FEIERABEND…

Het weekende is vandaag voor ons al vroeg begonnen. Feierabend, zoals men in Duitsland zegt. Reden om een goede fles wijn te openen en een hapje vooraf te maken. Anti pasti, Tapas, Borrelhapjes, geef het maar een naam en maak iets met wat je in huis hebt; olijven, gedroogde tomaatjes in olijfolie, kappertjes, geroosterde uitjes in balsamico azijn, een hardgekookt eitje met een ansjovisje , een tomaatje gevuld met tonijnmayonaise variaties genoeg!

De tonijnmayonaise is de saus die je ook kunt gebruiken voor Vitello Tonnato. Plakjes gekookt kalfsvlees, zeker 24 uur gemarineerd in deze tonijnsaus. 1 blikje tonijn in olijfolie, 1 teentje knoflook, 4 ansjovisjes, 1 koffielepel kappertjes, 1 eetlepel olijfolie, 1 eetlepel citroensap. Meng alle ingrediënten in de keukenmachine, voeg 3 eetlepels eigengemaakte mayonaise toe en roer alles goed door elkaar. Recept voor het kalfsvlees volgt nog een keer, maar deze saus is ook lekker om een tomaatje te vullen of gewoon op een stukje brood.

© ellen

BELANGRIJK BEZOEK OP HET MINISTERIE…

Het Ministerie is vol verwachting en ziet met blijdschap uit enz.
“Nou, een beetje minder kan ook wel!”

Vooruit dan: Julia en de Twins zullen komend weekend op het Ministerie logeren, terwijl hun ouders in Luxemburg een droevige klus klaren.
Om bij de Kids te blijven: wij zijn benieuwd welke culinaire hoogstandjes dit maal aan het brein van het grut zullen ontspruiten.
Knakworstjes a la Duo Penotti? Frites met “groene saus”? Appelmoes met een toefje slagroom? Of wordt het een herhaling van dat prachtig gerecht van de Frikandel
Speciaal met pijnboompitten? Enfin…, we houden je op de hoogte.

De foto werd geschoten door Onze Man in Duitsland. Hij trof het bordje in een omgeving waar verder nauwelijks iets anders te vinden was dan verbodsborden. Locatie Hamburg.

PAPRIKA MET BALSAMICOAZIJN…

Of deze groente nu de juiste begeleiding was voor de citroenkip? Wij vonden het wat teveel smaken bij elkaar.
Maar ik had paprika’s in huis en geen tijd meer voor iets anders.
Eerder aten we de paprika’s bij gestoofd lamsvlees en dat gaat prima samen.
Ik geef dus toch het recept;

3 paprika’s, liefst één rode, één groene, één gele.
Schoongemaakt, van zaadlijsten ontdaan en in fijne lange repen gesneden.
4 tenen knoflook, platgeslagen met een mes en daarna in grove stukken gesneden
1 lepel olijfolie
1 ½ lepel balsamico azijn.
Versgemalen zwarte peper en zeezout.

De olie verwarmen en de knoflook even in de pan rondroeren. De paprika’s erbij doen en langzaam heel zachtjes laten garen.
Als de paprika’s bijna gaar zijn de azijn erbij doen en goed omscheppen. Laat alles nog een minuutje nastoven.
Kruiden met peper en zeezout.

KIP IN CITROENSAUS…

Vanavond aten we kip. Het onderste deel van een kippenpoot noemt de handel drumstick. Onze drumsticks zijn niet te vergelijken met wat je bij de meeste supermarkten of poeliers koopt. Deze drumsticks zijn van biologische kippen. Die hebben ander, beter voer gegeten. De kippen hebben buiten gelopen, gescharreld enzovoorts. Wij kopen dit vlees bij de Sumiranboerderij. (zie ook eerdere logs) Twee van deze drumsticks of kipdelen zijn meer dan voldoende voor één persoon. Ze hebben iets meer gaartijd nodig dan supermarktkip en geven daarvoor véél meer smaak.

