Ovenschoteltje van pasta, broccoli, worstje en tomatensaus…

 

pasta

Een snelle maaltijd vandaag, pasta, broccoli, worstjes, tomatensaus.
Ik wil vanavond nog een paar stukken gevulde speculaas bakken dus niet veel tijd aan het avondeten besteden.
Dit gerecht staat in een mum van tijd op tafel.
voor vier personen;
500 gram broccoli, in kleine roosjes verdelen en 3 minuten blancheren in kokend water. Dan uit het water scheppen en snel af laten koelen. Kook in hetzelfde water de pasta.

400 gram worstjes ( bijvoorbeeld kleine biologische sausijsjes) Even onder de gril.

Maak een saus van;
wat olijfolie
1 ui; fijngesneden, 1 teen knoflook; geplet en fijngesneden, 1 fijngesneden pepertje, wat gedroogde oregano
1 blik gepelde tomaten ( in blokjes)
zout en peper

Kook de pasta al dente en giet ze af. Giet er wat olijfolie over.
Schik de worstjes in een ovenschaal en doe de pasta erbij. Giet er de tomatensaus over en schik de broccoliroosjes erover. Leg er wat plakjes mozzarella tussen en zet de schaal 20 minuten in de oven op 175 graden.

© ellen.

Gevulde speculaas voor de nachtwerkers!

 

speculaas

Er zijn altijd mensen die moeten werken met Sinterklaas Kerst, Nieuwjaar en ga zo maar door!
Terwijl jij lekker thuis zit te rijmen of het laatste cadeautje inpakt en morgen met je familie het Sint of-weet-ik-wat-voor-feest viert, ploeteren zij in brandweerwagens, ambulances,  fabrieken en ziekenhuizen.
Een stuk gevulde speculaas voor de nachtdiensten was dus wel het minste wat ik Paul vandaag kon meegeven naar zijn werk.

Voor een flink stuk gevulde speculaas;
200 gram bloem
125 gram donkere basterdsuiker
2 eetlepels speculaaskruiden
150 gram koude boter
1 zakje bakpoeder
snufje zout
2 eetlepels melk

vulling
300 gram amandelspijs ( te koop bij een goede banketbakker, of zelf maken)
1 ei en 20 gram boter. Kneed boter en ei door de spijs tot je een homogene massa hebt.

Meng bloem, zout, bakpoeder, suiker en speculaaskruiden. Hak de boter er met twee messen door tot piepkleine stukjes. Voeg de melk toe en kneed er een mooie deegbal van. Zet het deeg een half uur, afgedekt met folie, in de koelkast.

Verdeel de deegbal in twee gelijke stukken. Rol elke stuk deeg met de deegroller uit tot een lap van ongeveer 15 x 30 cm. Leg 1 lap op de bakplaat. Smeer het amandelspijs erover uit en laat rondom een randje deeg vrij. Leg de tweede deegplak erop en druk de zijkanten goed op elkaar.
Bestrijk de bovenkant van het deeg met de rest van het ei. Druk de amandelen in het deeg als versiering. Schuif de bakplaat in het midden van de oven. Bak de gevulde speculaas in 40-45 minuten gaar op 175 graden.
© ellen.

Konijn in Rodenbach Grand Cru…

 

konijn in rodenbach 002
Konijn in Rodenbach, een Vlaams gerecht. Veel verschillende versies van dit traditionele Vlaamse gerecht doen de ronde. Uitgebreide beschrijvingen, korte grootmoeders-taal, culie-probeersels, alles kom je tegen.
Iedere kok met een beetje liefde voor het konijn en vooral liefde voor Rodenbach, dat prachtige Belgische bier, maakt van de combinatie iets moois. Twee schitterende ingrediënten, die ook nog eens prachtig samengaan!
Dit recept is niet moeilijk, en eenmaal op tafel, heel feestelijk. Het is een echte klassieker, ik maak het al vanaf dat ik met koken begon. En nu dus met Grand Cru. Misschien een idee voor de Kerstdagen?

