Zomaar een vrije zaterdag…

appeltaart
Een heel gewone zaterdag: “Wat ben je aan het doen”, vraagt men op Facebook. Ik dacht wat heb ik nou eigenlijk gedaan vandaag…? Nou, eerste vakantiedag:

Om 7 uur opgestaan, Goeiemorgen Hond Max, krant uit de brievenbus, douchen, koffie zetten, Paul komt thuis. Aankleden, Paul assisteren met het ophangen van de Hangop, stukje van de krant lezen, potje Wordfeut, koffie, stukje krant. Vincent en Marleen arriveren; even bijpraten en samen met Vincent en Marleen naar de markt in Helmond. Paul loopt een rondje met Hond Max, drinkt een glas Lupulus bier, en gaat naar bed.

Op de markt koop ik een stuk zalm en ongepelde grijze garnalen bij de vishandelaar uit Scheveningen.  Het is wel even zoeken met al die verbouwingen rond het marktplein naar mijn vaste leveranciers. Ik koop muskaatdruiven, frambozen, aardbeien en dadels (we hebben nog genoeg sinaasappelen en citroenen) al jaren bij dezelfde kraam; betrouwbaar en gezellig! Dan kaas, een flink stuk oude kaas, “die met de zwarte korst”, stukje Jonge voor Marleen. Vervolgens op naar de bloemenkraam; een mooi boeket voor Het Kind met zalmkleurige rozen erin, voor onszelf Monnikskap en blauw kruid, Marleen wil twee kleuren Crysanten en ook blauw kruid. Verder langs de dekbedovertrekken (even kijken of er iets moois bij is) terug naar de kop van de markt; Broodje Kebab, ons ontbijt eten we aan de kraam! Op de terugweg naar de parkeergarage koop ik bij de Turkse groentenhandelaar de groenten voor deze week; kleine zilveruitjes, boontjes, platte peterselie, dille, broccoli, spinazie, pommodore-  en cherrytomaatjes, een venkelknolletje en een mooie pompoen… Zo, wij kunnen weer even vooruit…

In rap tempo naar Gemert, nog even bij Action een nieuwe vaas en kaarsen bij Blokker (per auto wel handig en droog, normaal loop ik naar deze winkels, maar het regent inmiddels pijpenstelen). Vincent en Marleen zetten mij thuis af en ik ruim de boodschappen op, zet de bloemen in het water en gooi de oude bloemen weg. Zoek mijn wandelschoenen om naar de Witte Brug te wandelen met Hond Max, Boven, op zoek naar mijn schoenen, even alvast de handdoeken uit de berg gewassen was uitgezocht en gevouwen. Hond Max kwispelt blij; wandelschoenen! Het regent inmiddels zo hard dat ik de wandeling maar even uitstel. Ik maak alvast deeg voor een appeltaartje, verpak het deeg in folie, leg het in de koelkast en ga door de regen met mijn boodschappenkarretje naar de super. Spa, koffie, boter, blikjes voor Max, eieren, melk, en nog het een en ander. Blij met mijn karretje, alles past erin dit keer. Thuis boodschappen uitpakken.  Nog een stukje krant lezen en Max vertellen dat we écht pas uitgaan als het droog is…

Dan, is het eindelijk droog, met Max naar de Witte Brug, ik zie onderweg mooie paddenstoelen… Thee bij Marleen en de tuin bewonderd. Kruiden uitgezocht en weer terug gewandeld naar huis. Deeg uit de koelkast gehaald; Ding-Dong; Neel, Lotte en Hond Spot. Kopje thee voor Neel en Cola voor Lotte. Spot en Max krijgen een hondensnoepje. Even bijpraten en intussen de appels (mooie Goudreinetten uit de tuin van Jeanne en Ryan), schillen voor de taart. Lotte helpt mij met de taart en verwerkt het restant van het deeg tot mooie koekjes. (ik houd van dit recept altijd wat deeg over, prima te gebruiken om er een stuk of 6  kleine koekjes van te bakken) Koekjes 10 minuutjes in de oven, even afkoelen… We pakken de nog lauwwarme koekjes in een lege eierdoos zodat Lotte ze mee kan nemen naar Eupotours.

