Linzen met bloedworst…

26 oktober 008
We konden vandaag niet kiezen waar we zin in hadden. Paul wilde linzen, ik had zin in een biefstuk en we zijn allebei moe en hebben niet veel zin om uitgebreid te koken. Een supersnelle maaltijd dus.
We hadden nog een blikje met linzen, worst en kruiden, een keer door Paul gekocht in een Portugese winkel in Luxemburg. Dat leek Paul wel iets, mits er een paar plakken bloedworst bij gebakken werden.
En omdat een blik toch maar een blik is…
Een paar aardappelen gekookt.
Een salade gemaakt met veldsla, wat snijbiet, tomaat en ui met een dressing van citroensap, olijfolie, grove mosterd, peper en zout.
Bloedworst gebakken in de koekenpan.
De inhoud van het blikje in een pannetje opgewarmd met toevoeging van een blaadje laurier, een pepertje, wat versgehakte platte peterselie en twee tomaatjes.
Voor mij een mooie biefstuk gebakken.
De inhoud van het blikje opgediend met de gekookte aardappelen en de gebakken bloedworst. Bestrooid met nog wat peterselie.
Een prima maaltijd als je weinig inspiratie hebt maar de volgende keer kook ik de linzen zelf, dat is toch lekkerder.
Een stukje kaas toe.
En espresso.

We dronken er een glas Portugese wijn bij, een aanrader van Ed van de Wijnerij.
Domini; Douro. d.o.c. 2003. Azeitâo, Portugal.
Een gouden tip vinden wij. Lees HIER meer over deze Portugese wijn.

© ellen

Een boterham met paprika…

21 oktober 034

Een goede week geleden reed ik bij toeval langs mijn oude HBS. Normaal kom ik daar nooit, ik heb er niks te zoeken. Het gebouw aan de straatkant was niet veranderd, al veertig jaar niet.
Ik stopte, zette de auto langs de kant van de weg en stapte uit. Het hoeklokaal op de eerste verdieping, dat was de martelkamer van mijn pubertijd. Ik zat er in de laatste bank van de klas, aan de raamkant. En naast mij zat Lajos Luiff.
Twee te dikke pubers in de verste uithoek van de school.
Lajos was met zijn ouders en broertje uit Hongarije gekomen, op de vlucht voor de Russische agresssor. Het gezin had het dubbel moeilijk: niet alleen had vader Luiff zich actief bezig gehouden met het verzet tegen de gevestigde macht, het feit dat het gezin Joods was maakte de zaken nog een stuk gecompliceerder.
Lajos bracht altijd dikke boterhammen mee die hij dan heimelijk opsmikkelde tijdens de lessen. Mooi donker brood, besmeerd met roomboter, en daar tussen rode, groene danwel gele slierten groente. De geur stond me onmiddellijk aan en ik zeurde dan ook net zo lang tot ik mocht proeven. Een smaaksensatie die ik in het geheel niet kende openbaarde zich. Ik vond het heerlijk. Ik proefde voor het eerst van mijn leven paprika.
Vreemd genoeg viel Lajos voor mijn boterhammen met pindakaas, zodat we tot een overenkomst kwamen. Ik de paprika, hij de pindakaas. Dat heeft geduurd tot ik aan het einde van het schooljaar van van de HBS werd verwijderd. Ik heb Lajos en zijn broertje daarna nooit meer gezien. Hij schijnt in de advokatuur terecht te zijn gekomen, niet eens zo ver van mijn huidige woonplaats. Zijn broer is makelaar.
Vandaag is het op de dag af vijftig jaar geleden dat de Hongaarse opstand uitbrak. Een paar dagen daarna raakte het gezin Luiff op drift.

Ik putte voor dit logje uit mijn geheugen, ik heb niks onderzocht of nagetrokken.

