Author Archives: Ellen Bouckaert

Picassoboontjes

Posted on by
2

DSC_0034

Ook wij hebben ze in de kelder staan, de potten en blikken bonen, pre-fab, zo uit de fabriek. Handig voor mindere tijden of minder tijd.

Desondanks houden wij het adagium van wijlen Johannes van Dam altijd indachtig: “Blikbonen smaken zoals ze klinken.” Zelf gekookte bonen zijn echt veel lekkerder, en het extra werk dat je ermee hebt valt wel mee. Het is eerder een kwestie van goed organiseren.

In blik en pot zijn de bonen al gegaard (en voor de exotische keuken: gefermenteerd), in alle andere gevallen worden de bonen en aanverwanten (kekererwten, spliterwten, linzen) gedroogd. Om ze te gebruiken dien je ze te weken in schoon water. Hoelang is afhankelijk van de soort. Sommige linzen week je niet, andere een goed uur. Veel bonen vragen een weektijd van een nacht, andere hebben een etmaal nodig. Maar dan zijn er ook weer mensen die menen te kunnen volstaan met een paar uur weken. Ook zij hebben goede argumenten. Kwestie van de bereiding anders organiseren. Algemeenheden kan ik je niet verkopen over het weken van bonen. Lees een goed recept in een goed kookboek zorgvuldig, en je weet wat je moet doen. Het weken dient in de eerste plaats om de huid van de boon zacht te maken zodat het kookproces beter verloopt.

De boontjes van de foto werden in ons dorp “Picassoboontjes” gedoopt, als gevolg van de kleurige spatten op de schil. Bij eerdere gelegenheid stelde ik al eens voor om ze “Jack the Dripper beans” te noemen. Als je dan toch culinaire kunstgeschiedenis bedrijft sluit de tekening eerder aan bij de schilderijen van Jackson Pollock.

Ik betrok de boontjes bij de plaatselijke afdeling van VELT (Vereniging voor Ecologisch Leven en Teelt). VELTvoorman Ido achterhaalde intussen de herkomst van de boon. Ergens in het Poolse achterland hoort de soort (ras?) thuis. De boon draagt de naam van een obscuur stadje ergens bij de Mazurische meren. Je vindt overigens dit type bonen op veel meer plaatsen in de wereld. Ellen maakte een gerecht met de bonen, ze zal dat nog beschrijven. Het is niet zo dat je voor dat gerecht precies deze bonen nodig hebt. Bonenrassen en -soorten komen vaak heel streekgebonden voor. De kans dat je precies die ene boon vindt is klein. Maar er zijn altijd wel vergelijkbare soorten voorhanden, je hoeft het niet zo nauw te nemen.

Maar als je dan toch bij ons in de buurt bent, ga dan even langs bij VELT. Ze hebben er nog wat op voorraad; ecologisch, niet bespoten en goed gedroogd. Voor een grijpstuiver..

c Paul

DSC_0029

Perentaart

Posted on by
1

perentaart
Bij dat oogstfeestje afgelopen zaterdag hoorde natuurlijk ook een toetje en omdat ik peren had gekregen van Marleen ging ik maar eens op zoek naar een recept voor een perentaart. Na even googelen kwam ik al snel bij bakker Holtkamp terecht. Ik gebruikte bijna letterlijk zijn recept, ik maakte alleen niet zelf amandelspijs maar gebruikte kant-en-klaar-gekochte amandelspijs. Ik kon hier geen goede amandelen kopen dus helaas.
Ik neem het recept letterlijk over van Cees Holtkamp, het heeft geen zin om het net wat anders op de schrijven; het recept is prima zoals het er staat en de taart was overheerlijk. Ik gebruikte de peren uit de boomgaard van Marleen en de Jongste Bediende; Triumph peren. Heel geschikt voor deze taart.
Begin met het deeg, het moet een paar uren rusten.

