Nog één keer asperges, bijna de laatste van dit seizoen. Vandaag heel klassiek met ham, gekookte eieren, boter en een snuifje nootmuskaat. Een glas, ook al klassiek, Muscat uit de Elzas erbij.
Het aspergeseizoen sluit 24 juni, dus nog maar een paar dagen om deze bijzondere groente te eten.
Paul at als dessert de Granita die ik vandaag gemaakt heb.
En, natuurlijk, espresso toe.
Ik heb het gisteren beloofd, het recept van Granita. Het is inmiddels flink afgekoeld maar voor de volgende warme dagen toch een heerlijk tussendoortje en, zie vorig artikel, waar koffie niet allemaal goed voor is!
3 dl zeer sterke espresso, suiker naar smaak. 2 dl slagroom, suiker naar smaak.
Zet hele sterke espresso en los de suiker op in de nog warme koffie. Laat afkoelen en giet de espresso in een ijsblokjes vorm. Maak de blokjes niet dikker dan 1 cm.
Laat de koffieblokjes bevriezen.( kan gewoon in het vriesvak) Klop de slagroom met wat suiker stijf.
Leg de bevroren blokjes in de keukenmachine (met metalen blad), of maal ze met de staafmixer, tot fijne kristallen.
Verdeel het koffie-ijs over 6 glazen en schep de slagroom erop. Serveer direct.
Evenals vorige nacht moest het 02.00 uur worden alvoor er een briesje opstak. Het was alom zweten geblazen. Ik wilde je de Torstige Mand eigenlijk voorstellen bij aanvang zomer, maar de hittegolf van de laatste week maakt dat ik mijn plannetje vervroeg.
Ooit, ergens, zal je het plaatje al wel zijn opgevallen. Het is het meest gereproduceerde schilderij van Denemarken. Erik Henningsen schilderde zijn “Dorstige Man” rond 1900 voor de firma Tuborg. En ook nu nog wordt de afbeelding gebruikt om het bier aan te prijzen, bijvoorbeeld op de halfliterblikken Export pils van de firma. Een overtuigender beeld van ondraaglijke warmte en zucht naar verkoeling kan ik me nauwelijks voorstellen.
Erik Henningsen werd in Kopenhagen geboren in 1855 en hij overleed er in 1930. Hij hoort thuis in een stroming die je de Sociaal-realistische kunst noemt. Zijn werk was vaak van polemische aard (arm-rijk, goed-slecht).Wat ik van zijn werk heb gezien maakte weinig indruk op me. Uitstekend vakman, dat zeker, maar het echte drama zoals bij Repin of Haan zul je niet treffen. Het blijft ook bij de meest gruwelijke onderwerpen wat zoetjes, sentimenteel. De Tuborgreclame, evenwel, vind ik fantastisch.
Internet biedt geen biografie in een taal die bruikbaar is voor de reguliere bezoeker van het Ministerie, dus ik kan je niet doorlinken. Lees je Deens of Zweeds, ga dan gerust googelen. Wel vond ik een aardige site van het Kunst Industri Museet. Daar vind je een mooie collectie oude industriële affiches uit Denemarken.
De eigenlijke reden waarom ik het plaatje al een hele tijd in petto had is de volgende. De man op de afbeelding doet mij onweerstaanbaar denken aan Comissaris Maigret. Niet Gabin, niet Teurlings. Nee, deze Dorstige Man. Het moest verschrikkelijk heet worden om hem zijn colbertje te doen uittrekken. En het bovenste knoopje van zijn boord losmaken betekent dat hij lijdt, dat hij bijna in staat is alle conventies over boord te zetten. Die Maigret toch, en hij dronk al zo graag…
© paul
Vandaag kip uit de oven. een aanbeveling voor warme dagen. Het lijkt erg om ook nog een oven aan te maken, maar warm is het toch overal en zo’n kip uit de oven vraagt verder helemaal geen moeite. Wij zijn in het gelukkige bezit van twee grote openslaande keukendeuren, die gaan gewoon open en wij hebben heerlijk in de schaduw gezeten tot de kip klaar was.
Ik schreef het recept al eerder op maar toch nog even. koop een biologische hele kip. Stop er een schoongeboende citroen in en een flinke tak rozemarijn. Smeer de kip in met olijfolie en zet ze zo in de voorverwarmde oven op 200 graden. Breng de temperatuur na een half uurtje terug naar 160 graden en gril de kip zo in ongeveer 1 tot 1 1/2 uur gaar. Besmeer de kip vlak voor het einde van de gaartijd met een mengsel van olijfolie, knoflook uit de knijper en grof zeezout.
We aten er de, koude,aubergines van gisteren bij en een tomatensalade. We dronken er een glas van Ilja Gorts La Tulipe Rosé bij.
Espresso toe.