© paul

Wortelen met spinazie…

23 oktober 005
Nog even het recept van de wortelen. Behalve een overdaad aan wortelen moet ook de diepvries weer eens leeg gemaakt worden, er liggen vaak van die onbestemde restjes die ook eens op moeten, bijvoorbeeld een half pak biologische spinazie. Ik besloot vandaag de spinazie met de wortelen te combineren.
4 grote wortels in plakjes gesneden
3 teentjes gerookte knoflook in plakjes
2 eetlepels olijfolie
1/2 pak diepvries spinazie
De knoflook even smoren in de olie, dan de wortelplakjes toevoegen en wat gehakte platte peterselie.
De wortels even smoren en dan water toevoegen tot de groenten net onderstaat. Laat het water Langzaam verdampen en voeg de blokjes spinazie toe als al het vocht bijna verdwenen is. De Spinazie nog even doorwarmen en het geheel opdienen.
Een smakelijke combinatie!
Een stukje kaas toe.
En espresso

 

Hazenrugfilets en pastinaakpuree…

20 november 2006 009
Het was een lange dag vandaag, ik was in Zwolle voor een bijeenkomst van ons OWP-netwerk. Altijd heel leuk en vooral leerzaam om collega’s te ontmoeten. Vandaag ging onze bijeenkomst vooral over weblogs en RRS Feeds. Dan is het ook goed te weten bij de beste sites van Nederland te horen. Mijn werkgever Fontys mag dan van ons werknemers wat kritiek ontmoeten, buitenstaanders zien ons Fontys weblog nog steeds als een veelgewenste Utopi. Leuk, daar ben ik toch een klein onderdeel van. En, sterker nog, zonder de Fontys drang om weblogs te starten, was dit weblog nooit geboren!!!

Gisteren wilde ik hazenrug maken maar we kregen bezoek van de Jongste Bediende en zijn koningin Marleen. We verpoosden ons gevieren met de VN puzzel, we kwamen er maar niet uit,….
Toen bleek het al wat laat om nog te koken, wat hapjes, stukje kaas, wat brood, stukje worst enzovoorts werden ons avondmaal.
De geplande hazenrug lag al in een een mooie marinade van:
1 fles shiraz ( jawel de WBW wijn)
1 ui, in grove stukken gesneden, 1 laurierblad, peper, tijm, een drup olijfolie,
2 kruidnagelen, een stengel bleekselderij, een stuk wortel.
Ik heb de hazenrug vandaag gewoon in de marinade laten liggen.
toen ik thuiskwam gewoon even goed uit laten lekken, drooggedept en gefileerd.
Kijk voor de saus en wat te doen met de hazenrug op: Een eerder recept voor hazenrug in rodewijnsaus. Wij aten er een puree van pastinaak en aardappel bij en spruitjes.
Over de pastinaak morgen meer….

En natuurlijk espresso toe.

Van het bot van de hazenrug maak ik nu bouillon, mooie basis voor een volgende wildsaus..

Zure koolsoep, Kyslyje sjtsji…

13 oktober 018

Vanavond nog eens een recept uit het boek van Diana Dubois; Prijatnogo Appetita! Ik maakte al eerder de zure koolsoep, maar zo’n recept gaat een eigen leven leiden en na een tijdje is het veranderd en aangepast aan de omstandigheden. Vandaag dus nèt weer wat anders, al is het maar omdat ik in plaats van gerookte ham, een stuk spek en een worst uit Montpellier gebruikte.

1 runderschenkel van ongeveer 400 gram, 100 gram gerookt spek,1 Montpellierworstje in plakken, 250 gram zuurkool, 3 tomaten, 3 middelgrote aardappels, 2 fijngesneden bosuitjes, 1 fijngesneden winterwortel, 2 fijngesneden tenen knoflook, 50 gram boter, 5 eetlepels zure room, 5 eetlepels fijgehakte peterselie, 1 laurierblad, versgemalen peper, zout.

Maak bouillon van de schenkel en snijd het vlees als het gaar is in kleine stukjes.

