Hazenrugfilets en pastinaakpuree…

Het was een lange dag vandaag, ik was in Zwolle voor een bijeenkomst van ons OWP-netwerk. Altijd heel leuk en vooral leerzaam om collega’s te ontmoeten. Vandaag ging onze bijeenkomst vooral over weblogs en RRS Feeds. Dan is het ook goed te weten bij de beste sites van Nederland te horen. Mijn werkgever Fontys mag dan van ons werknemers wat kritiek ontmoeten, buitenstaanders zien ons Fontys weblog nog steeds als een veelgewenste Utopi. Leuk, daar ben ik toch een klein onderdeel van. En, sterker nog, zonder de Fontys drang om weblogs te starten, was dit weblog nooit geboren!!!
Gisteren wilde ik hazenrug maken maar we kregen bezoek van de Jongste Bediende en zijn koningin Marleen. We verpoosden ons gevieren met de VN puzzel, we kwamen er maar niet uit,….
Toen bleek het al wat laat om nog te koken, wat hapjes, stukje kaas, wat brood, stukje worst enzovoorts werden ons avondmaal.
De geplande hazenrug lag al in een een mooie marinade van:
1 fles shiraz ( jawel de WBW wijn)
1 ui, in grove stukken gesneden, 1 laurierblad, peper, tijm, een drup olijfolie,
2 kruidnagelen, een stengel bleekselderij, een stuk wortel.
Ik heb de hazenrug vandaag gewoon in de marinade laten liggen.
toen ik thuiskwam gewoon even goed uit laten lekken, drooggedept en gefileerd.
Kijk voor de saus en wat te doen met de hazenrug op: Een eerder recept voor hazenrug in rodewijnsaus. Wij aten er een puree van pastinaak en aardappel bij en spruitjes.
Over de pastinaak morgen meer….
En natuurlijk espresso toe.
Van het bot van de hazenrug maak ik nu bouillon, mooie basis voor een volgende wildsaus..
Spaghetti en dominosteentjes…

Hè, hè, de rust is weergekeerd! We hebben vandaag namelijk een logé; Prinses Carnaval zelf logeert hier vandaag. Haar zussen slapen deze nacht in de blokhut van de Scouting.
Om drie uur haalde Paul de dames van Eupen uit school, met de auto. Normaal fietsen ze altijd hoor, dit was een uitzondering. Daarna moest er natuurlijk eindeloos gekletst, gespeeld, met hond Max gesold enzovoorts. Ik had een vaag plan om met de dames zelf pasta te maken maar ze waren een beetje lui vandaag en hadden geen zin in koken. Julia wilde wel alvast het Kerstmenu doorspreken, daar gaan we morgen mee verder.
Vandaag maar simpel spaghetti met een mooie ragout ála Carluccio;
1 kilo rundvlees
2 eetlepels olijfolie
1 1/2 blik tomaatjes
1 ui en 1 teentje knoflook, fijngesnipperd
Zout, peper, laurierblad en een paar blaadjes basilicum.
Ui en knoflook aanbakken, het vlees, in dobbelstenen gesneden, erbij doen en ook aanbakken.
Dan de tomaatjes en het laurierblad toevoegen, de pan afdekken en zo ongeveer 1 uurtje zachtjes laten stoven.
Breng op smaak met zout en peper en op het laatst nog wat gehakte basilicum.
We aten onder gezellig gekeuvel deze ragû met spaghetti en doperwtjes en courgette.
Verse annanas toe voor de dames en voor ons een stukje kaas.
En espresso.
Intussen bracht Maja een enorme zalm (80 centimeter, een echte knoepert aldus Flora). Maja is morgen jarig en heeft gevraagd of ik de zalm wil klaarmaken, dat doe ik met plezier. Het is een wilde zalm, gevangen door een kennis van Maja.
De zalm is schoongemaakt en diepgevroren. Duim maar voor mij dat het allemaal goed gaat, een hele verantwoording!
Ook ons eigen Kind kwam nog even langs en dat kwam mooi uit. Na het eten moesten Lotte en Flora weggebracht worden naar het Scoutingfeestje. (Natuurlijk eerst opnieuw haren kammen, vlechten, andere kleren aan, schoenen kwijt, tas vergeten, vergeten de scoutingkleren aan te trekken enzoverder) Een beetje hulp van onze dochter konden we dus goed gebruiken.
De twee dames hadden samen een Volvo vol bagage; slaapzakken, laarzen, matrasjes en nog een heleboel andere duistere zaken……
Ik bleef met Julia achter en die wilde dolgraag Dominoday zien op de televisie, lang geleden dat ik zo lang naar zo’n xxxx programma heb gekeken! Er gaat een vreemde wereld voor je open!
