Hoe kalfsschenkel ossobuco wordt…

ossobuco

Ik had de kalfsschenkels gisteren ochtend al uit de vriezer gehaald, vandaag moest er dus écht iets mee gedaan worden. Al mijn andere plannetjes ten spijt werd het Ossebuco naar Ministerie’s beproefd recept. Omdat het alweer even geleden is dat het recept op dit web-log stond schrijf ik het nog maar een keer op.

  • 2 kalfsschenkels,
  • bloem,
  • boter of olie,
  • 1 ui,
  • 2 middelgrote winterwortelen,
  • 2 stangen bleekselderij,
  • 2 fijngehakte tenen knoflook,
  • 200 gram fijngehakte tomaten,
  • 1 glas witte wijn,
  • beetje bouillon,
  • tomatenpuree,
  • peterselie,
  • geraspte citroenschil
  • peper en zout.

Dep de schenkels droog en snijd ze aan twee kanten op de rand in tot op het vlees. Bestuif de schenkels met wat bloem en bak ze daarna aan weerskanten mooi bruin. Fruit in een stoofpan de ui en knoflook glazig. Voeg daarna de in fijne dobbelsteentjes gehakte bleekselderie en de wortel toe en laat het geheel even bakken. Voeg de fijngehakte tomaten toe en laat alles even aan de kook komen. Leg het vlees op de groenten, schud het glas wijn erbij en eventueel een beetje bouillon. Nu de deksel op de pan en het geheel mag anderhalf à twee uur zachtjes stoven. Hak peterselie en vermeng die met geraspte citroenschil.

Leg de schenkels op de borden, schik er de groenten omheen en bestrooi dat met de gremolada van citroenrasp en peterselie. Dien op met goed brood.

© paul

Runderstoofvlees met penne…

runderstoofvlees met penne

Ik zit al twee dagen met een pak zakdoeken aan de keukentafel te denken wat ik nu echt lekker zou vinden…Maar er is op dit moment eigenlijk niets waar ik zin in heb. Een boek lezen lukt zelfs niet, snuf, snuf, snotter, nieuwe zakdoek…Waar is dat Vicks ding?

Een flinke verkoudheid legt een fors deel van je smaakpapillen lam en “geen zin in eten” doet de rest wat mij betreft.

Ik kon gisteren nog net bedenken dat ik maar een flinke stoofpot van het een of ander zou moeten maken, lekker pittig, veel pepers en veel knoflook. Genoeg voor zeker twee dagen.

Een stoofpot van rundvlees met tomaten en olijven. Pepers, basilicum en oregano, een beetje zon in de winterkeuken.

  • Voor vier personen:
  • een beetje olijfolie
  • 1000 gram rundvlees, liefst ‘sucadelappen ‘ , in grove dobbelsten gesneden
  • 1 flinke ui, fijngesneden
  • 1 rode peper, zaad verwijderen en het vruchtvlees heel fijnsnijden
  • 4 teentjes knoflook, geplet en fijngesneden
  • 1 glas rode wijn
  • 1 blik tomatenstukjes (of in het seizoen, verse tomaten)
  • 1 kleine winterwortel, in klein blokjes gesneden
  • 2 stengels bleekselderij, in fijne blokes gesneden
  • oregano
  • laurierblad, wat rozemarijn
  • een handjevol mooie zwarte olijven
  • peper en zout
  • Basilicum en peterselie

Verwarm de olijfolie en fruit daarin de ui en de knoflook even zachtjes aan. Schep alles uit de pan en bak dan in dezelfde pan de dobbelsteentjes vlees rondom bruin. Voeg ui en knoflook weer toe. Doe de stukjes wortel en selderij erbij en schep ze even om en om. Voeg de wijn en tomatenstukjes toe en de kruiden. Sluit de pan en laat alles nu zeker 3 uur heel zachtjes stoven. Roer en proef af en toe en voeg de olijven toe. Misschien moet je er ook nog wat bouillon bij doen. Roer er vlak voor het opdienen nog wat versgehakte peterselie en basilicum door. Serveer met een ‘korte pasta’, bijvoorbeeld penne.

