Lamskarbonaadjes en een stamppotje met rauwe andijvie

Posted on April 13, 2009 by Ellen Bouckaert

Het waren rommelige Paasdagen hier op het Ministerie; een feestje, wat eten, veel bezoek en veel werk in de tuin. Het was hier heerlijk lente-weer en dan wil ik naar buiten. Zaterdag natuurlijk een hoop boodschappen en eieren verven volgens de methode van meneer Fisch. Gisteren een echte Paasbrunch; Asperges met gerookte zalm, carpaccio, gekookte eieren, kaasjes, paasbroodjes, lamsham, worst, salade van tomaatjes en basilicum enzovoorts. Alles rijkelijk overgoten met champagne en voor de liefhebbers een glaasje advocaat met slagroom. Een lange, lange brunch die eigenlijk gewoon overging in de avondmaaltijd. Gelukkig had ik een flinke pan ossenstaartsoep gemaakt dus ging het feest gewoon door tot in de late uurtjes.

Vandaag een flinke wandeling met Hond Max, even wat frisse lucht was wel nodig! De rest van deze tweede Paasdag ging op in het werken in de tuin. Ik ben ook nog even naar de Jongste Bediende geweest. Hij ging vandaag aardappelen poten en uien zetten in hun nieuwe tuin. Ik heb beloofd om zo nu en dan wat onkruid te komen plukken in ruil voor uien en aardappelen. Voor het zetten van de uien kwam ik al te laat maar bij het poten van de aardappelen mocht ik toch nog even meehelpen. 96 aardappeltjes zijn gepoot! Dat zal zo ongeveer 96 kilo aardappelen op moeten brengen!

Vanavond maar een simpele maaltijd een stamppotje van aardappelen en rauwe andijvie en een paar lamskarbonaadjes; gewoon wat aardappelen koken, puree maken met de knijper en de fijngesneden rauwe andijvie erdoorroeren. 75 gram spek in kleine blokjes even uitbakken en over het stamppotje scheppen.

Kopje espresso toe.

Maaltijdsalade van kip, boontjes, tomaat, olijven, kappertjes…

Posted on April 7, 2009 by Ellen Bouckaert

salade van kip, boontjes , tomaat, ei, ruccola en verse tuinkruiden

Natuurlijk was die kip veel te veel voor twee personen. Wij aten eerst de pootjes en de vleugeltjes, het borstvlees bewaarde ik voor vandaag. Ik maakte een grote maaltijdsalade. Variaties voor zo’n salade zijn eindeloos. Boontjes, sperzieboontjes, erwtjes, artisjokken, tomaat, ei, ui, ruccola, broccoli, kappertjes, olijven en noem maar op. Een lichte dressing van wat olijfolie en citroensap volstaat al. Voor de liefhebbers misschien een flinke lepel mayonaise. Een mooi stuk knapperig stokbrood en je hebt een snelle en smakelijke maaltijd.

Kopje espresso toe!

De eerste asperges!!!

Posted on April 7, 2009 by Ellen Bouckaert

Eindelijk asperges! De één kijkt uit naar de eerste aardbeien van Nederlandse grond, de ander is verzot op de eerste rabarber, wij wachten ieder jaar met smart op de eerste asperges. Dit jaar moesten we wat langer wachten dan andere jaren, het seizoen start, dankzij de strenge winter, laat. Maar vandaag waren ze er eindelijk; asperges, gewoon uit ons eigen dorp.

Wij kopen onze asperges al jarenlang bij de Familie van Dinter zij hebben een mooie site gemaakt met allerlei wetenswaardigheden over de asperges. Een bezoekje waard!

Voor ons was het vandaag gewoon simpel smullen, geen ingewikkelde recepten. Gewoon asperges; goed geschild, gekookt, een hardgekookt eitje en een plakje goede ham erbij en dan een flinke lepel gesmolten boter erover… De meest pure manier om deze prachtige groente te eten! Later in het seizoen gaan we wel allerlei varianten bedenken, nu nog niet, nu is het nog even puur genieten…

Stukje kaas toe, en natuurlijk een kopje espresso.

