Vandaag een snelle maaltijd.
Voor de meeste mensen, ook voor mij, is maandag het begin van de werkweek. Voor Paul is het vandaag het begin van zijn vrije week, hij heeft nu zeven nachten gewerkt. Dat maakt ons kleine huishouden soms wat gecompliceerd; de één vrij, de ander werkt, de één werkt, de ander slaapt. Beetje vreemd voor buitenstaanders misschien, maar wij hebben daar samen wel een mooi ritme in gevonden.
De Arbeidsinspectie denkt daar anders over. Ter bescherming van mensen die ‘s nachts móeten werken is het sinds 1 januari 2007 niet meer toegestaan méér dan 5 nachten per week te werken.
Paul werkt al 16 jaar zeven nachten op en zeven nachten af. Daar zijn wij allebei heel tevreden mee. Dat nu was vanaf 1 januari niet meer toegestaan. Er diende een ontheffing aangevraagd te worden en dat ging niet zomaar… Om een lang verhaal kort te maken; na heel veel heen en weer geschrijf heeft Paul nu eindelijk zijn felbegeerde ontheffing gekregen van het Ministerie van Sociale zaken en Werkgelegenheid. Hij mag gewoon in zijn eigen ritme blijven werken!
Pfffft, het heeft moeite gekost, we hebben nu wel wat te vieren!
Maandag, “de wisseling van de wacht”, is een rommelige dag. Soms hebben we zin in iets heel lekkers, soms geen trek. Paul heeft meestal wél zin in een fles goede wijn, en na een week hard werken mag dat ook wel! Vandaag een mooie fles Barbera D’Alba.
Een snelle, doch smakelijke maaltijd; een entrecôte, wat gesmoorde spinazie, een paar aardappeltjes uit de oven met rozemarijn en olijfolie en een mooie rodewijnsaus bij het vlees.
De saus heb ik gemaakt met een beetje van de bouillon die ik gisteren maakte.
De Bouillon tot de helft in laten koken, wat rode wijn erbij doen en weer flink in laten koken. Een mespuntje appelstroop erbij; et voilá!
Een glas van de voortreffelijke Barbera erbij en de avond kan niet meer stuk.
Stukje kaas toe.
En espresso.
© ellen