Wij aten een stukje kaas toe. Een Munsterkaasje van rauwe melk; heerlijk met een paar kummelzaadjes.

Kopje espresso toe!

© ellen.

Lauwwarme broccolisalade met tomaat en spekjes…

 Ik heb geen hekel aan de winter, maar na zoveel dagen sneeuw, koude en nu regen, smacht ik nu toch wel naar een beetje zon. Nog even wachten en dan kunnen we weer lekker in het zonnetje zitten. Peterselie, bieslook en snijbiet oogsten uit de eigen tuin. En dan komen ook de asperges weer…Hmm, even dromen kan geen kwaad maar we zullen het voorlopig toch moeten doen met wintergroenten. Als je geen boontjes uit Kenia, of asperges uit Peru wilt eten is de keus vrij beperkt deze tijd van het jaar; kool, broccoli, bieten. Evengoed niets mis mee. Kool is een zeer veelzijdige groente, je kunt er van alles mee doen. Deze week dus maar eens aandacht voor kool, gewoon uit Nederland, geen foodmiles en je kunt er heel ‘zonnige’ gerechten mee maken. Deze broccolisalade bijvoorbeeld. Past bij een zomerse barbeque, maar ook bij een winterse stoofpot van rundvlees.
  • Voor twee personen;
  • 400 gram broccoli
  • 4 tomaatjes
  • 1 lenteui
  • een stukje spek
  • wat olijfolie en citroensap
  • peper en zout

Zet een ruime pan met gezouten water op. Blancheer de broccoliroosjes 4 minuten in het kokende water en giet ze af. Laat de groenten even ‘schrikken’ in ijskoud water dan blijven ze mooi groen. Laat ze goed uitlekken en schik de roosjes op een schaal. Bak intussen de spekjes even uit tot ze knapperig zijn. Schik de in partjes gesneden tomaatjes en de lenteui tusssen de broccoli. Strooi er de spekjes over en maak een lichte dressing van citroensap, olijfolie en wat peper en zout. Verdeel de dressing over de salade en dien op. Zon op tafel.

brocollisalade met tomaat en spekjes

Morgen maar eens een kooltje stoven!

© ellen.

Goulaschsoep voor vééél mensen…

carnaval zondag soep voor veeeel mensen

Behalve ladingen, al dan niet, groen bier, moet er natuurlijk ook gegeten worden. Op Het Ministerie eten we soep en broodjes deze dagen. Stevige maaltijdsoep, voor veel mensen. De traditie wil dat onze vrienden, hun kinderen en aanhang hier soep eten. Zo tegen zeven uur ‘savonds rapen wij het gezelschap bij elkaar en verlaten we het feestgedruis om te gaan eten en wat uit te rusten. Hoewel, rustig is dat niet echt. Zondag telden we 31 gasten in totaal.

Anita bracht een pan kerriesoep mee. Het recept beschreef ik al eens. Goed voor zo’n 6 liter soep.

Zaterdag maakte ik goulaschsoep, recept voor ongeveer 8 liter soep:

  • 2500 gram rundvlees (sucadestuk is prima) in stukjes gesneden
  • 4 grote uien fijngesneden
  • 3 rode paprika’s, in stukjes
  • 1 rode peper in fijne reepjes
  • 2 winterwortelen in blokjes gesneden
  • 4 stengels bleekselderij
  • 2 eetlepels paprikapoeder
  • 1 eetlepel kummel
  • wat olie
  • water
  • peper en zout
  • 1500 gram aardappelen in kleine blokjes gesneden

Bak het vlees in porties rondom bruin. Bak in een grote pan de uien lichtbruin en voeg daarbij de porties aangebraden vlees. Voeg dan het paprikapoeder en de kummel toe en roer alles goed om. Dan de rest van de groenten erbij en de pan afvullen met water. Laat de soep op een zacht vuurtje trekken tot het vlees gaar is. Voeg dan de aardappelblokjes toe en wat zout. Als de aardappels gaar zijn nog even proeven en eventueel wat zout en peper toevoegen.

