Donderdagmarkt in Arlon…

 septfontaines hemelvaart 2009

Arlon (de schoone stad Aarlen) is hoofdstad van Belgisch Luxemburg. Je rijdt er doorgaans hard langs af en laat de stad dan letterlijk links liggen op weg naar Warme Zuiden.

Het is geen grote stad, beslist niet. Maar ze heeft grandeur. Het verzorgingsgebied van de stad is fors, zodat de voorzieningen verre de verwachtingen overtreffen. Voor Nederlanders doet de stad al heel Frans aan.

Ben je in de buurt op donderdag, dan moet ik je toch dringend aanraden even een autostop te maken. Donderdag is namelijk marktdag. Je vindt er dan produkten uit de omgeving, de Gaume, maar ook allerlei lekkers uit de Waalse Ardennen. Franse kooplui vind je er bij de vleet. Uit Bretagne, uit de Elzas, uit Lotharingen, uit de Comté. En dan die hammen uit Corsica, die hammen….

© paul

De Knakworsten van Huize Padua…

knakworst

We bezochten deze middag de Zomermarkt op het terrein van mijn broodheer. De Zomermarkt van Huize Padua is een jaarlijks terugkerend festijn met levende muziek, volksvermaak, eten en drinken en een giga-vlooienmarkt. Het is met name die markt die zorgt voor massa’s bezoekers uit de verre omtrek. De sfeer is er ontspannen, we mogen er graag een paar uren rondslenteren.

Tussen twee marktkramen in zag ik dit tafeltje staan. Netjes was de koopwaar uitgestald. Blikken knakworstjes, ogenschijnlijk met zorg opgestapeld tot een atraktief torentje. Toen ik echter wat beter keek snapte ik er geen snars meer van.

Dat iemand een tafeltje reserveert voor zijn koopwaar en een en ander aardig uitstalt begrijp ik. Maar waarom alle blikken dan op hun kop gezet? En een aantal met het belangrijke deel van het etiket naar achteren?

Er was niemand in de buurt om verantwoording af te leggen. We hebben het er maar bij gelaten…

© paul

Weer terug…

gegratineerde asperges

Huis opgeruimd, vakantiewasje gedaan, boeken, cd’s en dvd’s terug geplaatst in de kast. Achterstallige post bekeken, nieuwe bloemetjes voor het raam gezet. Kortom, we zijn weer thuis, en nu voor een langere periode. Ellen is alweer toe aan de laatste dag van haar gehalveerde werkweek en ik ben nog vrij. Eindelijk tijd om wat zorgvuldiger met dit web-log om te gaan.

Zo zijn er worsten die beschreven moeten worden, wijnen ook en nog een hoop ander gedoe. Er liggen nog zaken van meer dan een maand terug. Enfin, ik zet me aan het werk.

Gisteren aten we asperges, we hadden ze zolang moeten ontberen in het verre buitenland. Ze werden eenvoudig gegratineerd. Erbij een mooie geclasseerde Rivaner van Bernard-Massard uit Grevenmacher, aan de Luxemburgse kant van de Moezel. Jaargang 2007.

Een stukje Tome de Savoy toe en een kopje espresso.

Na de maaltijd doken we alletwee weer in ons boek. Van het Kind leenden we de Millennium-Trilogie van Stieg Larsson. Het blijkt lectuur die je niet weg kunt leggen. Ellen maakte het niet te laat, ze moest per slot om zes uur weer op, maar ik bleef met mijn boek plakken aan de keukentafel tot een uur of twee. Ik kon vanochtend niet op tijd mijn bed uit. Kortom, het gewone leven heeft weer aanvang genomen.

© Paul

Bloggen op de camping.

 bloggen op de camping

Goed, zojuist is nu toch echt het eerste blogje vanuit Septfontaines (Luxemburg) geplaatst! Pffft, dat ging niet zomaar even. Ik ondernam dit jaar al diverse pogingen, maar alles mislukte; een van school geleende laptop bleek geen “vreemde” netwerken te accepteren, de volgende laptop deed het wel maar toen was de draadloze verbinding te zwak. Vandaag lijkt eindelijk alles te kloppen, Na uren gefriemel kan ik nu eindelijk werken. De omstandigheden zijn niet echt ideaal; ik ben bijvoorbeeld vergeten een “echte” muis mee te nemen en het muisgedeelte op de laptop is verschrikkelijk lastig te besturen. Ook het opladen van foto’s naar mijn Flickr was een zeer langdurig klusje, daarna begonnen de insekten om mijn hoofd te zoemen en ben ik maar naar binnen gegaan. Ik heb me nu geinstalleerd aan de tafel in de caravan, een schaaltje Franse kersen binnen mijn bereik.

