We raakten erover aan de praat aan de keukentafel. Een lange reeks van opsommingen ging eraan vooraf, over wat je zoal at wanneer de winter zich in al zijn guurheid liet gelden, vroeger was het altijd winter…
Erwtensoep, stamp- en stoofpotten, rookworst, bloedworst, balkenbrij en gekookt spek. Grogs van suikerwater en jenever, warme chocolademelk met vel, koffie met een scheut vieux. En dan was er die zoete hete anijsmelk. Van hoe heette het ook alweer, De Grut…, De Gruit…, nee, De Ruijter. Anijsblokjes van De Ruijter. Iedereen aan tafel herinnerde zich die dingen nog, en iedereen ging ervan uit dat dat verleden tijd was.
Toen Ellen voorzichtigheidhalve de volgende dag bij de plaatselijke Ah informeerde of er nog zoiets bestond werd zij keurig naar het betreffende schap verwezen. Niet bij de zoetwaren maar bij de melkproducten vond je de anijsblokjes. Van De Ruijter. Ze bestonden dus nog…
Nu zijn wij op het Ministerie in het geheel geen gebruikers van zoetwaren op het brood, en kennelijk onze gesprekspartners van de vorige dag ook niet. We zouden anders geweten hebben dat De Ruijter de bevolking nog steeds voorziet van hagelslag en muisjes, van chocolade vlokken en caramelpasta. En dat al sinds 1860. Toegegeven, het bedrijf is tegenwoordig onderdeel van het grote Heinz-cocern, maar het bestaat dus nog. En ook leveren ze nog steeds die met anijsessance geïmprigneerde suikerklonten, luisterend naar de naam anijsblokjes.
Er is ongetwijfeld gesleuteld aan het uiterlijk van de verpakking, al was het alleen maar omdat er in de moderne tijd zo’n oerlelijke bar-code op moet. Maar het concept is gelijk aan dat van de jaren vijftig, ik herkende het meteen. Ook de geur van de anijsblokjes leek me gelijk aan die van vroeger. Tegenwoordig zitten ze in cellofaan, vroeger in een soort vetvrij papier.
En toen het Kind na een fietstocht door de barre koude die middag het ouderlijk huis bezocht, werd ze meteen vergast op een grote kop anijsmelk, mét een stuk appeltaart. Het Kind herinnerde zich dat ze van haar oma altijd vier klonten in een mok warme melk kreeg, Ellen was iets minder scheutig. Evengoed smaakte de anijsmelk net als vroeger…
© paul
Helaas, de anijsblokjes worden vervangen door anijsstaafjes. Reden, de machine die de blokjes maakt sinds 1920 doet het niet meer. Gewicht van verpakking is gehalveerd, prijs is verdubbeld, maar we kunnen gelukkig nog anijsmelk drinken.
LLdat verhaal van die oude machine is kletskoek, kijk maar op de doosjes. Daar staat het gewicht in grammen met een dik euroteken erachter. In de jaren zestig begin zeventig is er in eeg-verband een
verandering gekomen in de gewichts aanduiding, vroeger minimum
nettogewicht, nu met de technische mogelijkheden werd het mogelijk
een gemiddeld netto gewicht in te voeren met een zeer kleine afwijking in gewicht naar boven en naar beneden dat is de betekenis van de vette kleine e ,voorwaarde was dat de industrie de meetresultaten tijdens produktie bewaarde voor eventuele raadpleging door de autoriteiten. Dit was alleen maar mogelijk met
electronische automatische weeg en doseer apparatuur die toen ingevoerd werd, een machine uit 1920 kan dat beslist niet.
Jammer dat de anijsblokjes uit de handel zijn genomen.
Men is nu op zoek naar het grote geld.
Minder in de verpakking maar wel een duurdere prijs.
Ik hoop dat ze er zelf aan te onder gaan.
