Stoofpotje van wildzwijn…

wildzwijn met rode kool

Ik moet nog steeds een en ander opschrijven over het eten tijdens onze vakantie in Luxemburg en vooral het stoofpotje van wildzwijn dat ik voor Jan en Ans maakte. Ans wilde graag het recept, dus bij deze!

De Cora supermarkten in Zuid-Belgie verkopen uitstekend gefokt wild uit de Ardennen en ik bedacht dat het wel makkelijk zou zijn om een stoofpotje te maken op de dag dat Jan en Ans zouden arriveren. Je kunt zo’n stoofpot goed in voren klaarmaken. Ik kocht een mooi stuk wildzwijn van ongeveer 1 kilo. Een prachtig mals stuk van de fricandeau gesneden.

  • 1 kilo wildzwijn in blokjes gesneden
  • 1 ui en 2 teentjes knoflook, fijngesneden
  • 1 winterwortel in stukjes
  • 2 kruidnagelen
  • 5 jeneverbessen
  • tijm, laurier, peper en zout
  • een scheut eau de vie
  • een glas rode wijn
  • een kneepje tomatenpuree
  • wat bouillon

wildzwijn met rode kool

Braad de stukken vlees rondom bruin in hete boter. Bak ui en knoflook even mee en blus af met de eau de vie. Voeg de wortel en de kruiden toe en giet er het glas wijn over. Laat het vlees zo ongeveer anderhalf uur zachtjes stoven. Voeg eventueel wat bouillon toe.

Wij aten er rode kool bij en een sausje met mierikswortel en aardappelpuree. Die aardappelpuree was nog even een probleem toen bleek dat we geen stamper of knijper in de caravan hadden. Nou ja, dan maar gewoon met een vork geprakt. Een prima resultaat evengoed!

Het sausje met mierikswortel beschrijf ik apart.

Kopje espresso toe!

© ellen.

Stoofpot van hertenvlees…

stoofpot van hertenvlees met zilveruitjes

Wij eten allebei graag wild, een haas is of een mooi stuk wildzwijn of een stoofpot van hertenvlees, maar over ‘de jacht’ heb ik altijd wat dubieuze gevoelens: zielig voor die arme hertjes en hazen. Als ik de groepjes jagers in Luxemburg hoor schieten ben ik altijd blij dat ik het meeste wild zie vluchten naar veilige plaatsen. Van de andere kant eet ik graag een stukje ree, hert, haas of wildzwijn…

Een mooie tussenoplossing voor dit getwijfel is om wild te kopen dat gefokt wordt. In de Belgische en Luxemburgse Ardennen wordt op verschillende plaatsen wild gefokt, maar ook in Nederland zijn een aantal hertenfarms die uitstekend vlees leveren. Wij kochten al eens prima hertenvlees bij Hertenfarm Edel Brabant in de Gemeente Zeeland.

Geinspireerd door het stormachtige herfstweer deze week kreeg ik zin in een flinke stoofpot, met veel krachtige rode wijn, met verse zilveruitjes, gedroogde paddenstoelen en met het hertenvlees dat al weer een tijd vacumverpakt in onze diepvries lag te wachten…

Voor een flinke stoofpot:

  • 1250 gram hertenvlees
  • 100 gram ontbijtspek in dobbelstenen gesneden
  • olijfolie
  • 400 gram verse zilveruitjes, schilletjes verwijderen
  • 1 handvol gedroogde paddenstoelen
  • 2 flinke wortels of 1 winterwortel
  • 2 stengels bleekselderij
  • 1 eetlepel jeneverbessen
  • 1 eetlepel tomatenpuree
  • 2 glazen krachtige rode wijn; (ik gebruikte een Côtes du Rhône)
  • peper en zout
  • wat vers gehakte platte peterselie

Snijd het hertenvlees in stukken van ongeveer 2x2cm. Snijd de wortel en selderijstengels in kleine blokjes. Week de paddenstoelen 30 minuten in ruim water. Gooi het weekwater van de paddenstoelen niet weg, je kunt het gebruiken om de saus nog meer smaak te geven.