Ding-Dong; Hendrikje, lopend patiënt, wil wel een glaasje Slimpie. Ik maak intussen de mise en place voor een grote pan soep: aardappelen schillen/broccoli wassen en snijden/spinazie wassen/zalm ontvellen en in blokjes verdelen. Klaarzetten: mosterd, room, peper en zout. Ding-Dong: Andy. Paul is nu ook wakker; koffie voor Andy en Paul, mét verse appeltaart. .Ding-Dong; Vincent en Marleen, borreltje voor Vincent, glas Port voor Marleen… Borreltafel! Ik mis de Keizer van Monera, maar die heeft, naar zeggen,  vandaag iets anders belangrijks te doen…

Soep afgemaakt, stokbrood en boter erbij. Een deel van de soep nog eens extra gepureerd voor het kind. Samen eten. Appeltaart toe, en espresso. Wat soep en hangop voor Het Kind en Andy ingepakt, schaaltje met frambozen en aardbeien erbij… doei doei.

Opruimen, vaatwasser laden, Paul loopt een rondje met Max, fijn… ik doe niks meer; schrijf dit stukje en ga mijn boek uitlezen…

© ellen.

 

Jambonneau met mosterdsaus

jambonneau au moutarde

Het is hier al een paar dagen wat rommelig met het eten; geen tijd, te laat, druk, druk, druk… en bovenal waren we bezorgd hoe het zou aflopen met de operatie van onze dochter Hendrikje. Pfft; dat is in ieder geval prima verlopen: Ze vond zelf dat het allemaal geweldig meegevallen was. Vandaag mocht ze het ziekenhuis alweer verlaten; “Voorbeeldpatient”  had men in het ziekenhuis gezegd, en daar is ze wel trots op, onze dochter. Nou, wij zijn trots op haar! Goed gedaan Hendrikje,!

Na een bezoekje aan ons Kind in haar eigen huisje waren we overtuigd dat alles echt goed verlopen was en gingen we gerustgesteld en hongerig naar huis; “nog even eten” . Voor één keertje een beetje prefab, maar dan wel van een goede slager…  Meegebracht uit Belgie; een gepekeld, en daarna gekookt hammetje.

(Ik weet niet of er iets dergelijks in Nederland te koop is) Maar toch;

  • 1 jambonneau
  • 1 eetlepel boter
  • 1 lepel bloem
  • 1 kleine sjalot, zéér fijngehakt
  • 1 eetlepel mosterd met pitjes
  • 1 eetlepel gewone mosterd
  • wat bouillon
  • een scheutje room
  • peper, zout, wat versgehakte peterselie
De Saus:
Smoor de sjalot even zachtjes in de boter. Voeg de bloem erbij en smoor die even mee. Dan de mosterd erbij en alles goed roeren zodat alle klontjes weg zijn. De bouillon erbij en roeren tot je een mooie gladde saus hebt. Scheutje room erbij en verder op smaak brengen met peper en zout en wat versgehakte peterselie.
Verwarm het hammetje 25 minuten in de oven en dien het op met de saus.
Wij aten er aardappelpuree bij en een groene salade.
Kopje espresso toe!
© ellen.

Pastarol gevuld met eekhoorntjesbrood

pastarol gevuld met eekhoorntjesbrood
Paul toonde al de foto met de geweldige oogst van gisteren; het is paddenstoelentijd! In Luxemburg zochten we vorige week vergeefs de bossen af, wel wat russula’s een enkele parasolzwam en wat onbekende paddenstoelen, maar eekhoorntjesbrood konden we niet vinden. Waarschijnlijk op de verkeerde plaatsen gezocht, noch steeds niet bekent genoeg met de biotoop daar, enfin; we gingen gisteren hier in onze eigen buurt op pad en hopla, een mand vol lekkers.
Een deel ligt nu te drogen, een deel heb ik op pekelwater met kruiden gezet. Daar schrijf ik later nog over. Vandaag maakte ik een pastarol gevuld met eekhoorntjesbrood.
Als ik zelf pastadeeg maak, maak houd ik altijd dezelfde hoeveelheid aan: 300 gram pastameel, 3 eieren wat zout. Dat is eigenlijk voor ons tweeën teveel. Ik heb dus maar de helft van dat deeg gebruikt. De rest heb ik versneden tot tagliatelle. Die ligt nu op een theedoek te drogen. De tagliatelle eten we morgen.

