We waren een paar dagen in Luxemburg. Ons huisje moest nog winterklaar worden gemaakt. Door alle verjaardagen en feestjes kwam het er maar niet van maar vorige week vonden we toch eindelijk een paar dagen tijd… We keken niet naar het weerbericht en vertrokken donderdagmorgen. Een waterig zonnetje scheen nog even tot we bij het huisje arriveerden. Daarna begon het te regenen en dat hield niet meer op! Nou ja, daar kan je je heel druk over maken, je kunt er van balen of je kunt je er bij neerleggen. We hadden een paar mooie boeken bij ons, kaarsjes aan en alvast het Weihnachtsoratorium in de cd speler zorgden voor een lekker knus sfeertje. Laat het dan maar regenen! Natuurlijk moesten we er zo af en toe even uit, Hond Jaros leest niet en wilde ook wel wat vermaakt worden maar na telkens een drijfnat rondje door het dorp had ook Hond Jaros vrede met zijn verblijf in het warme huisje. Een andere bron voor vermaak in Luxemburg zijn voor ons toch altijd nog de grote supermarkten; tijdens superhete zomers lekker koel en bij slecht weer lekker warm. We komen er altijd wel iemand tegen die we kennen om een praatje mee te maken en het aanbod, nou ja, niet te beschrijven… Zeker nu zo rond de feestdagen pakt men uit. Super de luxe producten, delicatessen waarvoor wij in Nederland naar hele speciale winkels in de grote steden moeten liggen hier gewoon in het schap. Rekken vol met alle soorten foie gras van kleine stukjes tot kiloverpakkingen, al dan niet Bio en diervriendelijk. Flessen wijn waar je een maandsalaris voor neer moet tellen, in alle gangen stands met luxe cadeauartikelen, het kan niet op. Ook wij lieten ons verleiden tot wat lekkernijen, een kwartelpootje, een paar cocquilles, een lekker taartje van Namur en alles wat nodig is om een winterse stoofpot klaar te maken. Ik maakte een stoofpot op ‘Italiaanse’ wijze met vlees van wild zwijn. Voor twee personen wat veel, maar de restanten gingen de volgende dag grif op bij de lunch.

• 400 gram wild zwijn, in grove stukken
• 1 flinke ui, fijngesneden
• 2 tenen knoflook, geplet en fijngehakt
• 1 kleine winterwortel, in blokjes
• wat tijm
• 1 eetlepel tomatenpuree
• 5 jeneverbessen
• 3 kruidnagelen
• peper en zout
• een klont boter
• 1 glas rode wijn

Verhit de boter in een stoofpannetje en braad daarin de stukken vlees rondom bruin aan. Haal het vlees uit de pan en stoof de uien en de knoflook in dezelfde pan. Voeg de stukjes wortel toe en bak ze even mee. Dan de tomatenpuree er bij en ook even meebakken. Blus af met de rode wijn en warm even door. Voeg er dan het vlees bij en de kruiden. Breng verder op smaak met peper en zout en laat zo ongeveer anderhalf uur stoven. De stooftijd is afhankelijk van het soort vlees. 

Wij aten er rode kool bij en Spätzle. De Spätzle zijn in Luxemburg een geliefde begeleiding van wildschotels. Ik maakte ze niet zelf, we kochten ze bij een goede traiteur. 

Kopje espresso toe.

© ellen.

Een frietje stoofvlees zou je kunnen zeggen, maar dat is te oneerbiedig. Stoofvlees met fritten klinkt al wat beter, maar ook die benaming doet te weinig recht aan de schotel. Stoverij of stoof van wildzwijn dekt de lading pas echt…

Ik bezocht gisteren het Café van Meester Jan, en tegen de tijd dat ik huiswaarts wilde keren kreeg ik een bak stoverij toegestopt. Vriend Jan had het vlees die ochtend bereid en natuurlijk was de hoeveelheid veel te veel voor het tweepersoonshuishouden dat Ans en Vriend Jan tegenwoordig voeren ( stoverij maak je altijd teveel…). En omdat ik stiekum een brokje uit de pan had gestolen, maar daarna niet kon nalaten om zijn schotel te roemen, besloot Vriend Jan om de helft van de schotel te verpakken en hem mij bij het afscheid mee te geven. Ik was er verguld mee…

