Lepre al sivé ofwel hazenpeper op Italiaanse manier.

hazenpeper
Althea belde me om te vertellen dat ze een haas had gekregen van een plaatselijke jager. Of het een idee zou zijn om de haas samen te eten? En of ik de haas dan misschien klaar wilde maken? Prima idee, elke reden voor een gezellig etentje is er één. En omdat het een flinke haas bleek te zijn zouden we er best met 6 personen van kunnen eten. Ik besloot er hazenpeper van te maken en al zoekend in onze kookboekenverzameling kwam ik terecht bij de receptenverzameling van Famija Albèisa uit Alba. Ik kocht het boekje tijdens een vakantie in Alba, in Italie. Het hoorde bij een prachtig uitgegeven fotoboek met foto’s uit de streek rond Alba. Het receptenboekje was te koop in het Italiaans, maar ook vertaald in het Duits, Engels en Frans. Het is een mooie verzameling streek- en familierecepten van heel eenvoudig tot superfeestelijk. De streek rond Alba is een rijk wijngebied met veel wild, paddestoelen en truffels.   Voor een klein familiefeestje rukt men dus gerust een paar flessen Barolo open en eet er een patrijsje met truffels bij… Maar goed, ik vond een mooi recept voor hazenpeper, voor 6 personen. De makers van het boekje schrijven erbij dat ze het recept in 1964 hebben opgetekend uit de mond van Magherita Boschis van restaurant Borgogno in Barolo.

  • 1 flinke haas (1 of twee dagen laten afhangen) in stukken verdeeld, liefst met de lever
  • 1 flinke wortel in blokjes
  • 1 kleine ui, in stukjes
  • kaneel, kruidnagelen, 1 laurierblad, 1 stengel selderie, knoflook, jeneverbessen, peper
  • 50 gram vet spek
  • 50 gram boter
  • zout
  • 1 fles rode wijn, Dolcette d’Alba
  • 1/4 liter bouillon
  • 1 klein glas Marsala
  • een gietijzeren pan die met deksel in de oven kan

De haas in stukken verdelen en in een stenen kom schikken. Maak een marinade  van de groenten, de kruiden en de Dolcetto d’Alba en giet die over de haas. Zet de schaal koel weg en laat het vlees zo een of twee dagen marineren. Neem dan het vlees uit de marinade en droog het goed af. Verhit vet en boter en braad daarin de stukken haas rondom bruin. Voeg wat bouillon toe. Verwarm de marinade en giet die bij de haas. Plaats de pan in de oven en laat de haas heel langzaam garen op 100 graden. *

Als het vlees helemaal gaar is haal je het voorzichtig van de botjes. (verwijder eventuele kogeltjes). Ontvet de saus en druk ze met de groenten en de lever door een zeef. Voeg de saus bij de hazenstukjes. Breng op smaak met wat zout en peper en giet er het glas Madera bij. Warm nog even goed door en serveer met pappardelle.

Voor ons dinertje maakte ik vooraf gevulde koolrolletjes met tomatensaus, een heldere bouillon getrokken van rundvlees en eekhoorntjesbrood en voor het dessert een peertje gestoofd in witte wijn met chololade omhult.

Kopje espresso toe!

* Voordeel van deze lage temperatuur is dat je er nauwelijks naar hoeft te kijken. Wij gingen gewoon naar de markt terwijl het beest gaarde. En het vlees blijft mooi sappig.

De tijd dat een haas moet garen is moeilijk aan te geven. Dit was een grote haas en het vlees was na vier uur op lage temperatuur mooi gaar.

© ellen.

 

 

Spaghetti met zalm en room…

Ik wilde wijnen beschrijven, en ook nog wat bier. Het komt er even niet van, geen tijd. Dan maar een vluggertje.

Deze prachtige klodder zalm-in-room op een bedje van spaghetti aten we ergens in de afgelopen week. Het recept beschrijf ik niet, dat gebeurde al een aantal keren op deze web-site. Het heette dan bij voorbeeld Tagliatelle met zalm. Kleine afwijkingen in de receptuur zijn in dit huis gebruikelijk, maar in grote lijnen komt het op hetzelfde neer.