Inmiddels slaapt Julia als een roos, hond Max is doodmoe van het spelen en ik ga nog even nadenken hoe het met die enorme vis moet morgen.
Ik laat de zalm nu langzaam ontdooien en ga hem morgen pocheren. De vis moet een onderdeel worden van een koud buffet
Kalfslapjes met salie…
Gisteren aten we kalfslapjes met verse salie. Ik moet toch eens een salieplant in een pot zetten.Onze salie staat namelijk achter in de, onverlichte, tuin en het wordt al zo vroeg donker dat ik met een zaklamp de tuin in moet om verse blaadjes te plukken.
Voor vier personen;
4 kalfslapjes
1 lepel olijfolie
1/2 blik pomodorini
2 teentjes knoflook
1 glas witte wijn of bouillon
10 blaadjes salie, vergeplukt
Het vlees licht aanbraden, de teentjes knoflook even platslaan, fijnhakken en bij het vlees voegen.
Nog even braden en dan de tomaatjes erbij doen. Ook de tomaatjes even meebakken en dan de wijn of bouillon erbij gieten. Leg de salieblaadjes op het vlees en stoof zo ongeveer 40 minuten.
Wij aten er witlof bij en aardappeltjes uit de oven.
Espresso toe
Beukennootjessnoep…

Eindelijk dan; beukennootjessnoepjes!
Misschien een paar tips vooraf; volgens mij lukt dit alleen op een stenen werkblad, de massa wordt heel heet, kunsstof zal misschien smelten, een roestvrij stalen werkblad neemt de hitte over en dan gaat alles plakken.
Neem een pan met een dikke bodem.
Pas op voor verbranden, de massa wordt gloeiend heet!!!
Ik heb ze als volgt gemaakt;
1 flinke koffiekop beukennootjes, de schilletjes eraf pellen en even roosteren in een droge gietijzeren pan. (in de oven roosteren gaat ook maar je moet goed opletten dat ze niet verbranden.)
Doe 300 gram fijne suiker, twee eetlepels honing en wat citroensap in een pan. Zet de pan op een zacht vuur en roer de massa goed om. De suiker steeds roerend heel langzaam tot een siroop koken.
Zorg dat de siroop lichtbruin blijft. Als alles egaal gesmolten is kun je als het goed is een draad trekken;
Doop een schone lepel in de massa en kijk of er een haarfijne draad afloopt. Dan is de caramel klaar. Doe er nu in één keer de beukennootjes bij, roer nog eens goed om en stort de massa op het stenen werkvlak. Schep de massa nog snel een paar keer om om luchtbellen te voorkomen. Als het goed is stolt het snoep heel snel. Hak de plak in hapklare stukken met een keukenbijltje.
Er mogen eigenlijk wel wat meer beukennootjes in!
Sil is jarig!!!
Zure koolsoep, Kyslyje sjtsji…
Vanavond nog eens een recept uit het boek van Diana Dubois; Prijatnogo Appetita! Ik maakte al eerder de zure koolsoep, maar zo’n recept gaat een eigen leven leiden en na een tijdje is het veranderd en aangepast aan de omstandigheden. Vandaag dus nèt weer wat anders, al is het maar omdat ik in plaats van gerookte ham, een stuk spek en een worst uit Montpellier gebruikte.
1 runderschenkel van ongeveer 400 gram, 100 gram gerookt spek,1 Montpellierworstje in plakken, 250 gram zuurkool, 3 tomaten, 3 middelgrote aardappels, 2 fijngesneden bosuitjes, 1 fijngesneden winterwortel, 2 fijngesneden tenen knoflook, 50 gram boter, 5 eetlepels zure room, 5 eetlepels fijgehakte peterselie, 1 laurierblad, versgemalen peper, zout.
Maak bouillon van de schenkel en snijd het vlees als het gaar is in kleine stukjes.
Verwarm de boter in een braadpan en snijd de zuurkool met twee messen heel fijn. Laat de zuurkool in de boter warm worden en voeg al roerend het spek, de plakjes worst, de bosuitjes, de knoflook, de stukjes tomaat, wortelen en aardappelen toe. Zet het vuur laag. Verwarm de bouillon en de laurier en voeg dit bij het zuurkoolmengsel. Breng het geheel aan de kook en laat de soep nog even zachtjes doorkoken. Pan van het vuur halen, de room er voorzichtig doorroeren, de peterselie toevoegen en de soep meteen serveren. Wij aten er grof brood bij met gezouten boter.
Espresso toe.
© ellen
Cidre de Berkhoek.
Echt het allerlaatste bericht van deze dag.
We kregen van Jeanne en Rian de bovenstaande foto per iemeel.