Het is wel een beetje werken dit gerecht, maar de korte tijd dat er verse paddenstoelen zijn te vinden maakt het zo bijzonder dat dat wel een beetje extra werk waard is. Je kunt deze pastarol ook heel goed van te voren klaarmaken en de oven het laatste werk laten doen. Ideaal voor een etentje met gasten!

Pluk geen paddenstoelen die je niet kent of die makkelijk met giftige exemplaren te verwarren zijn. Als je geen verse wilde paddenstoelen kunt vinden gebruik dan voor dit gerecht grotchampignons. 

pastarol gevuld met eekhoorntjesbrood

Maak eerst de pasta:
300 gram meel van harde tarwe
3 eieren
snuifje zout
De bloem op het werkvlak, kuiltje in het midden. In het kuiltje de eieren breken. De eieren even losroeren, en het zout erbij doen.
Kneed dan langzaam van binnen naar buiten, steeds een beetje meer bloem erbij tot je uiteindelijk een mooie deegbal hebt.
Laat het deeg een uur rusten onder folie.
Rol het pastadeeg uit. Met de pastamachine een paar keer stand 1 en dan steeds dunner. Met de hand en deegrol, uitrollen, weer opvouwen, uitrollen, enzovoorts.
Tot je een mooie dunne deeglap hebt waar je bijna de krant door kunt lezen!!!
Ik heb twee stukken gemaakt van 18 cm breed (breedte van de pastamachine) en 50 cm lang. (de rest werd tagliatelle, voor vier personen gebruik je al het deeg en maak je er vier lappen van)
Kook de pasta 3 minuten in kokend water, giet af in een vergiet en stort de pasta dan in een pan met koud water. ( Dit omdat je even tijd nodig hebt om de rollen te maken, als je de pasta zó zou wegzetten wordt het een plakkerige massa).

pastarol gevuld met eekhoorntjesbrood
De Vulling: voor vier personen (ik gebruikte de helft)

  • ongeveer 600 gram verse paddenstoelen bij voorkeur eekhoorntjesbrood
  • 2 uien en 2 teentjes knoflook fijn gesnipperd
  • 3 plakken gerookte ham of spek *) zie onder dit artikel
  • 300 gram gekookte ham, in dunne plakken, bewaar een paar plakken om op het deeg te leggen, de rest in blokjes door de vulling
  • 2 eetlepel olijfolie
  • 1/2 l room
  • veel peper en wat zout
  • wat boter
  • een beetje versgeraspte Parmezaanse kaas

Ui en knoflook even in de olie aanfruiten. De paddenstoelen in kleine blokjes snijden, en ook even mee fruiten. Laat het geheel zo’n 10 minuten stoven, flink peper en wat zout toevoegen en de room en dan nog zo’n tien minuten laten stoven. Je hebt nu een mooie smeuïge ragout.

pastarol gevuld met eekhoorntjesbrood

De pastarol maken; Vis de pastaplakken één voor één uit het water. Beleg het deeg met plakken gekookte ham en leg in het midden een streep van het paddenstoelenmengsel. Vouw de pasta dicht door de korte zijranden naar elkaar toe te klappen, en rol de pastaslurf op als een slakkenhuis.
Vul zo een hele ovenschaal met rollen gevulde pasta.
Giet er nog wat room over en strooi op de toppen wat klontjes boter en geraspte Parmezaanse kaas.
Zet de schaal 20 minuten in een voorverwarmde oven op 200 graden.

pastarol gevuld met eekhoorntjesbrood
Dien op met wat Parmezaanse kaas en de saus uit de ovenschaal.

