Piendang van lamsvlees met ketjap

Rundvlees Atjeh

De kruidenpasta beschreef ik al in het vorige artikel; nu de rest van het recept:

  • 3 eetlepels uien, fijn gesnipperd
  • 1 teentje knoflook, gesnipperd
  • 1 theelepel sambal trassie
  • 1 theelepel laos
  • 1 theelepel gemberpoeder
  • stukje asem ter grootte van een walnoot
  • olie
  • en verder 500 gram lamsvlees
  • 2 eetlepels ketjap
  • 1 spriet sereh
  • wat zout
Snijd het vlees in grove stukken en kook ze bijna gaar.
Roer uien, knoflook, sambal, laos, gemberpoeder en asem tot een mooie pasta en bak die even aan in de hete olie. Voeg het vlees erbij en maak het gerecht af met 1/4 liter kooknat van het vlees, de ketjap en sereh. Laat het vlees hierin nog ongeveer 1 uur zachtjes stoven.
Dien op met witte rijst en bijvoorbeeld Sambal goreng boontjes.
Kopjes espresso toe!
© ellen.

Oelekan

oelek voor piendang ketjap

Wij zijn al jaren in het gelukkige bezit van een echte Oelekan; een mooie stenen vijzel, speciaal voor het fijnwrijven van de kruidenmengsels die in de Indonesische keuken heel veel gebruikt worden. Die mooie wrijfsteen kwam me vandaag dus goed te pas. Heel veel van de recepten van mevrouw Vuyk beginnen met het mengen en fijnstampen tot een mooie brij, van kruiden en specerijen. Het vlees wordt dan gemarineerd in deze kruidenpasta en vervolgens meestal gestoofd. Het vlees wordt in veel gevallen direct in de kruidenpasta met wat water, gestoofd. Zonder eerst aan te braden zoals ik meestal gewend ben. De kruidenpasta wordt omss wél even aangebakken in wat olie, vervolgens gaat het vlees erbij en wordt bedekt met water en alsnog gestoofd. Voor mij een echt andere manier van werken; maar het resultaat was prima.

Dit was de kruidenpasta voor het gerecht met het lamsvlees dat ik vandaag maakte;

  • 3 eetlepels uien, fijn gesnipperd
  • 1 teentje knoflook, gesnipperd
  • 1 theelepel sambal trassie
  • 1 theelepel laos
  • 1 theelepel gemberpoeder
  • stukje asem ter grootte van een walnoot
  • olie
  • en verder 500 gram lamsvlees
  • 2 eetlepels ketjap
  • 1 spriet sereh
  • wat zout
Wordt vervolgd…
© ellen.

Gestoofd vlees op z’n Atjehs.

gestoofd rundvlees op z'n Atjehs
Ik wilde vandaag maar eens proberen me te verdiepen in de Indonesische keuken. Ik had me voorgenomen om een stoofschotel van rundvlees te maken met daarbij rijst en boontjes. Dus een portie rundvlees uit de diepvries gehaald, toch? Rundvlees? “Ah Shit”, zou Meneer Wat Eet Ons zeggen. Na ontdooien bleek het geen rundvlees maar, weliswaar hele mooie, lapjes, lamsvlees. Shit, dat komt ervan als je geen etiketjes op die blauwe diepvrieszakjes plakt met duidelijke aanwijzingen wat er zich in dat zakje bevindt! Al mijn plannen in de war gestuurd! Ik besloot gewoon stug tóch rundvlees te smoren en het lamsvlees dan maar te verwerken in een stoofpotje met kappertjes. Dat konden we dan later deze week eten. Dus snel rundvlees gekocht. Ik koos een recept uit het boek “Het groot Indonesisch kookboek”,  van Beb Vuyk; Gestoofd vlees op z’n Atjehs.