Kip met veertig teentjes knoflook

Posted on April 6, 2009 by Ellen Bouckaert

Marleen dacht op onze terugreis uit het Sauerland al een Ikea te bezoeken, helaas, alle Ikea’s die we op de heenreis zagen bleken op de terugreis opeens verdwenen. Ofwel; Tom-Tom says No! De schade moest dus rap ingehaald worden. Dan maar geen Ikea! Het Kind en Marleen gingen winkelen in Uden. Ze vertrokken zaterdagochtend al vroeg met een echte boodschappenlijst; wc-rolhouders, lampen, wasmanden en nog wat van die zaken die mensen met een nieuw huis nodig hebben. Ik vroeg nog voorzichtig of ze die ene poulier ook wisten te vinden…die van die lekkere kippen…en of ze dan zo’n kip…

Ik had er werkelijk in de verste verte niet op durven hopen dat ze ook echt met zo’n kip thuis zouden komen en ik had dus al een alternatief menu opgesteld. Beide dames winkelen graag, maar niet voor de dagelijkse boodschappen. Dus een poulier in Uden zoeken leek me wat teveel gevraagd tussen alle beslommeringen van de wc-rolhouders en lampekappen. Tot mijn grote verbazing kwamen de dames mét de door mij gewenste Kemperkip thuis! Wat een geluk, zomaar op een gewone zaterdag! Ik besloot dat de kip een onderdeel zou zijn van een mooie zondagse maaltijd. Feestelijk, je zou deze kip met Pasen kunen eten bijvoorbeeld.

Neem voor dit recept in ieder geval een goede kip; een biologische-, een Kemperkip of minstens zo’n Label Rouge kip en er zijn nog meer bijzonder smakelijke soorten. Koop vooral niet zo’n bleekgefokt ding, dat is jammer van de moeite. Het geheim van dit recept is dat de kip samen met de kruiden in een dichte pan langzaam gegaard wordt. De pan wordt gesloten met een deegrand tussen de deksel zodat alle geuren en aroma’s in de pan blijven. Pas aan tafel breek je de deegrand open.

1 flinke kip dus, van onbesproken gedrag
1 bosje platte peterselie
1 bosje verse tijm, wat takjes basilicum en rozemarijn, 1 laurierblad
1 dl olijfolie
1 citroen
40 teentjes knoflook mét schil. (Let op dat je goede knoflook koopt.)
500 gram bloem, wat water en wat olie om het deeg te maken om de pan dicht te plakken

Neem een vuurvaste pan met deksel, die in de oven kan. Verwarm de oven voor op 180 graden. Bundel een deel van de kruiden en stop dat samen met de citroen in de kip. Giet de olijfolie in de pan, schik de veertig teentjes knoflook erin en voeg nog een paar eetlepels gehakte kruiden toe. Roer alles even door en leg de kip op de kruiden. Maak van ongeveer 500 gram bloem, een beetje water en wat olie een mooi soepel deeg. Sluit de deksel van de pan en ‘plak’ de deksel dicht met het deeg. De bedoeling hiervan is dat er geen lucht, in of uit, de pan kan. Alle geuren en smaken blijven in de pan. Zet de pan zo, afhankelijk van de grote van de kip, ongeveer 1 ½ tot 2 uur in de oven.

Zet de pan op tafel en breek de deegrand. Haal de deksel van de pan en verdeel de kip én de teentjes knoflook. De knoflook heeft door het langzaam garen de agressieve smaak verloren en is nu zalvend zacht geworden.

Geef er in ieder geval wat brood bij om de saus mee op te dippen en de teentjes knoflook mee op te eten.

Marleen en Het kind; nogmaals bedankt, met Pasen maak ik iets lekkers voor jullie!

Historische optocht en aspergemarkt in Gemert

Posted on April 5, 2009 by Ellen Bouckaert

Als je een leuk uitstapje wil maken naar Brabant kom dan zondag 19 april naar Gemert. Die zondag organiseren aspergetelers van de Vrije Heerlijckheid Asperges en horeca Gemert-Bakel weer een grote aspergemarkt in het centrum van Gemert. Je kunt er van alles leren over de asperge. Er is die dag op het gebied van asperges van alles te zien en te proeven. De markt wordt om 10.45 uur officieel geopend. Vanaf 11.00 tot 17.00 kun je genieten van allerlei aspergehapjes, klaargemaakt door restaurateurs uit Gemert-Bakel. Natuurlijk is ook voor een glas bijpassende wijn gezorgd.

