Ik was vandaag te gast op de Christelijke Hogeschool in Ede. Ik schreef het gisteren al; netwerken, helemaal in! Een groep informatiespecialisten van Hogescholen met een onderwijswerkplaats komen twee maal per jaar bij elkaar om informatie uit te wisselen. We gaan steeds naar een andere Hogeschool en bekijken de inrichting, de collectie, de gang van zaken in de mediatheek enzovoorts. Altijd een hele nuttige en welbestede dag. Ook altijd heel gezellig om al deze collega’s te ontmoeten.
Maar het gaat hier op dit weblog over eten, dus ik zal jullie verder niet vermoeien met ons werk.

We beginnen de dag met koffie met iets lekkers erbij en gaan dan aan het werk. Natuurlijk krijgen we overal een mooie lunch voorgezet, maar vandaag vond ik het wel bijzonder. Gewoonlijk krijg je bij zo’n lunch op de meeste scholen wat men noemt “luxe gezonde broodjes”. Luxe omdat er verschillende soorten beleg tussen ligt. Het beleg varieert van kleffe ham tot flintertjes kauwgomkaas.
Gezond omdat er altijd een forse pluk onbestemde sla, een handjevol rauwe grof gemalen wortelen, een onrijpe plak tomaat en als je pech hebt ook nog een plak augurk en een plakje blauw gekookt ei tussenliggen. Dat schijnt in de meeste Nederlandse kantines als het toppunt van gezond en luxe te gelden.

Vandaag was het echter helemaal anders! We kregen gewoon smakelijk brood met kaas of ham, zonder enge brokken wortel of zure augurken. Wat een vondst! Er waren zelfs sóórten kaas! Old Amsterdam op een mooie dik gesneden bruine boterham. Of Maaslander jonge kaas op een dikke witte snee brood. Prima brood ook nog eens!
Alles geserveerd in mooie mandjes, verpakt in bruine zakjes. Die authentieke zakjes, dat hoeft van mij dan weer niet zo nodig, maar goed er stond duidelijk op welke soort kaas enzovoorts, dat is ook iets.
Een groentensoepje werd opgediend in sjieke soepterrines.
Er waren ook nog zoete, gevulde suikerbroodjes van een goede bakker en natuurlijk melk, karnemelk en fruitsap.
Een goed gevulde fruitschaal maakte het ‘gebrek’ aan wortel en andere zurige vitamines helemaal goed.

Zo kan het dus ook in de schoolkantine!
Dank je wel voor de hartelijke ontvangst Nettie! Het was een prima dag!

© ellen.

Tja, het werd eigenlijk echt tijd voor een mooi nieuw recept, iets lekkers, iets nieuws, liefst met een hele perfecte foto…helaas.
De realiteit is vaak anders dan je je hebt voorgesteld. Zo ook hier op het Ministerie vandaag; Paul voelt zich helemaal niet lekker en wil eigenlijk niets eten (* !)
Ik heb de hele dag een studiedag gehad en wil vandaag wel iets ‘snel- en- makkelijk- te- maken’ eten. Hoe los je dat dan op?

Paul drinkt kruidenthee, neemt twee paracetamol en eet een droge boterham.

Dat vind ik niks, dus na even denken maar een klein dinertje voor mijzelf gemaakt. We hadden nog een paar lamskarbonaadjes in huis. Er waren ook nog gekookte aardappeltjes en er waren nog lekkere tomaten…
De aardappeltjes in stukjes gesneden en langzaam in zonnebloemolie gebakken. (ik keer ze om en om en wil ze dan allemaal mooi lichtbruin en knapperig)
Lamskarbonaadjes inwrijven met grof zout en snel om en om bakken in wat olie. In ongeveer vijf minuutjes zijn ze voor mij prima. Ik deed er nog twee grofgesneden teentjes knoflook bij en liet die aan de zijkant van de pan even meesmoren. Flink wat grofgemalen zwarte peper erover en wat verse koriander (was ook nog over).
Als groente twee mooie rijpe tomaten in plakken gesneden, wat zout en peper erover en een sliertje van de beste olijfolie.
Supersnel klaar en toch echt lekker!

En natuurlijk espresso toe, voor Paul nóg een kopje thee.
© ellen.

* als Paul niet wil eten is hij eigenlijk echt ziek, maar nachtdiensten zijn nooit zomaar ziek dus gaat hij gewoon werken.