  • 3 eetlepels uien, gesnipperd
  • 1 teentje knoflook, gesnipperd
  • 3 theelepels sambal oelek
  • 2 theelepels ketoembar
  • 1 theelepel koenjit
  • stukje asem ter grootte van een walnoot
  • zout
  • peper
  • 500 gram rundvlees
  • 1/6 blok santen
  • 1 spriet sereh
Wrijf de uien, knoflook, ketoembar, koenjit, asem, wat zout en peper tot een brij. Snijd het vlees in dobbelstenen en marineer ze in het kruidenmengsel. Breng al roerend 3 dl water aan de kook met de santen en de sereh. Laat het vlees hierin stoven tot het gaar is. (ongeveer 2 uurtjes heel zachtjes laten garen.
Voor zover mijn eerste avontuur met Indonesisch eten…
Daarna, dit was alvast erg lekker, besloot ik voor het lamsvlees ook maar een recept uit het boek van Mevrouw Vuyk uit te zoeken. Hebben we gelijk voor de hele week te eten…
Wordt vervolgd dus!
© ellen.

Gestoofde pittige lamskarbonaden met puree van aardappel en pastinaak

gestoofde lamskarbonaden 001 … …eigenlijk had ik enorme zin in lamskarbonaadjes; kort, mooi rosé gebakken. Maar die waren allemaal op.(zie het verhaal dd 31/10/2012, Paul schreef er al overWe kochten toen ruim een kilo lamsvlees; het grootste deel was van de nek, maar er bleken ook nog wat schouderkarbonades bij te zijn. Onze slager kapt de stukjes in volgorde; ook bij een lam of schaap komt eerst de nek, dan de schouder, dan rib en dan haas… Rib- en haaskarbonaadjes zijn uitstekend om kort, mooi rosé te bakken of grillen. Schouder en nek zijn meer geschikt om te verwerken in stoofpotten. Van het vlees dat we in oktober kochten gebruikte ik de nekstukjes; wat overbleef waren een paar mooie schouderkarbonaden, die heb ik ingevroren. Deze schouderkarbonaadjes verwerkte ik vandaag in een stoofpotje.

Je zou dit vlees, zeker als het van een jong lam afkomstig is, gewoon kunnen bakken of grillen. Wij vinden het smakelijker om dit schoudervlees in stoofpotjes te verwerken. Vandaag pittig met een oosters tintje. Wie niet van heel pittig houdt gebruikt gewoon wat minder chilivlokken.

  • voor twee personen
  • 4 kleine schouderkarbonaadjes van het lam
  • 2 kleine uien, gehalveerd in dan in ringen gesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • 5 verse kleine, rijpe tomaten, in blokjes gehakt
  • een scheutje tomatenpassata ( bv Mutti)
  • 1 eetlepel chilivlokken
  • 1 theelepeltje Raz el hanout
  • 1 koffielepel gedroogde oregano
  • olijfolie, peper en zout
  • eventueel wat water
  • vers gehakte peterselie en wat geraspte citroenschil
Wrijf het vlees in met peper en zout. Verhit de olijfolie en bak daarin de karbonaadjes snel rondom lichtbruin. Voeg uienringen en knoflook toe en bak ze even zachtjes mee. Voeg de stukjes tomaat, de chilivlokken, de oregano en de raz el hanout erbij. Schep alles goed om en om. Doe er een scheut tomatenpassata bij en eventueel wat water. (afhankelijk hoe sappig de tomaten zijn. Laat het geheel nu ongeveer een uurtje stoven.
Voeg dan, vlak voor het einde van de stooftijd, de gehakte peterselie met de citroenrasp toe. Dien snel op.

puree van aardappel en pastinaak

Wij aten er puree bij van pastinaak met aardappel; half om aardappel/pastinaak. De groenten blokjes snijden. Met wat zout in water koken. Afgieten en er dan met behulp van de pureeknijper een mooie massa van maken. Wat olijfolie erbij voor de smeuïgheid. Roer er tot slot wat bieslook of ander groen door. Schep de puree in een ovenschaaltje en zet dat 10 minuten in de hete oven.
Kopje espresso toe!
© ellen.

 

Kruidige aardappeltjes met saffraan, paprikapasta en tomaat

aardappeltjes met saffraan

Vandaag heb ik voor het eerst sinds veertien dagen weer een stukje gelopen. Naar buiten, samen met Paul en Hond Max! Blij toe, ik was het echt spuugzat om op de bank te zitten. Het ergste van niet-mobiel zijn is wel dat je volkomen afhankelijk bent van wat anderen met alle liefde voor jou bedenken… Eten, drinken, je lievelingsboek dat nèt op de niet bereikbare plaats ligt… grrr.

