De Lidl vestiging in ons dorp biedt de schelpen aan rond het Kerst- en Nieuwjaarsfeest. En ook kocht ik ze ook al eens met Pasen. Verder door het jaar krijg je ze niet, ook niet op bestelling. (Geldt dat voor alle Lidlwinkels, ook de grotere?)
Verpakt zijn ze in een doos met twaalf stuks. Mini coquilles facon Saint Jacques staat er op de doos. En eronder in goed Nederlands: Mantelschelpen (Zygochlamys patagonica)… Ze komen in de luxe serie van Lidl, genaamd Deluxe. De schelpen zijn gevangen met duurzame visserij, aan de andere kant van de wereld, in de wateren rond Patagonië.
De schelpen worden aangeboden zoals op de foto, de vruchtjes gedrenkt in boter met peterselie en knoflook. De bereiding is een kwestie van de oven voorverwarmen op 200 graden en de schelpen er een goede tien minuten in plaatsten. Als we de kans hebben nemen we wat op voorraad. Je kunt de schelpen prima invriezen.
Vergeleken bij hun grote neef, de Sint Jacobsschelp zijn de Patagoonse mantelschelpen ukkies. Ze smaken evenwel heel behoorlijk. Met goed brood erbij heb je een mooie kleine lunch voor twee personen aan de inhoud van zo’n doos.
Net als vaak bij wijngaardslakken-in-huisjes het geval is, liggen de schelpen op een aluminium bakje met voorgeponste holletjes. Dat moet ze stabiliteit geven zodat ze recht liggen en de boter niet uit de schelpen druipt. En daar gaat het altijd wel een keer mis.
Vandeweek dachten wij het ei van Columbus te hebben uitgevonden. We schoven eenvoudigweg sneden brood op een bakplaat. Je kunt de schelpen daar lichtjes indrukken zodat ze blijven liggen, en tuimelt er alsnog eentje, dan wordt de boter opgevangen door het brood. En terwijl je coquilles garen roostert het brood. Twee vliegen in een klap dus. (Achteraf blijkt natuurlijk dat al duizenden mensen zich van deze truuk bedienden, maar dat mag de pret niet drukken…)
© paul
