Lamsvlees…

19 mrt. 2011

lamskarbonaadjes met aardappeltjes uit de oven en brocolli

Lamsvlees, je ziet het nogal eens voorbij flitsen op dit web-log. Ik vind het lekker, Ellen is er ronduit dol op. We eten het gestoofd of gegrild, en in het geval van karbonaatjes gewoon gebakken in de pan. We betrekken ons lamsvlees nagenoeg altijd bij de Turkse slagerij van de firma Sabir in Helmond. De (drie) broertjes Sabir slachten zelf, benen uit en verwerken het vlees tot de delicaatste stukjes. Topvlees van Nederlands lam, en nog halal ook. Waarom zou je er ooit ergens anders om gaan?

Bij het stoven gaat het vlees “sec” in de pan en wordt na het aanbraden verder gegaard met smaakmakers en kruiderij, al naar gelang de eisen van het gekozen recept. De karbonaatjes drijven vaak enige uren in een marinade van olie, knoflook, kruiden en specerijen voordat ze in de pan of op de grill terecht komen. En die behandeling loont altijd de moeite.

En dan loop je ergens. En je ziet prachtig lamsvlees liggen, Iers lam. Het marineren is al voor je gedaan. En al is het tegen het princiepe van je partner (marineren doe je zelf!), toch schaf je dat vlees aan. Want je wilt eindelijk wel eens lamsvlees op Angelsaksische wijze, met mint en rozemarijn. Dat krijg je thuis nooit.

Een paar dagen geleden aten we het Ierse lam. Het was eigenlijk eerder jong schaap en er zat nogal wat vet aan. Maar door het lange marineren had het vlees de gewenste malsheid. De smaak van het vlees was prima. En die mint verraste me. Maar waarom had de traiteur nou toch zo’n hoop suiker gebruikt in de marinade? Eeuwig zonde…

Volgende keer doen we het weer gewoon zelf, dat marineren. Met lam van Sabir. Misschien met mint, maar in ieder geval zonder zo’n overdaad aan suiker.

We aten er broccoli en aardappeltjes uit de oven bij. En verder was er een glas eenvoudige Bordeuax en een kopje espresso toe.

© paul

Rog met tomatensaus…

17 mrt. 2011

rog met tomatensaus

Ha, ik heb vandaag voor het eerst getwitterd! Ik ga proberen op dit web-log een twitterlink naar mijn tweets te maken en natuurlijk mogen jullie mij allemaal volgen. Leuk dat er ook meteen reacties kwamen van Edith en Gerrit-Jan, dank jullie. Ik weet niet of ik echt een ‘blijvertje’ ben in Twitterland. Ik vrees dat ik daar niet veel tijd voor heb. Ik dacht nog om even vanuit het openbaar vervoer de volgende tweet te sturen maar eenmaal in de lijnbus naar huis moest ik de eerste helft van het traject staan,dat twittert al niet echt handig. Mooie afgeluisterde mobiele-telefoon gesprekken vanuit het openbaar vervoer over Eten en Drinken moet je dus nog maar even tegoed houden beste lezer…

Thuisgekomen gingen wij gewoon over tot de orde van de dag; Rogvleugels met tomatensaus voor twee personen:

  • twee rogvleugels
  • visbouilllonblokken
  • 1 ui
  • wat tijm
  • voor de saus
  • 1 sjalot en twee teentjes knoflook, ragfijn gesneden
  • 1 chilipeper
  • snuifje saffraan
  • 1 eetlepel kappertjes
  • 1/2 l blik tomatenpulp
  • 1 glas droge witte wijn
  • tijm, oregano, basilicum
  • wat visbouillon
  • peper en zout

Verwarm de olijfolie en smoor daarin ui, de chilipeper en knoflook. Voeg de tomatenpulp en de saffraan bij het ui/knoflookmengsel en smoor even mee. Doe er dan de witte wijn bij, de rest van de kruiden en de kappertjes. Laat de saus 30 minuten zachtjes stoven. Voeg op het laatst wat nog wat verse basilicum toe.
De Rogvleugels intussen ongeveer 10 minuten pocheren ( afhankelijk van de grootte) in een pan met ruim water waaraan je een uitje en wat kruiden toegevoegd hebt. ( peterselie, selderij, tijm)
Neem de vleugels voorzichtig uit de pan, laat ze even uitlekken en serveer ze op de tomatensaus..