Ik heb de kip vanavond klaargemaakt met citroensaus; 4 drumsticks, boter, 1 middelgrote ui, heel fijn gesneden, bouillon (liefst kip, bewaar altijd een beetje in de diepvries als je kippensoep maakt), peterselie, 4 eetlepels citroensap, 2 eierdooiers.

De boter in een ruime braadpan doen en daarin de ui glazig laten worden. De kip erbij en heel langzaam bruinen. Voeg bouillon toe en laat de kip zo in ongeveer 3 kwartier garen. Haal de deksel van de pan en laat bijna al het vocht verdampen. Roer de dooiers los en giet er beetje bij beetje het citroensap bij, goed roeren. Het vuur onder de kip uitzetten en het mengsel erbij gieten en roeren. Strooi er nog wat peterselie over en snel opdienen. (opdienschaal even voorverwarmen!) Je krijgt zo een mooie fluwelige, frisse saus.

We aten er balsamico-paprika’s bij en een beetje pasta (recept volgt, eerst even een rondje om de kerk met Max) Stukje blauwschimmel Koningslander toe. En espresso.

© ellen

BOLS (niet de schaatser)…

 

 Krant, radio, televisie, kook-, drank- en nieuwsblogs, allemaal hebben ze het erover: Bols is weer in Nederlandse handen! Het Ministerie wist helemaal niet dat Bols ooit niét in Nederlandse handen was. Kennelijk zijn er erge dingen gebeurt sinds het Ministerie afstand deed van het mede-eigenaarschap van de Jeneverstoker… In een ver verleden besloot één van de moeders van het Ministerie dat het tijd werd om de werkmansstatus achter zich te laten en door te stoten naar een hoger plan. Om dit doel te bereiken schafte zij zich twee aandelen Bols aan. Voor familie en omstanders had deze daad verregaande gevolgen! Werd er voorheen een kop koffie geschonken in de vooravond, nu kwam meteen al de fles op tafel. En werd er bij geboorte traditiegetrouw een blauw of roze speelpakje geschonken (al naar gelang de seksuele kunne van de boreling), nu kregen de verse ouders een fles Hansje in de Kelder. Het notoire “kop-en-schotel” als huwelijksgeschenk moest plaats maken voor een kruik Bruidstranen. Kortom, Moeder B. joeg in haar eentje de omzet van Bols Dranken en Likeuren naar ongekende hoogte. En ze hield deze handelwijze vol tot ze het tijdelijke voor het eeuwige moest verwisselen. Gevolg van het droevig verscheiden was dat de twee aandelen in bezit van het Ministerie kwamen. Niet wetend wat er mee te doen hebben we de aandelen te koop aangeboden aan een wat louche privébank in Eindhoven. We kregen er geloof ik fl.115,00 voor. Wisten wij veel dat deze daad de deur opende tot buitenlandse overname van Neerlands Jeneverhoop? Enfin.., we zullen in de toekomst zorgvuldiger zijn. Dat aandeel Ahold blijft mooi in onze portefeuille! Plaatje geleend via Google.

© paul

GRIEKSE COURGETTES….

Eenvoudig, smakelijk en niet al te veel werk. Het recept komt uit Griekenland en het gaat als volgt: 350 gram gehakt,1 middelgrote courgette, halve rode paprika, 2 champignons, 4 eetlepels gemalen kaas, 2 teentjes knoflook, 1 eetlepel gehakte peterselie, paprikapoeder, peper en zout.

Snijd de paprika en de champignons in kleine stukjes. Meng ze samen met de gesnipperde knoflook en fijngehakte peterselie door het gehakt. Breng op smaak met paprikapoeder, peper en zout. Snijd de courgette doormidden en hol haar uit tot ongeveer 1 centimeter van de schil. Verdeel het gehakt over de twee helften van de courgette en leg ze in ovenschotel. Bestrooi ze met de kaas en dek de schotel af. Verwarm de oven voor op 200 graden en gaar de courgettes gedurende 25 minuten. Daarna nog eens 10 minuten zonder deksel (of folie) om de kaas mooi bruin te laten worden. Klaar.