Soms is de pasta vers en uit eigen keuken, maar lang niet altijd. De kant-en-klaar pasta is van de firma De Cecco. We hebben voldoende met allerhande merken geëxperimenteerd om er zeker van te zijn dat dit de juiste keuze is. Een voortreffelijke smaak en wat geruwd aan de buitenkant, houdt lekker veel saus vast…

 

Zelfgemaakte ravioli met spinazievulling en gorgonzolasaus

ravioli met spinazie en ricotta

Wij hebben deze week nog samen vakantie en brengen de dagen bijzonder lui door; lezen, rondje met Max, een film en/of een opgenomen Tatort kijken en, wat mij betreft, een hoop gesnotter en gehoest. Paul lijkt alsnog van dit virusje gevrijwaard, maar je weet maar nooit… Tussen het lezen en film kijken door twijfelen we al dagen; zullen we de kamer Witten en Schilderen, de kerstboom opruimen, of zullen we naar Luxemburg vertrekken? Zullen we naar de film gaan, of morgen naar Mechelen een tentoonstelling bezoeken? Kortom heerlijke luie besluiteloze dagen…

Vanmiddag had ik toch wel even genoeg van het lanterfanten en ik besloot (mijn boek was uit natuurlijk, maar er liggen nog twee bestsellers klaar…) maar eens wat actiever te worden en iets lekkers klaar te maken voor ons avondmaal. Zelfgemaakte pasta; lekker knutselen in de keuken. De pasta maken kost bijna geen tijd maar zelf ravioli maken dat is handenarbeid, daar ben je wel even mee bezig. Wel heel aangenaam werk vind ik. Deeg maken, laten rusten, vulling maken, deeg uitrollen en in porties verdelen, kleine kussentjes vormen, saus maken om erover te gieten… Aangename tijdsbesteding voor een verkouden hoofd… Zo maar een beetje met je verstand op nul iets moois maken… Heerlijk!

  • Voor de pasta;
  • 300 gram pastameel
  • een snuifje zout
  • drie eidooiers (bewaar het eiwit om de ravioli mee vast te plakken).

Kneed eierdooiers, zout  en pastameel door elkaar tot je een mooie deegbal hebt en laat die even rusten onder folie. Verwerk/kneed het deeg dan verder in de pastamachine of rol het met de hand uit tot een mooie dunne lap.

ravioli met spinazie en ricotta

  • Maak de vulling met:
  • 250 gram sppinazie
  • 200 gram ricotta
  • 2 eidooiers
  • 150 gram vers geraspte Parmezaanse kaas
  • 100 gram vers geraspte oude kaas
  • wat zout, peper en nootmuskaat

De spinazie even blancheren in kokend water en goed uit laten lekken. Druk het vocht er zoveel mogelijk uit en hak de spinazie fijn.
Meng dan alle ingrediënten tot een zalvige massa.

  • en voor een romige saus;
  • 1 sjalot zeer fijngesnipperd
  • 1 klein klontje boter
  • scheutje witte wijn
  • 100 gram gorgonzola
  • een flinke scheut room
  • versgehakte platte peterselie
Verwarm de boter en laat daarin de sjalotjes even uitzweten. Blus af met de witte wijn en laat inkoken. Giet er de room bij en breng langzaam aan de kook. Brokkel de gorgonzola in de room en laat de kaas smelten. Breng de saus verder op smaak met peper, en eventueel wat zout. Kook de saus nog even wat in en strooi er wat vers gehakte platte peterselie over.

Maak pastadeeg en steek er rondjes uit met een doorsnee van 7 centimeter.
Leg op ieder plakje deeg een lepeltje van de vulling. Bestrijk de randen met losgeklopt eiwit, en leg er een rondje deeg op. Druk de randen goed aan en leg de ravioli op een schone doek.

Kook de ravioli in ruim water ongeveer 5 minuten. Ze zijn gaar als ze boven drijven!
Schep ze met een schuimspaan uit de pan en leg ze op voorverwarmde borden. Giet er wat van de saus over en dien snel op.

Geef vooraf een mooie groene salade met tomaatjes. Kopje koffie toe.