(het glas op de achtergrond is van Paul. Het bevat een uitstekende Single Malt Schotse whisky; een tien jaar oude Laphroaig. Paul zal er nog over schrijven)

Het is al laat en of het daaraan ligt weet ik niet, maar de draadloze verbinding werkt opeens op volle sterkte. Nog maar een kiekje dan.

Confiseur Namur

Meestal gaan we na het boodschappen doen een kopje espresso drinken bij confiseur Namur, een van de beste van Luxemburg. Vandaag waren de beroemde Mont Blanc gebakjes helaas op. We troostten ons met een citroentaartje. Ook heel lekker!

ellen.

kalfslever mer balsamico en salie

Een nieuwe poging vandaag om via de draadloze verbinding van de camping een stukje te publiceren. Ik dacht het me vandaag wat gemakkelijker te maken en wat dichter bij de bron te kruipen. Ik zit nu dus niet in, of bij onze caravan, maar in het caf’e, direct bij de draadloze verbinding. Hoe dit alles werkt weet ik niet, maar ik dacht als ik er maar dicht genoeg bij kruip zal het wel lukken! Het tegendeel is waar; zeer zwakke signaalsterkte geeft mijn apparaat aan! Bovendien stroomt het cafe nu vol met late gasten. Werken in een beetje herrie thuis lukt me nog wel, maar nu krijg ik ook last van taalverwarring. Mensen vragen me in het Duits/Luxemburgs hoe het gaat en ik typ in het Nederlands verder…/Dat gaat maar even goed, dat is heel schlim…

Het was een mooie dag vandaag, We stonden vroeg op, vroeg ontbijt. Een rondje met Hond Max om het kasteel en de kerk (volgorde is hier net andersom) en daarna lekker lezen met nog een forse pot koffie met een stuk chocolade. Zo rond een uur kregen we trek in iets hartigs en ik besloot een lunch te maken met de kalfslever die ik gisteren kocht. Een kalf van onbesproken gedrag natuurlijk. Mooie fijne lapjes lever, keurig uitgebeend, alle ongerechtigheden verwijderd.

Ik zocht een recept in een van de kookboeken die ik meegesleept heb en vond iets moois bij Giorgio Locatelli. Natuurlijk waren net niet alle ingredienten in huis en werd het iets anders…maar wel lekker! Aan te bevelen voor een lunch op een mooie zomerse dag;

  • Voor twee personen;
  • twee mooi lapjes kalflever, even door wat bloem halen en overtollige bloem afschuddden
  • wat geklaarde boter om in te bakken
  • een ui in fijne ringen gesneden
  • een handevol spekjes, fijngesneden
  • 2 eetlepels balsamicoazijn
  • een theelepel honing
  • eventueel wat bouillon
  • 6 blaadjes salie
  • peper en zout

Verhit de boter en bak daarin de lever aan beide kanten goudbruin. Voeg de uien en de spekjes erbij en bak ze ook mooi bruin. Haal, afhankelijk van de dikte van het vlees, de lever na ongeveer vijf minuten uit de pan en houd ze warm onder folie.

Meng de balsamicoazijn met de uien en spekjes en laat even zachtjes pruttelen. Doe de salie erbij en voeg eventueel wat honing toe als je de saus wat zoeter wilt. Laat de saus nog even doorpruttelen, voeg dan de lever bij de saus en dien snel op. Serveren met een stuk vers stokbrood, schijfje citroen, wat peper en zout.

Stukje kaas toe en een kopje espresso!

(de discussies om mij heen zijn nu zo heftig dat ik maar snel een eind maak aan dit stukje. Bitte Mari, nog ein Champus!)

ellen.

kalfslever met balsamico en salie

kalsflever met balsamico en salie

Een nieuwe poging vandaag om via de draadloze verbinding van de camping een stukje te publiceren. Ik dacht het me vandaag wat gemakkelijker te maken en wat dichter bij de bron te kruipen. Ik zit nu dus niet in, of bij onze caravan, maar in het caf’e, direct bij de draadloze verbinding. Hoe dit alles werkt weet ik niet, maar ik dacht als ik er maar dicht genoeg bij ga zitten zal het wel lukken! Het tegendeel is waar; zeer zwakke signaalsterkte geeft mijn apparaat aan! Bovendien stroomt het cafe nu vol met late gasten. Werken in een beetje herrie thuis lukt me nog wel, maar nu krijg ik ook last van taalverwarring. Mensen vragen me in het Duits/Luxemburgs hoe het gaat en ik typ in het Nederlands verder…/Dat gaat maar even goed, dat is heel schlimm…

