ik thuiskom nog lekker in de tuin rommelen of gewoon even lezen in het zonnetje, of bedenken wat we zullen eten! (Plannen is nog steeds niet onze sterkste kant!) Gelukkig had ik voor vandaag al bedacht wat we zouden eten; er waren nog twee mooie biologische kipfilets, wat verse rode pepers, een mooie lente-ui en een staartje witte wijn. Een blikje tomaten hebben we altijd op voorraad en de tuinkruiden groeien dat het een lust is. Een mooi stoofpotje is dan snel gemaakt.

Gisteren maakte ik een stamppotje van aardappel en rauwe andijvie. Dat was veel te veel! Vandaag dus maar de restanten. Ik mengde wat blokjes kaas door de massa en strooide er met gulle hand, vers geraspte Parmezaanse kaas over. Even verwarmen in de oven en klaar.

Het stoofpotje met kip maak je zo;

Voor twee personen;
2 biologische kipfilets, in plakken snijden
1 flinke lente-ui met het groen fijn snijden
1 teentje knoflook, pletten en fijnsnijden
1 rode peper, van zaad ontdoen en fijnsnijden
1 worstje in dunne plakjes (chorizzo of iets dergelijks)
olijfolie
een scheutje witte wijn
1 blikje tomaten
vers geplukte rozemarijn, tijm, een blaadje laurier
peterselie en basilicum

De stukjes kip even rondom aanbakken in de olie. Dan de stukjes worst, het pepertje, de ui en knoflook erbij en even meebakken. Afblussen met de witte wijn en de tomaten toevoegen. De kruiden erbij doen en het geheel een 40 minuutjes laten stoven. Intussen kun je fijn nog even van het zonnetje genieten. Strooi er vlak voor het opdienen nog wat peterselie en basilicum over.

Kopje espresso toe.

En nu maar eens bedenken wat we morgen zullen eten. Mijn collega wilde vandaag eens barbequen. Dat bracht me wel op een idee. Ik ben eigenlijk dol op geroosterd vlees. Gewoon een mooie entrecote of zoiets. Niet dat gedoe met allemaal verschillende, door de slager gemarineerde onbestemde lapjes en stukjes. Paul vindt er niks aan, een mooie worst vindt hij prima, maar om voor een worst dat vuur aan te steken is wel veel gedoe…

Ik ben wel nieuwsgierig naar hoe onze lezers dat doen. Steek jij bij het eerste zonnetje de barbeque aan, of heb je zo’n elektrische? Of heb je misschien een gruwelijke hekel aan die geroosterde lapjes vlees en ga je liever binnen zitten met een bordje spaghetti?

Ik hoor het wel, het blijft in ieder geval nog even mooi weer. Geniet ervan!

Kunstenweek en de rijdende frietkraam.

Posted on April 14, 2009 by Ellen Bouckaert

De oplettende lezer vraagt zich misschien af wat dat toch allemaal voor foto’s zijn in het Flickr kalendertje hiernaast. Geen eten te zien op die foto’s!

De foto’s zijn gisteren gemaakt op de Pabo in Eindhoven waar ik werk. Alle studenten hadden deze week werkweek zoals wij dat noemen. Sommigen zijn in Maroko, anderen survivallen in de Ardennen, de eerstejaars studenten bleven gewoon in het gebouw, voor hen was er de jaarlijkse Kunstenweek. Zij hielden zich de hele week bezig met Kunst. Drama, muziek, dans, beeldende vorming, taal en beeld en audiovisueel waren de diciplines waarmee ze aan de slag gingen. Het hele gebouw gonsde een paar dagen van de activiteiten. Sommige studenten waren zelfs zo enthousiast dat ze een hele nacht doorwerkten.

Gisteren was de grote finale waarin iedereen liet zien waarmee hij of zij deze week bezig geweest was. Van elf uur s’morgens tot na vieren in de middag was het één groot feest met de meest schitterende presentaties. Natuurlijk moet er dan ook even pauze zijn met ook iets te eten daarbij. Traditie is inmiddels de rijdende frietkraam. In een mum van tijd voorziet de frietbakker zo’n dikke 200 mensen van een frietje met kroket, frikandel, of kaashapje. Een lekkere dikke klodder mayonaise erbij en iedereen is tevreden. Zo’n versgebakken frietje in het zonnetje is best lekker op zijn tijd! Verbeterpunt: volgende keer een lepel met een lange steel in de mayonaise! Deze zakten alle zes naar de bodem!!!