– Fonceerdeeg:
– 125 gram basterdsuiker
– 125 gram boter
– een half ei
– 250 gram patent bloem
– een eetlepel (15 gram) water
-5 gram bakpoeder

Meng de boter, de basterdsuiker, het zout , het halve ei en het water.
Kneed vervolgens de bloem en het bakpoeder erdoor.
Laat het deeg voor gebruik enige uren rusten in de koelkast.

-Amandelspijs
-250 gram blanke amandelen
-wat citroenrasp
-250 gram suiker
-een ei

Doe de amandelen, citroenschilrasp en suiker in de keukenmachine en puls tot een grof mengsel. Klop het ei los en giet er de helft van bij. Blijf malen tot er een kneedbare massa ontstaat, waarin nog stukjes amandel te proeven zijn. Voeg eventueel nog ei toe. Laat het mengsel minstens vier dagen in de koelkast rijpen om de smaken te laten versmelten.

Perentaart

-250 gram fonceerdeeg
-100 gram amandelspijs
-1 ei
-200 gram crème fraîche
-25 gram rum
-4 handperen
-abrikozenjam/moes
-25 gram amandelschaafsel, licht geroosterd

Verwarm de oven voor op 200 graden. Rol het fonceerdeeg uit tot 2mm dikte en bekleed er een ingevette vlaaipan van 24 cm mee. Meng de amandelspijs en het losgeklopte ei. Werk er de crème fraîche door en de rum en roer tot een glad mengsel. Giet het mengsel op het deeg in de vorm. Schil de peren, snij het klokhuis eruit. Leg helften/kwarten peer in een cirkel in de taartvorm, bolle kant omhoog. Bak de taart 30 minuten in de voorverwarmde oven. Bestrijk de afgekoelde taart met warme abrikozenjam/moes en strooi er het amandelschaafsel over.

Werkelijk smullen, een prima dessert. Met dank aan bakker Holtkamp!
© ellen.

Oogstfeest met Hachis Parmentier en perentaart…

Posted on by
Reply

Hachis Parmentier

Zaterdag hielden we een bescheiden Oogstfeestje; de peren zijn rijp, de aardappels konden geoogst worden, de uien liggen te drogen… Wat een rijkdom daar in de tuin van de Jongste bediende En wat fijn dat daar een heleboel mensen van mogen meegenieten! Vorige week kwam de Jongste Bediende al met een ‘ proefzak’  vers geoogste aardappelen; Rate d’ Ardeche en een paar kilo mooie rode aardappelen, naam ben ik even vergeten, Over de Ratten later, de rooie waren geschikt voor puree dus wat is er dan mooier dan een flinke ovenschaal Hachis Parmentier..

De hachis is niet moeilijk te maken, geen ingewikkelde ingrediënten ; aardappelen, gehakt vlees en uien. Prima  voor een hongerig gezelschap Van zeker acht personen.  Je kunt het van te voren klaarmaken en later in de oven afbakken.

  • Voor veel mensen:
  • 3 kilo aardappelen
  • 6 grote uien in ringen gesneden
  • 1 kilo gehaktnootmuskaat, peper en zout, en dit keer gebruikte ik ook een lepeltje Raz- el- hanout om het gehakt te kruiden tijdens het bakken
  • wat verse platte peterselie, fijngehakt

Kook de aardappelen en maak er met de knijper of stamper een mooie luchtige puree van. Bak de uien in wat olijfolie lichtbruin. Bak het gehakt rul en bruin. Kruid met peper, zout, nootmuskaat. Neem een grote ovenschotel en leg daarin eerst een laag met de uien. Daarop het gehakt en dek het geheel af met de puree. Strooi her en der wat peterselie. Leg wat kleine klontjes boter op de puree.