Neem een grote stoofpan met een dikke bodem, verwarm daarin de olijfolie, en bak de blokjes spek even aan. Schep ze uit de pan en bak dan in dezelfde pan, de stukjes hertenvlees rondom bruin. Voeg 2/3 van de zilveruitjes toe en bak ze even mee. Hak de gewelde paddenstoelen in stukjes en doe ze samen met de wortel, bleekselderij en de stukjes spek in de stoofpot. Schep alles goed om en voeg jeneverbes, laurier, peper en zout toe. Giet er zoveel wijn over dat alles ruim bedekt is met het vocht. Voeg de tomatenpuree toe, schep alles nog eens om en laat zo een anderhalf uur sudderen. Je hebt nu een pan met sappig mals vlees en een ruime hoeveelheid saus. De zilveruitjes zijn nu bijna helemaal zacht en puree-achtig van substantie. Doe er dan de rest van de zilveruitjes bij en vul eventueel het vocht aan met het weekwater van de paddenstoelen. Laat alles zo nog een half uurtje stoven. Breng verder op smaak met peper en zout en strooi er voor het opdienen nog wat versgehakte platte peterselie over.

Als de saus te dun is naar je zin kun je het geheel wat laten inkoken door nog wat na te stoven zonder deksel op de pan. Je kunt de saus eventueel ook binden met wat beurre manié maar eigenlijk zorgen de zilveruitjes al voor de juiste binding.

stoofpot van hertenvlees met zilveruitjes

Serveer dit gestoofde hertenvlees op de Italiaanse manier met tagliatelle of polenta. Ik gebruikte vandaag een dikke spaghetti, er was geen tagliatelle meer in mijn voorraadkast. Soms is het een beetje ‘behelpen’.

Kopje espresso toe natuurlijk!

© ellen.

Paté met wilde eend en morieljes…

paté

Paul viert dinsdag zijn verjaardag, een goede reden om weer eens een paté te bakken. Ik had al een tijdje een wilde eend in de diepvries liggen en ik besloot de paté met het borstvlees van de eendjes te maken. Alleen wilde eend zou te droog zijn voor een mooie paté dus ik maakte een vulling van varkensvlees en een vulling met het eendenvlees. Het eendenvlees gebruikte ik als een soort middenlaag. Ziet er mooi uit zo’n donkere laag in het midden. Ik verwerkte ook wat gedroogde morielles in de paté, smaakt heerlijk en kleurt ook mooi.

paté

Het lijkt ingewikkeld om zelf paté te maken maar eigenlijk valt het reuze mee. Een aantal dingen zijn wel handig om te weten.
Je hebt iets nodig om het vlees te malen; een keukenmachine, een worstmolen, een staafmixer (wel veel gedoe, je kunt dan maar kleine beetjes tegelijk malen) of, maar dat is echt werken, het vlees met twee messen fijnhakken.
Je hebt ook een oven nodig om paté te bakken, een schaal, liefst van aardewerk én je hebt een bak nodig waar de schaal inpast zodat je de paté au bain-marie kunt garen.
Je kunt de paté na het bakken samenpersen, je krijgt dan een mooie egale struktuur. Ik gebruik daarvoor een platte schaal die precies in de patéschaal past, je kunt ook een plankje op maat zagen. Het aandrukken doe ik met een “dikke witte”, een steen, lang geleden van een verbouwing overgebleven. Ik bekleed de dikke witte met alufolie en bewaar hem in de kelder speciaal voor dit doel.

Als je een paté voor de kerstdagen wilt maken, begin er dan een paar dagen van te voren aan . Een paté moet liefst een paar dagen “rijpen” zodat alle smaken de kans krijgen te mengen.

Ideaal is schouderstuk of een combinatie van fricandeau en speklappen. In plaats van wilde eend zou je ook haas kunnen gebruiken.

  • Voor een paté van ongeveer 1 kilo;
  • 250 gram lever
  • 750 gram doorregen varkensvlees, Liefst schouderstuk
  • ongeveer 300 gram eendenborst
  • 2 eieren
  • 2 sneden brood gedroogd en verkruimeld
  • een handjevol gedroogde morielles, een uurtje weken in koud water
  • een flink glas armagnac
  • vier teentjes knoflook, even in wat olie gesmoord
  • peper, zeezout, nootmuskaat
  • laurierblad, tijm
  • spek om de vorm te bekleden

Het spek voorkomt dat de paté droog wordt en aan de bodem plakt. Het vet smelt en je kunt het er voor het opdienen afsnijden.