Het is wonderlijk hoe gerechten volkomen anders kunnen smaken terwijl de ingrediënten nagenoeg dezelfde zijn, Vriend Jan gebruikt nauwelijks andere zaken dan wij zouden doen, en toch lijkt het alsof je volkomen andere gerechten zit te eten…

Nou ja, een beetje verklaren kan ik het wel. Daar waar wij doorgaans de gekweekte versie van het wildzwijn gebruiken verwerkte Vriend Jan de wilde variant. En verder is het voornamelijk een kwestie van dezelfde groenten en specerijen, maar in andere verhoudingen. Zoiets…

Thuisgekomen lieten we de plannen voor de maaltijd van deze avond voor wat ze waren en gingen meteen aan de slag met de stoverij (opwarmen…). We bakten er frietjes bij en meer hoefde dat niet te zijn. We beleefden een culinaire vrijdagavond.

Een stevig glas rode wijn uit Asti erbij en een kopje espresso toe…

© paul

Wildzwijn op de Bourgondische manier…
We zijn vanuit de Morvan zaterdag teruggereisd naar ons eigen stekje in Luxemburg. Er restten ons nog een paar dagen vakantie en het leek ons een goed idee om ook onze ‘eigen’ bossen nog even in hun herfsttooi te bekijken. Ook hier is het mooi; prachtige kleuren en herfstige geuren. We dronken zaterdag een borrel met mede-campinggast Frank en z’n dochter Janna, heel gezellig. Zij vertrokken zondag via racebaan Duitsland weer naar huis, wij blijven nog even. In alle stilte, er is hier niets meer te doen en dat bevalt ons prima. Het is Sinterklaasweer: mistig, koud, vroeg donker. Tijd voor stoofpotten en soep bij een snorrende kachel en een beetje Bach (we misten muziek in het huisje in de Morvan), een mooi boek en een goeie film…
Vanmorgen deden we dus in allerijl boodschappen in onze favoriete supercactus Belle Etoille. Hum, allerlei lekkers, nog in de aanbieding ook… Halve geit voor zo’n € 30,- . Helaas, een beetje veel voor ons twee. Dan maar wildzwijn, gefokt, ook lekker.
Ik besloot op dit zwijn al mijn opgedane indrukken en in Bourgogne gekochte boodschappen los te laten. Mijn versie dus van een Bourgondische wildzwijnstoofpot.

• Voor twee personen
• Een goeie stoofpot met een dikke bodem
• 400 gram wildzwijn, in stukken van ongeveer 3×3 cm
• boter
• 1 sjalot, fijngehakt
• 1 teen knoflook, geplet en fijngehakt
• 1 wortel, geschild en in kleine blokjes gehakt
• 4 jeneverbessen en een blaadje laurier
• peper en zout
• 1 glas rode wijn (liefst Bourgogne
• een scheut crème de cassis
• wat bouillon
• 1 dikke plak pain d’épices, of neem kruidkoek en voeg een steranijs toe
Verhit de boter in de stoofpan en bak de stukken vlees snel rondom bruin. Haal ze uit de pan en bak de sjalot en knoflook even aan. Voeg de wortelstukjes erbij en bak ze ook even mee. Blus dan af met de rode wijn en een scheut crème de cassis. Verwarm alles en voeg dan het vlees weer toe. Laat het geheel nu zo’n twee en een half uur heel zachtjes sudderen. Proef en voeg naar behoefte peper en zout toe. Kruimel de pain d’épice over de saus en roer goed. Laat nog even stoven en dien dan op. Wij aten er lekkere Bourgondische ratten *) bij en wat gestoofde rode kool. Een glas Saint Aubin huppelde mee over de tafel…
Heerlijk, Herfst!
Kopje espresso toe!
*) aardappelsoort.
© ellen