En, voor alle mensen die vis maar “gedoe met graten” vinden: van de rog worden meestal alleen de vleugels te koop aangeboden. Een goede vishandel heeft rogvleugels zonder het vel te koop. Niet duur, gemiddelde vis-kiloprijs. Wat de rogvleugels heel aangenaam maakt voor beginnende viseters: rog heeft geen graten, maar een soort kraakbeen. Je schuift het visvlees met een mes van de botjes en wat je over houdt is een waaier van kraakbeen.

Serveer met een groene salade en wat brood of gebakken aardappeltjes.

Kopje espresso toe!

@ ellen.

Zo, nu nog even zoeken hoe ik dat Twittergedoe hier op dit web-log kan zetten…

ps, jullie kunnen mij al vinden en volgen op Twitter via mijn naam: ellen bouckaert…

Konijn in Liefmans Goudenband…

13 mrt. 2011

konijn in Liefmans Goudenband 001

Ik ben geen bierdrinker, gewoon pils is aan mij niet besteed. Maar er zijn een paar bijzondere bieren die ik af en toe wel heel lekker vind. Eén ervan is Liefmans Goudenband, een mooi Belgisch bruin bier. Lichte zuren en een rijping op de fles maken deze Goudenband tot een klassieke Ale. Goudenband wordt gebrouwen in Dentergem en in Oudenaarde verder gefermenteerd en gerijpt. Een heerlijk bier voor zonnige dagen.

liefmans goudenband

Ik mag er ook graag een konijntje in stoven. Op de een of andere manier is de combinatie konijn en bier zowiezo een hele gelukkige; konijn in Rodenbach, Trapist, Kriekenbier, allemaal even lekker. Voor vandaag kocht ik twee mooie achterbouten van een Nederlands konijn en maakte het vlees ditmaal klaar in Liefmans Goudenband. Het bier geeft een prachtige bitter-frisse smaak aan het vlees en de saus.

  • Voor twee personen
  • 2 konijn achterbouten
  • boter
  • mosterd
  • bloem
  • 2 sjalotjes in dunne ringen gesneden
  • 1/2 flesje Liefmans
  • een flinke pluk tijm en een blaadje laurier
  • peper en zout
  • een scheutje room
  • eventueel wat bouillon

Smeer de bouten in met mosterd en bestuif ze met wat bloem. Verwarm de boter en bak daarin het vlees aan alle kanten mooi bruin. Voeg de sjalotjes toe en laat ze even meebakken. Blus dan af met het bier, voeg tijm en laurier toe en laat het geheel een uurtje zachtjes stoven. Voeg eventueel wat bouillon toe als er te weinig vloeistof in de pan is. Roer tegen het einde van de stooftijd een scheutje room door de saus.

Wij aten er vandaag witlof en wat aardappelpuree bij en natuurlijk dronken we een mooi glas Liefmans Goudenband!

Kopje espresso toe!

@ ellen.

Zalmsoep voor veel mensen…

11 mrt. 2011

prei

Er is helaas geen foto van de soep gemaakt, een foto van de prei moet volstaan om de fantasie wat te prikkelen. Iedereen vroeg naar het recept van deze simpele zalmsoep, dus schrijf het hier toch maar even op. Heel snel te maken, voor veel mensen. Wij aten er carnavalsdinsdag met zeker 20 personen van.