Snijd het vlees in dobbelsten en maal ze fijn. Ik vind het mooi als het niet allemaal even fijn gemalen is. De struktuur wordt mooier als er wat grove stukken inzitten. Maal de lever fijn. Doe het varkensvlees in een grote kom, kneed er de eieren en het broodkruim door. Voeg knoflook, pepers, nootmuskaat en het glas armagnac toe. Laat de morielles uitlekken en voeg ze bij de vleesmassa.
Het moeilijkste is de hoeveelheid zout te bepalen. Doe er wat zout bij en bak een klontje van het vlees om even te proeven (rauw vlees met lever vind ik niet zo lekker om te proeven). Meng het eendenvlees met wat zout en peper en een scheutje armagnac.

Bekleed een ovenvaste schaal met een darmnet of met plakken spek. Schep er de helft van de vulling in. Schep daarop de farce van wilde eend en dan de rest van het vlees. Vouw het spek helemaal om de vulling en leg er een paar blaadjes laurier en wat tijm op.

paté

Zet de schaal zo in een waterbad in de oven en bak de paté op 180 graden in ongeveer 1 1/2 uur gaar.
Haal de schaal uit de oven en laat hem afkoelen.
Leg dan een plank met een gewicht op het vlees en zet de paté zo een nacht in de koelkast.

Verwijder de plank en haal het vettte spek van de bovenkant.
Serveer de paté als lunch of als voorgerecht.
Garneer met wat sla en tomaat of kleine augurkjes.

© ellen

Hazenrugfilets met rodewijnsaus…

hazenrug met rode wijnsaus

U wilt kerstrecepten? Misschien is dit een goed idee! Hazenrugfilets met rodewijnsaus.

In alle winkels liggen deze tijd van het jaar vol met de meest heerlijke dingen. Zo rond de kerstdagen biedt zelfs de plaatselijke super oesters, kreeft, lamrack, hazenbouten en noem maar op. Tijd om volop te genieten dus. Buiten is het koud en er ligt hier inmiddels zo’n pak sneeuw dat er alleen nog sleetjes glijden kunnen. Goed weer om lekker binnen te blijven en te genieten van een goede fles wijn en een mooie maaltijd.

Wie voor het kerstdiner niet urenlang in de keuken wil staan zou bijvoorbeeld deze hazenrugfilets kunnen maken. Een niet-alledaags gerecht, feestelijk, en het kost niet veel tijd om klaar te maken. koop bij voorkeur een hele hazenrug en fileer die zelf. Dat klinkt ingewikkeld, maar het is niet moeilijk om zelf een hazenrug te fileren. Een goed scherp mes doet het werk. Snijd ze dicht mogelijk langs een kant van de ruggengraat naar beneden, kantel het mes en snijd langs de ribben het vlees los. Hetzelfde met de andere kant van de rug. Je hebt nu twee mooie filets én het karkas. Zet het karkas op met wat water. Breng aan de kook en schuim af. Voeg tijm, selderij, ui en laurier toe en laat de bouillon een uurtje zachtjes trekken. Maak dan de rodewijnsaus met deze bouillon;

  • 3 dl bouillon
  • 3 dl rode wijn
  • 1 fijngesneden sjalot
  • 1 theelepel appelstroop, tijm, peper en zout.

Smoor de sjalot even in een klein klontje boter. Giet de bouillon erbij en laat inkoken tot de helft. Doe de wijn erbij en de tijm en laat de saus nogmaals inkoken. Zeef de saus, voeg de appelstroop toe en laat de saus zo nog zachtjes even doorkoken. Haal de saus van het vuur.

Bak intussen de hazenrugfilets in wat hete boter snel om en om bruin. Laat ze op een zacht vuurtje nog even garen en haal ze dan uit de pan. Laat het vlees even onder folie rusten en snijd het dan in schuine stukken.

Verwarm de rodewijnsaus nog even en een klop er vlak vóór het opdienen een paar kleine klontjes ijskoude boter door.

Wij aten er vandaag spruitjes bij met tamme kastanjes. En de wijn, de wijn was heerlijk! Paul kreeg de fles voor zijn verjaardag; een Chateauneuf-du Pape. Prima bij de haas.

Toe een stukje kaas en daarna natuurlijk espresso!

© ellen.

Konijn in pittige tomatensaus…

konijn in pittige tomatensaus

Het regent en stormt hier al dagen, ik ben vandaag drie keer drijfnat geregend. Dan kun je twee dingen doen; lekker in de warme keuken speculaasjes bakken, of gewoon een mooi zonnig gerecht op tafel zetten. Allebei is natuurlijk nog beter.

