Tja, een beetje heel stil hier op dit weblog de laatste tijd. Weinig te melden, teveel werk, teveel gedoe allemaal hier. Voor vandaag besloten we rustig, samen te eten. Ik had wel zin in nog eens een keertje geroosterd vlees, misschien wel de laatste keer van dit zomerseizoen. Vandaag zouden de temperaturen hier in het Zuiden oplopen tot boven de 25 graden…Helaas, al toen ik huiswaarts keerde een voelde ik een drupje regen, eenmaal thuis, na nog een goed gesprek met De Jongste Bediende, merkten we dat de Herfst definitief heeft ingezet. Het regent, het zomerseizoen is voorbij. We kunnen nu alleen nog een mooie nazomer krijgen….

Onze roosterplannen moesten we dus plots omzetten; tot genoegen van Paul (hij heeft een hardgrondige hekel aan bbq en mooi zomerweer).

Ik besloot alle ingrediënten maar gewoon in een pannetje op het vuur te zetten.

6 Kleine worstjes, twee handjes vol kleine tomaatjes, een ui, wat knoflook, een paar olijven, veel basillicum, tomaatjes, uienringen een half pond kleine nieuwe aardappeltjes….Beetje olijfolie in de pan.. uitje…knoflook, worstje..aardappeltjes, tomaatjes erbij…enzovoorts….Maak er gewoon een mooi stoofpotje van.

En erbij, een flinke salade, groene sla, ruccola en daarover een dressing van de allerbeste olijfolie die je hebt en wat citroensap, peper en zout en grove mosterd.

Kopje espresso toe….

© ellen.

Jan en Ans kwamen terug uit Italië en ze brachten mee: Capocollo.

Ik kende de worst niet. Hij deed me evenwel sterk denken aan Coppa, een door mij hooglijk gewaardeerde worst. En enig speurwerk leerde me intussen dat Coppa en Capocollo ook min of meer dezelfde worsten zijn. Het verschil zit hem in de plaats waar de worst gemaakt wordt, en in de samenstelling van het kruidenmengsel waarmee de worsten worden behandeld. De grondstof is altijd nekspier of nekvlees van het varken. Het doet denken aan gedroogde ham, maar er wordt dus ander vlees voor gebruikt.

Capocollo wordt met zout en peper en een mengsel van aromatische specerijen geconserveerd waardoor het vlees een sterke, uitgesproken maar verfijnde smaak krijgt. De fris gekleurde Capocollo heeft een krachtig aroma. De worsten worden lichtjes gerookt en verder in open lucht gedroogd. En dat kan wel honderd dagen belopen. Capocollo, evenals Coppa, heb je in allerlei soorten en kwaliteiten. De beste krijgen het keurmerk P.A.T. (Prodotto agroalimentare tradizionale).

Coppa en Capocollo worden wel gebruikt in de keuken. De Capocollo van ons is echter zo geurig, zacht en smakelijk dat het zonde is om hem te verwerken. Gewoon met het mes dunne plakjes snijden en opsneukelen bij de borrel, de goede wijn of desgewenst het schuimend glas bier.

© paul

Ik ging naar Luxemburg en haalde Ellen op. Ze heeft nog een week vakantie, maar zal die gewoon thuis doorbrengen.

Het bleek al met al toch een lichte cultuurschok op te leveren, weer in een gewoon huis te zijn. Ook hond Max vond niet onmiddellijk zijn draai. Na deze maand vakantie moest hij weer helemaal opnieuw beginnen met het uitzetten van zijn geurvlaggen.

Ellen nam zich voor de komende dagen een hoop achterstallig web-logwerk weg te werken, er valt genoeg te schrijven. En ook ik heb zo nog een en ander te melden.

Laat ik het voor vandaag houden bij een fenomeen dat we in een grijs verleden al eens lichtjes aantipten. Het fenomeen van de “kontjes” ham die we eigenlijk bij elk bezoek aan Luxemburg wel aanschaffen.

Met name Luxemburg produceert prachtige hammen. Maar de hele Ardennen door vind je ze van een voortreffelijke kwaliteit. Anders dan in Nederland stopt men in de Ardennen al veel eerder met het versnijden van hammetjes. Is er naar hun maatstaf geen fatsoenlijke plak meer te af te halen dan houdt men er mee op. De voor onze begrippen grote reststukken (kontjes) worden tegen heel schappelijke prijs aangeboden. Zo ongeveer tien euro per kilo vragen ze ervoor.. Zo’n reststuk weegt doorgaans ongeveer een pond en je haalt er nog een hele boel schijven van af. En valt er niks meer te versnijden, dan kun je de restjes altijd nog gebruiken in een of ander gerecht.

In de grotere winkels heb je niet alleen de keuze uit verschillende Ardenner hammen, maar ook ligt er die uit Parma, uit Aosta, en enkele Spaanse varianten. Wij hebben speciaal voor dit fenomeen een snijmachine aangeschaft (op een vlooienmarkt).

© paul