Doperwtjes met sla

doperwtjes met sla

Er waren gisteren mooie Nederlandse doperwtjes te koop op de markt. Ze worden volop geteeld maar vreemd genoeg maar zelden te koop aangeboden. Het grootste gedeelte verdwijnt direct in pot en diepvries, jammer want ze zijn vers toch zo lekker. Vorige week aten we ze ook daar heb ik niet over geschreven. Vorige week kocht ik één kilo, net genoeg voor twee personen maar omdat we plotseling gasten kregen mengde ik de erwtjes met kleine blokje courgette. Smaakte prima. Dit keer besloot ik het klassieke franse recept te volgen zoals Onno kleyn vorige week op zijn blog schreef. De verhoudingen wat aangepast omdat we gisteren met twee personen waren. Op  deze ‘franse manier’ worden de erwtjes lang gestoofd, heel vreemd maar ik besloot het gewoon maar te proberen. Ook moet er suiker toegevoegd worden en daar ben ik nooit zo vóór maar soms kan een klein schepje suiker de natuurlijke zoete smaak van gerechten mooi benadrukken. Een klein schepje suiker toevoegen dus.

  • 1 kg verse Hollandse doperwten in de peul
  • 30 gram roomboter
  • 16 kleine uitjes, of 1 grote ui grof gesneden
  • het hart van een kropje sla, gewassen en in tweeën gesneden
  • 1 theelepel suiker
  • 25 gram mager rookspek, in blokjes
  • handje gehakte platte peterselie
Smelt de boter in een stoofpan, leg de sla op de bodem en verdeel daarover de erwtjes, het spek en het lepeltje suiker. Stoof, op een heel zacht vuurtje, het geheel zeker 30 minuten, langer mag ook. Strooi er dan de vers gehakte platte peterselie over en dien op. Wij aten er gisteren nieuwe aardappeltjes bij en een mootje zalm. Erg lekker, niet té zoet, dit gaan we zeker vaker eten!
Kopje espresso toe.
© ellen.

 

 

Kalfschnitzels met ham en salie

kalfslapjes met salie en ham
Ik heb al de hele week zin in enorme biefstukken van de barbecue, zo’n mooi stuk vlees, liefst mét bot zoals ze in Bourgondië bij de betere slager te koop zijn; cote de boeuf van het Charolaisrund. En dan wat gegrilde uien en tomaten erbij… Ik heb zelfs nog zo’n prachtig stuk Charolais in de diepvries liggen… Maar het weer hè, het weer wil niet meewerken. En ik wil ook zo graag eindelijk eens aan onze nieuwe tuintafel eten. De tafel staat al maanden in de tuin maar is nog steeds niet echt gebruikt, ook niet toen het vorige week een paar dagen mooi weer was. Toen lag er even een struik klimhortensia overheen… bij de vorige storm van de muur gewaaid.

tuin na de storm
Dat moest dus even vakkundig opgeruimd worden (met dank aan Bert en Peer) en daarna begon het weer te regenen…

Nou ja, zeuren over het weer is wel het laatste waar je als lezer op zit te wachten. De cote de boeuf blijft gewoon nog even in de diepvries en ik schrijf hier maar op wat we dan wél aten gisteren. De kalfsschnitzels met ham en salie waren ook erg lekker. Koop mooie dunne schnitzels van een onbesproken kalf, niet van dat bleke fokvlees. Snijd de schnitsels in kleine lapjes van ongeveer 8×8 cm.

  • voor twee personen
  • 2 kalfsschnitzels in stukjes van 8×8 gesneden
  • 2 grote plakken Parmaham in de lengte doorgesneden
  • 8 blaadjes salie
  • boter
  • peper en zout
  • witte wijn
Wrijf de schnitzels in met peper en weinig zout. Leg op elk stukje vlees een blaadje salie en daarop een halve plak ham. Steek die met een prikkertje vast. Verhit de (geklaarde) boter in bak de schnitzels aan beide kanten bruin in een paar minuten. Haal ze uit de pan en houd ze warm. Giet de wijn in de pan en roer de aanbaksels los met een houten lepel. Laat de saus even inkoken en leg dan de stukjes vlees terug in de pan. verwarm nog even en schep de saus rondom. Dien meteen op. Wij aten er Rozeval aardappeltjes bij en een lauwwarme salade van broccoli.
Kopje espresso toe.
© ellen.

