Grillen…

Posted on by

hemelvaart 010
Als er één nationaal gebruik is in Luxemburg, dan is het wel Het Grillen! Weer of geen weer, bij ieder feestje vanaf begin april tot diep in november wordt er gegrild. Thuis grilt men allerlei soorten vlees en ook vis en groenten. Op festiviteiten buitenshuis zijn Kottelets en Wursten favoriet. Of er nu een popfestival, een vlooienmarkt, een tractorrace of een bazar van het vrouwengilde gehouden wordt, boven ieder feestje hangt een rookpluim. Op een meeting van oude legervoertuigen had men zelfs één van de voertuigen omgebouwd tot rijdende gril…

hemelvaart 080

Wat in ieder geval al deze grilfeestjes gemeen hebben is een uitstekende kwaliteit vlees. Altijd zijn er gemarineerde varkenskarbonaden. Ze worden vakkundig gegrild, gaar, niet zwart en geserveerd tussen twee sneden witbrood. Dat brood is ook in heel Luxemburg hetzelfde; niet te eten! Dat doet ook overigens ook niemand. Het brood dient uitsluitent als servet. Je klemt er het vlees tussen, veegt er je vingers aan af, en geeft het vervolgens aan één van de altijd wel aanwezige hondjes. Als je probeert het brood op te eten plakt het aan alle kanten aan je tanden vast, een soort kauwgomachtige substantie.

hemelvaart 005

Wat ook opvalt is dat er overal keurig volgens de warenwet gewerkt wordt. Het vlees netjes afgedekt, gekoeld in schone koelingen. De grillers meestal met handschoenen en koksmutsen op. En een vakmanschap om U tegen te zeggen.
Kortom, wij kunnen wat grillen betreft nog veel van onze zuiderburen leren!

Het is er weer voor, wij gaan vanavond ook maar eens gegrild vlees eten! Kotlet op z’n Luxemburgs

© ellen

Grillen thuis, tips…

Posted on by

23 mei 003

Het is vandaag prachtig weer en na een hele dag binnenzitten wil ik wel naar buiten.

Ik heb een gruwelijke hekel aan het woord barbequen, ik weet niet eens hoe ik het moet schrijven.
Barbeq.. is voor mijn gevoel een soort “gezellig” samenzijn, in rokende walm van…onder het genot van…en een glaasje….en een sausje….en een biertje…kipfileetje…satéétje…

Kan best allemaal lekker zijn en/of gezellig maar ik wil liever gewoon buiten eten, en, als dat zo uitkomt, een stukje vlees grillen, zonder al die poespas.

Vandaag heb ik wat restjes uit de diepvries opgemaakt; er waren nog twee karbonaadjes en een kleine entrecôte. Ik liet me verleiden tot de aankoop van een paar worstjes bij onze grootgrutter. De karbonades en het rundvlees waren prima. Ik heb de karbonaadjes een paar uur gemarineerd in goede olijfolie met wat kruiden. De entrecôte alleen bestreken met wat olijfolie.

De worstjes waren verschrikkelijk, een soort melige, smakeloze, zoute dingen. Ze verbranden ook nog bijna meteen. ( dit is waarschijnlijk het soort vlees dat al die rookwolken in de buurt veroorzaakt)
Teveel poespas vandaag dus ook op het Ministerie!

Als je gaat grillen voor meer personen kies dan voor niet al teveel soorten lapjes en spiesjes. Gril liever één groot stuk vlees of vis voor het hele gezelschap. Probeer eens zo’n enorme lendekarbonade van het rund, mét bot, ongeveer 3 á 4 cm dik. Een goede slager kan dat leveren, en liefst opbinden met wat vet eromheen.

vakantie augustus 2006 078

Als bijgerecht kun je een schaal saffraanaardappeltjes en een paar soorten salade serveren bijvoorbeeld een tomatensalade met mozerella of een koolsalade . Al die soorten sausjes uit een potje zijn dan overbodig. Zorg wel voor wat mooi grof zeezout, grofgemalen zwarte peper en, heel lekker bij entrecôte, wat geraspte mierikswortel. Geef er versgebakken brood bij met een mooie boter en je hebt een prima maaltijd zonder al te veel geknoei.

23 mei 002

Wij aten vandaag een salade van lauwwarme broccoli bij het gegrilde vlees.
En natuurlijk,
Espresso toe.

© ellen

De enorme steak op de foto is overigens gewoon in de pan gebakken. Het was een steak van Charolais rund. Gekocht in Beaune in Bourgondie. Ik wilde toch ééns zo’n enorme steak grillen. Dit vlees van het Charolais rund is heel bijzonder van smaak.
Het regende pijpestelen dus grillen was geen optie, dan maar gewoon in de pan.

vakantie augustus 2006 190

Maar ook in een piepklein carravannetje kun je soms iets heel bijzonders eten. De volgende dag heb ik de resten van de steak in een stoofschotel verwerkt.