  • 1 tam konijn in delen
  • olijfolie
  • 1 flinke ui en drie tenen knoflook, fijngesneden
  • 1 wortel en 1 stengel bleekselderij, in kleine blokjes gesneden
  • 1 blik tomaten
  • 4 kleine gedroogde chilipepertjes
  • een bosje tijm
  • een scheut droge witte wijn
  • een handvol zwarte olijven, mét pit
  • een handjevol kappertjes
  • peper en zout

Verwarm de olijfolie en bak daarin de delen konijn aan alle kanten mooi bruin. Maak wat plaats in het midden van de pan en bak daar de ui en knoflook lichtbruin. Voeg de rest van de groenten en de chilipepertjes toe en bak ze even mee. Blus af met de wittte wijn en doe de tomaten en de tijm erbij. Roer voorzichtig even om en sluit de pan. Laat het konijn zo ongeveer 45 minuten heel zachtjes stoven. Proef even en breng verder op smaak met peper en zout. Voeg olijven en kappertjes toe en stoof nog een kwartiertje. Dien op met wat kleine pasta.

Een kopje espresso toe, natuurlijk met een stukje gevulde speculaas.

© ellen.

Runderstooflapjes met paddenstoelen en rode wijn…

runderstoof met rode wijn en gedroogde boleten

“Ik wil vanavond stoofvlees”,riep Ellen nog toen ze zich ‘s ochtends uit de voeten maakte, op weg naar weer een dag hard labeur. Ik kreeg nog net mee dat ze doelde op een gerecht uit de rubriek De Volkskeuken (Volkskrant), van de hand van Sylvia Witteman.

Witteman beschrijft in dat artikel onder anderen het gebruik van de “slow cooker”, het moderne elektrische equivalent van ons aloude petroleumstelletje. In die slow cooker laat je gerechten heel langzaam garen. Vlees wordt botermals en alle smaakstoffen komen uiteindelijk optimaal tot hun recht, er gaat niets verloren.

Ik heb geen slow cooker, en het petroleumstel verdween in een ver verleden naar een verzamelaar. Ik probeerde dan maar iets dergelijks na te bootsen met een goed afsluitende pan, het kleinste gaspitje en metalen vlamverdeler (afdekplaatje). Ook het recept heb ik wat naar mijn hand gezet, want Sylvia Witteman kookte een grote portie, van wel 2 kilo vlees. Zoveel had ik niet in huis, en zo veel wilde ik ook niet. Het gerecht voldoet nu voor vier personen.

  • 500 gram runderlapjes,
  • 1 grote ui, fijn gehakt,
  • 1 middelgrote winterwortel in schijfjes,
  • 2 tenen knoflook, fijn gehakt,
  • 2 takken tijm,
  • 1 blaadje laurier,
  • 1 flinke hand gedroogde paddenstoelen (boleten),
  • 1 kop bouillon,
  • 1 flink glas rode wijn,
  • snuifje bloem
  • boter,
  • peper en zout.

Bestrooi de runderlapjes met peper en zout en bak ze in hete boter aan weerskanten bruin. Fruit in een andere pan de ui, knoflook, wortel, tijm en laurier. Wanneer alles glazig geworden is, stuif je er de bloem overheen. Laat alles nog even doorfruiten en stort dan de groenten op het vlees. De wijn en de bouillon erbij en daarop de gedroogde paddenstoelen. Zet alles op zo laag mogelijk vuur en ga wat anders doen. Na vijf uur is je gerecht klaar. Zeldzaam mals vlees in een prachtig geurende saus.

De paddenstoelen hoef je niet te weken, dat gebeurt vanzelf tijdens het stoven. Ik gebruikte wat weinig bloem, dus de uiteindelijke saus was aan de dunne kant. Let wel op dat je pan goed afsluit. Indien niet, dan zal bij zo’n lange gaartijd de zaak droog koken. Ik gebruikte een grote hapjespan. Een caserol is ook prima. Ik liet het vlees vijf uur stoven op het kleinste pitje, dat dan nog was afgedekt met een kookplaatje. Misschien was mijn gerecht al een uur eerder klaar, wie zal het zeggen.