Als dessert nog een ‘restje van de kerst‘; Café Benedictine; één deel Benedictine, drie delen espresso en daarop een flinke klodder zachtgeklopte slagroom.

café Dom

Hemels… Ik ga nu mijn boek uitlezen en later beslissen we wel of we nog naar het zuiden afreizen of niet…

© ellen.

Spaghetti Vongole.

pasta vongole
Het Ministerie heeft een echte Sligro-kaart op naam van Het Ministerie van Eten en Drinken, en wij maken daar af en toe gebruik van. Niet omdat dat deze groothandel zo goedkoop is, nee, het gaat ons vooral om producten die we elders niet kunnen kopen. Zo ook de aanbiedingen van deze week; het mosselseizoen is nu echt op gang aan  het komen en de Sligro adverteert deze week met mosselen, maar ook andere tweekleppers als kokkels, palourdes, scheermessen en vongole. Ik zou vandaag een dagje in Veghel gaan werken om samen met collega Angela een begrotingsvoorstel te maken. Dat kwam dus prima uit ; Paul bracht mij vanmorgen met de auto naar Fontys Pabo Veghel en reed daarna naar de Sligro (eerste vestiging en ‘moederhuis’ van SLIppens GROothandel). Opdracht om wat van die lekkere schelpjes te kopen. Nou ja, stuur Paul om een boodschap en hij komt met 12 flessen wijn thuis…maar goed, ook met de schelpjes!
vongolePasta vongole dus vanavond, voor twee personen;

  • 500 gram vongole (gewicht met schelp)
  • olijfolie
  • 2 grote vleestomaten, even ontvellen en fijnsnijden
  • 1 ui, fijn gesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en daarna fijngesneden
  • een halve rode peper, zonder de zaadjes
  • scheut witte wijn (ik gebruikte een pinot blanc uit de Elzas)
  • peper en zout.

Timing is belangrijk bij dit voor de rest zo simpele gerecht. De schelpjes moeten niet te lang stoven, de spaghetti moet precies ‘al dente’ zijn.

Verwarmde olijfolie en smoor daarin ui en knoflook. Bak dan de stukjes tomaat even mee en blus af met de witte wijn. Laat de saus nu even inkoken en voeg peper en eventueel wat zout toe. De spaghetti kookt intussen en zou bijna klaar moeten zijn. Dan kunnen de schelpjes bij de saus gevoegd worden. Snel even om-en-om scheppen. Spaghetti afgieten en bij de saus met schelpjes voegen. Voorzichtig omscheppen en meteen opdienen.

Glas witte wijn erbij en natuurlijk: Espresso toe!

© ellen.

 

 

 

Spaghetti aglio olio….

pasta aglio olio...

Simpeler kan het bijna niet! En snel…en lekker!!! Een handjevol gerookte biologische spekjes zachtjes uitbakken. Dan, twee tenen verse knoflook, (geplet en heel fijngehakt), 1 rode peper, (de zaadlijsten verwijderen en fijnsnijden) een flinke lepel lekkere superolijfolie bij de spekjes voegen. Op smaak brengen wat peper en zout en fijngehakte platte peterselie. Kook intussen een goede pasta ‘al dente’. De pasta afgieten en door het mengsel scheppen

…Oja, nog wat vers geraspte kaas erover strooien..heerlijk, zomers, zonnig!

Kopje espresso toe met een stukje chocolade (70% cacao met sinaasappel)

© ellen

Snelle pasta met ham, knoflook en pepertjes…

pasta spek knoflook en pepertjes 006
Paul schreef het gisteren al, we hebben even weinig tijd gehad voor het weblog.Vandaag dus maar even een opsomming van de afgelopen dagen. Vrijdag aten we pasta, heel simpel met alleen wat stukjes ham, knoflook en peterselie. Een paar chilipepertjes voor een pittig accent even in wat olijfollie bakken. Dan de knoflook in snippertjes erbij en wat in blokjes gesneden gerookte ham. De pasta, in dit geval linguine, een dunne platte pastasoort, al dente koken, afgieten en bij het ham/knoflookmengsel voegen. Strooi er wat gehakte peterselie over en wat vers geraspte Parmezaanse kaas Een hele snelle, smakelijke maaltijd. Serveer er een mooie tomatensalade bij.