We aten er een salade bij met kaas en zwarte olijven. En verder pasta met een eenvoudige tomatensaus. Het nagerecht was de blauwschimmelkaas van Koningslander. Daarna espresso en een chocolaatje. We dronken Retsina (appellation traditionelle zegt het etiket) van een wijnhuis uit Tessaloniki. Geen jaartal, geen verdere informatie. Het kon ermee door. Op de foto de courgettes vóór ze in de oven gingen.

© paul

TJOBÈK EN OELEK-OELEK, VIJZEL 3…

De eerste buurvrouw van het Ministerie was van Indonesischen bloede. Ze was een ware keukenprinses, en zo ook haar zus. Het was bij hen dat we voor het eerst het werkwoord oelekken hoorden gebruiken. Bedoeld werd dan het maken van sambals. Ze reserveerden daarvoor de zondagochtend. (Overigens werden er dan nog een heleboel andere bijgerechten voor de Indonesische keuken gemaakt.) Ze gebruikten bij allerlei bereidingen altijd de tjobèk, een platte, ronde stenen vijzel met een wrijfsteen uit hetzelfde materiaal, de oelek-oelek. Jaren later kwamen wij in bezit van het afgebeelde exemplaar. We kregen het van een Indischman die een oogje had laten vallen op één van de oma’s van het Ministerie. De vijzel was al heel oud, en werd begin jaren vijftig samen met de familie gerepatriëerd. God mag weten wat voor lekkers er in de loop van de tijd mee is gemaakt… Je gebruikt de vijzel namelijk niet alleen om kruiden en specerijen te pletten, maar ook bij de verdere bereiding van papjes, prakjes en sauzen. De tjobèk is te gebruiken als de porseleinen vijzel uit de Europese keuken. Maar door de typische platte vorm is hij minder geschikt voor het breken van peperkorrels of dat soort zaken. En een aïolie of mayonaise bereiden is al helemaal niet mogelijk. Kook je echter graag Indonesisch of Chinees dan is het beslist de moeite waard de aanschaf van een tjobèk te overwegen. Uit welke steensoort onze tjobèk is gebeiteld weet ik niet. Het oppervlak is ruw, en dat maakt dat het pletten en vermalen van de diverse ingrediënten een stuk gemakkelijker. In het onvolprezen kookboek van Beb Vuyk staan wel 25 recepten voor eenvoudige sambals. Het basisrecept gaat als volgt: 20 lomboks 2 eetlepels zout Was en snijd de lomboks, eventueel met de staafmixer. Wrijf ze met het zout op de tjobèk tot een brij. Doe ze over in een met sodawater afgewassen jampot en bewaar ze afgesloten in de koelkast. En ook Mevrouw Vuyk vindt de aanschaf van een tjobèk onontbeerlijk wanneer je serieuze zaak wilt maken van Indonesisch koken Beb Vuyk Groot Indonesisch Kookboek Culinaire Boekerij, Uitgeverij Kosmos, Antwerpen/Utrecht ISBN 90 215 9863 9

Zie ook Vijzel 1 en Vijzel 2.

© paul

Varkensvlees met erwtjes…

doperwten met pancetta
Paul komt vandaag uit de wacht (nachtdienst) en heeft slaap na 24 uur! De Keizer heeft een kaakontsteking, en verder zijn er allerlei min of meer ernstige zaken waar we mee bezig zijn. Het Ministerie, of eigenlijk ik alleen, eet vandaag varkensvlees (van de Sumiranvarkens) met aardappeltjes en doperwtjes met tomaat. Morgen beter voor de kijkers en liefhebbers van recepten en mooie foto’s. Een espresso toe, en voor Max, een klein rondje om de kerk.

