Gehaktballetjes en lamsworstjes uit de tajine met couscous en komkommersalade…

Posted on November 13, 2009 by Ellen Bouckaert

Dit weekende logeren Lotte en Flora bij ons. Hun ouders gaan een paar dagen uitwaaien. Het is al weer lang geleden dat ik met koken en boodschappen doen rekening moest houden met kinderen. Dus even goed nadenken wat er voor extra boodschappen gedaan moesten worden en we wat vandaag zouden eten; niet te scherp, niet te exotisch, géén spruitjes, wel een toetje, cola, chips, dropjes, chocolade…Een karretje vol ongewoon spul en dan blijken ze toch gewoon liever een bekertje melk te drinken…Eten was voorheen ook niet zo simpel met deze dames; ze waren nogal kieskeurig. De laatste tijd zijn ze echter dol op nieuwe smaken en eten bijna alles; Couscous dan maar met gehaktballetjes en lamsworstjes in tomatensaus met een eitje.

Een salade van komkommer met een dressing van Grieksse yoghurt en mayonaise met flink wat koreander erbij.

Voor vier personen:
400 gram rundergehakt, peper,zout, raz-el-hanout kruiden en koreander
4 kleine lamsworstjes
4 eieren
1/2 liter tomatensaus
1 ui en een teentje knoflook, fijgesneden
flink wat verse koreander

Meng het gehakt met de kruiden en draai er balletjes van. Braad de balletjes bruin in een koekenpan met wat olie. neem de balletjes uit de pan en bak de worstjes in dezelzelfde olie ook even bruin.

Verwarm de tajine en bak daarin de ui en knoflook. Voeg de tomatensaus toe en de gehaktballetjes erbij en de worstjes. Laat alles zo rustig even stoven met de deksel op de tajine. Strooi wat vers gehakte koreander over de saus en breek vier eieren in de tajine. (Zorg dat je verse eieren hebt die blijven mooi in vorm, oude eieren lopen breed uit) Sluit de tajine en laat de eieren stollen. Dat duurt een paar minuutjes. Test af en toe of ze gaar genoeg zijn. Ze mogen niet te hard worden. Strooi nog wat vers gehakte koreander over de saus en dien op met couscous.

Voor ons een kopje espresso toe, voor de kids een banaan en mandarijntjes met chocolade…en daarna film…

Mosseltjes uit de hand…

Posted on November 11, 2009 by Ellen Bouckaert

Gisteravond aten we weer eens gewoon mosseltjes “uit de hand”. We kochten ze in de super, het huismerk van AH. Het individu van de foto was exemplarisch voor de hele kook. Prachtige mosselen! Het hele seizoen al waren ze van dit formaat. Goed mosseljaar…

Een halve knolselder in dobbelsteentjes, een prei in ringetjes, een uitje fijn gesneden en een paar tenen knoflook grof gehakt, een pepertje, ontdaan van de zaadlijsten, en klein gemaakt. Olijfolie in de mosselpan warm laten worden en dan de groenten erbij. Alles even glazig laten worden . De mosselen erop storten en een scheutje witte wijn toevoegen en het vuur hoog. Even de deksel op de pan. De mosseltjes hoeven maar een paar minuten, en je maaltijd is klaar.

Daarbij wat stokbrood en zelf gemaakte mayonaise. De pan gaat zo op tafel. Naar believen neem je een mossel, of je lepelt wat groenten uit de pan. Het kookvocht is een uitstekend soepje geworde. Alles in een. Een glas Rivaner maakt de maaltijd af.

Kopje espresso toe.

Varkenshaasje met roquefortsaus…

Posted on November 11, 2009 by Ellen Bouckaert

De trouwe lezers hebben het denk ik wel gemerkt; het rommelt hier al weken in huis. Druk, vakantie, ziek geweest, onverwachte toestanden, lange werkdagen. Gevolg daarvan; rommelig eten, geen tijd om erover te schrijven! Wij begonnen onze rustige maaltijden te missen. Het eten, maar zeker ook even de tijd om samen te praten en van het eten te genieten. Ik weet niet hoe anderen dat doen maar wij komen af en toe tijd tekort. Deze week hebben we dus maar eens een start gemaakt met “onthaasten”, rustig koken, genieten en een beetje bijpraten en vandaag eindelijk weer een stukje met een recept! Bij deze dus:

Varkenshaasje met Roquefortsaus: Voor twee personen
1 biologisch varkenshaasje
peper en zout
wat geklaarde boter om in te bakken
1 glas droge witte wijn, ik gebruikte vandaag Rivaner
75 gram Roquefortkaas in kleine stukjes gesneden
een flinke scheut room
wat verse platte peterselie, fijngehakt

Wrijf het haasje in met peper en eventueel wat zout. Verwarm de boter en bak daarin het vlees rondom bruin. De gaartijd is heel afhankelijk van dikte en gewicht van het haasje. Reken op ongeveer 16-18 minuten voor een varkenshaas van 450 gram. Het vlees mag nog een beetje rosé zijn. Haal het vlees uit de pan en houd het warm onder folie. Roer de baksels los met de witte wijn en voeg de stukjes Roquefort toe. Laat ze langzaam smelten en voeg de room toe. Laat de saus nog wat inkoken en doe er vlak vóór het opdienen de peterselie bij.

Serveren met gekookte aardappltjes en broccoli.

Kopje espresso toe. Eindelijk weer een ‘gewone” maaltijd en nog snel op tafel ook!

Luxemburgse peren…

Posted on November 10, 2009 by Ellen Bouckaert

Wat hebben Luxemburgers met peren? We vragen het ons af, en we ondervroegen autochtonen. De antwoorden waren niet bevredigend…

Toch is de peer als verschijningsvorm signifikant in het Groothertogdom, om niet te zeggen prominent aanwezig.

De Luxemburgse eau-de-vie-de poire behoort tot de beste van de wereld. Elk van de 38 officiële alcoholstokers heeft hem in zijn repertoir. En in de buffetkast van de “goede kamer” prijkt de metalen peer, onmisbaar bij het nuttigen van het digestif na de zondagse maaltijd. Het worden er minder, maar je vindt toch nog volop Leiperen tegen de boederijen, vaak van majesteitelijke vorm en respectabele ouderdom. De perelaar als erfboom zie je in nagenoeg elke tuin. Bij een groot diner horen peertjes van aardappelpuree. Elke supermarkt, elke traitteur biedt ze aan. En dan is er perengebak, perenbrood en er zijn chocolaatjes gevuld met perendrank. Er bestaat een fruitbier met perensmaak en je vindt Luxemburgse sekt verrijkt met Poire Williams.

Het peertje hierboven troffen we er aan bij een bakker. Zelf gemaakt, van de beste amandelspijs. Daar was geen witte boon aan te pas gekomen.

Maar hoe het nou zit met de Luxemburgers en die peren blijft een vraagteken.

Rieslingpasteitjes…

Posted on November 9, 2009 by Ellen Bouckaert

Dit wordt een heel kort stukje want ik kom hopeloos in tijdnood en rakel daarom voor nu maar een plaatje op uit ons archief…

De hand van Ellen houdt een Rieslingbroodje vast. Het is een soort nationaal tussendoortje in Luxemburg. Elke bakker, elke supermarkt en menig slager biedt ze aan. De broodjes zijn gemaakt van een soort pie-deeg. Ze zijn gevuld met gehakt. Na het bakken wordt de holte,die is ontstaan door het krimpen van het vlees via het “schoorsteentje” gevuld met gelei, die is aangemaakt met rieslingwijn. Het geeft de broodjes een frisse en licht zure smaak. Voor ons is het de ideale snack op de terugweg vanuit het Zuiden.

Goddelijke aardappeltjes…

Posted on November 4, 2009 by Ellen Bouckaert

Ik ging een artikel maken over mierikswortel. Al rommelend tussen de foto’s kwam ik die van hierboven tegen. Hij is genomen tijdens ons verblijf in Luxemburg en hij was alweer bijna bijgezet in het graf van vergetelheid. Zo gaat dat als je teveel materiaal hebt…

De reden dat ik hem alsnog publiceer heeft te maken met het feit dat dit misschien wel het lekkerste aardappelgerecht is wat ik ken.

Doe naar believen boter of olie in de koekenpan. Snijdt de gekookte aardappeltjes die je van de vorige dag over hebt in schijfjes. Poets de cantharellen en versnijdt tot handzaam formaat. Laat dat alles op een middelhoog vuur bakken. Een handje peterselie op het laatst toe voegen en eventueel wat verse peper uit de molen. Zout hoeft niet, de aardappeltjes waren de dag daarvoor al gezouten…

Waarlijk godenspijs!