De kerriesoep ging zondag helemaal op. Van de goulaschsoep bleef een beetje over. Dat gebruikte ik de volgende dag als basis voor een flinke pan minestronesoep.

carnaval zondag 006

© ellen.

Kalfskarbonade met citroensaus…

kalfskarbonade met citroensaus

Ik maakte gisteren avond een zuurkoolschoteltje, uit de oven. De foto’s zijn echter niks geworden, dus ik grijp maar terug op een maaltijd van vóór het weekend. Kalfskarbonade met citroensaus. Het recept is niet zo moeilijk na te koken, maar ik heb het échte werk toch maar wijselijk aan Ellen over gelaten.

Bak de kalfskarbonaden aan beide kanten mooi bruin. Bak het in totaal zo’n 15 minuten (dikke karbonade wat langer), het vlees mag van binnen nog wat rosé zijn. Neem het vlees dan uit de pan en houd het warm.

Bak in dezelfde pan een gesnipperd uitje en een fijngemaakt teentje knoflook in het braadvet. Voeg een kop bouillon toe en roer de aanbaksels goed los van de bodem van de pan. Laat de saus inkoken tot maximaal 1/3 van het oorspronkelijk volume. Klop in een kom 3 eierdooiers los en voeg beetje bij beetje drie eetlepels citroensap toe. Giet dit mengsel bij de ingedikte saus en roer tot je een gladde saus hebt. Een handje gehakte peterselie erdoor en snel opdienen.

Ik geloof dat ik het zo goed beschreven heb, zo niet dan brengt Ellen morgen de verbeteringen aan.

© paul

Pirosjki…

pirosjki

Met de nieuwe keukenmachine is deeg maken dus echt een fluitje van een cent! Met de kneedhaak maakte ik vandaag deeg voor deze kleine pasteitjes. Ik vulde ze dit keer met lamsgehakt, hardgekookt ei, een fijngehakt uitje. Aangemaakt met wat harissa.

pirosjki met het nieuwe machien

Voor het deeg:

  • 300 gram bloem
  • 5 eetlepels melk
  • 125 ml yoghurt
  • 1 ei
  • 4 eetlepels zonnebloemolie
  • 1 zakje bakpoeder en een mespuntje zout
  • een losgeklopt ei om te bestrijken

Alles in de kom en even laten draaien, klaar.

Het deeg uitrollen tot een rechthoekige lap en daaruit kleine lapjes snijden van 9×6.

Leg daarop de vulling en vouw de pasteitjes dicht. Bestrijk ze met wat losgeklopt ei en bak ze 25 minuten op 170 graden.

© ellen.

Portobello met lamsgehakt en mozzarella…

portobello met lamsvlees

Die portobello’s (reuzenchapignons) zie je steeds vaker liggen bij de groetenboer en de buurtsuper. Je maakt er een snel en smakelijk voorgerecht mee.

Het vlees voor dit recept komt uit een lamsworstje. Verwijder het velletje en je hebt een keurig maaltje gehakt. Bak dat rul en voeg eventueel peper en zout toe. Bak de paddenstoelen aan in olijfolie. Haal ze dan uit de pan en plaats ze in een ovenschaal. Vul ze met het gehakt en leg er een schijfje tomaat op. Een plak Mozzerella komt op de top. Het geheel gaat nu voor, laten we zeggen, 15 minuten in een voorverwarmde oven op 180 graden. Serveer het gerechtje met een beetje tuinkers. Zo simpel is dat.

Natuurlijk kun je ander gehakt gebruiken, of spekjes, of verzin zelf maar. Andere kaas kan ook. We maakten het gerecht al regelmatig, iedere keer weer net iets anders.

© paul

Stoofpot van lamsvlees met saffraan, erwtjes en artisjokken…

stoofpot van lamsvlees met saffraan

Het is eigenlijk weer voor stevige winterkost; stamppotten, erwtensoep, bonensoep, maar Paul probeert wat kilo’s kwijt te raken en houdt zich daarom aan een koolhydratenarm dieet. Even geen stamppot en erwtensoep dus.