© ellen

Linguine met vongole…

23 mei 2011

pasta vongole

Vrijdag kocht Paul bij de Sligro een portie vongole; in dit geval vongole
veraci, in Nederland ook wel tapijtschelpen genoemd. Ik ben er dol op maar
helaas zijn ze hier in Brabant bijna nooit te koop, mooi dus voor een zondagse
zonnige maaltijd. Je kunt er ongetwijffeld van alles mee doen maar ik houd het
maar simpel zodat de smaak van de schelpdiertjes zo natuurlijk mogelijk blijft.
De soort pasta die je gebruikt moet niet te dik zijn; een dunne spaghetti of
linguine. Ik gebruikte linguine van mijn favoriete merk De Cecco. Hier nogal
duur maar in Luxemburg altijd wel ergens in de reclame. Wij nemen dan ook altijd
een voorraadje mee naar huis.

  • Voor twee personen:
  • 500 gram vongole (met schelp)
  • 1 kleine sjalot, fijngehakt
  • 2 teentjes knoflook, geplet en fijngehakt
  • een blikje tomaten
  • een klein rood pepertje, het zaad verwijderen en in dunne reepjes
    gesneden
  • wat olijfolie
  • peper en zout
  • linguine
  • een handvol verse gehakte peterselie

Verwarm de olie en smoor daarin de sjalot en knoflook zachtjes goudgeel. Voeg
de pepersnippers erbij en bak ze even mee. Doe er de tomaten bij en laat alles
even inkoken tot je een mooie saus hebt. Kook intussen de linguine. Voeg vlak
voor de linguine klaar is de schelpjes bij de tomatensaus en laat ze openstomen.
Het vocht dat vrij komt geeft een extra fijne smaak aan de saus.Giet de pasta af
en roer ze door de tomatensaus. Strooi er de peterselie over en dien snel op.
Een mooi glas witte wijn erbij en je hebt een heerlijke zonnige maaltijd in een
paar minuten.

Kopje espresso toe natuurlijk.

© ellen.

Gnocchi van durumtarwe en ricotta in tomatensaus…

19 mei 2011

gnocchi

Hij sprak het uit als “doendaree“. Zo noemde de maat van Antonio
Carluccio het streekgerecht dat hij leerde maken van zijn Mama. Gennaro Contaldo heet de man. Hij is de kooklegende
die Jamie Oliver de Italiaanse keuken bijbracht. Samen met Antonio Carluccio is
hij te zien in de BBCkookserie Two Greedy Italians.

Ik heb een paar afleveringen opgenomen. In een van die afleveringen kwam het
recept van “doendaree” voorbij, gnocchi gemaakt van durumtarwe en
ricottakaas. Het stond me wel aan. En aangezien ik het recept nergens terug kon
vinden ben ik dan maar met een schrijfblokje en pen voor de televisie gaan
zitten. Het voordeel van zo’n filmpje is dat je niet hoeft te lezen over de
valkuilen, je kunt rustig bekijken hoe je ze kunt voorkomen. Enfin, dit is wat
ik ervan kon maken. Serveer je er nog een degelijke salade bij dan voldoet het
recept voor vier personen.

  • Voor de gnocchi:
  • 200 gram durumtarwe (hard tarwemeel),
  • 220 gram ricottakaas,
  • 3 stuks eigeel,
  • 30 gram parmazaanse kaas,
  • flinke snuif geraspte nootmuskaat,
  • pepr en zout.

 

  • Voor de tomatensaus:
  • 1 blik tomatenblokjes,
  • 3 middelgrote tomaten, grof gehakt,
  • 1 vers pepertje,
  • 3 tenen knoflook,
  • 2 handen verse basilicum,
  • olijfolie.

Doe de eigelen en de ricottakaas in een kom en werk ze dooreen met een vork.
Voeg vervolgens de parmazaanse kaas, de nootmuskaat en de tarwebloem toe en
begin te kneden met je handen. Wanneer het deeg zich tot een bal gaat vormen
bestrooi je het met een beetje bloem. Je kneed nu verder op een gladde
ondergrond tot het deeg goed is. (Je voelt het vanzelf.) Snijd vervolgens hompen
van de deegbal en vorm er worstjes van. Blijf steeds wat bloem gebruiken om te
voorkomen dat alles gaat plakken. De worstjes worden op hun beurt weer versneden
tot brokjes (gnocchi betekent: bultjes). Bestuif de brokjes met meel om te
voorkomen dat ze aan elkaar plakken.