Verwarm de boter in een braadpan en snijd de zuurkool met twee messen heel fijn. Laat de zuurkool in de boter warm worden en voeg al roerend het spek, de plakjes worst, de bosuitjes, de knoflook, de stukjes tomaat, wortelen en aardappelen toe. Zet het vuur laag. Verwarm de bouillon en de laurier en voeg dit bij het zuurkoolmengsel. Breng het geheel aan de kook en laat de soep nog even zachtjes doorkoken. Pan van het vuur halen, de room er voorzichtig doorroeren, de peterselie toevoegen en de soep meteen serveren. Wij aten er grof brood bij met gezouten boter.

Espresso toe.

© ellen

Beukenootjes…

 Ik kwam Uta tegen in de Kasteellaan. Ik zei: “Ik ga beukenootjes rapen.” Ze kende dat maar wát goed uit haar Duitse jeugd. Hele zakken verzamelden ze. Ik vroeg: “Wat deden jullie ermee?” Ze wist het niet…

En ik weet het eigenlijk ook niet zo goed.
Ellens moeder maakte er snoepjes van, we hebben het samen met het Kind in een ver verleden ook wel geprobeerd. Het was, voor zover ik me herinner, geen overweldigend succes.

Beuken geven eens in de 5 à 8 jaar een geweldige opbrengst aan nootjes. Vorig jaar was zo’n jaar. Je glibberde van de ene boom naar de andere en je moest er voortdurend op bedacht zijn anders klapte je tegen de grond. Een gevolg van de overproductie is dat er dit jaar veel minder te vinden is, maar toch nog ruim voldoende om in een half uurtje een zakje bij elkaar te sprokkelen.
In de negentiende eeuw werden beukenootjes op enige schaal verwerkt tot spijs- en lampenolie. En dat gebeurde weer tijdens en kort na de Tweede Wereldoorlog in het kader van de grote voedselschaarste.
(In beukenootjes zit 15 tot 20% olie. )
Beukenootjes bevatten een stofje dat Trimethylamine heet en licht giftig is. Je kunt dat stofje evenwel gemakkelijk verwijderen door de nootjes te roosteren. En dat is wat ik er straks mee ga doen: roosteren. Ik wil ze dan vanavond gebruiken bij een salade (zoals je ook pijnboompitten gebruikt).
Snoepjes maken doen we in het weekend.

Het affiche komt uit de collectie van het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie. Het werd ontworpen in 1942 voor het Departement van Handel, Nijverheid en Scheepvaart. De vermoedelijke kunstenaar is Jan Wijga.

© paul

Salade van Flageolets Verts

 9 oktober 006

Het Ministerie publiceert de laatste dagen alsof haar leven ervan afhangt. Maar goed, we ontvangen tegenwoordig ook dag en nacht bezoek. En dan moet het artikel voor Wine Blogging Wednesday morgen gepubliceerd worden, dus vandaag gekookt, gegeten, gedronken en geschreven. Druk, druk, druk…
Overigens ruikt het hele huis nu naar de stoofpot die op het fornuis staat te pruttelen. Lees het morgen.

Door al het getrubbel zouden we haast de maaltijd van gisteren vergeten.
We aten karbonades van het varken z´n haas. Ellen maakte daarbij een prachtige saus met behulp van mosterd uit Beaune; moutarde en grains, vers sinaasappelsap en room. Natuurlijk hielden we weer een hoop over, maar geen nood… Marleen komt gegrilde kip eten en je moet eens kijken hoe het restant van de saus daar bij past.

Als groentegerecht maakte Ellen een salade van Flageolets Verts, die zachte, groene, ietwat zoete boontjes die je koopt in blik of in pot. Het is een klassieker uit de Ministeriekeuken. Heel smakelijk, heel simpel, altijd bruikbaar.
Neem een pot of blik van die boontjes. Stort ze in een zeef en laat ze uitlekken. Zijn ze uitgelekt, dan kan het echt alle kanten uit.
Je snippert er bij voorbeeld een ui door, of je gebruikt uienringen. Teentje knoflook is ook prima, of een combinatie van ui en knoflook. Platte peterselie erbij en kappertjes, altijd goed. Er kan een vinigrette over, of alleen citroensap. Mayonaise kan ook, al dan niet opgeleukt met mosterd. Of die paprika die je nog had liggen en dat tomaatje. Kortom, bedenk het maar…

Toe aten we een stukje Morbier en twee plakjes Comté.
En natuurlijk espresso.