Ik was vrijdag met de Jongste Bediende op bezoek bij Jan en Ans.Traditioneel wordt daar met vrienden en familie de week afgesloten met een hapje en een drankje. De laatste roddeltjes worden besproken en de wereld verbeterd. Jan had deze vrijdag, ter ere van het winterse weer, een grote pan erwtensoep gemaakt, heerlijk! Mijn behoefte aan winterkost is dus even bevredigd. Maar het blijft koud en om dan een biefstukje met een salade te eten dat is niet echt waar we behoefte aan hebben, een mooie stoofpot leek me dus beter voor dit weekend. Lamsvlees en saffraan, altijd een goede combinatie. Voeg er wat groenten bij en je hebt een zonnig gerecht dat toch goed aan onze winterse behoeften voldoet. Wat couscous erbij voor wie wel koolhydraten wil.

 

  • 1 kilo lamsvlees, (ook wat vlees met bot erbij, dat geeft een rijke smaak) in handelbare stukken gesneden
  • wat olie
  • 2 grote uien, grof gesneden
  • 4 teentjes knoflook, geplet en gehakt
  • 4 grote pomodore tomaten of een blikje tomaten
  • 200 gram doperwtjes (diepvries)
  • 1 blikje artisjokkenharten, uitgelekt en in vieren gesneden
  • 2 ingelegde citroenen, alleen de schil gebruiken, het vruchtvlees kan weg
  • 1 rode peper, fijngesneden, het zaad verwijderen
  • 1 eetlepel ras el hanout kruiden
  • een stuk of 8 draadjes saffraan
  • een beetje kaneelpoeder en een beetje gemberpoeder
  • water
  • zout
  • een handvol zwarte olijven

Verwarm de olie en bak daarin de uien en knoflook goudbruin. Voeg de tomaten, de kruiden en de rode peper en saffraan toe en bak even mee. Doe het vlees erbij en roer goed om. Voeg zoveel water dat alles net onder staat. Laat het geheel zo ongeveer 1 1/2 uur stoven. Voeg er dan de citroenschillen en de olijven bij. Laat nog een kwartiertje zachtjes stoven en doe er dan de artisjokken en de doperwtjes bij. Nog even doorwarmen tot de erwtjes gaar zijn en de saus ingedikt is. Serveer met couscous. Een flinke handvol versgehakte koriander hoort er eigenlijk ook bij maar die kon ik hier gisteren nergens kopen.

Kopje espresso toe.

© ellen.

 

Ibéricoham ofwel Jamón Ibérico de Campo…

ibericozwijn

Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden dat we het hammetje kochten, maar in werkelijkheid is er nog maar een maand voorbij gegaan. De fijne-vleeswaar werd aangeboden door de plaatselijke Lidl voor de prijs van een goede zestig euro, het Kind maakte ons erop attent. En aangezien ik nog op zoek was naar iets lekkers om te serveren op mijn verjaarsfeestje besloot ik tot aanschaf.

Jamón Ibérico heet de ham, ook wel Jamón de pata negra (“ham van het zwarte hoefje”). Je hebt ze in allerlei soorten en maten. De lekkerste is Jamón Ibérico de Bellota. Die ham komt van zwijnen die vrij grazen en zich voor een belangrijk deel voeden met de vruchten van de steeneik. Die ham is écht prijzig, maar onwaarschijnlijk lekker.

Onze ham heet officieel Jamón Ibérico de Campo (“ham van het land”). De varkens die dit vlees produceren lopen wel buiten, maar scharrelen hun kostje niet zelf op. Ze worden door de boer gevoederd, maar eikeltjes komen er niet aan te pas.

Evengoed levert het “zwijn van het land” wonderschoon vlees op. De hammen worden na de slacht korte tijd gedroogd en dan rondom ingesmeerd met zout. Het proces wordt een paar keer herhaald en daarna rijpt de ham ongeveer 12 maanden. (De Bellota soms wel tot 38 maanden!)