Risotto met verse boleten…

Posted on November 4, 2009 by Ellen Bouckaert

Paul heeft nog steeds vakantie en hij ging vandaag, samen met Hond Max, op paddenstoelenjacht. Een eindje wandelen door bossen, paden en lanen leverde een mooi mandje paddenstoelen op, genoeg om een heerlijke risotto mee te maken. We hadden nog wat bouillon in huis, een uitje is er altijd op voorraad en de peterselie in onze tuin, geeft nog nét genoeg blad om bij de risotto te voegen. We kochten een plak mooie bio-ham en genoten…

Risotto met verse paddenstoelen voor vier personen;
- 300 gram arboriorijst
- 250 gram verse paddestoelen, in plakken gesneden
- 100 gram gekooktje ham, een dikke plak van goede kwaliteit, in blokjes gesneden
- 75 gram boter (Italianen uit het Noorden gebruiken boter, de rest van Italie olijfolie. Ik prefereer in dit geval boter.
- 2 tenen knoflook, fijngehakt
- een glas witte wijn
- 1 ui ragfijn gesneden
- ongeveer 2 liter bouillon, de bouillon moet nét tegen de kook aan blijven
- 2 eetlepels verse gehakte peterselie
- Voor de mantecatura:
- 75 gram koude boter in kleine blokje
- 100 gram fijngeraspte Parmezaanse kaas

Smelt 20 gram van de boter in een koekenpan en bak daarin de knoflook. Voeg de verse paddestoelen toe en bak ze op een laag vuur om en om.

Verwarm de bouillon. Zet de pan bouillon naast de risottopan en houd de bouillon tegen de kook aan. Smelt de rest van de boter in een pan met een dikke bodem en doe de fijngesneden ui erbij. Smoor de ui hierin zachtjes lichtbruin. Voeg dan de rijst toe en roer alles om en om. Alle rijstkorrels moeten bedekt zijn met een flinterdun filmpje boter. Blus dan af met de witte wijn en smoor tot de wijn helemaal verdampt is. Voeg nu een flinke hoeveelheid bouillon toe en roer goed en laat de risotto zachtjes garen. Voeg telkens een lepeltje warme bouillon toe en blijf roeren. De risotto moet smeuig blijven en mag dus niet helemaal droog worden.

Doe er na 12 minuten de verse paddenstoelen en de blokjes ham bij, blijf roeren. Proef af en toe. De rijst moet van buiten zacht zijn maar nog een stevige ‘beet’ hebben. reken op ongeveer 18 minuten. Als de rijst de juiste gaarheid heeft sluit je de pan en draai je het vuur uit. Laat de risotto nu zeker één minuut rusten.

Meng voor de mantecaturamet een houten lepel de blokjes koude boter en de Parmezaanse kaas door de rijst. Breng op smaak met wat peper en zout, strooi er nog wat vers gehakte peterselie over en dien snel op.

Veel calorieen, maar werkelijk goddelijk!!!

Wij aten vandaag vooraf een salade met ruccola en toe een stukje kaas.

En naturlijk espresso!

Entrecôte met boursinsaus en versgeraspte mierikswortel…

Posted on November 2, 2009 by Ellen Bouckaert

Het is iedere keer weer even wennen na de vakantie; vroeg opstaan, boterhammetjes smeren, tas inpakken enzovoorts. Gewoon weer alles in het gareel…Vandaag dus maar een snelle maaltijd na deze eerste werkdag, een flinke entrecôte met boursinsaus, gebakken aardappeltjes en salade erbij. Simpel, snel en smakelijk. In Luxemburg kochten we een flinke mierikswortel en ik raspte vandaag flink wat verse mierikswortel over het vlees, lekker pittig, om niet te zeggen tranentrekkend pittig…

Over de mierikswortel schrijft Paul morgen nog een stukje…

De rest van de maaltijd was simpel; de entrecôte ging even onder de gril. Vooraf bestreken met wat olijfolie en bestrooid met peper en grof zeezout. Daarna 5 minuten laten rusten en aansnijden. Opdienen met flink wat van de versgeraspte mierikswortel.

De boursinsaus is ook niet moeilijk te maken en altijd een succes, lekker bij geroosterd vlees en wild.