Maccheroncini al forno…

Posted on by

22 mei 003

Paul heeft vanmiddag al een Bolognesesaus gemaakt;
We hadden geen zin in gewoon spaghetti.
Een mooi alternatief was maccheroncini uit de oven.Maccheroncini is een lange holle pasta. De normale kooktijd van deze pasta is 8 minuten, als je de maccheroncini in een ovenschotel verwerkt kun je een wat kortere kooktijd aanhouden. Ik vind 6 minuten genoeg.

Bolognesesaus voor vier personen;

1 eetlepel olijfolie
400 gram gehakt
1 ui, 2 teentjes knoflook fijngehakt
1 blik tomaten
eventueel wat tomatenpuree (liefst uit een tube, die is sterker) en eventueel twee gedroogde chilipepertjes
zout, peper
De saus lekker lang, zachtjes laten pruttelen.

Ik maakte een kleine beetje roux en schepte dat in de ovenschaal.
Daarop een dun laagje Bolognesesaus, daarop een laagje pasta, daarop enzovoorts. Ik strooide er ook nog hier en daar wat versgemalen Parmezaanse kaas over.
Tot slot een laagje saus en veel geraspte kaas.
Zet de schotel 20 minuten in de oven op 180 graden.

Wij aten er een gemengde salade bij.
Espresso toe.

Gegratineerde asperges…

Posted on by

21 mei 006

Vandaag weer gewoon gewerkt, het aantal weekendjes weg loopt de laatste tijd wel erg op. Gevolg is dat er niet regelmatig boodschappen gedaan zijn en er van alles ontbreekt in de vaste voorraad. We moeten hoognodig weer vlees gaan kopen bij de Sumiranboerderij en een voorraad vis invriezen. Er moest vandaag dus maar gekookt worden met wat er direct in onze buurt te koop is; asperges.
Ze zijn nog steeds van uitstekende kwaliteit en volop, voor niet al te veel geld te koop.
Wat gekookte ham erbij en vers geraspte kaas leek me wel een goed idee voor vandaag.

Gegratineerde asperges;
voor 2 personen
1 kilo asperges, geschild en net gaar gekookt
4 plakken gekookte ham
200 gram geraspte kaas
Maak een roux van;
1 eetlepel boter, 1 eetlepel bloem en een kop aspergevocht.
Schep de roux op de bodem van een vuurvaste schaal.
Neem een stuk of vier asperges en draai er een plak ham omheen. Leg de pakketjes op de roux en bestrooi ze royaal met kaas.
Rasp er nog wat nootmuskaat over en zet de schotel 10 minuten in een voorverwarmde oven tot de kaas mooi bruin is.

Wij aten er gekookte nieuwe aardappeltjes bij en dronken een glas Rivaner, côtes de Remich.

Espresso toe.

Het schaaltje op de foto is overigens ook één van de trofeeen uit Luxemburg

Herman, de koek…

Posted on by

11 mei 2007 005

Toch maar even snel voor ons vertrek de Hermankoek gebakken. Het bijgevoegde recept was naar mijn idee wat summier. Een opsomming van de ingrediënten, doe alles bij elkaar en hopla, even bakken.

Het recept;
1 bekertje Herman
3 eieren
150 gram bloem
100 gram fijngehakte pure chocolade
2 eetlepels kaneel: dat vind ik zwaar overdreven, met een theelepel kaneel krijg je al een mooie kaneelsmaak. Zoveel lijkt mij niet lekker, ik gebruikte dus 1 theelepel kaneel
200 gram suiker: 175 gram voldoet ook
100 gram fijngehakte noten of rozijnen. Ik gebruikte een handjevol rozijnen en 50 gram geschaafde amandelen
0,5 dl olie
2 flinke geraspte appels
snufje zout
en ik deed er ook nog 15 gedroogde abrikozen bij, in kleine stukjes gesneden.
De oven voorverwarmen op 170 graden. Na een uur in de oven op 170 graden is Herman klaar.

Hoe Herman smaakt weet ik niet, ik snijd de koek niet aan. Herman gaat mee naar Luxemburg.

© ellen

Wilde aardbeien…

Posted on by

meivakantie 2007 156

De bramenstruiken bloeien overvloedig. Er kan natuurlijk nog van alles gebeuren, maar als het zo doorgaat wordt dit een heel goed bramenjaar. Iets dergelijks menen we ook te bespeuren met de bosbessen in Luxemburg.