Ik bedacht het te laat vandaag maar deze temperaturen vragen om ijs! Ik ben niet zo’n zoet-eter maar morgen toch een recept voor ijs; granita, koffie-ijs met slagroom
Tijdens mijn half geslaagde inkoopactie in de Grote Stad, vorige zaterdag, besloot ik nog even aan te wippen bij de Witte Boekhandel in de Veestraat. Voor een liefhebber van bedrukt papier is daar doorgaans niet veel te halen. De betere ramsj-spullen komen er niet terecht. En wat er wel ligt is vaak van bedenkelijk allooi. Een enkel pareltje maak het evenwel de moeite waard om de winkel toch in de gaten te houden. En gisteren trof ik zo’n pareltje.
Het boek heet: Rusland, een reis boordevol smaken en recepten. Het is geschreven door de Duits-Russische Ludmilla Suchich, bijgestaan door culinair globetrotter Barbara Boudon. De foto’s zijn van Michael Boyny en de vormgeving van de gerechten van culinair stylist Michael Pannewitz. De oorspronkelijke uitgave is Duits, en verscheen in 1999 bij Walter Hädecke Verlag. Ik bespreek de Nederlandse uitgave uit 2005, vertaald door Paulina de Nijs.
In totaal worden zo’n negentig recepten beschreven, recepten van allerlei aard. Per recept een korte inleiding, waar komt het vandaan (de Sowjet Unie was groot!), wat is de achtergrond. Dan een duidelijke opsomming van de ingrediënten en vervolgens een puntsgewijze beschrijving van de bereiding. De recepten zijn doorgaans niet echt ingewikkeld en prima na te koken.
Wat het boek echt aantrekkelijk maakt zijn de achtergrondverhalen, over de samowar, over steur, over de Russische gastvrijheid, over Siberië, over Pasen. Suchich schrijft er met veel kennis én liefde over.
Voorts zijn de foto’s van een hoge kwaliteit, alleen al daarvoor zou je het boek aan kunnen schaffen. De foto’s begeleiden de recepten nauwelijks, het zijn veeleer sfeertekeningen.
Zoals gezegd kocht ik het boek in de Witte Boekhandel. Ramsjwinkel De Sleghte voert het ook in zijn collectie. Ik zag hele stapels liggen, dat zal ook wel zo zijn in andere delen van Nederland en Vlaanderen. En dan, lezer let op! De prijs bedraagt zes euro. Het is haast misdadig om dat boekje in het schap te laten liggen.
Het boek is uitgegeven bij De Lantaarn in Soest en het ISBN nummer is 90-5426-333-4
Voor het Ministerie voldoet het boekje ook prima als aanvulling op die andere prachtuitgave van Dubois.
© paul
Het is nog steeds heel warm, we zijn allebei snotverkouden, hebben keelpijn en allerlei mankementen.
Geen zin om veel te ondernemen en ook niet heel veel honger. In een warme keuken gaan staan is niet echt aantrekkelijk. Dan kom je al snel op barbecue, een vervelend woord en meestal vervelend om te doen. Zwartgeblakerd vlees met vettige klant en klaar sausjes lokken mij niet aan. Hamburgers en kipsaté zijn wij ook niet dol op. Wij willen niet binnen eten en koken, maar toch een lekkere, zomerse maaltijd! Ik noem het maar roosteren.
Bijvoorbeeld gegrilde aubergines met een karbonaadje van de Sumiranvarkens en Weense aardappelsalade.
Aubergines zijn een prima groente om te grillen. Wel even voorbewerken: Snijd twee aubergines in de lengte in plakken van ongeveer een halve centimeter. Bestrooi ze met zout en leg ze zo een half uurtje weg. Spoel ze dan goed af en dep ze droog. Maak een marinade van een paar lepels olijfolie, een uitgeperst teentje knoflook en wat oregano. Leg de aubergineplakken hier minstens één uur in.
Rooster ze dan tussen een klem op een matig vuur lichtbruin en gaar. Leg eventueel wat verse tomaten bij de aubergines. Maak een flinke hoeveelheid, ze zijn, de volgende dag, koud ook lekker als anti pasta.
Nu maar wachten tot het wat afkoelt.
Het dessert aardbeien met peper-balsamico saus beschreef ik al in het vorige stukje. Heel goed tegen keelpijn. En espresso toe.
Het is hier in onze tuin 30 graden in de schaduw! Tijd voor iets koels.
Dankzij het mooie weer zijn de aardbeien van Gemertse bodem op zijn best. De combinatie ijs-aardbeien is dus een prima gerecht voor dit soort dagen. Ditmaal wel een beetje anders; een pittig aardbeien dessert.
Maak een puree van; 500 gram aardbeien, 1 dl water, 50 gram suiker.