Even druk…

lux mei 2012 050
Ja hoor, we zijn er nog… Het was hier gewoon even heel druk! We vierden vakantie met 16 mensen en dan komt het er niet zo van om stukjes te schrijven of foto’s te maken. Bovendien is het internet in de buurt nogal wankel… Nu begint het ook nog te onweren dus ik denk dat de stroom zo wel zal uitvallen…

Toch even een groet aan onze trouwe lezers… Doei, ennuh Jos en Koenraad zijn weer veilig thuis, maar daarover later meer.

matchless

Te laat voor espresso, © ellen

Fusilli lunghi peasani uit de oven.

lasagne
Ze verkopen hier bij de Cactus supermarché een prachtige pastasoort; fusilli lunghi peasani. Mooie grove textuur zodat de pasta goed saus vasthoudt en vooral heel smakelijk. De verpakking zegt dat deze pasta met de hand gemaakt is van harde tarwe.
Ik koop deze soort de laatste tijd regelmatig. We hebben ze gegeten met stukjes lamsvlees met een vrij dunne saus, dat was prima. Maar ook met een dikkere saus is de pasta goed te combineren. Ik weet niet of de pasta in Nederland ook te koop is.
Ditmaal maakte ik er een ovenschoteltje mee. We hadden opeens zin in lasagna, maar dan is er natuurlijk net geen lasagna in huis…
pasta
Geen nood met deze fusilli lukte het prima om een smakelijk ovenschoteltje te maken.

Maak een beetje, niet te dikke bechamelsaus. Maak Bolognese saus. Kook de pasta bijna gaar en giet ze af. Giet in een ovenschaal een laagje bechamelsausschik daarop wat van de pasta en schep er wat Bologneseesaus over. Dan een laagje vers gerapte Parmezaanse kaas en vervolgens de hele procedure herhalen tot de schaal vol is. Sluit af met Parmezaanse kaas.

Zet de schotel ongeveer 25 minuten in een voorverwarmde oven op 180 graden.

Een salade vooraf en een kopje espresso toe.

© ellen.

Aubergines uit de oven, met tapenade van kappers en olijven en restverwerking…

aubergines

Er lagen nog allerlei restjes in onze koelkast; stukje Parmezaanse kaas, stukje Peccorino, een aubergine, een schaaltje gekookte rijst en er waren ook nog een paar tomaten en volop verse kruiden in de tuin. Alles moet zoveel mogelijk op voor we weer vertrekken… Die aubergine bracht me op een recept van Jeroen; Ik zag pas weer eens een paar uitzendingen van “Dagelijkse kost”, een kookprogramma op Net één België met als chefkok Jeroen Meus. Jeroen Meus is zoiets als de ideale schoonzoon; vriendelijk, goed uitziend, vlot, goeie babbel, deskundig… nou ja, ga zo maar door. Alle uitzendingen van Dagelijkse kost zijn terug te zien via deze link naar dagelijkse kost.

Ik maakte de aubergine vandaag klaar naar het recept van Jeroen. En wat zal ik nu zelf een hele receptuur schrijven als Jeroen dat zo smakelijk vertellen kan…

Hieronder de link naar de video met het recept voor de aubergines

Het slaatje van buffelmozzarella liet ik weg; wij hadden ook nog wat tomaatjes en een schaaltje gekookte rijst, dat verwerkte ik in een klein stoofpotje;
  • schaaltje gekookte witte rijst
  • stuk of vier rijpe tomaatjes in stukjes gesneden
  • teentje knoflook
  • een plukje saffraan
  • wat olijfolie
  • vers gehakte platte peterselie
De knoflook met een drupje olie en de saffraan in een vijzel even fijnwrijven. Dan in een kleine pan olijfolie verwarmen,  knoflook/saffraanmengsel even smoren en de tomatenpartjes erbij doen. Kort smoren en de gekookte rijst toevoegen. Alles zachtjes verwarmen. Op smaak brengen met peper, zout en gehakte peterselie.
Prima manier om restjes te verwerken! Kopje espresso toe… en dan vakantie…
© ellen.

 

Zwarte Hoevekip in dragonroomsaus

kip in dragon roomsaus
Toen we met Pasen in Luxemburg waren heb ik op de markt in Arlon een aantal kruidenplantjes gekocht waaronder twee dragon planten. Alle planten zijn aangeslagen, het was daar net zo’n pestweer als hier, maar prima voor de plantjes. De dragon staat er prachtig bij, beter dan hier thuis. Zal wel aan de grondsoort liggen.