*) Ik verwerkte in dit gerecht gekookte ham omdat ik nog uitstekende gekookte ham in huis had. Je kunt deze pastarol ook heel goed gewoon helemaal vegetarisch houden en er geen vlees in verwerken. De paddenstoelen zijn al zo heerlijk dat er verder weinig smaakmakers bij nodig zijn. Veel peper, dat wel, paddenstoelen combineren geweldig goed met veel peper!

Kopje espresso toe.

© ellen.

 

 

Turkse Linzensoep

linzensoep
Vandaag waren wij op paddenstoelenjacht, en met succes! We plukten een mooie mand vol, bijna allemaal eekhoorntjesbrood en een paar andere boleten. Ik ga een deel drogen voor de wintervoorraad en ik wil er ook een paar conserveren. Ik las ergens een Russisch recept maar weet even niet meer waar. Iemand een idee? Morgen maak ik een pastarol met verse paddenstoelen. Later dus meer over de paddenstoelen.

Van al het wandelen en plukken hadden we honger gekregen; zin in soep! Voor dit soort noodgevallen hebben we meestal wel wat soep in de diepvries. Als ik maaltijdsoep maak, maak ik altijd een flinke hoeveelheid en vries wat porties in. Deze soep maakte ik twee weken geleden en ik besef nu dat ik er helemaal nog niets over geschreven heb,

Het recept zag ik op 24 Kitchen, heerlijke zender om naar te kijken als je moe bent en in niets anders zin hebt. Ik heb de hoeveelheden niet exact aangehouden; gewoon geen zin om op te zoeken. Alles ‘ongeveer’ dus.

  • 400 gram oranje linzen
  • 2 uien in halve ringen gesneden
  • 3 aardappelen, geschild en in blokjes gesneden
  • 2 eetlepels rode paprikapasta (in Turkse winkels te koop; Binet)
  • scheutje olijfolie
  • 2 eetlepels gedroogde munt
  • dikke yoghurt
  • eventueel wat zout
  • 2 liter water
Verwarm de olie en bak de uien even aan. Doe de paprikapasta en de munt erbij en bak een paar minuten. Doe dan de aardappelstukjes en de linzen in de pan en giet er het water  bij. Breng de soep aan de kook en laat ze dan zachtjes 25 tot 30 minuten doorkoken tot de aardappels en de linzen gaar zijn. Pureer met de staafmixer tot een mooi soep. Proef of er zout bij moet. De paprikapasta (Binet) is te koop en verschillende smaken; zeer pittig, zoet, met en zonder zout. Proef dus eerst vóór je zout toevoegt.
Meng de rest van de munt door de yoghurt en serveer de soep met een lepel muntyoghurt erin. Lekker met een stuk knapperig brood.
*) op de foto ontbreekt de yoghurt; vergeten om later een foto te maken.
© ellen.

Ragout van wildzwijn met pasta…

wildzwijn ragout met pasta.

Het wildseizoen is hier al begonnen. Ik weet niet of de jacht al open is, ik heb nog geen schoten gehoord en het ree loopt ook nog vrij rond in de bossen tegenover ons verblijf. Gelukkig maar!
Toch ben ik gek op wild, heel dubbel, ik weet het; ik heb niets met die jagers/natuurbeschermers, maar mag graag een stukje ree of zwijn op mijn bord vinden. Tsja… gelukkig kan ik hier op een aantal plaatsen prima vlees kopen van gefokt wild. Vlees van wilde zwijnen die in de Ardennen in natuurparken op een fatsoenlijke manier gefokt worden. Geweten gesust en een prima stoofpotje op tafel gisteravond.