  • Voor 5 liter soep:
  • 1 kilo prei in halve ringen
  • 1 kilo aardappelen, geschild en in kleine blokjes gesneden
  • 1 kilo verse zalm, in blokjes gesneden
  • 2 bekertjes creme fraiche
  • zout en peper, eventueel visbouillonblok

Kook de aardappelblokjes samen met 3/4 van de prei in een grote pan water gaar. Voeg zout of visbouillonblokken naar smaak toe. Pureer met de staafmixer tot je een mooie gladde massa hebt. Zet de pan terug op het vuur en voeg de zalm en de rest van de prei toe. Laat nog even vijf minuutjes zachtjes pocheren. Klop de creme fraiche met een paar leples soep los en voeg de creme bij de soep. Dan mag de soep niet meer koken. Meteen opdienen met vers brood en gezouten boter.

© ellen.

Laatste dag, en nog zoveel te doen…

kof 006

Ik koester ze met zorg. Die momenten met carnaval dat het even stil is in huis. Op de keper beschouwd zijn dat alleen de vroege ochtenden. Tussen de rommel van de vorige avond, met een kop koffie en de ochtendkrant aan de keukentafel. Ellen slaapt, hond Max doet alsof… Hij is op z’n hoede, elk moment kan die bende weer binnenvallen en dan is het gedaan met de rust… Ik weet wel beter. Het duurt nog uren voordat de sereniteit van de ochtendkeuken aan diggelen wordt gezongen.

Ik fludder wat door het wereldnieuws, eerlijk gezegt kan het me even allemaal gestolen worden. En dan stuit ik in het regio-catern op een levenbericht uit ons dorp. En verdomd, het gaat ook over het Ministerie.

We hebben dat te danken aan een fan van het eerste uur. Onze trouwste fan overigens (of was dat toch Nieta Br?). Enfin, we hebben het aan Wim te danken, die vermelding in de krant. Hij stelde onze Jongste Bediende voor aan het jounrnaille van Dun Buil. En hij stak tevens zijn geblutste loftrompetje over ons Ministerie.

Die Wim Ziet er overigens met carnaval altijd een beetje smerig uit. De rest van het jaar valt het best mee. Ik moest moeite doen om een “gave” foto te vinden. Het kan er zo mee door, lijkt me. Verder toon ik je nog een impressum van de zure maaltijd van gisterenavond en dan hang ik mijn lier in de wilgen.

Tijd om de soep voor vanavond af te maken, mijn onderscheidingen bij elkaar te zoeken en mijn consumptiebonnen te tellen.

Tot morgen lezer…

paul

Carnaval 2015...

Maandag, optrekdag, Zuurvlees, en…Maartje jarig!

8 mrt. 2011

maandag optrekdag

Neel, van Eupotours, maakte voor vandaag een grote pan echt Brabants/Limburgs zuurvlees, soervlìs zeg je hier (ik weet eigenlijk niet zeker hoe je dat schrijft, maar ongeveer zo dus) Recept volgt, Neel doet haar best.

Vanmiddag begon het grote feest al vroeg bij Maartje. Maartje is vandaag jarig en dat hebben we gevierd…Lekkere soep en pilskes legden de bodum waarop we de hele dag verder konden. Maartje, dank je wel, het was kei skon!!!

Tsjaaaa, daarna trokken we naar Mies Burgt, ofwel Café de Sport, en toen Dientje en de Keizer…

Sommigen moesten even rusten…maar daarna ging het toch weer in een rap tempo door.

maandag optrekdag

Na het soervlìs, erbij een flinke salade van rucola, tomaat, ui, komkommer enzovoorts en een paar kopjes koffie kon ik het toch niet laten…, nog even weg…, helaas geen foto’s van het fantastische concert op de damestoiletten bij Dientje…

Dur is écht gin bitter band dan de SOA!

Meer foto’s ( ôk die van “Neel mi Toon in De Etalage”) kande gewoon via Flickr bekiejke (wai hebben niks te verbèrege… toch?)