Het was een mooie dag vandaag, We stonden vroeg op, vroeg ontbijt. Een rondje met Hond Max om het kasteel en de kerk (volgorde is hier net andersom) en daarna lekker lezen met nog een forse pot koffie met een stuk chocolade. Zo rond één uur kregen we trek in iets hartigs en ik besloot een lunch te maken met de kalfslever die ik gisteren kocht. Een kalf van onbesproken gedrag natuurlijk. Mooie fijne lapjes lever, keurig gesneden, alle ongerechtigheden verwijderd.

Ik zocht een recept in een van de kookboeken die ik meegesleept heb en vond iets moois bij Giorgio Locatelli. Natuurlijk waren net niet alle ingredienten in huis en werd het iets anders…maar wel lekker! Aan te bevelen voor een lunch op een mooie zomerse dag;

  • Voor twee personen;
  • twee mooi lapjes kalflever, even door wat bloem halen en overtollige bloem afschuddden
  • wat geklaarde boter om in te bakken
  • een ui in fijne ringen gesneden
  • een handevol spekjes, fijngesneden
  • 2 eetlepels balsamicoazijn
  • een theelepel honing
  • eventueel wat bouillon
  • 6 blaadjes salie
  • peper en zout

Verhit de boter en bak daarin de lever aan beide kanten goudbruin. Voeg de uien en de spekjes erbij en bak ze ook mooi bruin. Haal, afhankelijk van de dikte van het vlees, de lever na ongeveer vijf minuten uit de pan en houd ze warm onder folie.

Meng de balsamicoazijn met de uien en spekjes en laat even zachtjes pruttelen. Doe de salie erbij en voeg eventueel wat honing toe als je de saus wat zoeter wilt. Laat de saus nog even doorpruttelen, voeg dan de lever bij de saus en dien snel op. Serveren met een stuk vers stokbrood, schijfje citroen, wat peper en zout.

Stukje kaas toe en een kopje espresso!

(de discussies om mij heen zijn nu zo heftig dat ik maar snel een eind maak aan dit stukje. Bitte Mari, nog ein Champus!)

ellen.

De Maitrank van café Suisse…

septfontaines hemelvaart 2009

Er stond al eens zo’n prachtig glas te pronken op dit web-log. En die vorige foto was op dezelfde plaats genomen: Café Suisse in Arlon. Het amberkleurig vocht is Maitrank (Maiwein) , en in voornoemd etablissement maken ze de beste die ik ken. Ik mag er graag mensen mee verrassen, dus troonde ik op Hemelvaartsdag weer wat gasten mee naar dat café. Mijn plannetje lukte, iedereen werd er blij van (van die Maitrank).

De wijn was goed gekoeld. Hij smaakte fris-zoet en bovenal naar Lievevrouwenbedstro. Alleen al voor de geur zou je een glas bestellen…

Het is nu de tijd voor Maitrank. Arlon noemt zich de Hoofdstad van de Maitrank en afgelopen weekend vierden ze dat weer met een spetterend festival. Wij waren er niet bij, we hadden even iets anders te doen.

© paul

Ossobucco en bijzondere pasta

 pinktsteren 2009 012

De trouwe lezer begrijpt het al, denk ik zo! Wij zijn er nog een weekendje tussenuit gepiept. Het vorige weekend waren we hier in Luxemburg met onze vriendenclub. Dat waren supergezellige, maar ook hele drukke dagen. Tijd om eens uitgebreid boodschappen te doen was er niet, dus besloten we ook de pinksterdagen hier in Luxemburg door te brengen en dan eens flink in te kopen; wijn, shag, gedistillleerd…

Vandaag togen we dus vol goede moed naar de supermarche in Mamer en laadden ons karretje helemaal vol met mooie wijnen, groenten, chocolade, tomatenpuree in tubes, onbekende soorten pasta, flessen Cremant de Luxembourg enzovoorts. De kwartels waren helaas uitverkocht dus het artikel over het uitbenen van kwartels zal nog even moeten wachten.

Het is altijd moeilijk te bedenken wat we zullen eten hier. Er is zoveel keus dat het kiezen ingewikkeld wordt. Ik had vandaag geen zin in experimenten en koos voor twee mooie biologische kalsschenkels; ossobucco.