  • 500 gram wildzwijn in flinke stukken gesneden gesneden
  • 1 ui en 2 teentjes knoflook, fijngesneden
  • 1 winterwortel in stukjes
  • 2 kruidnagelen
  • 5 jeneverbessentijm, laurier, peper en zout
  • een scheut eau de vie
  • een glas rode wijn
  • wat bouillon

Braad de stukken vlees rondom bruin in hete boter. Bak ui en knoflook even mee en blus af met de eau de vie. Voeg de wortel en de kruiden toe en giet er het glas wijn over. Laat het vlees zo anderhalf tot twee uur zachtjes stoven. Voeg eventueel wat bouillon toe. Bind de saus eventueel met wat bloem. Wij aten mooie handgemaakte Fusilli pasta bij.

Kopje espresso mét een glas Armagnac toe, het is per slot vakantie!

© ellen.

Luxemburgse mozzarella…

Luxemburgse buffelmozzarella
In de wandelgangen van de Cactus supermarché Belle Etoile, vlakbij de stad Luxemburg, worden maandelijkse tentoonstellingen gemaakt; de ene keer staan er allemaal scootertjes, dan weer een verzameling houten voertuigen, of terraria met reptielen en amfibiën. Soms verbeeldt men de geschiedenis van de Portugezen in Luxemburg, de komst van de eerste Italiaanse gastarbeiders of wordt het verhaal vertelt van de Zeven Kastelen van het Aischdal.
Dit keer zijn de Regionale producten aan de beurt; alles uit eigen land, en meestal ook nog biologisch. Veel producten uit het Natuurpark Our. Men verbouwd daar granen, onder andere spelt, tarwe en boekweit op de biologische manier. Er liggen prachtige grote broden, gebakken van het biomeel uit het Naturpark en ook het Ourbier is natuurlijk te koop. Ze brouwen in het Ourpark “Waïssen Ouerdaller” en “Weller Ouerdaller”, een witbier en een amberkleurig boekweitbier. Negen landbouwers uit de regio hebben zich verenigd in de coöperatie BEOLA [(‘Ueleggenossenschaft fir d’Eislek an den Naturpark Our’) (*Luxemburgs is echt een taal!] , die niet alleen hennep, vlas, raapzaad, papaver en zonnebloemen verbouwt, maar de oogst in een eigen oliepers in Kalborn verwerkt tot hoogwaardige, koudgeperste spijsoliën. Voor koude gerechten wordt hennep-, lijn- en zonnebloemolie aangeboden, terwijl de raapzaadolie zowel in koude als in warme gerechten kan worden gebruikt.  Verschillende soorten honing, producten op basis van was, alcohol, enz. kunnen we zien bij de professionele bijenkweker Paul Jungels. En verder zijn ook de stokerijen met hun mooie Marque National Eau de Vie, de wijnproducenten en de mosterdmakers vertegenwoordigd. Maar de man op de foto, Massimo, maakte voor mij de show compleet. Toen hij mijn fototoestel zag gaf hij een demonstratie “mozzarella trekken”, of “spinnen” weg. In het Italiaans heet deze bewerking van de kaas filare. Massimo is mede-eigenaar van de enige echte Luxemburgse Mozzarellafabriek. Zij maken Mozzarella van koemelk, maar ook Ricotta en Scarmoza. Lees hier de successtory van deze symphatieke Italiaanse  Luxemburger

Een prima mozzarella, verkrijgbaar in diverse maten en vormen, met liefde en passie gemaakt!

20 april 2007 008

*) deze foto is van een eerder gemaakte salade, zónder kappertjes, maar wél met Luxemburgse Mozzarella.

Wij aten gisteren als voorafje een salade Caprese; tomaten, mozzarella een paar blaadjes basilicum en kappertjes. Mooi schikken op een schaal. Wat van de allerbeste olijfolie erover en wat versgemalen peper en zout.

© ellen.