Dank aan alle lieve vrienden en vriendinnen die net op het goede moment met boeken bloemen en goeie verhalen op bezoek kwamen! En vooral dank aan Paul, voor zoveel geduld… Ik weet het, ik ben géén voorbeeldpatiënt…

Hoog tijd om ook weer zelf iets lekkers klaar te maken; saffraanaardappeltjes, dit keer met een forse lepel paprikapasta, lekker pittig!

  • Voor vier personen:
  • 1 kilo kleine aardappeltjes
  • 1 flinke rodde ui, in dunne ringen gesneden
  • 3 tenen knoflook, fijngehakt
  • 1 eetlepel Biber (paprikapasta in pot, verkrijgbaar bij Turkse winkels)
  • 3 grote rijpe tomaten, in blokjes gehakt
  • een plukje saffraandraadjes
  • 1 glas witte wijn
  • zeezout en peper
  • een handje zwarte olijven
  • olijfolie.
  • versgehakte peterselie

Verwarm de olijfolie en fruit daarin de uienringen en knoflook licht aan. Doe de paprikapasta erbij en smoor nog even zachtjes. Voeg de tomatenstukjes en de saffraandraadjes toe. Schep een paar keer goed om en doe de wijn erbij. Laat het mengsel nu even inkoken. Voeg dan de aardappeltjes bij de saus en giet er zo veel water over dat de aardappeltjes net onderstaan. Breng alles weer aan de kook, zonder deksel, en laat koken tot de saus weer dik en glad is en de aardappeltjes bijna gaar zijn. Voeg de olijven toe en laat nog vijf minuutjes doorsudderen zodat de olijven hun smaak kunnen afgeven. Strooi er tenslotte wat versgehakte peterselie over.

Wij aten er een biefstukje bij en wat gesmoorde bleekselderij.

En , natuurlijk; espresso toe.

© ellen.

Guinness en oesters…

Ik ben gek op Guinness en ik ben gek op oesters. Men verzekert mij dat het een moordcombinatie is. Op diverse plaatsen in de wereld worden er zelfs hele festivals aan die combinatie gewijd. Ik vond dat ik het zo onderhand zelf maar eens moest ervaren.

Enfin, doe mijn oesters maar met een mooie witte wijn. De Guinness drink ik later op de avond wel…

Van Engelse roos en wondroos…

Kijk ik nu naar buiten dan zie ik slechts een paar fludders aan de struiken. Nog maar een goede week geleden prijkten er op die plaats een paar van de mooiste rozen die onze tuin dit jaar voortbracht. Deze hier heet Gertrude Jekyll. Het is een Engelse roos, ontwikkeld door David Austin en genoemd naar de tuinarchitekte met voornoemde naam.

Het lijkt voor dit jaar een beetje gedaan met onze rozen hoewel sommige driftig nieuw blad ontwikkelen. De Compassion maakt nog verse knoppen, zo ook dat moedige roosje achter in de hoek (we zijn de naam vergeten…). Een paar milde novemberweken en we hebben weer een bloeiende tuin!

Van die andere roos, die wondroos, geef ik je geen foto. Dat geeft geen pas! Gisterenochtend werd de kwaal als zodanig gediagnostiseerd op de huisartsenpost in het Elkerliek te Helmond. Intussen speelt Ellens leven zich af tussen bed en bank. Andere mogelijkheden zijn uit den boze. De ontsteking nestelde zich in haar rechter voet en maakt haar volkomen immobiel, lopen is te pijnlijk. Zelfs een stukje schrijven voor Het Ministerie behoort niet tot de mogelijkheden, het is fysiek gewoon niet te doen. Uitgeschakeld voor een dag of tien, zo luidt de prognose. Je zult het dus voorlopig met mij moeten doen lezer.