Ossobucco is een va de weinige gerechten waarbij men in Italie risotto eet. (risotto wordt meestal als zelfstandige gang opgediend) Het zou dus logis zijn geweest om de kalfsschenkels te eten met risotto, ware het niet dat ik niet zoveel puf had om risotto te maken.

Armoniche Caserecce

We kochten onder andere deze pasta; Armoniche Caserecce, een pasta gemaakt van harde, biologische tarwe en langzaam gedroogd. De vorm van deze pasta is bijzonder geschikt om dunne sausen op te nemen. De saus bij de osso bucco was niet echt heel dun maar de pasta voldeed toch prima. Ik zal thuis wel een recept bedenken dat perfect bij deze pasta past. Wordt vervolgd dus.

Toe een kopje espresso met een stukje chocolade, gevuld met kirsch.

Nu maar hopen dat het internet sterk genoeg is om dit stukje naar Nederland te sturen!

ellen.

Kapucijners met spekjes en een Italiaans tintje…

kapucijners

Het seizoen is maar kort, je moet dus even goed opletten welke groentenleverancier ze verkoopt; “Hollandse kapucijners”. Jaren moesten we er naar zoeken en vragen maar ik moet zeggen dat er dit jaar op de Helmondse zaterdagmarkt een groot aanbod van deze mooie peulvruchten was. Zouden de groentenleveranciers toch eindelijk iets doen met onze vergeefse vragen naar…Goed, ze zijn nu te koop. Wij kochten superkwaliteit. Eén kilo (ongedopt) is dan ruim genoeg voor twee personen, wij eten er dan geen aardappelen of andere koolhydraten bij.

Ik bereidde de kapucijners zoals ik ook verse doperwtjes of de eerste kleine tuinboontjes klaarmaak. Heel simpel, een beetje afgekeken van hoe de Italianen dat doen met hun verse peulvruchten; smoren in wat olijfolie met weinig water geeft, vind ik, een mooie ronde smaak aan deze delicate verse peulvruchten. Het zout altijd pas ná het garen toevoegen, anders worden de schilletjes taai!

  • Voor twee personen
  • 1 kilo kapucijners, ongedopt
  • 1 teentje verse knoflook
  • 100 gram pancetta, in kleine blokjes gesneden
  • 2 eetleples olijfolie
  • wat water
  • zwarte peper
  • zout
  • wat platte peterselie

Verwarm de olie en smoor daarin de knoflook met de helft van het spek. Voeg de kapucijners toe, flink wat versgemalen zwarte peper en een paar lepels water. Smoor de erwtjes in ongeveer 10 minuten mooi beetgaar. Het vocht zal nu ook ongeveer verdampt zijn. Bak intussen de rest van de spekjes en strooi die over de kapucijners. Voeg eventueel wat zout toe en wat vers gehakte platte peterselie.

kapucijners

Kopje espresso toe!

© ellen

Hemelvaart in Septfontaines..

septfontaines hemelvaart 2009

We waren er weer even niet, maar dat had je natuurlijk al gemerkt. We vierden de afgelopen dagen ons traditionele Hemelvaartsweekend in Luxemburg.

Eupotours verscheen er op volle sterkte, en verder Sam en Zjak. Rian, Jeanne, Hijn en Ans waren er en ook Cees en Ute. Een gezelschap van vijftien mensen in totaal. Er gebeurde van alles en de avonturen waren niet van de lucht.

In het kader van dit web-log beperken we ons maar weer voornamelijk tot eten en drinken. Ellen kookte twee dagen voor het voltallig gezelschap, en verder genoten we een voortreffelijke maaltijd in het Portugees Restaurant in Wanhaff. Het voornemen is om het allemaal te beschrijven, en dat zal uiteindelijk ook wel gebeuren. Er is echter één grote handicap: onze computer gaf gisteravond de geest. Niet een beetje, maar heel waarschijnlijk heel definitief. Hoe het nu de komende dagen moet is nog niet helemaal duidelijk. Gelukkig is een deel van het vakantiegeld intussen binnen…

Op zondag reisde het merendeel van het gezelschap weer af richting Nededrland. Bleven over Ans, Hijn, Jeanne, Rian, Ellen en ik. Ellen maakte van de restanten van de voorgaande dagen nog een maaltijd voor ons zessen. Een goed gevulde spaghettisaus met mooie dunne sliertjes. Vooraf was er dan een piepklein hapje. Voor ieder een gevulde champignon en een steeltje bleekselder.

De vulling bestond uit gebakken rauwe ham, knoflook, ui en tomaat. En heel veel verse peterselie.

© paul