 

 

Choucroute royale; zuurkool mét…

choucroute royale
Het is weer zuurkooltijd en dat is hier in Luxemburg goed te merken. In de winkels ligt een keur aan zuurkooltoebehoren; worsten, hammetjes, gepekelde carbonaden, gerookt spek, noem maar op. Verse zuurkool koop je hier bij de slager, niet bij de groentenwinkel. Ik besloot Choucroute Royale te maken, zuurkool met allerlei vleessoorten. Ik kocht bij de slager een pond verse zuurkool, worst uit de Jura (Montbeliard), een stukje gerookt spek en een voorgekookt hammetje (een jambonneau)
Deze verse zuurkool moet nog garen en het is heerlijk als je de kool stooft samen met het vlees. De aardappelen worden niet door de zuurkool gestampt maar er los bij geserveerd.  De aardappelen zijn, anders dan bij ons, ondergeschikt in dit gerecht, het gaat om de zuurkool en de vleessoorten. Het valt mij altijd op dat mensen enorme hoeveelheden zuurkool kopen; twee kilo zuurkool is hier voor een gewoon gezin heel normaal. Slagers hebben plastic bakken staan waar één of twee kilo zuurkool ingeschept kan worden.

  • Voor twee personen:
  • 2 plakken gerookt spek
  • 1 jambonneau
  • 1 worst uit Montbeliard
  • 500 gram verse zuurkool
  • 4 jeneverbessen, 2 kruidnagelen en een blaadje laurier, wat peper
  • 1 ui, fijngesneden
  • 1 teentje knoflook
  • 3 flinke aardappelen, geschild en in parten gesneden
  • 1 glas Riesling
  • wat ganzenvet of als je dat niet kunt vinden wat boter.
Spoel de zuurkool onder stromend water af en knijp even uit. Smelt het vet in een pan met dikke bodem en smoor de ui met de knoflook even zachtjes aan. Doe de zuurkool erbij, de kruiden en de worst en het spek. Giet de Riesling erover en laat alles zo heel zachtjes zeker een uurtje stoven. Leg dan het hammetje erop en de aardappelen. Laat nog zo’n 25 minuten stoven tot de aardappelen gaar zijn. Schep alles op een mooie schaal en dien op. De aardappelen worden dus niet gestampt maar los bij de zuurkool opgediend. Heerlijk bij dit herfstige weer!
Wij dronken er een mooi glas Riesling bij.
© ellen.

Bloemkool mét een papje…

bloemkool met een papje

Vandaag was ik voor mijn werk in Den Bosch, ik nam deel aan de Bouwdag, zoals wij dat noemen. Alle Fontys Pabo’s in Brabant ( Eindhoven, Tilburg, Veghel, Den Bosch en iets buiten de Brabantse grenzen, ook Venlo) gaan voortaan samen in een groot geheel; De Hogeschool Kind en Educatie. Een prachtig project! En om tot een goed samenwerkend geheel te komen worden er Bouwdagen georganiseerd. Op die Bouwdagen leren we elkaar kennen en de methodes en de diverse curricula op elkaar af te stemmen. Ook het onderwijsondersteunend personeel, waartoe ik behoor, neemt deel aan die Bouwdagen. Tot nu toe werden de Bouwdagen vooral in mijn standplaats Eindhoven gehouden; dit keer waren we te gast in Den Bosch. Leuk, zo kom je nog eens ergens. Behalve dan dat ik ditmaal op het openbaar vervoer aangewezen was… Geen punt, 9292 biedt uitkomst voor al uw reisvragen… Ik plande dus keurig mijn reis… en dat liep helemaal in de soep! Bussen sloten niet aan, de chauffeur wist van niets, (op internet opgezocht? Ja dat klopt tocht nooit!!!) Kortom, ik kwam bijna een uur te laat aan op de plaats van bestemming. Heel vervelend, maar intussen was ik zo lang onderweg dat mijn reis bijna een heus uitstapje werd. Nooit geweten dat er zoveel wegen naar Den Bosch leiden. (Maaskantje bestaat echt! Ik kwam erlangs) Ik ga hier verder niet vertellen over onze Bouwdag; ik vond het heel gezellig en heb weer veel bijgeleerd en mijn reis naar Den Bosch was ook heel verrassend. Terug mocht ik met een collega tot Busstation Veghel meerijden dus dat scheelde alweer een hoop getrubbel, ware het niet dat de bus naar Gemert pas na 45 minuten zou vertrekken… Tijd om eens te shoppen in Veghel dus… Geluk bij een ongeluk bijna; ik vond een Turkse slager en kocht er de lamskarbonaadjes waar ik al weken zo’n zin in had!