De Jamonera, de standaard, kreeg je er voor dezelfde prijs bij. Ik heb doorgaans een hekel aan verplicht meegekochte keukenwaar. Uiteindelijk betaal je dat spul toch zelf en binnen de korste keren zit je met een kelder vol goedbedoelde rommel (bierglazen, oestermessen, kunststof mosselschelpen, kaasplanken). Maar in dit geval zou ik niet geweten hebben wat ik zónder had gedaan.

De verwerking is heel eenvoudig. Je spant het hammetje in de jamonera. Je haalt het overtollige spek weg en snijdt vervolgens met een vlijmscherp mes flinterdunne plakjes van het spierweefsel.

Het vlees smaakt kruidig en notig. Het geurt overweldigend. Onze gasten hadden er dan ook geen moeite mee om het hammetje “tot op het bot” op te smikkelen.

ibericozwijn

Het “zwarte hoefje” is het kenmerk van het Ibérico zwijn.

© paul

 

Confit de canard met zuurkool…

confit de canard zuurkool

Het leven van alledag is weer begonnen, we gaan weer gewoon werken en moeten ook weer ‘gewoon’ eten. Maar wat is nu gewoon eten?

De hele decembermaand lang lagen alle winkels vol met de meest uitgelezen lekkernijen en werden we met z’n allen bijna gedwongen de winkels leeg te kopen. Zelfs op zondag moest onze kooplust gestild worden. En nu, begin januari, is het zoals ieder jaar hetzelfde; Je kunt geen krant of tijdschrift openslaan of we moeten ‘gewoon’ gaan eten. ‘Gezond’, is de andere kreet, of ‘zuinig’, ‘op de centen letten’ en natuurlijk moeten we ook weer massaal ‘op dieet’.

Ik wordt daar altijd een beetje vervelend van, tegendraads bijna. Ik eet met de feestdagen niet meer of minder, dus hoef ik niet op dieet. We eten altijd redelijk gezond en hebben daarom geen behoefte om opeens ‘gezond te gaan eten’. Bovendien ligt onze diepvries nog vol met allerlei heerlijke etenswaren.

Vanavond niets uit de diepvries, maar een snelle maaltijd; Gekonfijte eendenpootjes met zuurkool. De eendenpootjes kocht ik bij de Sligro. In een doosje notabene. Ik heb het niet zo op kant-en-klaar zoals u weet, maar dit leek met het proberen waard.

confit de canard

In het doosje twee vacumverpakte gekonfijte eendenpootjes. De eendjes komen uit het zuid-westen van Frankrijk, zijn duurzaam geproduceerd en hebben een “Origine certificé Sud_Ouest”. Je hoeft ze volgens de verpakking alleen even uit de vacumverpakking te halen en in de oven warm te maken, gewoon in de pan of in de magnetron mag ook, maar ik koos voor de oven.

Het resultaat was werkelijk verbluffend; een zeer smakelijk eendenboutje. Echt langzaam gegaard, fantastisch vlees. Zo lusten wij wel kant-en-klaar. Ik hoop dat de Sligro deze vacumverpakte boutjes vast in het assortiment heeft, of misschien zijn er meer verkoopadressen in Nederland???

Wij aten er, om het toch een beetje ‘gewoon’ te houden, zuurkool bij. Ik gebruik bij voorkeur verse zuurkool. Te koop bij de betere groentenwinkel. Gewoon los uit het vat. Deze zuurkool laat ik dan nog even zachtjes smoren in wat witte wijn met wat kruiden of een paar stukjes spek. Vandaag gebruikte ik een half theelepeltje karwijzaad, wat spekjes en wat zwarte peper. Een flinke scheut witte wijn toegevoegd en 20 minuten zachtjes laten stoven. Een paar gekookte aardappeltjes erbij en we hadden een prima maaltijd.

Stukje kaas toe, (nog over van nieuwjaar) en natuurlijk, een kopje espresso.

© ellen.