De wilde aardbeitjes bleken al rijp, vorige week. Heel wat exemplaren waren door de aanhoudende droogte verschrompeld tot kleine donkerrode, harde steentjes. En verder vielen ze bij bosjes ten prooi aan de vogelen des velds. Maar enkele exemplaren overleefden tot meerdere eer en glorie van de ijverige plukker.

Zo groot als de nagel van je pink waren ze. Je moest heel wat exemplaren vinden wilde je een maaltje bij elkaar sprokkelen. Ons lukte het niet. Maar het handje vol rijpe aardbeitjes dat ons ten deel viel aten we met veel smaak. Ze waren zoet, maar niet mierzoet. Verder zat er alle smaak in van een hoogzomerse aardbei van de koude grond, heel intens. Als bonus werd er iets kruidigs bij geleverd, een smaak uit het bos. Wat moest het heerlijk zijn om een compote of een jam van deze vruchtjes te maken. We hopen op een tweede pluk, over enkele weken.

© paul

Tagliatelle met asperges en langoustinessaus…

Posted on by

11 mei 2007 006

De tagliatelle, och dat weten we wel, gewoon beetgaar koken. Asperges erbij, eigenlijk ook heel simpel, schillen en beetgaar koken. Een paar plakjes goede gerookte zalm en het wordt al feestelijk.
Dan moet er alleen nog een mooie saus bij die deze ingrediënten verbindt tot een mooie maaltijd.

Je kunt hierbij een saus maken van het asperge-kookvocht; even binden en wat room toevoegen. Of een saus maken met het kookvocht van de asperges en room en verse tuinkruiden. Je kunt het ook heel feestelijk maken met een saus van langoustines. Toevallig had ik daarvoor ingrediënten in huis en ik moet zeggen de combinatie was uitstekend!

Ik beschrijf de saus apart in het volgende artikel dan is het recept makkelijker terug te zoeken onder het hoofdstuk sauzen.

Als altijd dronken we espresso toe.

Langoustinesaus…

Posted on by

11 mei 2007 009

Ik schreef al eerder over onze Bretonse buurvouw in Luxemburg. Zij woont en werkt een gedeelte van het jaar in Luxemburg en verkoopt op artisinale markten Bretonse produkten. We raakten aan de praat over Bretagne en haar familie in Bretagne en de rederij die zij hebben. Zij leveren een aantal exclusieve visprodukten, vaak direct op de schepen verwerkt en ingeblikt. Buurvrouw Marianne is trots op de produkten uit haar streek en vond dat we toch zeker eens moesten proeven van aantal visprodukten van hun rederij. Ik schreef hier al over de Foie de Lotte. We kregen ook nog een fles geconcentreerde bouillon gemaakt van langoustines mee. Zo klaar te maken als soep, of als basis voor een mooie saus. Dus maakte ik vandaag een mooie saus!

Ik moet zeggen dat ik meestal niet zo dol ben op soepen uit potten en flessen (om maar niets te zeggen over bliksoep). Maar voor deze suprême de langoustines maak ik een uitzondering. De bouillon is gemaakt zonder toevoeging van kleurstoffen, conserveringsmiddelen, verdikkingsmiddelen, extra zout, of wat dan ook. Gewoon gekraakte langoustines, wat tomaat, ui, wortel, kruiden en dat gezeefd en geconserveerd in flessen.

Ik maakte de saus als volgt;
1 theelepel boter, 1 theelepel bloem, even smelten, bloem erbij doen en zachtjes doorkoken.
400 ml van de langoustinebouillon erbij en goed roeren.
Afmaken met een flinke scheut room en wat versgemalen zwarte peper.

Eigenlijk was het binden niet eens nodig geweest. De bouillon gewoon laten indikken met room was ook al heel goed. Ik kon van te voren niet bepalen dat de saus al zo gelatineus van zichzelf was.

De smaak was in ieder geval uitstekend! Zonder enge toevoegingen, teveel zout of flauwekulsmaakjes.
Heel puur, heel smakelijk.
De rest van de fles is beperkt houdbaar na openen, daar ga ik dus morgen iets mee bedenken.

© ellen

Aardbeien amandeltaart…

Posted on by

11 mei 2007 012

Het is een echte bak-dag vandaag. Ik las deze week bij Mr Ooijer een mooi recept, bij nader inzien had Mr Ooijer zich laten inspireren door Klary Koopmans en die had het recept weer van de BBC ,
Leuk is het om te zien dat iedereen er toch weer een eigen toevoeging of tip bij heeft. Zo groeit zo’n recept uit tot iets moois.
Ik geeft het recept nog maar even voor de mensen die niet verder willen linken;

Een springvorm van 23 cm, de randen invetten en de bodem bedekken met bakpapier.
De oven voorverwarmen op 160 graden voor hete lucht, 180 voor een gewone oven.

