Wij kregen een vraag op het artikel van Paul over de gemarineerde eieren. Iemand vraagt of wij ook informatie hebben over eieren op waterglas.
Ergens vaag had ik wel eens gehoord over waterglas als conserveermiddel, maar hoe en wat?
Ik had meteen het idee dat dit een aloude methode moest zijn, dus ben ik maar eens gaan zoeken in mijn oudste kookboek; Eenvoudige recepten van Martine Wittop Koning.
In de tweeenveertigste druk beschrijft ze een aantal methoden om eieren te bewaren; het bewaren in kalkwater of besmeren met lijnolie vindt ze niet de beste methode. Ze schrijft;

Beter blijkt het bewaren van eieren onder waterglas te bevallen. Men giet daartoe op 1 liter waterglas 9 liter kokend water, roert het mengsel goed door elkaar en laat het staan tot het koud is. Men wascht in dien tijd zorgvuldig de versche eieren schoon, schikt ze in een met heet sodawater schoongemaakten Keulschen pot en schenkt er dan de koude vloeistof op, zóó, dat de eieren geheel bedekt zijn. ( De opgegeven hoeveelheid is voldoende voor 100 á 125 eieren).

Mevrouw Wittop Koning vermeldt helaas niet hoelang de eieren op deze manier houdbaar zijn. Ik ben niet van plan om 100 eieren te gaan bewaren, maar ik vond het wel een leuke vraag om uit te zoeken hoe en wat, dus heb ik ook nog maar even opgezocht wat waterglas nu eigenlijk is. Van Dale’s Groot woordenboek der Nederlandse taal geeft het volgende verhaal;

-3.(stofn.) geconcentreerde oplossing van kalium of natriumsilicaat, die bij indrogen tot een glasachtige massa stolt, die aan de lucht niet bestendig is maar geleidelijk overgaat in carbonaat, door absorptie van koolzuur; gebruikt om voorwerpen te lijmen, als concerveringsmiddel voor eieren.

 

© ellen