Het is stilletjes in huis. Alleen de oven zoemt, de kookwekker tikt. Geen radiostemmen, geen muziek. Zelfs het notoire gefluit en geknal van rondtrekkende hordes jeugd met tasjes vuurwerk stoort nauwelijks. Het lijkt dit eindejaar allemaal wat minder.

Bezoekers waren er de laaste dag van het jaar ruimschoots op dit Ministerie. Dat hoort zo, dat is traditie.

Maar de boertige leut van andere jaren maakte plaats voor bespiegeling en zorgvuldig overdenken. Eenieder leek wat in zichzelf gekeerd. En zo verging het ook ons. We hebben genoeg om op terug te kijken…

Ellen bakt een preitaart, ik schenk mijn laatste glas bockbier van dit jaar, het is goed zo…

Straks zal het leven weer een stuk rumoeriger zijn. De Jongste Bediende heeft zijn stookton al afgevuld, ze staat roodgloeiend. JB is gek op vreugdevuren, en wij ook!

We zullen klinken, we zullen lachen, misschien een beetje huilen. En ach, wat kan het bommen, we zingen een lied. Of twee, of drie… We ontsteken het Bengaals vuur, we roffelen de grote trom. We kussen elkaar en spreken wensen uit. Een goed jaar neemt zijn aanvang!

Nu sluiten we de burelen, het is mooi geweest. En wanneer jij rond middernacht met een glas bubbels in je hand staat, denk dan even aan al die mensen die moeten werken…

Lezer, een Gelukkig Nieuwjaar…

Ellen en Paul.

We hebben genoten van een prachtige eerste kerstdag, met als hoogtepunt het diner met 20 mensen. Ik kan heel tevreden terugkijken op dit bijzonder gezellig samenzijn, alles verliep op rolletjes; de kamer werd ingericht met extra tafels en stoelen, er was genoeg hulp op het juiste moment, de kids zongen een prachtig lied, de zusjes vervingen de traditionele speach door een zelfgemaakte balade, en de cadeau’s kwamen precies bij de juiste personen terecht. Vandaag om 12 uur was de kamer weer helemaal in de oorspronkelijke staat, de afwas gedaan en alles opgeruimd. Een knap staaltje van logostiek!!! Maar hier op dit weblog gaat het over eten dus zal ik verslag doen van wat we aten en dronken op 25 december 2010:

* Welkom met een glas champagne of Kir Royale

* Gepocheerde zalm met komkommer, rucolla en kerstomaatjes met een romige saus

* Tortelline al brodo

* Lamsbout op Griekse manier met een peertje van aardappelpuree, broccoli, en puree van witte boontjes met venkel

* Kaasplank met Brillat Savarin truffé, Bleu d’Auvergne en Tomme de Savois

* Tiramisu

* Café, pousse café, sigar.

Ik zal de komende dagen een en ander nog wel beschrijven, te beginnen met de lamsbouten. Ik maakte de bouten, 2 stuks voor ons gezelschap, op een voor mij nieuwe manier klaar en was bijzonder tevreden over het resultaat.

Vandaag is voor ons een lekkere luie dag, beetje film kijken, wat lezen en vanavond eten we, met dank voor de tip van PaulO, kaasfondue met een mooi glas wijn erbij.

Espresso toe!

© ellen.

Het is in de vroege namiddag. Ellen knutselt wat met de aardappelpuree, hond Max ligt bozig in de hal (want zijn mand staat buiten onder het afdak i.v.m. plaatsgebrek) en ik zit dit stukje te.tikken. Het is stil in huis.

De ploeg die woonkamer en feestdis schikt is net de deur uit, de Jongste Bediende heeft serviesgoed en bestek gebracht en de welkomstwens van de Keijzer van Monera is bevestigd op de voordeur. De woonkamer ziet er schitterend uit.

De voorbereidingen voor het diner verlopen voorspoedig, het merendeel is klaar. Straks gaat het vlees in de oven en tegen die tijd zullen de eerste gasten wel binnendruppelen.

Intussen maken wij gebruik van de grootste vrieskast van de wereld, wetende onze tuin De consommé bracht er de nacht door, evenzo de tortelini. De aardappelpuree koelde er af, zo ook de gelei en het nagerecht.

Onder barre omstandigheden haalden we gisteren vlees en vis in Helmond. Het was besteld, we hadden geen keus. Zuid-Oost Brabant lag te slapen onder een dik pak sneeuw en wij slibberden bij min vijf naar de Grote Stad.

Ik zou me nu eigenlijk moeten douchen, maar de badkamer staat vol met etenswaar. Ik sla mijn wasbeurt maar over. Verder is alles op schema. Geen gestress deze keer, het klopt allemaal tot in de puntjes.

Ik verbreek de stilte door Bach “Jauchzet, frohlocket” te laten schallen. En ik schenk mezelf en Ellen tevreden een borrel in.

Gelukkig Kerstfeest lezer…

© paul

Ik heb vandaag een vrije dag, alvast een voorschotje op de kerstvakantie. Mooie dag om alle lijstjes voor het kerstdiner nog eens na te lopen. Ook dit jaar eten wij weer met 20 mensen en dat vergt toch wel het een en ander aan logostiek. Natuurlijk hebben we weken geleden al ‘vergaderd’ over wat we eten, waar we eten, wie wat moet doen enzovoorts. Marleen maakte een 2010 versie van haar beroemde checklist. Ieder heeft zo zijn of haar eigen taak en kan op de checklist lezen hoe, wat en wanneer; Hijn zorgt voor het tafelkleed, De Jongste Bediende regelt serviesgoed en bestek, de Keizer van Monera maakt een deurversiering, Zjak en Evert verslepen het meubilair en richten de kamer in, de kids maken bloemstukjes voor op de tafel en ga zo maar door. Mijn taak is het koken en de logostiek in de keuken en tijdens het diner. Vandaag is dus een goed moment om eens even rustig na te denken of alles geregeld is; het vlees is besteld, de niet bederfelijke waar is al ingekocht, de wijn ligt in de kelder, de extra koelkast staat aan, de deurversiering is af en het tafelkleed (zoals altijd een enorme lap stof van de markt *) is ook al binnen. Er kan bijna niets meer fout gaan…

Morgen ga ik nog even werken en daarna sluiten we daar het jaar af met een kerstborrel. Dan in vliegende vaart naar de verjaardag van de twins daar zien we meteen ook nog even alle kerstdisgenoten en kunnen we de laatste afspraken maken. Vrijdag vroeg op en naar de markt voor de groenten, het bestelde vlees ophalen bij de slager, de laatste boodschapjes doen en dan zo tegen de middag begin ik met koken. Bouillon trekken, puree maken en het nagerecht kan ook al een dag van te voren klaargemaakt worden.

Zo heb ik geloof ik wel alles op een rijtje gezet, nu moet ik alleen nog een smakelijke eenvoudige klaar te maken maaltijd bedenken voor tweede kerstdag, voor twee personen! Heeft iemand een goed idee?

© ellen