We dronken er een uitstekende Corbieres bij, die beschrijf ik nog wel eens…

© paul

runderstoof

Ragôut van wildzwijn met rode kool…

wildzwijnragôut met rode kool

Wij verblijven nog steeds in Luxemburg en genieten van de rust en stilte. Ik zit met de laptop aan de tafel voor het raam en kijk uit over het dal. Er grazen wat koeien in de wei beneden. De bossen beginnen al prachtig te kleuren. Op dit moment is het nog wat mistig maar er is voor vandaag een zonnetje beloofd. We brengen de tijd door met lezen, wandelen, dvd’s kijken (de hele serie “Heimat”, elke avond een paar delen) en natuurlijk boodschappen doen. Als je hier in de grote supermarkten komt lijkt het al bijna Kerstmis. Op dit moment hebben alle grote supermarkten wijnaanbiedingen. In de Cora supermarché liggen meer Bourgognes dan ik ooit bij de beste Nederlandse wijnhandels bij elkaar gezien heb en ook de Cactussuper heeft in het kader van “oktober wijnmaand” stands met bijzondere aanbiedingen en proeverijen. Het publiek proeft en verzamelt een wintervoorraad.

luxemburg oktober 2009

En dan is er natuurlijk ook nog overal volop wild te koop. Hert, ree, wildzwijn, haas, noem maar op. Het wild is bijna allemaal afkomstig van grote fokkerijen in de Ardennen. Ik maakte vorige week een mooie stoofpot van wildzwijn voor ons hele gezelschap. Ans, Hijn, De Keizer van Monera en ook Bert at een hapje mee. Voor zes personen dus;

Wildzwijnragôut;

  • ongeveer 1750 gram wildzwijn, stukjes van de bout of de schouder
  • 1 eetlepel jeneverbessen
  • 3 kruidnagelen
  • 2 blaadjes laurier
  • 1/2 liter rode wijn (een pinot noir)
  • 1 eetlepel tomatenpuree
  • 2 sjalotjes, fijngesnipperd
  • 2 kleine wortelen in blokjes gesneden
  • 4 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • olijfolie
  • peper en zout

Verhit de olie en bak daarin de sjalotjes en de knoflook goudgeel. Schep ze uit de pan en bak dan de stukjes vlees in dezelfde pan rondom bruin. Voeg de sjalotjes en knoflook er weer bij en blus af met wat wijn. Doe er dan de wortelen bij en de kruiden. Giet er nog wat wijn bij totdat alles net onder staat en laat het geheel rustig stoven. Het is moeilijk te zeggen hoelang het vlees moet stoven maar reken op ongeveer 2 1/2 tot 3 uur heel zachtjes stoven. Voeg eventueel wat wijn of bouillon toe. Wij aten er gekookte aardappelen en rode kool bij en een lepeltje bosbessenconfiture. Stukje kaas toe en natuurlijk espresso.

© ellen.

Konijn met Ras-el-Hanout en sinaasappel

konijn met raz el hanout

Ik kocht een paar stukken konijn en ging op zoek naar een mooi recept. Eigenlijk zocht ik een recept van konijn met saffraan. Helaas werk de zoekmachine van web-log meestal heel slecht. Vandaag kwam ik in ieder geval niet bij dat saffraan-konijn-recept uit. Wél kwam ik terecht bij Mr Ooijer en zijn Marokkaans in sinaasappel gestoofd konijn. Dat was een prima keus. Natuurlijk veranderde ik het recept een beetje. Zo gaat dat,denk ik, eigenlijk altijd. De tijd, de plaats, het weer, het aantal gasten…Zo groeien recepten, veranderen ze en blijven we plezier hebben in koken en eten en drinken…

Voor twee personen:

  • twee konijnenbouten
  • wat olijfolie
  • 1 flinke ui, fijngehakt
  • 4 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • 3 theelepels Ras-el-hanout (kant en klaar gekocht, of zelf maken zoals Mr Ooijer)
  • sap van drie sinaasappels
  • 1 verse rode peper, van zaad ontdoen en fijnsnijden
  • 1 blad laurier
  • een handje rozijnen
  • zout en peper

Verwarm de oven voor op 180 graden.

Verhit de olie en braad daarin de stukken konijn aan alle kanten mooi bruin. Voeg de ui en knoflook toe en bak ze even zachtjes mee. Strooi er het has-el-hanout kruid over en meng alles goed. Schenk het sinaasappelsap over het vlees. Roer nog een keer en schep dan alles in een ovenschaal met deksel. Zet de schaal in de oven laat het geheel zo ongeveer één uur zachtjes garen.