© ellen

Appeltje voor de dorst…

voor de appeltaart...
Appeltjes zijn zo gewoon dat je vergeet dat je er ook over kunt schrijven. Op het Ministerie staat altijd een goed gevulde fruitschaal, en appeltjes vormen een belangrijk bestanddeel van de inhoud. Meestal de gewone soorten: de Elstar, de Jonagold, en af en toe een Granny Smith. Zonder Goudrenetten bakken we geen appeltaart en zonder Sterappeltjes is het geen zomer. Een appeltje bij het ontbijt, als tussendoortje, als onderdeel van de lunch. Gewoon dus, net als bij jullie thuis. Collega Linda is ook een fervent appeleetster, maar zij houdt het meer met exoten. Ze verraste het Ministerie met onder anderen de Fuji uit China en Imperial Gala uit Brazilië. Wij houden het normaal bij inheemse soorten en rassen, maar zijn niet te beroerd om noviteiten te onderzoeken. Dus kochten we bij onze vaste sinaasappelboer op de markt de Galaxy Gala. Volgens de marktkoopman kwamen ze uit China. Gala is het basisras, Galaxy de variëteit. De kleur is roze-rood met iets donkerder vertikale strepen. Het wat bleke uiterlijk trok ons wel aan. In een romantische bui zou je een vergelijk kunnen maken met jonge juffertjes uit de 19e eeuw, een beetje broos. Een beetje bleek en broos was echter ook de smaak. Een zoetje, niks uitgesprokens. De appel had gelukkig een stevige structuur. De beloofde sappigheid hebben wij niet ontdekt. We zullen nog wat onderzoek doen de komende tijd en de lezer kond doen van onze bevindingen. We hebben er echter een hard hoofd in. De “nieuwe” smaken zijn op zoet gericht, en dat is niet bepaald wat het Ministerie zoekt. En van uiterlijk raken we ook niet direkt onder de indruk. En verder zijn we van mening dat fruit gewoon uit Nederland en direkte ommelanden dient te komen.

© paul

KYSLYJE SJTSJE, ZURE KOOLSOEP…

Het is koud buiten. Resten van de sneeuw van gisteren zijn nog niet verdwenen. Ik heb geen hekel aan de winter, maar deze duurt wel erg lang. Ik begin er genoeg van te krijgen en verlang naar een voorjaarszonnetje en asperges! We hadden het er vanmorgen over en sindsdien denk ik aan de eerste asperges, lekker gewoon met een eitje en een beetje boter. Daar moeten we toch nog wel even op wachten. Maar eens in het boek van Diana Dubois, Prijatnogo Appetita, gekeken hoe de Russen de kou overleven. Een prima dag voor Zure koolsoep en ik heb bijna alles in huis. (helaas geen peterselie) Ik heb gisteren geen boodschappen gedaan dus moet er geïmproviseerd worden met wat er is.

400 gram runderschenkel, 1 worst (ik gebruikte de laatste Jesusworst uit de Jura), 250 gram zuurkool, 3 tomaten, 3 middelgrote aardappels, 2 fijngesneden bosuitjes, 2 fijngesneden wortelen, 2 fijngesneden tenen knoflook, 50 gram boter, 5 eetlepels zure room, 5 eetlepels fijgehakte peterselie, 1 laurierblad, versgemalen peper, zout.

Maak bouillon van het rundvlees. Voeg de worst na twee uur toe en laat de bouillon dan nog 3 kwartier trekken. Verwarm de boter in een braadpan en snijd de zuurkool met twee messen heel fijn. Laat de zuurkool in de boter warm worden en voeg al roerend de ham, de bosuitjes, de knoflook, de stukjes tomaat, wortelen en aardappelen toe. Zet het vuur laag. Verwarm de bouillon en voeg dit bij het zuurkoolmengsel. Breng het geheel aan de kook en laat de soep nog even zachtjes doorkoken tot de wortelen gaar zijn. Pan van het vuur halen, het vlees in kleine stukjes toevoegen en de room er voorzichtig doorroeren, de peterselie(als je die in huis hebt) erbij doen. De soep meteen serveren. Espresso toe.

© ellen