Verwarm de oven voor op 180 graden en bak de schotel ongeveer 30 minuten tot er een mooi bruin korstje op de puree komt. (Als je de schotel van te voren klaarmaakt zal de oventijd langer zijn. Een kernthermometer is dan handig; steek de pin van de kernthermometer in de massa en meet of het heet genoeg is)

Geef er een flinke schaal salade met groene kropsla met tomaatjes en lente-uitjes bij en Rode, witte wijn of bier naar keuze; een feestje!

Kopje espresso toe, met perentaart. Recept van de perentaart volgt!

© ellen.

 

Jam, jam, jam… Pikante druivengelei

Posted on by
3

Gisteren ben ik begonnen met de druivenoogst. Zoals beloofd eerst een flinke zak vol naar de Witte Brug gebracht voor de broer van Marleen. We gingen met druiven heen en kwamen terug met een flinke zak vol peren (Triumph), peterselie en bonenkruid. Tja, Marleen en de Jongste Bediende waren ook aan het oogsten. Dat werd dus even werken! Het is niet alleen het oogsten, al dat fruit moet ook verwerkt worden natuurlijk. Terwijl wij naar huis wandelden rooiden ze op de Witte Brug alvast wat aardappelen en zo tegen de avond konden we op het Ministerie de eerst Ratte d ‘ Ardėche bewonderen. Maar over die bijzondere aardappel later meer, nu eerst de druiven; ik plukte de confiturepan vol, en nadat de steeltjes en ongerechtigheden verwijderd waren had ik nog 3500 gram druiven over. Die gingen in de koperen confiturepan. Vervolgens heb ik ze met een houten stamper wat plat geperst en aan de kook gebracht. 5 minuten door laten koken en toen door de puntzeef gegoten die ik bekleed had met een katoenen doek.  Na veel persen en wringen hield ik 2 1/2 liter helder sap over. Het sap ging terug in de pan samen met 1200 gram geleisuiker en om de gelei een pikant, kruidig tintje te geven

  • 1 theelepel gemalen kaneel
  • 1 theelepel gemalen nootmuskaat
  • 1 theelepel gemberpoeder
  • 1 theelepel gemalen piment
  • 1 theelepel chilivlokken.

Goed roeren en de gelei aan de kook brengen, een volle minuut doorkoken en dan snel in de potten gieten. De potten afsluiten omdraaien en op z’ n kop zetten. Vijf minuten zo laten staan en terug draaien.

Een lekkere pikante gelei, uitstekend geschikt  bij paté of varkensvlees of rode kool.

@ ellen.

image

Chocoladetaart met amandelen en hazelnoten.

Posted on by
4

torta caprese

Onze laptop is gecrasht en teruggestuurd naar de fabriek. Heel vervelend want stukjes maken op de Ipad valt niet mee. Ik kan geen foto’s vanaf mijn camera naar de Ipad overzetten dus moet ik het nu even doen met wat er al op Flickr staat, of foto’s met de Ipad gemaakt zijn, maar die, vraag met niet waarom, komen op z’n kop op de website te staan. ( zie het vorige stukje over de druiven!)

Nu maar even een stukje over chocoladetaart die ik in het weekende bakte; een groot succes mag ik wel zeggen. De taart moet nog een beetje fluffie zijn dan is hij het lekkerste. Je kunt alleen amandelen gebruiken of hazelnoten of een mengsel van beiden.

  • 125 gram ongezouten boter
  • 185 gram pure chocolade, in grove stukken
  • 220 gram fijne suiker
  • 5 flinke eieren, gesplitst
  • 250 gram gemalen amandelen of hazelnoten of een mengsel van beide.
  • 1/4 theelepel zout.

Verwarm de oven voor op 160 graden (hetelucht) en bekleed een springvorm van 22 cm doorsnee met bakpapier. Vet het papier en de randen van de vorm goed in.

Doe de boter, de chocolade en de suiker in een kom en verwarm die au bain Marie. laat de kom ongeveer 5 minuten staan tot de boter en de chocolade gesmolten zijn. Neem de kom van het van het vuur en roer het mengsel mooi egaal. Laat afkoelen tot kamertemperatuur.