Ik gebruikte flink wat van de dragon voor de saus bij deze kippenpoten. Een hele kip was voor ons tweetjes even teveel, dus kocht ik kippenpoten van de Zwarte Hoevekip. Dat is zo fijn aan die grote supermarché’s, je kunt er niet alleen hele kippen in allerlei soorten kopen, maar ook ‘losse’ onderdelen. De Zwarte Hoevekip (Frankrijk) is een scharrelkip (Label rouge) met mooi stevig vlees. Langzaam stoven was een goede bereiding voor deze kip.

  • Voor twee personen
  • 2 kippenpoten van onbesproken gedrag
  • 4 teentjes verse knoflook
  • 1 sjalot, fijngesneden
  • wat boter
  • een scheutje droge witte wijn (ik gebruikte een Pinot blanc Grand Premier Cru, Coteaux de Remerschen. Een prima wijn, daarover later meer)
  • een lepeltje bloem
  • een klein bekertje room
  • 2 eetlepels verse dragon, fijngehakt
  • peper en zout
Wrijf de kip in met peper en zout en wentel ze door de bloem. Bak ze in de boter rondom bruin. Voeg sjalot en knoflook toe en bak die even mee. Blus af met de witte wijn en voeg de room toe. Laat de kip zo zachtjes garen in ongeveer een uur. Voeg er dan de dragon bij en laat nog even meestoven. Wij aten er nieuwe aardappeltjes bij en verse doperwtjes.
Kopje espresso toe.
© ellen.

17 mei, Vlooienmarkt op de camping in Luxemburg

poster

Het affiche is klaar en wordt nu overal in de buurt verspreid. Op 17 mei, vanaf 11 uur is er een Vlooienmarkt op de camping in Septfontaines.

Al jaren brengen wij de dagen rond hemelvaart door op de camping in Septfontaines in Luxemburg. Meestal met het voltallige Sientje van Loon gezelschap. Eén van de vaste bronnen van vermaak voor ons gezelschap was altijd de grote vlooienmarkt in het naburige dorpje Tuntange. In het plaatselijke schoolgebouw lag daar de koopwaar keurig uitgesorteerd; één lokaal voor huisraad, één voor boeken, de kelder vol met ijzerwaar en in de hal een stand met zelfgebakken taarten en de prijzen voor de loterij. Buiten in de tent vóór de school de bar. Natuurlijk was er ook een grote gril voor de karbonaadjes en worsten en een kraam met wafels met aardbeien en slagroom. Opbrengst van dit alles was altijd voor een goed doel, een school of een ziekenhuis ergens in Afrika. Was, zeg ik want helaas is er in Tuntange niet meer genoeg animo om de organisatie van dit jaarlijkse festijn te dragen.

Toen we hier vorig jaar in de herfst herinneringen ophaalden kwam spontaan het idee op om dan maar hier op de camping iets te organiseren. Joop en Wilma, de beheerders van de camping vonden het een goed idee, een aantal dorpsbewoners waren ook enthousiast en zo nam het plan vaste vorm aan. Joop zorgt voor eten en drinken, ieder die wil bouwt een kraampje op en er zal beslist ook nog ander vermaak zijn. Het museum 40 – 45 op de zolder van het campingcafé is zeker een bezoekje waard.

Camping An der Ho, Mierscherstroos 65 Septfontaines Luxembourg. Tel +352 26300666. email: anderho@pt.lu

Als je wilt camperen is reserveren aanbevolen.

Zo, ik stop met mijn reclamecampagne anders wordt het hier veel te druk! Wij gaan vandaag naar het museum Villa Vauban in Luxemburg stad. Daar loopt tot oktober een tentoonstelling met werken van Brueghel, Cranach, Titien, en Van Eyck.

© ellen.