Boursinssaus á la Hendrikje

1 kleine verpakking boursin
1 uitje, fijngesnipperd
klontje boter,1 theelepeltje bloem
klein bekertje room, wat bouillon
peper, zout en wat versgehakte platte peterselie

Smelt de boter en fruit daarin het uitje zachtjes aan.Doe de bloem erbij en laat die even zachtjes meegaren. Roer goed en voeg de bouillon erbij. Daarna de Boursin in kleine stukjes toevoegen en laten smelten. Dan verder op smaak maken met wat room en versgemalen zwarte peper.Laat de saus nog even zachtjes inkoken.
Goed roeren en wat peterselie toevoegen. Een hele simpele, deftige saus!

Stukje kaas toe en natuurlijk espresso!

Weer terug…

Posted on November 1, 2009 by Ellen Bouckaert

We zijn weer terug… Aan de goede voornemens om “in den vreemde” elke dag stukken te produceren voor dit web-log konden we helaas niet voldoen. Dat het niet lukte lag aan jan-en-alleman. Afgezien van onze luiheid verwerpen wij persoonlijk alle verantwoordelijkheid voor het falen. Aan ons lag het nauwelijks…

Enfin, we zijn weer thuis. Wat er nog aan bijzonders beschreven moet worden zie je de komende dagen Het Ministerie passeren. Gisterenavond kwamen we terug.

Marleen en de Jongste Bediende hebben intussen hun zelf gebouwd huis aardig op orde. Ook de tuin begint zijn definitieve vorm te krijgen. In het late voorjaar of de vroege zomer werd de notenboom geplant. In ieder geval op een moment dat er weinig hemelwater te verwachten was. De boom werd met liefde, mest en heel veel pompwater onderhouden. Het was een pure kwestie van overleven. En het is gelukt! De boom wierp ondanks alle armoe zelf enkele vruchten. Klein zijn ze, maar ze smaken prima.

Ragôut van wildzwijn met rode kool…

Posted on October 27, 2009 by Ellen Bouckaert

Wij verblijven nog steeds in Luxemburg en genieten van de rust en stilte. Ik zit met de laptop aan de tafel voor het raam en kijk uit over het dal. Er grazen wat koeien in de wei beneden. De bossen beginnen al prachtig te kleuren. Op dit moment is het nog wat mistig maar er is voor vandaag een zonnetje beloofd. We brengen de tijd door met lezen, wandelen, dvd’s kijken (de hele serie “Heimat”, elke avond een paar delen) en natuurlijk boodschappen doen. Als je hier in de grote supermarkten komt lijkt het al bijna Kerstmis. Op dit moment hebben alle grote supermarkten wijnaanbiedingen. In de Cora supermarché liggen meer Bourgognes dan ik ooit bij de beste Nederlandse wijnhandels bij elkaar gezien heb en ook de Cactussuper heeft in het kader van “oktober wijnmaand” stands met bijzondere aanbiedingen en proeverijen. Het publiek proeft en verzamelt een wintervoorraad.

En dan is er natuurlijk ook nog overal volop wild te koop. Hert, ree, wildzwijn, haas, noem maar op. Het wild is bijna allemaal afkomstig van grote fokkerijen in de Ardennen. Ik maakte vorige week een mooie stoofpot van wildzwijn voor ons hele gezelschap. Ans, Hijn, De Keizer van Monera en ook Bert at een hapje mee. Voor zes personen dus;

Wildzwijnragôut;

ongeveer 1750 gram wildzwijn, stukjes van de bout of de schouder
1 eetlepel jeneverbessen
3 kruidnagelen
2 blaadjes laurier
1/2 liter rode wijn (een pinot noir)
1 eetlepel tomatenpuree
2 sjalotjes, fijngesnipperd
2 kleine wortelen in blokjes gesneden
4 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
olijfolie
peper en zout

Verhit de olie en bak daarin de sjalotjes en de knoflook goudgeel. Schep ze uit de pan en bak dan de stukjes vlees in dezelfde pan rondom bruin. Voeg de sjalotjes en knoflook er weer bij en blus af met wat wijn. Doe er dan de wortelen bij en de kruiden. Giet er nog wat wijn bij totdat alles net onder staat en laat het geheel rustig stoven. Het is moeilijk te zeggen hoelang het vlees moet stoven maar reken op ongeveer 2 1/2 tot 3 uur heel zachtjes stoven. Voeg eventueel wat wijn of bouillon toe. Wij aten er gekookte aardappelen en rode kool bij en een lepeltje bosbessenconfiture. Stukje kaas toe en natuurlijk espresso.

Ministerie van Eten en Drinken

alles over eten, drinken en andere genoegens…