Wij hadden vandaag bezoek, de hele wereld moest nog even verbeterd worden. Ik had zo’n idee dat het wat langer zou duren voor we aan tafel konden gaan. Ik heb dus na een half uurtje de oventemperatuur teruggedraaid naar 140 graden en het vlees af en toe bedropen met het braadvocht. Dat ging prima. Het konijn stond zo bijna 2 uur in de oven en was heel sappig en smakelijk.

Het mooie groentengerecht dat Mr Ooijer bij dit konijn maakte gaan we een andere keer proberen. vandaag vor ons een salade en wat aardappeltjes. Een beetje vreemde combinatie misschien maar je kunt niet alles tegelijk; de wereld verbeteren én koken en eten-en-drinken.

Een kopje espresso toe, met een plak cake. over de cake later meer…

© ellen.

Spezzatino di cervo, ofwel stoofvlees van hert…

ragout van hert

Het is hier koud, bitter koud, wat is dan beter dan thuiskomen in een goed verwarmd huis waar een mooie stoofpot staat te garen? De schappen in de winkels puilen nog steeds uit van de mooie waar. Ook in mijn dorp kan ik op dit moment hertenvlees kopen, of oesters of noem maar op. Tijd dus voor experimenten met ingrediënten die ik op een ander moment in het jaar hier niet kan kopen. Gisteren kocht ik hertenbiefstukjes bij onze grootgrutter maar het kwam er niet meer van om ze klaar te maken. De laatste vrije dag van Paul in dit oude jaar vierden we met een etentje bij het plaatselijke Griekse Restaurant. Lekker, precies wat we mochten verwachten!

Vandaag toch het hertenvlees, voor een stoofpotje was het te weinig. Ik kocht er maar wat stukjes bij en maakte er een Italiaanse ragout van;

  • 450 gram hertenvlees, in kleine stukjes gesneden
  • 1 eetelepel olijfolie, 1 eetlepel boter
  • 2 eetlepels fijngesneden stukjes pancetta
  • 1 kleine ui, 1 teentje knoflook, fijn gesneden
  • 1 blaadje laurier, 3 jeneverbessen, wat versgeraspte nootmuskaat, zwarte peper, zout
  • 1 kop (wild)bouillon
  • 1 kop stevige rode wijn
  • 1 eetlepel tomatenpuree (trippo uit de tube)
  • 10 zilveruitjes

Verwarm olie en boter, bak daarin het spek, ui en knoflook even aan. Doe er de stukjes vlees bij en bak die rondom bruin. Voeg dan de rode wijn toe en roer de aanbaksels los. Dan mogen de kruiden en tomatenpuree erbij en de bouillon. Laat het geheel zo twee uurtjes heel zachtjes stoven.

Serveer met een mooie brede platte pasta.

Kopje espresso toe!

© ellen.

Hazenrugfilets met Amarene kersen

 

hazenrug met kersensaus 003

Voor de liefhebbers van wild is deze hazenrug misschien een goede tip voor het kerstdiner. Door de toevoeging van de Amarene kersen iets anders dan anders.

Als ik rodewijn saus maak bij haas of ander wild voeg ik meestal een lepeltje appelstroop toe om een zoete toets te krijgen. In dit recept verving ik de appelstroop door een schepje van de saus van de kersen en garneerde de hazenrugfilet met een paar hele kersen.
Ik had een hele hazenrug gekocht en zelf gefileerd. Van de botjes heb ik een klein pannetje wildbouillon getrokken voor bij de saus. Reken op een hazenrug voor twee personen.

De filets even snel om en om gebakken, afhankelijk van het gewicht zijn ze in ongeveer 10 minuten mooi rosé. Bak ze niet helemaal gaar dan wordt het vlees erg droog.

Rodewijnsaus met Amarene kersen;

1 kop bouillon
1 kop rode wijn
een klein klontje boter
1 zeer fijngehakte sjalot
1 paar takjes tijm
2 theelepeltjes sap van Amarene kersen

De sjalot even uitzweten in de boter. Dan de bouillon erbij doen en tot de helft inkoken. De rode wijn erbij en de tijm, en weer reduceren tot de helft. Zeef de saus en voeg het kersensap toe en een paar kersen. Nog even doorwarmen en snel opdienen met de hazenfilets.
De saus was, mede door de sterk gegeleerde bouillon, mooi stroperig. Heb je minder gelatineuse bouillon, klop er dan vlak voor het opdienen een paar piepkleine klontjes ijskoude boter door.

Geef er bijvoorbeeld een stamppotje bij van pastinaak en aardappel

© ellen.