Ellen leest het ene boek na het andere, ze wisselt die bezigheid af met een spelletje Wordfeud op het Tablet. Ik drentel er maar wat omheen, wat moet ik anders? Enfin…, ik heb de beste fles wijn uit ons keldertje opgediept. Een Barolo uit 2006. Ik ga dadelijk sucadelappen van het Angusrund stoven. Met een overdaad aan paddenstoelen. Je moet toch wat, en het is waarlijk troosteten…

© paul

 

 

 

 

Stoofpotje van kleine uitjes met salie en bouillon…

  • gestoofde uitjes met salie

Ze zijn er maar héél af en toe, die kleine, verse, zilveruitjes. Je vind ze niet bij de Grootgrutter in het schap, maar op de markt heb je meer kans. Lekker zijn ze, en te gebruiken op allerlei manieren. Het is alleen een beetje gefriemel om al die schilletjes van de toch al piepkleine uitjes af te pellen. Paul zocht vandaag op internet en in onze kookboeken en vond een goede methode;
‘leg de uitjes even in warm water en ze pellen een stuk makkelijker”. Sommigen blancheren de uitjes, sommige recepten schrijven alleen ‘even in het warme water’. 10 minuten in heet water was voor ons vandaag een goede oplossing. De uitjes pelden na deze behandeling prima. ( wij keken elkaar snotterend en betraand aan en concludeerden dat we goeie uitjes gekocht hadden!)

De rest is simpel; je kunt ze stoven, meestoven, bakken, grillen, gratineren, als die velletjes er maar eenmaal vanaf zijn…

gestoofde kleine uitjes:

  • 500 gram verse zilveruitjes: gepeld of geschild, noem het hoe je wilt
  • een flinke lepel boter (ik gebruikte tomatenboter, die was nog over van Het Feestje, (boter met tomatenpuree, zout en citroenrasp)
  • citroensap
  • peper en grof zout
  • bouillon
  • 8 blaadjes salie
Verwarm de boter en leg de uitjes erin. Schep om en om en laat ze zachtjes kleuren, niet bruinen. Voeg de salieblaadjes erbij en peper en zout. Schep nog eens om en giet er een flinke lepel bouillon bij. Deksel op de pan en laat dan de uitjes rustig, op een zacht vuurtje, ongeveer 20 minuten stoven. Voeg eventueel nog wat bouillon toe. Haal als de uitjes bijna gaar zijn, de deksel van de pan en laat de saus wat indikken. Voeg helemaal op het laatst nog wat verse salie toe voor de decoratie.
Wij aten er aardappelpuree bij en een kalfskarbonade én, zomaar op een mooie herfstige donderdag een glas Santeney Beauregard, Premier Cru. Soms moet je jezelf eens verwennen…
Kopje espresso toe!
© ellen.

 

Rondje Belgie…

bier uitstapje
Het Kind begint zich wat te vervelen thuis; anderhalve week nietsdoen is niet zo haar ding. De Jongste Bediende heeft er al twee weken vakantie opzitten; ook niet zo zijn ding… Maar net toen de verveling toesloeg bedachten ze dat het Lupulusbier op was en dat er hoognodig nieuwe kratten gehaald moesten worden. “Doen we gezellig een rondje Belgie, ga je mee Driek?”   De afspraak was snel gemaakt, nog even de lege kratten opgehaald bij Meester Jan en op het Ministerie. De juiste flessen weer in de goede kratten gepakt en de tocht kon beginnen…

Vanmorgen om 6 uur (altijd vroeg op die mens) vertrokken ze. Eerst richting Orval; twee dozen Orval voor Jan, Twee voor Paul en twee voor De Jongste Bediende; nou ja, de auto is groot genoeg. Vervolgens ging het om 9.55 uur naar Courtil, naar Brasserie Les 3 Fourquets, daar was niet genoeg bier op de fles, zodat ze even moesten wachten tot de flessen gevuld waren… Maar liefst drie kratten Lupulus Bruin en vijf kratten Lupulus Triple stouwde De Jongste Bediende in de auto (Het Kind mag nog niets tillen).  Vertrek vanuit Courtil 11.58 uur.

Vervolgens ging het via allerlei omwegen weer terug richting Nederland; ze besloten nóg een brouwerij aan te doen: De Abdij van Val Dieu, ook daar maken ze bier. En ook daar werden nog een paar flessen aangeschaft. Vertrek in Val Dieu om 13.32 uur. Ik werd thuis prima op de hoogte gehouden vis SMSjes en wilde nog terug berichten of ze nu ook nog naar Gulpen gingen, maar het leek me wel genoeg.