Stoofpotje van jonge artisjokken en aardappelen

artisjokken
In Luxemburg wonen veel Italianen. Ze zijn hier zo’n drie generaties terug naar toe gekomen als gastarbeiders om het zware werk te doen in de mijnen, de staalindustrie en de wegenbouw. Ze maakten al snel promotie en begonnen hun eigen bedrijfjes. Het zware werk bleef liggen en de Luxemburgers moesten nieuwe arbeiders zoeken. Die vonden ze in Portugal en later kwamen er ook nog vluchtelingen bij uit het voormalige Joegoslavië. Gevolg is dat de Luxemburgse bevolking nog maar uit 55% ‘echte’ Luxemburgers bestaat. De gemeente Larochette staat zelfs bekend als de gemeente met het hoogste percentage buitenlanders van heel Europa. Als je op een mooie zonnige dag door Larochette wandelt waan je je in Portugal, bijna alle café’s, restaurants en winkels worden uitgebaat door Portugezen. Wat vooral leuk is aan deze diversiteit is het enorme aanbod in de winkels van Portugese en Italiaanse producten; pasta’s en gedroogde vis, maar ook verse groenten. We kennen hier een Portugese vrouw die af en toe heimwee krijgt naar haar geboorteland. Ze stapt dan in haar Porche en komt een paar dagen later terug met een kratje verse citroenen, doperwtjes en tuinboontjes. Niet iedereen is zo bemiddelt dat even op en neer rijden tot de mogelijkheden behoort, maar de eerste voorjaarsgroenten liggen hier te lonken in de winkels. Verse erwtjes, tuinboontjes, pisenlit, zwarte kool, ronde aubergines en tomaten in alle maten en soorten. Op de markt gisteren verkocht de groentenkoopman zelfs dubbelgedopte tuinboontjes weliswaar tegen fabelachtige prijzen, maar goed, dan heb je ook wat! (Pisenlit was € 19,- de kilo, de gedopte tuinboontjes ook zoiets) Wij hielden het op een bosje verse artisjokken uit Sicilië á € 2,95, dat vond ik een hele schappelijke prijs. Ik maakte er een stoofpotje van met nieuwe aardappeltjes. Het was eigenlijk genoeg voor vier personen, maar wij vonden het zo lekker dat bijna alles opging.

  • 1 bosje kleine artisjokken
  • 1/2 citroen
  • 500 gram nieuwe aardappelen, geschild
  • 2 sjalotten fijn gesneden
  • 4 teentjes verse knoflook, geplet
  • 2 eetlepels vers gehakte platte  petersellie
  • zwarte peper en zout
  • 4 eetlepels olijfolie

bosje artisjokken

Pers de citroen uit en giet het sap met water in een schaal. Maak de artisjokjes schoon. Verwijder de buitenste blaadjes. Snijd ze dan in vieren en knip de bovenste randjes eraf. Leg de partjes meteen in het citroenwater anders verkleuren ze. Schil de steeltjes en snijd die in stukjes. Gebruik een stoofpan met een dikke bodem en verhit daarin de olijfolie. Smoor de uitjes op een zacht vuurtje glazig. Doe de knoflook erbij en smoor die ook even mee.Doe er dan de aardappels, de artisjokkenpartjes, de steeltjes, zout peper en peterselie bij en bak alles zachtjes aan. Schep een aantal keren om en om. Voeg dan wat water toe en zet het vuur zo dat alles zachtjes pruttelt en leg de deksel op de pan. Reken op ongeveer 40 minuten stooftijd. Voeg eventueel wat extra water toe.
Lekker met gegrilde lamskarbonaadjes.
Kopje espresso toe, mét een glas armagnac, het was per slot een feestdag gisteren!
© ellen.

Gegratineerde asperges met ham en drie soorten kaas

gegratineerde asperges met ham en drie soorten kaas
De asperge is ‘hot’, we zitten volop in het seizoen en hier in Zuid-Oost Brabant is dat ook goed te merken. Aspergemarkten, -proeverijen, prijzen voor de beste Aspergeteler van… en er zijn zelfs Aspergekoninginen… Wij genieten in het seizoen dan ook minstens één keer in de week van een maaltijd met asperges.

Ik heb niet zoveel behoefte om te experimenteren met deze mooie groente. De kwaliteit van de asperges die wij hier kopen is zo superieur; recht van het land, in de vroege ochtend gestoken, dezelfde avond op ons bord, dat er naar mijn mening verder weinig kookkunsten of bijzondere bereidingen voor nodig zijn. Men schrijft, Facebookt en Twittert over van-alles-en-nog-wat rond ‘onze’  mooie asperges. Johannes van Dam schrijft in zijn boek “De Dikkevandam” ; “Als ze binnen zijn leg ik ze altijd minstens een uurtje plat in een bak met water. Dan herstellen ze hun vochtgehalte enigszins”…  Wij kunnen ons hier in Zuid-Oost Brabant, met overal verkrijgbare, kersverse asperges, niets voorstellen bij deze ‘wijze’ raad uit De Dikkevandam. Wij zijn een gelukkig volkje!