Lamskarbonaadjes dus vandaag en bloemkool, mét een papje, want daar had Paul zin in. En over dat ‘papje’ gaat het vandaag dan maar eens. Een hele trouwe lezer, maar niet zo’n echte  ‘keukenprins’, vroeg me laatst eens om ook eens wat simpele recepten te beschrijven; “Bechamelsaus, leuk, maar daar staat dan verder weinig uitleg over op je weblog. Schrijf dat nou eens op; een papje over de bloemkool, zonder klonten”.

  • Oké, bij deze:
  • een eetlepel boter (BOTER!)
  • een eetlepel bloem
  • kookvocht van de bloemkool (voor een bloemkoolpapje, of anders bouillon)
  • wat melk
  •  naar wens bijkruiden met peper, zout of nootmuskaat

bloemkool met een papje

Zet een pan water op met zout. Laat het water aan de kook komen en pocheer daarin de bloemkool ongeveer 10 minuten. (de bloemkool in roosjes gesneden)
Smelt de boter in een pan met dikke bodem. Voeg de bloem toe en roer snel tot alle bloem opgenomen is. Houd het vuur heel laag en laat de bloem zo even garen. Voeg dan lepel voor lepel het kookvocht van de bloemkool toe en roer met een garde tot de vloeistof helemaal opgenomen is. Voeg vocht toe tot de saus de gewenste dikte heeft. Echt heel simpel! Je kunt voor een bloemkoolpapje ook nog wat melk toevoegen om de saus wat romiger te maken. Proef de saus en voeg naar behoeven zout en peper toe, en eventueel wat versgeraspte nootmuskaat. Ik deed er vandaag ook nog ongeveer 50 gram versgeraspte oude kaas bij. De kaas even laten smelten en goed doorroeren. De afgegoten bloemkoolroosjes in een ovenschaaltje en de saus erover gieten. Een beetje geraspte kaas voor de decoratie erop en tien minuten in de oven.
Kopje espresso toe.
© ellen.

 

Ei-Kaasbroodjes

eibroodje

Hoe zal ik deze snack noemen; ei-kaas en groenten. Gewoon zomaar een snack voor bij de borrel, of eet het met salade, neem mee naar je werk; bedenk het zelf maar. Héél lang geleden een recept van Cornette. Zij bracht me op het idee voor deze simpele Ei-kaasbroodjes.  Sindsdien maak ik ze vaak, maar schrijf er eigenlijk nooit meer over. Dit is zo’n recept dat een geheel eigen leven gaat leiden; soms voor veel personen, soms als klein borrelhapje, toch zeker de moeite waard om maar eens te maken

De basis is ei, kaas en room, met de vulling kun je eindeloos variëren.

  • Voor 6 vormpjes; (ik heb zo’n bakblik voor zes kleine ‘broodjes’.)
  • 6 eieren
  • 125 ml room
  • peper, zout, chilivlokken
  • 50 tot 75 gram geraspte kaas Parmezaanse, Oude Goudse, Peccorino…

Verder maak je dan massa met bijvoorbeeld ham, champignons, spek, doperwtjes, courgette, tomaten, , artisjokkenpartjes, eekhoorntjesbrood, salami, vis, garnalen noem maar op. Alle vulling moet je wel héél fijnsnijden.

Ik gebruikte vandaag 60 gram ham, een handjevol diepvriesdoperwtjes (even geblancheerd)  een halve kleine courgette, oregano en verse peterselie. Wat fijngesneden ui, en een handjevol kleine champignons.

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Snijd de vulling heel fijn, meng met de kruiden en verdeel over de ingevette vormpjes. Strooi er wat de kaas over.
Klop de eieren met de room en wat peper en zout tot een luchtig mengsel. Giet dit over de vulling in de vormpjes. Strooi de rest van de kaas erover en zet de vormpjes in
de voorverwarmde oven.
Bak de kaas-ei-hapjes 25 minuten op 180 graden.

© ellen.