© paul

Omelet met cantharellen.

 skut 033

Vanochtend om kwart over zeven begon dan mijn vacantie.
Ik sliep een paar uur en werd wakker met een duf hoofd, maar reuzenhonger.
Ellen kocht in het weekend een maaltje cantharellen. Ze kwamen deze keer uit Polen. Ze begonnen al een beetje in te drogen, dus was het nu de hoogste tijd om ze te verwerken. En het is zo simpel…

Ik poetste een paar handenvol paddestoelen zorgvuldig, en niet onder de kraan. (Ook al doet de mening opgeld dat dat best mag, ik heb betere redenen om het niet te doen. Ik schrijf er binnenkort wel over.)
Een flintertje spek in de koekenpan. Beetje olijfolie erbij. Paddestoelen in de pan en mooi zacht laten bakken. Geen andere smaken erbij, het spek was eigenlijk al teveel.
In een kom klopte ik drie eieren luchtig, met wat peper en zout. Ik stortte het eierbeslag over de paddestoelen en wachtte even tot de struif vaste vorm aannam. Even keren met behulp van een deksel, en klaar was mijn omelet met cantharellen. Zo simpel, zo lekker.

© paul

Lamskarbonaadjes en gegrilde tomaatjes

 8 oktober 001

Vanavond aten we gebakken lamskarbonaadjes. Ik heb het vlees een paar uur gemarineerd in een mengsel van olijfolie, knoflook, citroensap, gehakte peterselie en basilicum.
Daarna snel gewoon in de koekenpan gebakken.tomatenschoteltje
We aten er tomaatjes bij uit de oven en aardappeltjes met rozemarijn.
De tomaatjes in partjes gesneden en tussen de tomaatpartjes een paar plakjes mozzarella (over van het bolletje waarvan ik gisteren de helft voor de paddestoelen gebruikte). Nog wat peper en zout en basilicum erover en een paar drupjes olijfolie.
De gekookte aardappeltjes met wat plukjes rozemarijn en wat olijfolie ook in de oven gezet.
Ongeveer 15 minuten op 200 graden en je hebt snel een smakelijke maaltijd. Een eenvoudige Bordeaux paste prima.
Stukje Comté kaas toe.
En espresso.

© ellen

Portobello of reuzenchampignon…

7 oktober 019
Gisteren aten we een gevulde reuzenchampignon als voorgerecht.
Helaas zijn er op dit moment niet zoveel paddestoelen te vinden in het wild. Even was er een ware explosie maar het werd te warm en te droog, het is nu wachten op de tweede pluk. Meestal gebeurt dat in het najaar na een flinke regenperiode. Veel winkels in Nederland bieden gekweekte exemplaren aan. In dit geval reuzenchampignons, meestal onder de Italiaanse naam portobello. Een smakelijke paddestoel. Ze hebben een doorsnee van ongeveer 12 cm.

Ik gebruikte gisteren gekweekte exemplaren.
voor twee personen;
2 portobello’s
1 tomaat
1 teentje knoflook
1 eetlepel snippertjes spek of panchetta
70 gram mozzarella
1 lepel olijfolie
zout, peper, oregano.
De paddestoelen even rondom in wat olie aanbakken.
De de spekjes, tomaat en knoflook even smoren.
Leg dan de paddestoelen in een ovenschaaltje en vul ze met de in stukjes gesneden mozzarella. schep er wat van het tomaat mengsel op, en nog wat mozzarella. Bestrooi het geheel met parmezaanse kaas en zet ze zo ongeveer 20 minuten in de oven op 175 graden.
Na dit smakelijke voorgerecht aten we runderstooflapjes met wat pasta.
Een stukje kaas toe.
En espresso.