Tsja, over de bereidingswijze; We hebben het hier op het Ministerie allemaal al lang geleden geprobeerd; ‘frituren’, ‘in de oven’, ‘beetgaar’ serveren met”… Maar ‘beetgaar‘ vind ik asperges eigenlijk helemaal niet zo lekker. En frituren leverde ook niet echt bijzonders op. Asperges moeten voor mij zacht en smeuig zijn, met een mooie rijke saus, goeie boter, of simpel met ham en ei of kaas… En er waren nog allemaal restjes kaas!

Goed, voor dit recept hebt je dus Topkwaliteit Asperges nodig. Ontvlucht de stad maar eens en ga op zoek naar de teler van de Lekkerste Asperge van Brabant *, of Limburg en koop een paar kilo van die superasperges.  Schil ze, of koop ze geschild. (Alleen als je ze echt vers kunt kopen, anders het advies van Johannes van Dam volgen en zelf schillen.)

  • Gegratineerde asperges met ham en drie soorten kaas voor twee personen
  • 1 kilo asperges, geschild (dat zijn ongeveer 18 tot 20 asperges, afhankelijk van de dikte)
  • 6 plakken biologische gekookte beenham (voor de vegetariers kan dit ook heel goed zonder ham!)
  • 50 gram Cheddar, 50 gram Oude Goudse en 50 gram Parmezaanse kaas zelf geraspt
  • bechamelsaus

Kook de asperges beetgaar, giet ze af  en laat ze uitlekken. Maak een mooie bechamelsaus en giet die in een ovenschaal. Rol de uitgelekte asperges met drie tegelijk in een plak ham. Leg de rolletjes op de bechamelsaus. Verdeel de geraspte kaas over de aspergerolletjes. De Cheddar over het onderste deel, de Goudse in het midden en de Parmezaanse over de kopjes. Beetjes nootmuskaat erover en de schotel in de oven 15 minuten laten gratineren op 180 graden. Snel opdienen met bijvoorbeeld in de schil gekookte nieuwe aardappeltjes. Drink er een glas Luxemburgse Rivaner bij.

Kopje espresso toe.

*) de afvalstukjes zijn prima te gebruiken om een mooi pastagerecht mee te maken

*) Lekkerste asperge van Brabant: Familie van Dinter. Foto’s  van de bokaal enzovoorts komen eraan!

© ellen.

 

 

Erfenis van Willy…

erfenis

Willy was altijd een trouwe lezeres van ons weblog, zelfs tijdens de meest beroerde dagen van haar ziekte bleef ze lezen wat er zoal in onze keuken gebeurde. Verschillende keren leverde ze ook een actieve bijdrage, de Bombrief in het Ministerie kwam van Willy, en nadat ik geschreven had over de gevonden kaasstolp, kregen we de volgende dag een kaasje uit de streek in Frankrijk waar zij samen met haar man Peter veel verbleef. Een aardig cadeautje voor een zieke Paul volgde weer later. Willy kende onze passie voor de simpele groene Chinese gemberpotjes en schonk ons een aantal mooie exemplaren.

Willy overleed een half jaar geleden na een jarenlang gevecht tegen kanker. Haar man Peter besloot daarna om voorgoed in hun huisje in Frankrijk te gaan wonen. Daar wonen ook één van de dochters en de kleinkinderen. Het huisje in Gemert wordt verkocht en Peter is deze week teruggekomen om afscheid te nemen en alle spullen die nog resten op te ruimen. Geen eenvoudige taak. Afscheid nemen doet altijd pijn.

Gisteravond kwam Peter bij ons op bezoek. Willy had al een tijd geleden bedacht dat wij haar verzameling “Keulse” potten misschien wel zouden willen… En de kookboeken moesten ook maar naar Het Ministerie…

Twee volle verhuisdozen; één met Keulse potten in allerlei maten en soorten, en één met kookboeken. Dank je wel Peter, wij zullen de erfenis van Willy koesteren en wij wensen je samen met Hond Wammes, kinderen en kleinkinderen, veel geluk in je huis in Frankrijk.

En voor wie wil weten hoe Peter het maakt in Frankrijk staat er een link naar zijn blog “Leven in Pépieux”  aan de rechterkant van deze website onder de rubriek “Niet over eten maar toch” .

© ellen.