Klop de eidooiers met een houten lepel één voor één door het chocolademengsel en roer er dan vervolgens de amandelen of hazelnoten door.

Klop de eiwitten met het zout in een brandschone kom tot zich stijve pieken vormen. Schep telkens een paar lepels eiwit door het deeg en schep heel voorzichtig om. Probeer er zoveel mogelijk lucht in te houden. Giet als alles mooi gemengd is het beslag in de springvorm en bak de taart in ongeveer 60 minuten gaar. De zijkanten moeten  loslaten van de kanten. Test met een houten prikkertje hoe fluffie de taart is. Wij vonden hem het lekkerste als de massa nog niet helemaal droog is. Laat de taart op een rooster afkoelen en maak dan de springvorm los.

Kopje espresso erbij, heerlijk!

@ ellen.

Druiven

Posted on by
16

imageStja, die druiven… Het worden er ieder jaar meer… muurtje op het zuiden… Rijke oogst! Maar, ik moet bekennen dat we er al jaren niets mee doen. We eten een paar trosjes, delen wat uit… En dat is het dan wel. Blijven nog kilo’s over… Ieder jaar laten we de vogels snoepen van de restanten, dit jaar heb ik me voorgenomen om toch maar eens iets met onze druiven te doen. Jam is geen optie, de schilletjes van de druiven zijn te stug en druiven zijn zowiezo niet zo geschikt om tot confiture / jam te verwerken omdat er weinig pectine in de vruchten zit. Oplossing is dus een gelei te maken, of de druiven te verwerken in een een sapketel. Maar een sapketel heb ik niet! Wijze raad en goede adviezen worden op prijs gesteld!
Voor alle duidelijkheid: onze druiven zijn geen wijndruiven! Wij willen ook geen wijn maken! Er zijn meer dan genoeg goede wijnmakers!

Wie weet wat te doen met al die kilo’s druiven?

Zelfgemaakte ravioli met ossenstaartvulling

Posted on by
1

ravioli

Ik zat wat te bladeren in “Made in Italy” van Giorgio Locatelli en kwam terecht bij zijn recept voor ravioli met ossenstaartvulling. Dit recept staat al heel lang op mijn lijstje van ‘nog eens te maken gerechten’. Toen ik het recept van Locatelli nog eens goed doorlas stuitte ik op een aantal onbegrijpelijke handelingen. Het is in het boek ook meer een verhaal dan een duidelijk recept. Ik besloot er mijn eigen versie van te maken, met dank aan het idee van Locatelli!
Dit is wel een recept voor als je veel tijd hebt; het is even werken maar dan heb je ook iets heel lekkers op je bordje!

  • 500 gram ossenstaart in stukken van 5 cm
  • 2 eetlepels olijfolie
  • 2 grote sjalotten, fijngesneden
  • 3 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • 2 middelgrote wortels, in kleine blokjes gesneden
  • 2 eetlepels tomatenpuree
  • 1 glas droge witte wijn
  • een bosje salie en een paar takjesrozemarijn, samengebonden
  • ongeveer 1 liter ontvette bouillon
  • wat gehakte platte peterselie
  • 50 gram geraspte Parmezaanse kaas
  • 1 ei
  • peper en zout

Verhit de helft van de olijfolie en smoor daarin de ui, wortel en knoflook 10 minuten. Neem een andere pan en verhit de rest van de olijfolie. Bak daarin de stukken ossenstaart rondom bruin. Voeg de groenten erbij en smoor nog even mee. Giet er de witte wijn bij en laat alles even inkoken. Dan de tomatenpuree erbij en het bosje rozemarijn en salie. Giet er bouillon over tot alles bijna onderstaat en laat de stukken staart zo in ongeveer 1 1/2 uur gaar stoven.

