Ga ik in mijn eentje naar de zaterdagmarkt in Helmond, dan moet ik altijd uitkijken. Ik zie te veel, ik wil te veel, en omdat Ellen dan als remmende factor is weggevallen geef ik ook te veel geld uit. Zaterdag overkwam het me weer, terwijl het boodschappenbriefje niks te veel vermeldde. Selderie, peterselie, garnaaltjes en tomaten, bloemetjes en een broodje shoarma, dat was het wel zo’n beetje. Maar ik zag bloedworst en metworst, kaasjes en olijven, veldsla en rucola en zo nog een en ander. Ik kocht het allemaal.

Bij onze visboer lagen inktvisringetjes, kant-en-klaar, ingevroren en verpakt per kilo. Ook daarvan sloeg ik een zak in. En aangezien ik ze thuis niet tijdig terug in de vriezer legde moesten ze wel verwerkt en gegeten worden. Zondag hebben we de helft gefrituurd, maandag maakte ik met de rest een stoofschotel. Ik gebruikte als basis een recept uit de onvolprezen Time-Life serie Praktisch Koken uit de jaren zeventig. Het gerecht voldoet als maaltijd voor twee personen.

• 500 gram inktvis in ringen,
• olijfolie,
• 1 ui, gesnipperd,
• 2 tenen knoflook, gesnipperd,
• 1 glas droge witte wijn,
• 1 blik tomaten in stukjes,
• 1 koffielepel gemalen venkelzaad,
• 5 takjes bladselderie,
• 1 laurierblad,
• 12 olijven,
• koffielepel tomatenpuree,
• gehakte peterselie,
• peper en zout.

Fruit de ui en knoflook in een stoofpan tot alles glazig ziet. Stort er de inktvisringen bij en de witte wijn, en laat dit 10 minuten sudderen. Dan de tomaten erbij, het gemalen venkelzaad, de selderie, laurierblad en peterselie. Op smaak brengen met peper en zout. Laat de schotel op laag vuur één uur stoven. Op het laatst het vocht nog wat binden met de tomatenpuree en de gehakte peterselie erover. Het gerecht kan zowel warm als koud gegeten worden.

• Opmerkingen:
• De inktvis eerst 10 minuten stoven in wijn en daarna pas de rest van de ingrediënten erbij doen zou de opname van de smaken in de inktvis bevorderen. Ik heb zo mijn twijfels, en Ellen ook. In hetzelfde kookboek staat op dezelfde pagina een vrijwel gelijkluidend recept, en daar wordt alles in een keer bij elkaar gedaan.
• Dit Mediterane recept gaat natuurlijk uit van wilde venkel, liefst met stokjes en al. En dat krijg je in een dorp in Zuid Oost Brabant natuurlijk nooit, ‘s zomers niet, en s winters al helemaal niet. Het venkelzaad bleek een uitstekend alternatief. Het zaad heb ik in de kleine vijzel gekeneusd en gemalen.
• De gaartijd van al met al ruim een uur was rijkelijk veel. Na pakweg een half uur waren de ringen al gaar genoeg. Wel had ik de indruk dat door het lange garen de smaken optimaal in de inktvis waren gedrongen. Dat lange garen houden we erin.
• De olijven die ik gebruikte zijn ingelegd in zout water met een hele hoop peper. Dat geeft het gerecht een prettige scherpte. Heb je zoiets niet voor handen, dan misstaat een klein meegesmoord pepertje niet in dit recept.

We aten er penne bij en dronken een glas Spaanse witte wijn. Koffie en chocoladetaart toe.

De Zondagse maaltijd.

© paul