De klad zit er een beetje in deze week op dit weblog. Gewoon weinig tijd om iets bijzonders te koken, weinig tijd om samen te eten, geen spectaculaire recepten. Jammer, maar het is niet anders.
Ik was vandaag de hele dag met mijn collega’s in Utrecht op de NOT, de Nederlandse Onderwijs Tentoonstelling. Een tweejaarlijks evenement waar heel onderwijzend Nederland te vinden is. Hier worden de nieuwste methodes gepresenteerd, proberen de ICTers hun laatste vindingen te slijten en zoeken meesters en juffen welke nieuwtjes voor hun school nog te betalen zijn. Mijn taak is de nieuwe trends te signaleren, contacten te leggen met uitgevers, de allernieuwste methodes te bekijken. Én het moet natuurlijk ook een aardig uitje zijn voor de collega’s. Meestal knopen we er een gezellige avond met een etentje aan vast. Dit keer liet ons rooster alleen de vrijdag open om met (bijna) het hele personeel van onze onderwijswerkplaats op stap te gaan. Op vrijdagavond wil iedereen weer vroeg thuis zijn. Dus niet stappen in Utrecht en geen etentje, dat houden we tegoed. Vanmiddag een snelle lunch in één van de Jaarbeursresto’s; broodjes en een salade. Droevig… Duizenden mensen willen lunchen, er is bijna geen keus, eten wat de pot schaft dus. In een overvolle trein, beladen met teveel informatiefolders naar huis, had ik niet veel puf meer om nog te koken.
Eenvoudig eten dus vanavond; Omelet met kaas,ham en een flinke salade.
Omelet, simpel, maar soms ook ozo lekker.
Omelet met kaas en ham;
Telkens voor één persoon, 3 eieren in een ruime kom klutsen, beetje zout en flink peper uit de molen erbij doen. Nog even goed kloppen. Verwarm intussen je beste bakpan op het vuur, giet er wat olijfolie in, verwarm, en giet het eimengsel in de pan. Laat even zachtjes bakken en stollen, schud de pan met het eimengsel voorzichtig rond en rond. Strooi dan wat geraspte kaas over het ei en een paar drupjes echte truffelolie.
Eventueel een plak gerookte ham in flintertjes geplukt. Klap de omelet tot bijna de helft dicht en laat nog heel even stollen. De inhoud moet gesmolten zijn en toch nog een beetje fluffie. Snel opdienen op een voorverwarmd bord.
Ik besef nu hoe moeilijk het eigenlijk is om te beschrijven hoe je een omelet maakt; eindeloos proberen, zoeken naar de goede pan, de juiste temperatuur, de beste eieren, boter of olie, dichtklappen of omkeren. Het meest simpele kan vaak juist ook heel ingewikkeld zijn. In ieder geval waren onze omeletten vandaag prima gelukt; nog een beetje fluffie, goed gevuld, geurend naar het meest aardse ingrediënt wat ik ken; truffel!
We aten er een groene salade bij van verschillende soorten sla, kappertjes en wat flinters schapenkaas.
Espresso toe.