Het Gemertse boerenbondsmuseum organiseert deze zondag ook weer de historische optocht door het centrum van Gemert.
De optocht loopt van het centrum, dwars over de aspergemarkt, tot aan het boerenbondsmuseum en wordt opgeluisterd door het plaatselijke muziekkorps en beide gildes. In de optocht worden oude, vergeten ambachten gedemonstreerd. De wethouder wandelt met zijn prachtige runderen de hele route. De speciale hond zal de hondenkar trekken. De smit houdt het vuur brandend en de kinderen spelen met hoepels. De gymnastiekvereniging uit De Mortel laat zien hoe er hier vroeger al aan fitness gedaan werd en de twee Gildes zwaaien de vendels. En natuurlijk tot slot de prachtige bierwagen van Bavaria, getrokken door maar liefst zes paarden.

Kortom een leuk dagje uit! De aspergemarkt wordt geopend om 10.45 uur en duurt tot 17.00 uur. En, meng je vooral tussen de wat oudere toeschouwers! Zij vertellen al kijkend de mooiste verhalen over vroeger!

Een impressie van vorige jaar kun je hier bekijken.

Lente…

Posted on April 4, 2009 by Ellen Bouckaert

De wijnstokken zijn nog kaal, maar de eerste bladogen laten zich al zien. De rozen lopen overdadig uit en de lavendel heeft al teer groen. De selderie gaat gewoon verder waar hij ophield in december en tussen de stoeptegels ontspruiten de zaailingen van de rozemarijn. De blauwe druifjes in het stenen potje bloeien, zoals ze dat al jaren doen, ook deze lente.

Ik hoor er al dagen van, van het voorjaar. Ik voel ook wel dat het aangenaam is wanneer ik in de vroege avond mijn bed uit kom. Maar van het échte lenteweer krijg ik weinig mee, ik slaap overdag.

Ellen had een vrije dag. Naast wat klussen in en om huis bracht ze toch vooral de dag door in het zonnetje. Achter in de tuin, want daar is het het warmst. Met een kop espresso, een stuk appelgebak en het uitzicht op die bloeiende blauwe druifjes.

Als ik de foto bekijk word ik er grif jaloers van. Maar mijn tijd komt nog lezer… Volgende week, let maar op.

Waldmeister wodka…

Posted on April 2, 2009 by Ellen Bouckaert

Gifgroen en mierzoet, zo oogde het ten minste. Het was Jeanne die het ontdekte in een plaatselijke herberg tijdens ons verblijf in het Sauerland. En het bleef niet bij dit ene borreltje, want iedereen wilde wel een slokje proeven, en dan is zo’n glaasje zo leeg. Het bleek wodka te zijn, op smaak gebracht met Lievevrouwenbedstro. De Duitse naam voor het kruid is Waldmeister.

Het Ministerie is gek op Waldmeister. We vinden de typische smaak lekker, en de toepassingen staan ons wel aan. We mochten al enthousiast schrijven over de Maitrank of Meiwijn en we hebben met veel plezier onze eigen variant gebrouwen. Het Waldmeisterijs was ook heel bijzonder, maar dan toch in tegengestelde zin.

Op de terugreis wisten we een fles te bemachtigen en thuisgekomen werd er meteen geproefd en gekeurd. Het heet wodka te zijn, maar het is in feite wodkalikeur. Het alcoholpercentage is een procent of twintig. De smaak is ook écht mierzoet, maar niet beroerd. Het typische van Waldmeister voert de boventoon. Het blijkt een aardige borrel om een maaltijd mee af te sluiten, maar ook als aperatief kan het prima dienst doen. Één enkel borreltje maar, het is té zoet om lekker door te tutteren.

Lamskarbonaadjes en broccoli uit de oven

Posted on April 2, 2009 by Ellen Bouckaert

Nog steeds is het echt prachtig lenteweer, heerlijk om dan met de bus naar huis te reizen en het laatste stukje te lopen in het zonnetje. Toch leuk dat verzetten van de klok, nu is er na het werk ook nog even tijd om in de tuin te zitten en te genieten.

