Ellen zit achter in de tuin in het zonnetje. Eigenlijk hoort daar een glas champagne bij. Dat was jarenlang traditie: kon je op carnavalszondag in het zonnetje zitten dan werden de bubbeltjes ontkurkt. Sinds Ans geen carnaval meer viert met ons is er lelijk de klad gekomen in die traditie. En trouwens, zoveel zon zagen we de afgelopen jaren niet tijdens deze dagen.

Enfin…, mijn laatste drie flessen Cremant schonk ik gisteren aan de SOA, ter gelegenheid van de presentatie van hun nieuwe plaatje. Op echt vinyl! Het zal dus een glas witte wijn moeten worden op deze zonovergoten ochtend. Of een kelk bokbier.

Tussen de huldiging van SOA en het avondlijk optrekken namen we even tijd om op adem te komen. Het was ‘s middags toch weer harder en sneller gegaan dan voorzien. En we moesten nog een hele avond…

Samen met de Keijzer van Monera slobberden we een maaltje oester weg. Gewoon rauw, met een druppeltje citroensap en een draai van de pepermolen. Als dat geen geweldige opening van onze Carnaval was…

© paul