Maak intussen pasta van 400 gram pastameel 00, drie eieren en een eidooier. (bewaar het wit om de ravioli mee dicht te plakken).

pasta

Haal de stukken staart uit de saus en pluk het vlees van de botjes. Velletjes en drelletjes verwijderen (hond is er blij mee). Vis de kruiden uit de saus en gooi ze weg. Schep de helft van de groenten uit de pan en mix ze samen met de stukjes vlees in de foodprocessor tot een grove massa. Doe er een ei bij en de Parmezaanse kaas. Breng verder op smaak met peper en zout. De vulling is nu klaar.

Steek rondjes uit de pastavellen van ongeveer 6 cm doorsnee en leg daarop een volle theelepel vulling. Sluit af met een tweede rondje waarvan je de randen met eiwit bestreken hebt en druk ze goed dicht. (kortste zin in dit recept maar hiermee ben je dus wel even bezig. Aanbevolen; een goed programma op de radio of een luisterboek. Ik luisterde naar Harmke Pijpers die het boek ‘Ontregelde geesten’ van Douwe Draaisma voorlas. Ideaal zo’n luisterboek bij dit soort klusjes!)

De saus goed ontvetten. Dat gaat het beste door met vellen keukenpapier het vet op te deppen. Neem een paar keer schoon keukenpapier en laat het vet opzuigen. Voeg dan nog wat bouillon toe en laat de saus even inkoken tot sausdikte. Breng op smaak met peper en zout en wat peterselie. (Gebruik hiervoor goed dik keukenpapier, niet die dunne van de aanbieding. dun keukenpapier neemt bijna geen vet op en scheurt snel).

Gaar de ravioli in ruim kokend, gezouten water in 5 minuten. Schep ze op de borden en giet er wat saus over. (Eigenlijk zou je de saus in een ruime pan moeten doen de ravioli erbij, even omscheppen en opdienen maar mijn pan was niet groot genoeg)

Heerlijk! De moeite waard!
Toe espresso met een stuk pruimentaart.
© ellen.

Het is Pruimentijd, dus Pruimentaart!

Posted on by
3

pruimentaart, recept van Edith

Wij zijn al dagen bezig met de nieuwe Hond Jaros; uitlaten, heropvoeden, laten kennismaken met onze vrienden… druk, druk, druk! Tijd dat het beest eens de gewone gang van zaken meemaakt. Gewoon een flinke maaltijd voor een hongerig gezelschap, taartje toe. Zo ziet zo’n Hond ook eens hoe het eigenlijk hoort te zijn in het leven…

Dat valt nog niet mee. Jaros is eigenlijk niet veel gewend, loopt dus voortdurend voor mijn voeten in onze toch niet zo kleine keuken. Hij is bovendien heel nieuwsgierig dus wil steeds met zijn grote neus overal bovenop staan. Vandaag dus wat struikelend gekookt en ondertussen Jaros wat bijgeleerd. Hij weet nu dat er uit dat lekker ruikende pannetje vlees tevoorschijn komt waar kleine velletjes en drelletjes van in zijn bak worden gelegd… Iiiieek, wat is dat? snuffel, snuffel… Lekker! Ach, hij leert het nog wel!

Waar Jaros helemaal niets van krijgt is de pruimentaart die ik vandaag maakte. Honden krijgen van mij geen zoetigheid. Nergens goed voor.
Maar goed, het is nu pruimentijd dus hoog tijd voor pruimentaart. Zie dat je pruimen krijgt van vrienden die een mooie pruimenboom hebben, of koop pruimen op de markt. In de Supermarkt zagen de aangeboden Reine Claudes er beroerd uit en ze waren bovendien stinkduur. Ik moest het vandaag doen met Opal pruimen, iets minder van smaak en kleur maar toch ook heel lekker.