Nou maar zien wat er morgen nog…

Ook al dagen geen espresso meer gehad…

@ ellen

De kop is eraf…

6 mrt. 2011

oesters

Ellen zit achter in de tuin in het zonnetje. Eigenlijk hoort daar een glas champagne bij. Dat was jarenlang traditie: kon je op carnavalszondag in het zonnetje zitten dan werden de bubbeltjes ontkurkt. Sinds Ans geen carnaval meer viert met ons is er lelijk de klad gekomen in die traditie. En trouwens, zoveel zon zagen we de afgelopen jaren niet tijdens deze dagen.

Enfin…, mijn laatste drie flessen Cremant schonk ik gisteren aan de SOA, ter gelegenheid van de presentatie van hun nieuwe plaatje. Op echt vinyl! Het zal dus een glas witte wijn moeten worden op deze zonovergoten ochtend. Of een kelk bokbier.

Tussen de huldiging van SOA en het avondlijk optrekken namen we even tijd om op adem te komen. Het was ‘s middags toch weer harder en sneller gegaan dan voorzien. En we moesten nog een hele avond…

Samen met de Keijzer van Monera slobberden we een maaltje oester weg. Gewoon rauw, met een druppeltje citroensap en een draai van de pepermolen. Als dat geen geweldige opening van onze Carnaval was…

© paul

Nog een traditie…

6 mrt. 2011

buurman wim

Vorig jaar voor het eerst, en dit jaar al traditie…

Terwijl het staartje van de Grote Optocht nog aan het Ministerie voorbijtrekt kan Miriam haar steun en toeverlaat al digital voorbij zien trekken.

En wat zagen ze er weer prachtig uit, hullie van het Jachthoorn- en Trompetterkorps!

© paul

‘t Is bijna zover…

5 mrt. 2011

18  februari 014

Ik zit mijn laatste nachtelijke uren uit op het afdelingskantoortje van mijn Broodheer. Ik dien nog een paar verslagen te maken, koffie en thee te zetten voor cliënteel en “vroege dienst”, een laatste rondje te lopen en dan begint de carnavalsvakantie.

Nou ja, vakantie… Carnaval is werk, hard labeur. Vanmiddag al wordt het Ministerie verwacht op de receptie van de SOA bij Dientje Wijn. Ter gelegenheid van de SOA-cd presentatie. Het is zaak ons daar niet al te veel te vermoeien, want vanavond rond half zeven verwachten we ten burele van het Ministerie de eerste gasten. Het is dan verzamelen voor de primo optrekdag van de Groep-Zonder-Naam. Het begin van het parcour ligt min of meer vast. Via de Bonengang en de Gemeentetuin naar zaal De Keijzer. En dan wordt het precair. Jarenlange ervaring leert dat vanaf dat punt menig groepslid rebelleert. En al snel verandert de Groep-Zonder-Naam in de Groep-Zonder-Leden. Dat zwerft dan uit alsof het niks is. Tegen enen vindt men elkaar terug bij Dientje Wijn.

Zondag wordt een zware dag: van ‘s middags een tot drie staan de deuren van het Ministerie open voor eenieder. De Grote Carnavalsoptocht trekt dan voorbij, en onze stulp is tappunt voor iedereen die maar te gast wil zijn. Daarna is het zaak snel in het centrum van het dorp te geraken, want daar is het dan te doen. Om een uur of zes dienen we weer te maken dat we thuis zijn, de soep moet opgewarmd, de broodjes geschikt en de ham gesneden. We verwachten veel eters. En of we ‘s avonds de deur nog uitgaan is maar de vraag. Het zal er vooral aan liggen of de gasten échte plakkers blijken te zijn.

Maandag in de late ochtend worden we verwacht op de receptie van Maartje. Die zal een belangrijk deel van de dag in beslag nemen. ‘s Avonds wordt er weer gegeten op het Ministerie. Eupotours zorgt voor Zoer Vlìs en wij voor het brood en wat er zo verder bij een maaltijd kijken komt. En later moeten we ook nog wat met de SOA.

Het programma voor de dinsdag is nog vaag, het enige wat vastligt is de maaltijd rond zessen.

