De wijnstokken zijn nog kaal, maar de eerste bladogen laten zich al zien. De rozen lopen overdadig uit en de lavendel heeft al teer groen. De selderie gaat gewoon verder waar hij ophield in december en tussen de stoeptegels ontspruiten de zaailingen van de rozemarijn. De blauwe druifjes in het stenen potje bloeien, zoals ze dat al jaren doen, ook deze lente.

Ik hoor er al dagen van, van het voorjaar. Ik voel ook wel dat het aangenaam is wanneer ik in de vroege avond mijn bed uit kom. Maar van het échte lenteweer krijg ik weinig mee, ik slaap overdag.

Ellen had een vrije dag. Naast wat klussen in en om huis bracht ze toch vooral de dag door in het zonnetje. Achter in de tuin, want daar is het het warmst. Met een kop espresso, een stuk appelgebak en het uitzicht op die bloeiende blauwe druifjes.

Als ik de foto bekijk word ik er grif jaloers van. Maar mijn tijd komt nog lezer… Volgende week, let maar op.

© paul