Nog even terug naar ons weekende in het Sauerland; we schreven het al, het weer was slecht, met af en toe een klein beetje zon. Neel legde nét dat kleine beetje zon vast op deze foto; De buurman van ons gehuurde huis, in zijn stal vol met lammetjes en moederschapen. Door het slechte weer kon hij nog maar één koppel schapen met lammetjes naar buiten brengen. Wij waren getuigen van de eerste stapjes en sprongetjes in het verse gras. Prachtig om te zien…

Maar op dit weblog gaat het toch echt over eten. Schattig die lammetjes maar… deze schapen en lammetjes worden gehouden voor het vlees! De wol brengt nog nauwelijks iets op, dat is bijzaak. De mooiste exemplaren worden apart gehouden om ons in volgende jaren weer van lammetjes te voorzien. De rest mag de hele lente en zomer in de Sauerlandse weiden huppelen en wordt dan geslacht. Wreed misschien, en voor wie nooit vlees eet, oké. Stop hier maar met lezen. Ik eet wel vlees en mijn idee is dat je beter zo’n lammetje kunt eten dat een mooi leven in de wei gehuppeld heeft dan een varken uit een megastal of een kalf dat alleen maar in een enge kist moest wachten op het slachthuis…Of zo’n kip die in een overvolle kooi zo snel mogelijk vetgemest moet worden en dan ná de slacht ook nog eens wordt volgespoten met water om het gewicht te vermeerderen. Lamsvlees is naar mijn idee in ieder geval meestal eerlijk vlees!

Vandaag dus lamskarbonaadjes met broccoli uit de oven;

Reken per persoon 3 karbonaadjes. Maak een marinade van wat olijfolie, knoflook, oregano en wat citroenrasp en laat daarin de karbonaadjes een half uurtje marineren. Bak ze dan in wat olijfolie mooi knapperig en bruin.

Geef er broccoli bij bijvoorbeeld zoals wij vandaag aten;

1 pond broccoli, neem alleen de dunne steeltjes en de bloem.Breng een grote pan water met wat zout aan de kook. Kook de broccoli hierin in 3 minuten beetgaar, schep ze uit de pan een leg ze dan even in een bak ijswater. Zo blijft de groente mooi van kleur en knapperig. Schik de roosjes in een ovenschaal en maak dan de dressing;

wat goede olijfolie
2 tenen fijngehakte knoflook
vijf kleine tomaatjes in kwarten gesneden
1 theelepel kappertjes
1 theelepel pijnpitten
citroenrasp, oregano peper en zout
wat parmezaanse of andere kaas, versgeraspt.

Meng de olijfolie met de rest van de ingredienten en schep die over de broccoliroosjes. Strooi er wat kaas over en zet het schoteltje even in de hete oven onder de gril tot de kaas gesmolten is.

Kopje espresso toe!

Van Paashazen en andere frutsels…

Posted on April 1, 2009 by Ellen Bouckaert

We waren dus in het Sauerland. En ondanks het pestweer gingen we toch even de deur uit, er moest geboodschapt worden.

Staan bij ons de winkels al vol met paasgedoe, bij onze Oosterburen swingt het pas echt de pan uit. Paaslammeren, paashazen, paaskuikens en paaskippen. Paasdrank en paaseten. Goed bedoelde rommel in pluche of plastic uitgevoerd, maar vooral toch als etenswaar. Je vindt ze terug in de vorm van broodfiguren en gebak, in vleeswaren en kaasjes (jaja), maar bovenal van chocolade. En dat dan in alle maten en verschijningsvormen die je je maar kunt bedenken. Allemaal valse romantiek, dat weet ik ook wel, maar op een of andere manier oefent het een onweerstaanbare aantrekkingskracht op me uit.

Die chocoladen figuurtjes met een jasje van bedrukt zilverpapier vind ik het mooist. En hoe lulliger, hoe mooier. Ik heb dat ook met Pieten, Klazen en Kerstmannen. Ik sta er altijd bij stil, ik moet er altijd naar kijken.

Op onze terugreis kochten we nog snel wat drank in. En op de valreep ontdekte ik het After Eight- konijn. Nu heeft onze dochter zo haar eigen intense beleving met After Eight, dus lag het voor de hand om het Kind zo’n ding te schenken.

Hoe of het smaakt weet ik nog niet, het beestje wordt nog niet aangebroken. Zit de mint tussen laagjes chocolade? Of is de mint gewoon door de chocolade gemengd? Zodra het konijn geslacht is hoor je het…

En dan dit nog: Osterkaninchennasenbeutler is een prachtig Duits woord, het bestaat uit zesentwintig letters, en er is er niet één van gelogen!

Ministerie van Eten en Drinken

alles over eten, drinken en andere genoegens…

Monthly Archives: April 2009