Voor twee personen;
2 achterbouten van een tam koijn
wat boter of olijfolie
1 ui, grof gesneden en 1 teentje knoflook geplet en gehakt
1 winterwortel, geschild en in blokjes gesneden
1 flesje Rodenbach Grand Cru. Niet te vervangen door iets anders!!!!
1 bosje tijm, liefst uit de Provance (nogmaals dank Willy, voor die mooie bos tijm, dit is één van de gerechten waar deze tijm helemaal tot zijn recht komt!)
eventueel wat bouillon
eventueel wat beurre manié om de saus te binden

Braad de konijnenbouten even lichtbruin in boter of olie. Voeg ui, wortel en knoflook toe en smoor ze zachtjes even mee.
Doe er dan een flesje Rodenbach Grand Cru bij, breng het geheel aan de kook, voeg de tijm toe en stoof dan op een laag vuur nog ongeveer 2 uur.
(Het vlees moet echt helemaal gaar zijn en bijna van de botjes vallen)
Je kunt zo nodig, een klein beetje bouillon toevoegen.
De bedoeling is dat er nog wat vocht over is.
Neem dan de bouten uit de pan en bind de saus eventueel met wat beurre manié.

Dien de konijnenbouten op met een paar stukjes van de ui en wortel en een schepje saus.

Wij aten er een puree bij van aardappelen en knolselderij;
400 gram knolselderij en 600 gram aardappelen, schillen en in stukken snijden. Gewoon samen koken met wat zout en als ze gaar zijn, afgieten en door de pureeknijper of met de pureestamper fijnstampen. Een flinke klont boter of een scheut olijfolie erdoor roeren.
En spruitjes gewoon kort gekookt met een klontje boter erover en wat nootmuskaat.
Wij dronken er natuurlijk een glas Rodenbach Grand Cru bij.

espresso toe.
© ellen.

Zondagse soep met een Italiaans tintje…

 

soep en prosjki 009

Soep, ik maak iedere week zeker één pan, maar vergeet er altijd over te schrijven. Gisteren maakte ik gewoon bouillon van een runderschenkel zoals ik vaak doe. De schenkel opzetten met koud water en langzaam aan de kook brengen. Even afschuimen en dan  laurierblad,  een paar peperkorrels, tijm,  selderij, peterselie, en 1 ui toevoegen. De bouillon heel langzaam laten trekken. Ik reken zeker 4 uur. Dan het vlees uit de pan halen en in kleine stukjes snijden. Kluif en drelletjes zijn voor hond Max. De bouillon even zeven en de rest van het vlees weer in de bouillon. Je kunt er dan wat versgesneden groenten in doen, bijvoorbeeld prei, worteltjes, erwtjes, boontjes, champignons enzovoorts. Verder op smaak maken met peterselie, peper en zout.
Wij hadden vandaag zin in soep met sliertjes. Ik gebruikte een beetje heel fijne spaghetti.

Ik maakte van een paar sneden oud wit brood een knapperige vulling;
2 sneden wittebrood
2 gedroogde tomaatjes op olie
1 teentje knoflook
wat Parmezaanse kaas
Plet de knoflook en hak ze daarna heel fijn. Hak de tomaatjes fijn, voeg een beetje olijfolie toe en prak alles even goed door elkaar. Smeer dat op de boterhammen, strooi er wat Parmezaanse kaas over en leg ze even onder de hete gril of bak ze in de koekenpan.
Schep de hete soep op de borden en leg er een halve boterham op.

Een mooie zondagse lunch voor een druilerige dag.
Espresso toe.
© ellen.

Hartig hapje voor de Sint: Pirosjki met lamsvlees en koriander…

 

pirosjki met lamsvlees 007

Pirosjki, ze staan al vaak op dit weblog. Vandaag bleef het regenen, geen weer om naar buiten te gaan, ideaal weer om wat te rommelen in de keuken. We verwachten bovendien bezoek en die lusten vast wel een hartig hapje bij een glas bier of wijn…pirosjki dus.
Vandaag een variant: ik gebruikte in plaats van half-om-half, 250 gram lamsgehakt en deed er voor een oriëntaals tintje een flinke kneep harissa door en wat koriander. Verder wat peper en zout.
Ik gaf de broodjes glans door ze te bestrijken met een geklopt ei.

Tip: De goede Sint krijgt overal al ladingen speculaas, marsepein en andere zoete zaken. De Sint wil ook wel eens een hartig hapje! Het deeg voor deze pasteitjesis niet moeilijk en snel te maken.