Op woensdag moet het huis uitgemest. Dat is nodig na vier dagen eters en drinkers en slechts tijd om het hoogst noodzakelijke poetswerk te doen. In de loop van de middag trekt de hele bent vervolgens naar de stulp van Marleen en de Jongste Bediende. Daar wordt de haringmaaltijd gebruikt, een kleinigheid gedronken, wat geroddeld en ten leste toch nog een lied gezongen. Of twee, of drie…

Geheel nieuw dit jaar is de haringmaaltijd op donderdag. Die is in het leven geroepen om Jan en Ans alsnog de kans te geven deel te nemen aan de afsluiting van wat (naar het zich nu laat aanzien) een mooie Carnaval was. En natuurlijk wordt er een kleinigheid gedronken. Er wordt geroddeld, en ten leste wordt er een lied gezongen. Of twee, of drie…

Het laatste restje carnavalsvakantie hoeven we niks. Uitrusten, dat is wat we doen!

© paul

Störtebeker Roggen-Weizen…

2 mrt. 2011

duits zwart bier

Ooit bier gedronken van roggenmout? Ikke wel, maar het is verduiveld lang geleden. Ik herinner me het (obscure) biermerk niet eens meer…

Piet bracht me laatst een “six-pack” van het merk Störtebeker, een product van de .Stralsunder Brauerei En om het meteen maar te duiden: Stralsund ligt aan de Duitse noord-oostkust, in het Bundesland Mecklenburg-Vorpommern. Stralsund was in beter tijden een van de belangrijkste Hanzesteden.

Die Stralsunder Brauerei is na de hereniging van de twee Duitslanden in handen gekomen van een groep enthousiaste brouwers uit het westen. En dat werd tijd ook, want de kwaliteit van het eens zo beroemde Stralsunder Blond was onder de Volksgenossenschaft hard achteruit gesukkeld. Enfin, de brouwerij werd voorzien van nieuwe apparatuur en moderne brouwmethoden, en de kwaliteit werd opgekrikt. Met een dikke nadruk op kwaliteit. En ook werd er naast de Stralsunder Biere een nieuwe lijn opgezet van ambachtelijk gebrouwen eigenaardigheden. En die lijn kreeg de naam Störtebeker.

Al eerder had ik het genoegen een paar flessen Zwartbier te mogen proeven van Störtebeker, uit de collectie van Piet. En ook een blonde variant kreeg ik afgelopen zomer voorgezet. Vriend Jan had die als vakantiebuit naar ons dorpje gesleept. Met name die zwarte had indruk gemaakt.

En nu dan dat Roggen-Weizen. Afgelopen vrijdag proefde ik het bier met Vriend Jan. En indrukwekkend was het. Ik ben van huis uit geen Weizendrinker, maar voor een donkere of zwarte variant wil ik nog wel eens een uitzondering maken. Het Roggen-Weizen is niet zo heel erg donker van kleur, het oogt eerder robijnrood. Maar wat een prachtig bier. Geuren doet het heel subtiel. Je zou een lijstje aan kunnen leggen van alle fijne en bijzondere tonen die er zoal langs komen. Kruidnagel, caramel, chocolade, gedroogde vruchten. Maar het meest is me bij gebleven de geur van brood. Juist…, vers roggenbrood!

En dat wat je ruikt proef je ook terug. Die (bittere) chocolade, die gedroogde vruchten, maar óók dat brood. De ondertoon is mooi bitter, en de afdronk middellang. Zo lust ik ‘m wel, die (roggen)weizen.

Störtebeker behaalde in het afgelopen jaar twee prestgieuze prijzen binnen. Ze wonnen de grootste Europese biercompetitie: The European Bierstar 2010, en verder The World Beer Cup 2010 voor het Störtebeker Kellerbier. En da’s nie niks, dat verzeker ik je…

Alle Störtebeker bieren dragen het predikaat BIO. De grondstoffen komen allemaal uit de regio.

Het Roggen-Weizen bevat een goede vijf procent alcohol. De Jongste Bediende vond het overigens flauw spul, dat bier. Maar ja, hij is dan ook een notoire borreltjesdrinker.

© paul