Om 16.00 uur hoorde ik hond Max opgewonden bewegingen maken; Jawel, daar waren ze weer! Mét een auto vol tinkelende kratten; een hele wintervoorraad voor Jan en Paul en De Jongste Bediende zelf. (Het Kind drinkt nauwelijks bier en nu zeker nog niet) Ze hadden een fijne dag samen; het was prachtig weer en de bossen in Wallonië kleuren véél mooier dan hier…

Tja… Het zijn natuurlijk wel verschrikkelijk veel foodmiles voor een paar kratten bier, maar het was ook een uitstapje… Veel mensen gaan wel verder in hun vakanties…

En als Babysit moet je af en toe iets leuks doen met de kids!

Wij drinken een kopje espresso, (Paul werd spontaan wakker toen de kratten in de gang getild werden) en wachten tot de hazenbouten klaar zijn.

© ellen.

 

 

Risotto met eekhoorntjesbrood

risotto met eekhoorntjesbrood
Ik weet niet hoe het in de rest van Nederland is, maar hier in zuid-oost Brabant is het al dagen stralend herfstweer. Heerlijk om er op uit te trekken naar de bossen. Een mooi zonnetje, prachtige herfstkleuren, én natuurlijk de paddenstoelen… De mooiste zijn de Vliegenzwammen met hun prachtige rode kleur, die laten we natuurlijk staan; ze zijn giftig! Maar verborgen tussen de goudgele en bruine blaadjes groeit een van de smakelijkste paddenstoelen; het Eekhoorntjesbrood. Dit jaar zijn ze er in overvloed, dus ik vond dat we nog wel een maaltje mochten plukken. Ik maakte risotto en voegde met gulle hand deze heerlijke smaakmakers toe.

  • 250 gram verse paddestoelen, in plakken gesneden
  • 300 gram arboriorijst
  • 100 gram gekookte ham, een dikke plak van goede kwaliteit, in blokjes gesneden *)
  • 75 gram boter (Italianen uit het Noorden gebruiken boter, de rest van Italie olijfolie. Ik prefereer in dit geval boter.
  • 2 tenen knoflook, fijngehakt
  • een glas witte wijn
  • 1 ui ragfijn gesneden
  • ongeveer 2 liter bouillon, de bouillon moet nét tegen de kook aan blijven
  • 2 eetlepels verse gehakte peterselie
    • Voor de mantecatura:
    • 75 gram koude boter in kleine blokje
    • 100 gram fijngeraspte Parmezaanse kaas

Smelt 20 gram van de boter in een koekenpan en bak daarin de knoflook. Voeg de verse paddestoelen toe en bak ze op een laag vuur om en om.

Verwarm de bouillon. Zet de pan bouillon naast de risottopan en houd de bouillon tegen de kook aan. Smelt de rest van de boter in een pan met een dikke bodem en doe de fijngesneden ui erbij. Smoor de ui hierin zachtjes lichtbruin. Voeg dan de rijst toe en roer alles om en om. Alle rijstkorrels moeten bedekt zijn met een flinterdun filmpje boter. Blus dan af met de witte wijn en smoor tot de wijn helemaal verdampt is. Voeg nu een flinke hoeveelheid bouillon toe en roer goed en laat de risotto zachtjes garen. Voeg telkens een lepeltje warme bouillon toe en blijf roeren. De risotto moet smeuig blijven en mag dus niet helemaal droog worden.

Doe er na 12 minuten de verse paddenstoelen en de blokjes ham bij, blijf roeren. Proef af en toe. De rijst moet van buiten zacht zijn maar nog een stevige ‘beet’ hebben. reken op ongeveer 18 minuten. Als de rijst de juiste gaarheid heeft sluit je de pan en draai je het vuur uit. Laat de risotto nu zeker één minuut rusten.

  • Meng voor de mantecatura met een houten lepel de blokjes koude boter en de Parmezaanse kaas door de rijst. Breng op smaak met wat peper en zout, strooi er nog wat vers gehakte peterselie over en dien snel op.
*) Je kunt het gerecht ook vegetarisch klaarmaken; laat dan de ham weg en gebruik groentenbouillon.
Geef er een groene salade bij, licht aangemaakt met wat olie, citroensap, peper en zout. Een Vorstenmaal zo uit de natuur!
Kopje espresso toe.
© ellen.