Kinderen kunnen goed meehelpen om ze te vullen en te vouwen!
Maak het deeg en rol het uit. Verdeel het in kleine lapjes van 7x 7 cm en leg op elk deeglapje een hoopje vulling. De kinderen kunnen er vervolgens mooie maantjes van vouwen voor de Sint! (Maak voor de kinderen de vulling zonder harissa)
© ellen

Eetlezen… met linzen en lamsvlees.

 

lamskarbonaadjes en linzen 005

Paul gaat onverwacht een nachtje eerder de wacht in; er zijn collega’s ziek. Dat brengt onze plannen een beetje in de war. Er stond voor vanavond konijn met Rodenbach op het menu, maar dat bewaren we maar voor morgen. Een snelle maaltijd voor mij, Paul gaat even “in voren slapen”.
Soms ook heel lekker, alleen eten. Ik was net helemaal “in” een mooi boek. Zonder gezelschap aan tafel lees ik dan gewoon door. Ik weet het, geen manieren, niet genoeg aandacht voor het eten enzovoorts. Maar soms kan ik het niet laten…eetlezen.

Gewoon een simpel bordje, wat linzen uit blik. Even goed uit laten lekken.
Een paar stukjes ham of spek en een bosuitje, fijngesneden, in een lepeltje olijfolie even smoren.
Linzen erbij en verwarmen.
Intussen hond Max eten gegeven en een paar lamskarbonaadjes onder de gril.
Maaltijd compleet!
Dan weer naar mijn boek, niemand die er zich mee bemoeit, lekker doorlezen en eten. Heerlijk!!!

Wat ik lees? Wibke Bruhns; “Het land van mijn vader, Geschiedenis van een Duitse familie”.
Arbeiderspers, Amsterdam 2005.
© ellen.

Puur natuur keukengereedschap…

 

jacobsschelp 004

Gisteren schreef ik over de waanzin van het AH mosselbestek! Het schoot me opeens te binnen dat we mooie voorbeelden van puur natuur bestek in huis hebben; De Jacobsschelp.
Ik vind het altijd jammer om ze zomaar weg te gooien. Van die prachtige schelpen kun je nog jarenlang plezier hebben.
Koop in het seizoen verse Jacobsschelpen en bereid ze als volgt; In weinig water, op een niet al te hoog vuur, pocheren tot de schelpen opengaan. Dan de sluitspier doorsnijden en de vrucht uit de schelp nemen. Je kunt de schelpen ook rauw openen en ze dan verder verwerken. Je kunt de schoongemaakte schelpen gebruiken om de vruchten in op te dienen. Even gratineren met een mooie saus erover en je hebt een feestelijk voorgerecht.

Dit puur natuur keukengereedschap is oven- én vaatwasserbestendig! Dus na gebruik niet weggooien, je kunt er nog veel meer mee doen. Ze zijn bijvoorbeeld ideaal om vis te schubben.

dorade 011

Ze werken beter dan de meest geavanceerde visontschubber uit de keukenwinkel! De schubben worden opgevangen in de schelp, je voorkomt rondspringende schubben, ideaal!

Andere toepassingen voor deze mooie schelpen; gebruik als asbak, opdienschaaltje voor olijven, pinda’s of andere nootjes, goud verven en in de kerstboom hangen.

De naam van de Jacobsschelp vindt zijn oorsprong in het plaatsje Santiago De Compostella in Spanje.
In Santiago De Compostella bevindt zich volgens de verhalen het graf van Jacobus, één van de apostelen. Eeuwen en eeuwenlang is dat graf het reisdoel van pelgrims.
De bedevaartgangers die naar Santiago zijn gelopen hangen ze aan een touwtje om hun hals zodat iedereen kan zien dat zij naar Santiago De Compostella zijn geweest. Langs het laatste deel van de pelgrimsroute zijn overal schelpen te zien opdat de reizigers niet kunnen verdwalen.

Nooit zomaar weggooien dus, deze prachtige schelpen!

Ik kocht vandaag een zakje met diepgevroren vruchten van de Jacobsschelp. Ik ga er iets lekkers van maken. Recept volgt binnenkort!

© ellen.