Doe olijfolie in een pan en bak er de grof gehakte konoflook en het versneden
pepertje in. Laat de knoflook even glazig worden en stort dan de tomatenstukjes
uit blik en de grof gesneden tomaten erbij. Indien je je saus te nat vindt laat
je hem even op hoog vuur inkoken. Doe dan het deksel op de pan en laat de saus
op een klein vuurtje nog even gaan.

gnocchi

Breng ruim gezouten water aan de kook. Kook hierin de gnocchi ongeveer 4
minuten. Indien je pan niet al te groot is dan kook je de gnocchi in kleinere
porties. Ze hebben echt ruim water nodig. Laat ze uitlekken en stort ze in de
tomatensaus. de gnocchi mogen nog een paar minuten “wennen” aan de saus. Hak de
verse basilicum en strooi die over de saus. Klaar is je gerecht. Het is wat
werk, maar na een paar keer zal het snel gaan. En de gnocchi zijn écht
onwaarschijnlijk lekker!

©paul

Verbouwingseten: Spaghetti aglio, olio e peperoncino …

18 mei 2011

schilderen keuken

Enfin, van die “verbouwing” van onze keuken heb je
intussen voldoende meegekregen lezer. En de belofte dat we over
van-alles-en-nog-wat zullen schrijven in verband met achterstallig onderhoud van
het web-log is ook alweer een paar keer gedaan. En geloof me lezer, het komt,
het komt…

Vanavond sloten Ellen en ik onze vakantie af. Ellen moet morgen weer beginnen
voor haar broodheer, ik heb nog een paar dagen vrij. Onze auto is nog stuk, en
de “nieuwe auto” laat op zich wachten. Dat wordt eind van de week…

We hadden het plan opgevat om dan maar een mooie maaltijd te kopen
buitenshuis, maar we konden niet bedenken waar we die maaltijd zouden gaan
genieten. Ellen hakte de knoop door, ze besloot zelf te koken. We kochten twee
entrecôtes van verantwoord Belgisch rund, we maakten aardappelpuree en we
gristen een portie doppertjes uit de vriezer. Daarbij kwam een soort van instant
cumberlandsaus, die Ellen oppepte met voldoende eigen ingrediënten om er een
smakelijke toevoeging van te maken. We dronken een ronduit voortreffelijke
Saint-Emilion Grand Cru uit 2003, een geschenk van Andy en het Kind. En we waren
voldaan… Stukje kaas toe, kaas uit Val-Dieu.

Maar goed, denk nou niet dat we hier op het Ministerie hebben zitten
arremoeien tijdens onze “verbouwing”, niets is minder waar. We aten meerdere
malen buitenshuis, we werden vergast op een maaltijd bij de Jongste Bediende. En
tussen al het gedoe door zag Ellen kans om in de onttakelde keuken zo nu en dan
nog wat achtenswaardigs te produceren.

Mijn ultieme troosteten bijvoorbeeld: Spaghetti aglio, olio e peperoncino..
En denk eraan, dat smaakte me!

© paul

Ravioli met ricotta…

meivakantie 2007 009
Natuurlijk hebben we ook dit keer in Luxemburg flink inkopen gedaan, lekkere dingen die hier moeilijk of niet te koop zijn. Zo kocht ik bijvoorbeeld verse ravioli gevuld met Ricotta, Parmezaanse kaas, Goudse en kruiden. Meestal ben ik niet zo’n liefhebber van kant-en-klaar produkten, maar voor de verse pasta’s van Zahner maak ik een uitzondering. Deze Freiburgse firma maakt een aantal soorten verse pasta die bij de Cactus supermarkten verkocht worden. Ik schreef al over de verse spätsel van deze traiteur.
Vanmiddag aten we de ravioli, heel simpel even warmgemaakt in bouillon en opgedient met een beetje warme boter met een blaadje sallie. Een mooie lunch voor een warme dag.
We dronken er gewoon kraanwater bij.

© ellen