◾ongeveer 750 gram pruimen, gehalveerd en ontpit
◾150 gram boter
◾1,2 dl melk
◾3 eieren
◾150 gram suiker
◾wat vanille (esence of een stokje even in de melk mee verwarmen en de vanille eruit schrapen)
◾250 gram gezeefde bloem
◾1 1/2 theelepel bakpoeder

Verwarm de oven voor op 170 graden, hetelucht of, 180 gewone oven).

pruimentaart, recept van Edith

Verwarm de boter met de melk in een steelpan en laat dan de vloeistof afkoelen. Klop de eieren met de suiker en de vanille tot je een luchtig, schuimig, mengsel hebt. Voeg dan voorzichtig de gezeefde bloem toe. Roer vervolgens het gesmolten boter/melk mengsel  door het deeg en schep alles goed om. Giet dan de helft van het deeg in een ingevette springvorm (23 cm). Leg daarop de in partjes gesneden pruimen. Giet de rest van het deeg erop en leg daarop nog wat partjes pruimen. Strooi er eventueel nog wat poedersuiker over en zet de springvorm in de oven. Laat de taart zo ongeveer 1 uur bakken.

Kopje espresso erbij en je hebt een prima dessert!

© ellen.

 

Ingemaakte paprika’s

Posted on by
8

ingemaakte paprika's

Vanmorgen kreeg ik onverwacht bezoek van onze campingburen Gerrie en Constant. Zij hadden een weekendje doorgebracht in Zuid Limburg en kwamen op de terugweg langs ons dorpje. Ze wisten ons adres niet precies maar och, in zo’n dorp… Echt puur toevallig kwamen ze Julia (van Eupotours) tegen en die wist natuurlijk wel waar wij wonen. Nou ja, we dronken gezellig koffie en kletsten wat over van alles en nog wat. Gerrie vertelde over de leuke markt die ze in Limburg bezocht hadden. Kilo’s paprika’s voor heel weinig geld. “Eigenlijk heb ik er veel teveel gekocht, wil jij er een paar”? Ja, graag, altijd leuk. Constant en Gerrie vervolgden hun reis naar hun huis in de Randstad en ik dook in de boeken om te zoeken naar een recept voor de paprika’s. Ik vond iets bij Elizabeth David. In haar boek “Een omelet en een glas wijn”, vertelt ze over een restauranthoudster in het Zuiden van Italië wiens specialiteit ingemaakte paprika’s waren. Deze vrouw, Mafalda, serveerde de ingemaakte paprika’s als antipasto. De repen paprika besprenkeld met wat olijfolie en bestrooid met peterselie en gehakte knoflook. Dat leek me wel wat! Elizabeth David houdt vervolgens een heel verhaal over hoe rijp en vlezig de paprika’s moeten zijn als je ze op deze manier inmaakt. Het is nu zo’n beetje de tijd. Koop hiervoor geen supermarkt paprika’s. Koop zoals Gerrie deed en flinke zak vol op de markt. Vaak een beetje vreemd van vorm en overrijp, die zijn het beste (en bovendien nog goedkoop ook).

paprika's

Paprika’s dus, gele of rode, als ze maar mooi vlezig en goed rijp zijn. Verder heb je wat zout nodig, een paar blaadjes basilicum en een paar goed afsluitbare potten met een schroefdeksel. Oja, en Engelengeduld!

Prik de paprika op een lange vork of klem ze tussen een tang en rooster ze vervolgens helemaal zwart. Dat kan op een gaspit, je kunt ze ook op de bbq leggen. Ze moeten echt helemaal zwartgeblakerd zijn. Als de paprika’s afgekoeld zijn peuter je de zwarte schil eraf.
paprika's
Dat is echt een heel vervelend karweitje. Je bent er wel even mee bezig. Er mag echt helemaal geen zwart velletje meer te zien zijn.
Spoel dan de ontvelde paprika’s goed af onder stromend water en verwijder de zaden en zaadlijsten.
paprika's
Snijd de paprika’s in smalle repen van ongeveer 1 1/2 cm breed en leg de repen in schone potten. Ik gebuikte jampotjes van 250 ml inhoud. Ik had geen andere. Elizabeth David raadt aan om potten van een halve liter te gebruiken. Als de potten geopend zijn is de inhoud niet heel lang meer houdbaar. Daarom leek mij de keus voor 250 ml potjes niet slecht.
paprika's