De appeltjes uit hun bongerd zijn geplukt en verwerkt. Een deel maakt furore als toekomstige appelwijn. Het zaakje staat al en week of drie te pruttelen. De planning is dat over pakweg drie maanden de transformatie tot cider een feit is. We houden je op de hoogte.
© paul
Reeragôut en Spaanse wijn…
Gisteren dronken we de Wine Blogging Wednesday wine de Dehesa Gago.
Bij de Sligro is al volop wild te koop en een stoofpot van reevlees leek me een goed idee.
Voor 4 personen;
1 kilo reevlees in stukjes
200 gram winterwortel
1 flinke ui en 4 teentjes knoflook in stukjes
100 gram worst (ik gebruikte een droge Spaanse worst gekocht bij AH)
100 gram gerookt spek in blokjes
1 flink glas rode wijn, ik gebruikte ook in de stoofpot dezelfde wijn; Dehesa Gago
1 glas wilbouillon (ik heb nog geen zelfgemaakte bouillon, ditmaal een potje gebruikt van AH)
2 blaadjes laurier, 1 flinke mespunt nootmuskaat, 2 kruidnagelen, wat tijm, 2 gedroogde pepertjes, peper en zout.
Bak ui, knoflook en het spek in wat olijfolie even aan en haal ze uit de pan.
Bak nu het vlees aan en voeg ui, knoflook en spek er weer bij.
Snijd de winterwortel in kleine blokjes en voeg bij het vlees.
Snijd de worst in flinke plakken en voeg bij het vlees.
Dan alle kruiden toevoegen en de wijn.
Laat de ragôut zo ongeveer 2 uur zachtjes stoven.
Voeg tussendoor eventueel wat bouillon toe.
Wij aten er een simpele gekookte aardappel bij en wat sperzieboontjes.
Een prachtige combinatie! De wijn heeft een mooie volle smaak, een lange afdronk. Een mooi evenwichtig bouquet aan geuren; wij roken kersen, zwarte bessen, iets aards, je zou zeggen kalmoes. Een zweem van vanille. Wat mij betreft; de lekkerste WBW tot nu toe!!
Een prima wijn voor stoofpotten zoals de aanbeveling was van de wijnblogs, maar ik zou er ook heel gerust wat geroosterde lamskarbonaadjes bij kunnen eten.
De WBW wijn is ditmaal te koop via internet. Lekker makkelijk, je hoeft er de deur niet voor uit en leverancier Hans Voorn van; Buy your wine heeft ook nog een speciale prijs gemaakt. De twee wijnen zijn te koop voor € 13,-
Lees meer over WBW en deze wijn op:
Wijnkronieken
Wijnerij
wijnsuggestie
Proost.blogo.nl
Ministerie van Eten en Drinken
Onno Kleyn’s Culilog
Wijn.blog.nl
Beukenootjes…
Ik kwam Uta tegen in de Kasteellaan. Ik zei: “Ik ga beukenootjes rapen.” Ze kende dat maar wát goed uit haar Duitse jeugd. Hele zakken verzamelden ze. Ik vroeg: “Wat deden jullie ermee?” Ze wist het niet…
En ik weet het eigenlijk ook niet zo goed.
Ellens moeder maakte er snoepjes van, we hebben het samen met het Kind in een ver verleden ook wel geprobeerd. Het was, voor zover ik me herinner, geen overweldigend succes.
Beuken geven eens in de 5 à 8 jaar een geweldige opbrengst aan nootjes. Vorig jaar was zo’n jaar. Je glibberde van de ene boom naar de andere en je moest er voortdurend op bedacht zijn anders klapte je tegen de grond. Een gevolg van de overproductie is dat er dit jaar veel minder te vinden is, maar toch nog ruim voldoende om in een half uurtje een zakje bij elkaar te sprokkelen.
In de negentiende eeuw werden beukenootjes op enige schaal verwerkt tot spijs- en lampenolie. En dat gebeurde weer tijdens en kort na de Tweede Wereldoorlog in het kader van de grote voedselschaarste.
(In beukenootjes zit 15 tot 20% olie. )
Beukenootjes bevatten een stofje dat Trimethylamine heet en licht giftig is. Je kunt dat stofje evenwel gemakkelijk verwijderen door de nootjes te roosteren. En dat is wat ik er straks mee ga doen: roosteren. Ik wil ze dan vanavond gebruiken bij een salade (zoals je ook pijnboompitten gebruikt).
Snoepjes maken doen we in het weekend.
Het affiche komt uit de collectie van het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie. Het werd ontworpen in 1942 voor het Departement van Handel, Nijverheid en Scheepvaart. De vermoedelijke kunstenaar is Jan Wijga.
© paul