Goed nieuws,
Je kan goedkoper, bij drogist of reform zaak, een flesje anijsolie halen (ook bekend als anijsalcohol of anijsspiritus). een paar druppels in een beker hete melk is voldoende en….. veel milieu vriendelijker en goedkoper dan de Ruiters Anijsstaafjes.
de suikerunie maakt zoveel suikerklontjes als je maar wilt laat je niet bedotten ze kunnen het uitbesteden. twee soorten anijs de franse van anijszaad of de aziatische steranijs. In Spanje bestaan enkele anijs-likeuren er zijn er met een tak erin je ziet grote kristallen suiker alcohol-percentage 20%, een soeplepel van dit spul suiker en melk naar smaak geeft een betere smaak anijsmelk;dan de blokjes,.als het beetje alcohol een probleem is neem dan koude melk en verhit het geheel in de microwave dan dampt de alcohol er uit. zo?fles 750cc kost in portugal bij jumbo
5,50 euro
Vorig jaar juni 2019 gebruikte ik in Baarn nog een compleet pakje anijsblokjes.
Ze zouden dus nog te koop moeten zijn, liefst in de buurt van Zaandam.
De poederstaafjes heb ik bij afwezigheid hier van de blokjes ook gebruikt.
Ik vind ze niet hetzelfde van smaak. Jammer dat het geld weer wint.
Ik bewaar het 50 grams doosje met weemoed.
De anijsblokjes die je nu nog zou vinden zijn minstens 5 kaar oud en smakeloos. De reden dat ze er niet mer zijn is dat het een proces was met 4 fte’s. Dat werd te duur. Samen met de afname die minder werd….genertie sterft uit.
Niks te maken dus met machines en E wegingen. Alles is prima te intregeren in de huidige tijd en techniek. Wel jammer dat het weg is want de ma chines waren prachtig maar nogmaals TE arbeidsintensief. Over het vervangende produkt lopen de meningen uiteen…
20 jaar de Ruijter ervaring….Groet..R S
Goedemiddag.
Ik gebruik dagelijks Anijs blokjes van de Ruyter.nu zijn deze vervangen door anijs staafjes.
Maar ik heb daar een klacht over.
De zakjes als er een stukje van afscheurt en in de beker giet, blijft er veel onder in zitten en als je hem verder scheurt of in de lengte dat valt er veel naast de beker
dit is lastig maar je knoeit en verliest toch een gedeelte, dit kan toch niet de bedoeling zijn.Zeker omdat ze ook nog duurder zijn da de klontjes.
Wat betreft de afgeschafte anijsblokjes:
Zeker zo’n jong manneke of vrouwke gearriveerd, die het zwarte garen uitgevonden denkt te hebben.
Ronduit belachelijk dat jullie voor die extra inkomsten jullie naam grove oneer aandoen door over te gaan op die veel te dure idiote zakjes.
Wat mij betreft mag jullie hele organisatie tezamen met de rest van jullie zogenaamde vertrouwde producten uit het beeld verdwijnen.
Ik weet dat dit een zeer late reactie is, maar heb mijn licht opgestoken i.v.m. evt. alternatieven en had zodoende zin om nu te reageren.
Heb altijd de klontjes gebruikt. Nu de staafjes waar veel in achterblijft, veel duurder ben ik afgehaakt. Oplichters vind ik!
Ik gooi nu een beetje anijshagel( pakje broodbeleg, zoals hagelslag ed) door mn warme melk. Heerlijke smaak, en je kan het heel goed doseren!
Dit vind ik echt een handige tip…bedankt.
Ligt het aan mij, of is dit ook heel vervuilend voor milieu. Door de ratio verpakking tot product te verhogen, worden misschien de winstmarges beter voor De Ruijter, maar het leidt ook tot veel meer afval. Met name het plastic afval. Het vorige systeem was in dat opzicht een stuk beter, en meer product voor minder geld voor de consument. Ik denk dat ik die tip van Anijsbroodbeleg door de melk op ga volgen, wanneer ik door de sachetjes heen ben. Was er niet ook anijspoeder in een pak voor op brood? Vond dat altijd te droog, maar kan hier een uitweg bieden.
ook niet?*