Vul de potten goed af met de repen paprika en leg in elke pot een paar blaadjes basilicum. Voeg per pot een theelepel zout toe (voor 250 ml potten, gebruik je halve liters potten doe er dan twee theelepels zout bij. Sluit de potten en zet ze in een pan met water die groot genoeg is zodat de potten helemaal onder water staan. Breng het water aan de kook en laat het 15 minuten koken. Je kunt de ingemaakte paprika’s volgens David bewaren tot de volgende zomer.

Het is even werken, maar dan héb je ook wat!

© ellen.

 

Eten en geweten… Dilemma op je bordje

Posted on by
Reply

AGV, maar toch...
Ik stond vandaag in de super voor het rek met eieren en ik wist het echt niet meer… Welk ei komt nou van een kip die echt een fatsoenlijk leven gehad heeft? Vrije uitloop, Scharrel, Rondeel, Maisscharrel, Polderkip… en ga zo maar door. Ik weet het echt niet meer! Ik probeer zo goed mogelijk inkopen te doen. Let op afstanden, Foodmiles, diervriendelijke teelt; maar wat is juist? De sperzieboontjes uit Nederland smaakten vorige week niet echt. Slap, flauw. Ik las dat de boontjes uit Kenia, ja juist: kilometers foodmiles, heel milieuvriendelijk geteeld worden én dat de telers in Kenia er ook een goed bestaan aan over houden…

Nou dan maar eens boontjes uit Kenia gekocht. Ze zagen er bovendien prachtig uit. Erbij biologische krieltjes (uit Nederland). Ik zou ze in de schil even voorkoken en dan bakken. Om de maaltijd compleet te maken een karbonaadje van de Sumiranboerderij, dan weet ik in ieder geval zeker dat het varken een goed leven heeft gehad en fatsoenlijk voer gegeten heeft! Zelf gezien!

Conclusie van deze weldoordachte maaltijd: het vlees was prima (overigens gebakken in geklaarde Belgische boerderijboter), de boontjes waren flauw van smaak en de aardappeltjes smaakten nergens naar.

Hoe kan het toch dat smaken steeds meer vervlakken? Tomaten smaken waterig, perziken zijn knoer-hard en zurig, peren zijn vooral melig… ga zo maar door!

Ja natuurlijk, het is wel mogelijk om fatsoenlijk eten te bemachtigen maar dan ben je echt een dag bezig om de noodzakelijke boodschappen bij elkaar te zoeken.

Ik ben de afgelopen weken misschien wel erg verwend; in Luxemburg vind ik, gewoon in de Supermarché, precies wat ik wens: mooi rijp fruit, biologisch vlees, alle soorten kip ( met een fatsoenlijke achtergrond, d.w.z. een vrij leven, goed voer enzovoorts), eieren waarvan ik zeker weet dat de kippen een goed leven hebben gehad en goed voer aten (hoe-en-wat staat duidelijk op de verpakking).  Duur? Ja, dat dan weer wel. Maar dat wisten we al, als je echt lekker en verantwoord wilt eten hangt daar doorgaans ook een prijskaartje aan!

Soms denk ik wel eens “Waarom pikken we dit, waarom zeggen we niet met z’n allen dat onze Supermarkten de boom in kunnen met hun slechte, smakeloze producten.

En de specialisten? In ons dorp Gemert is nog één echte slager, één bakkerij en twee bakkers die hun brood aangeleverd krijgen, en één groentehandelaar. De kleine middenstand is al jaren geleden ‘genekt’ door de vijf grote supermarkten,  Vreemd genoeg zijn er zeker 8 kappers in ons dorp! Het is maar waar je je prioriteiten legt!

© ellen