Doe dit samen in een pan, breng aan de kook en laat 2 minuten doorkoken. Doe de massa dan in een blender, ongeveer 1 minuut laten draaien tot je een mooie puree hebt.. Wrijf de puree door een haarzeef.
Neem 50 gram suiker en laat die in een sauspan carameliseren. Doe de puree erbij en roer, op een zacht vuur, tot een gladde saus ontstaat. Voeg nu 1 eetlepel groene peperkorrels (op sap, uit een potje) toe en een eetlepel balsamico.
Laat de saus goed afkoelen. Schik op dessertbordjes een kring verse gehalveerde aardbeien en giet er de saus over. Leg in het midden een bol roomijs
Zieken! Zo luidde de boodschap van het telefoontje. En niet één collega, maar meerdere. In de 24 uurszorg betekent dat eenvoudigweg met z’n allen inschuiven en schikken. Je kunt je afdeling ten slotte niet “even” sluiten omdat er geen personeel is.
Kortom, ik besloot het weekend dan maar in te korten en vervroegd de wacht in te gaan. Daarmee was het hele programma op het Ministerie in de war geschopt. Van regulier eten kwam niets, het was hap-snap werk. Wel zagen we nog kans de Grote Zomermarkt te berzoeken. Die wordt elk jaar gehouden op het terrein van mijn broodheer en kan altijd rekenen op een groot aantal bezoekers uit de verre omgeving. Bewoners en ook volk uit de buurt kunnen een kraampje huren. Alles mag aangeboden worden, oude rommel, vlooienmarktspul, etenswaar. Ellen vond er een muziekstandaard, een electrische snijmachine (Krups) en selderieplantjes. Als bonus kreeg ze een potje bieslook en een courgetteplant. Enfin, dat hebben we dan in ieder geval meegemaakt.
Ellen heeft Aldo beloofd een recept te maken met balsamicoazijn. Het wordt een nagerecht. Het is grotendeels een eigen creatie. En er horen óók aardbeien in, vandaar de afbeelding. Het ontwerp is van Davis Carter Brown.
Ik zit intussen op mijn afdeling. Het is nog bloedheet in huis, ook al staan alle ramen en deuren tegen elkaar open.
© paul
Het is te warm om veel te eten en we moeten vroeg weg vandaag, een hapje dus. De tomaten/paprikamousse smaakte prima, echt iets voor warme dagen, een eetlustopwekker!
Daarna aten we nog een mootje gegrilde tonijn.
Neem 2 mooie moten tonijn.
Een flinke bos verse kruiden; peterselie, selderij, tijm, basilicum, mint heel fijn hakken.
2 teentjes knoflook, ook héél fijn hakken.
1 theelepel geraspte citroenschil
peper en grof zout (Liefst Fleur de Sel)
een flinke scheut goede olijfolie
pijnpitjes
2 pruimtomaten.
Meng alle fijngehakte kruiden, de knoflook, de peper en citroenrasp en giet er olie bij tot je een smeuïge massa hebt.
Leg de tonijn op een ingevette bakplaat en schep het kruidenmengsel op de tonijn, het moet een dikke laag zijn die de vis helemaal bedekt. Strooi er nog wat zeezout over en schik de tomatenparten er omheen. Giet over de tomaten een drupje olie en strooi er ook wat peper en zout over.
Zet de plaat onder een voorverwarmde gril en laat de vis zo 6-8 minuten grillen.
Serveer met de partjes tomaat een stukje stokbrood en een glas rosé.
© ellen
Een verfrissende mousse voor warme dagen. Zomaar tussendoor of als voorgerecht. Dat de kleur ook nog oranje is was me aanvankelijk niet opgevallen, maar het Kind riep enthousiast dat het een echt WK-hapje is!
Voor 6-8 personen;
500 gram rijpe tomaten
500 gram rijpe paprika’s
2 eetlepels tomatenpuree
suiker
1 teentje knoflook
5 blaadjes witte gelatine
200 gram room
zeezout
Citroensap, tabasco en verse mint.
De paprika’s halveren, van de zaadlijsten ontdoen en in kleine stukjes snijden.
De tomaten in stukjes snijden en met de paprika’s, de tomatenpuree, het teentje knoflook en een theelepeltje suiker in een pan doen. Laat het mengsel zo een uur zachtjes koken. Roer af en toe om aanzetten te voorkomen.
Week de gelatine in ruim water en los de blaadjes op in de warme massa.
Wrijf het mengsel door een haarzeef. Je hebt nu een fijne puree.
Voeg nu de helft van de room aan puree toe, heel voorzichtig, beetje bij beetje, onder goed roeren.
Breng de mousse op smaak met wat zeezout, citroensap en een paar druppels tabasco.
Voor het serveren de rest van de room stijfslaan. Verdeel de mousse over 6-8 mooie glazen. en laat de mousse zo minstens 3 uur in de koelkast staan.
Schep een laagje van de geslagen room op de mouss