175 gram fijngemalen amandelen
175 gram fijne suiker
175 gram zelfrijzend bakmeel
175 boter
2 eieren, 1 eidooier (in het oorspronkelijke recept 1 ei, maar ik had erg kleine eitjes)
500 gram aardbeien, in plakjes gesneden

Smelt de boter en meng dan alle ingrediënten, behalve de aardbeien, door elkaar.
Het recept zegt dat je dat met een keukenmachine moet doen. Dat zal wel makkelijk zijn maar ik heb geen keukenmachine. Ik heb de boter gesmolten en met de mixer in de laagste stand gemengd, dat ging ook prima.
Smeer dan de helft van het deeg op de bodem van de springvorm. Leg daarop de in plakjes gesneden aarbeien en daarop de andere helft van het deeg.
Een lastig klusje, het deeg is erg plakkerig. Je moet snel werken. Ik gebruikte een brede pannenlikker om alles te verdelen.

Bak de taart dan 1 uur op 160 graden hete lucht of 180 graden gewone oven. Let op dat de taart niet té bruin wordt. Bij mijn oven ging het prima maar als het gebak te bruin wordt kun je de laatste minuten wat alufolie gebruiken om de taart af te dekken.

Laat de taart even in de vorm staan een maak de randen voorzicht los.
Het is mooi en ook lekker om de taart dan nog te bedekken met een laag suikerglazuur.
Dat maakte ik met 75 gram poedersuiker en wat citroensap. bij elkaar voegen tot je een hel dikke massa hebt en dan meteen uitsmeren over de taart. Garneer met een paar aardbeien.

11 mei 2007 015
We konden niet wachten tot het gebak helemaal was afgekoeld. Het resultaat was prima! Aan te bevelen recept.

Ik zag op de WDR al eens een dergelijk recept met gelijke delen amandelen, boter, suiker en bakmeel, maar met appelen in plaats van aardbeien. Ik heb nu zo’n idee dat ik het een volgende keer eens met rabarber ga proberen, dat lijkt me ook wel iets.
© ellen

Coca d éspinacs, kleine spinazie pizza’s…

Posted on by

11 mei 2007 001

Ik schreef het al; een echte bak-dag. Behalve de aardbeientaart bakte ik vandaag ook nog wat brood en deze spinaziepizza’s.
Ik kocht een tijdje geleden het boek “De keuken van Spanje en Portugal” van Elisabeth Luard. Een bijzonder inspirerend boek moet ik zeggen. Ik maakte al verschillende gerechten met tips of recepten uit dit boek.
Vandaag “Coca d ‘espinacs”; “een klein plat broodje van deeg, het enige verschil met de Italiaanse pizza is de afwezigheid van kaas”, schrijft Elisabeth Luard.

Elisabeth Luard schrijft over de coca nog het volgende:

Puristen zullen u vertellen dat een coca wordt gemaakt van deeg dat alleen uit water en meel bestaat en dat men in de zon spontaan heeft laten rijzen. De coca wordt ingesmeerd met zout en olie en gebakken in de as van het vuur van een geitenhoeder. Het vuur zou branden op geitenkeutels zodat je zou verwachten dat de resten daarvan aan de onderkant van je coca te vinden zijn.

Ik kon zo snel geen geitenkeutels vinden dus heb ik er maar een Nederlandse draai aan gegeven;

Maak een mooi deeg van;
500 gram bloem
1zakje gedroogde gist ( ik los de gist op in wat lauw water en voeg dat mengsel dan toe)
ongeveer 150 ml water
snufje zout
1/2 eetlepel olijfolie

vulling
250 gram verse spinazie, fijngehakt
2 lente-uien, in plakjes
2 teentjes knoflook, in flinterdunne plakjes
1 eetlepel pijnpitten
1 eetlepel rozijnen, geweekt in witte wijn
per coca één dungesneden ansjovisje (staat niet in het recept, dit is mijn toevoeging)
olijfolie

Laat het deeg op een warme plaats ruim 2 uur rijzen.
Vorm kleine rondjes van ongeveer 12 cm doorsnee en nog geen cm dik.
Leg de deegrondjes op een bakplaat en bekleed ze met de spinazie, rozijnen, pijnpitten, ui, knoflook.
Strooi er wat zout over en laat de coca zo ongeveer 10 minuten rijzen.

Zet ze dan in een voorverwarmde oven, 220 graden, en laat ze zo 12 minuten bakken. Haal ze uit de oven en sprenkel er nog wat olie over.
Serveer met een mooie tomatensalade en wat geroosterd vlees, of gewoon zó, als lunch met een glas koele witte wijn.

© ellen