Category Archives: groenten

De eerste cantharellen!..

Posted on by

vakantie zomer 2013
Ik ben al weer helemaal “thuis”. Na 10 dagen rust, stilte en luieren is het hier op het Ministerie weer een drukte van belang. Het Kind heeft nu ook vakantie, de Jongste Bediende en zijn Vrouw brengen  Hond Spot van Eupotours, die komt hier logeren. De koelkast moet weer gevuld worden en ga zo maar door.
Maar waar het hier om gaat is natuurlijk het eten van alledag. Vandaag verse cantharellen, nog niet zélf geplukt, maar gekocht in de supermarkt in Luxemburg. Cantharellen hebben een scherper geparfumeerde geur dan bijvoorbeeld eekhoorntjesbrood, wat delicater zou ik bijna zeggen.
Ik kocht, ook in de supermarché, een portie verse Spätzle. De Spätzle kwamen van Zahner Traitteur en ze waren in combinatie met de cantharelllen heerlijk. Ik heb de Spätzle met cantharellen als volgt klaargemaakt;

1 ui fijngesnipperd en 1 teentje knoflook fijngesnipperd
75 gram spek of pancheta in blokjes gesneden
boter
een bekertje room
een flinke handvol fijngehakte, platte peterselie, grofgemalen peper en zeezout.

Ik bak de spekjes licht aan en voeg dan de ui en knoflook toe en laat alles zachtjes nog even zachtjes smoren.
De catharellen heb ik met een borsteltje afgepoetst, in stukjes gesneden en bij het ui-spekmengsel gevoegd.
Dat laat ik zo even op een laag vuur bakken en dan voeg ik er de room bij. Ik laat de saus dan ongeveer 10 minuten pruttelen tot het geheel wat ingedikt is. Op de verpakking van de Spätzle stond alléén verwarmen dus heb ik ze bij de saus gevoegd. Een klein beetje zout en peper en de peterselie erdoor geroerd en we hadden een heerlijke maaltijd!
Kopje espresso toe met een stukje chocolade.

EERSTE PADDESTOEL…

Posted on by

Tegen de middag reed ik terug uit Luxemburg. Heerlijk weer, nog net niet te warm. Op het plateau van Gëlt stopte ik even. Je kunt op heldere dagen de stad Arlon (de Schoone Stad Aarlen) zien liggen, met de kathedraal prominent op het hoogste punt van de stad, en een stukje naar links het 16e eeuws klooster, een adembenemend gezicht. In Nederland aangekomen koos ik ervoor om via het platte land van Noord Limburg naar huis te sukkelen.

Ellen had bij de ochtendwandeling een boleet ontdekt. Het is weliswaar geen Eekhoorntjesbrood, maar dan toch een heel bruikbaar familielid. Vroeg in het jaar, dat wel, maar ik heb al eens Kastanjeboleten geplukt op mijn moeders verjaardag, 7 juli. En overigens: vorig jaar plukten we onze eerste paddestoelen op 14 augustus. Ik heb thuis een paar foto’s gemaakt en de hoed in stukjes gebakken, de steel was niet meer bruikbaar, de foto’s ook niet (onscherp!). Om je toch een indruk te geven gebruik ik een foto die Ellen afgelopen hefst maakte. En dat is wel echt Eekhoorntjsbrood. Ik heb de paddestoel samen met 3 eieren tot een mooie omlet omgetoverd en smakelijk opgepeuzeld.

Voor nu heb ik nog een paar mooie geitenkaasjes en wat salade.

© paul

ARTISJOKKEN ETEN…

Posted on by

“Dat koken”, werd ons gezegd, “dat koken van die artisjok is wel te doen, en dan…?”

Ach, lezer, het is niet zo ingewikkeld. Fingerfood lijkt een nieuw begrip, maar het is van alle tijden. Alles wat je nodig hebt voor het eten van artisjokken zoals Ellen ze klaar maakte zijn je vingers.

Het gaat als volgt: je zorgt dat de artisjokken gaar zijn. Je zorgt dat je saus klaar is. Leg je artisjok op een bord en begin. Je plukt er een blaadje vanaf en schraapt met je tanden het zachte vlees van de onderkant van het blaadje. Dat klinkt abstract, maar het kan echt maar op één manier. Dit herhaal je bij elk volgend blad, net zolang tot ze op zijn. De laatste blaadjes, met de roze bovenkant, geven nog nauwelijks vruchtvlees, die kunnen weg. Overigens doop je je blaadjes naar believen in de saus.

Wat je over houdt is de bodem, die bedekt is met “hooi”. Dat hooi pluk je van de bodem af, het is niet eetbaar. Ellen houdt een vrij lange kooktijd aan, met als voordeel dat het vlees botermals is en het hooi gemakkelijk los laat. (We hebben niet de indruk dat er door de wat langere kooktijd erg veel smaak verloren gaat.) Bij beetgare artisjokken heb je al gauw gereedschap nodig en je beschadigt altijd de kostelijke bodem, het lekkerste van de plant.

 

Je kunt de vrij gekomen bodem met saus bedekken, maar ook naturel smaakt-ie heerlijk.

Artisjokken zijn niet duur en de grote soorten worden nu volop aangeboden. De bereiding is niet moeilijk, het is alleen wat werk. De beloning die je daarvoor krijgt is vorstelijk. Bovendien is het aangenaam eten, het is onmogelijk om het snel te doen. Je bent al gauw een kwartier tot twintig minuten in de weer met je groentegerecht. En wat ons betreft verhoogt dat het plezier van het tafelen. We dronken de wijn van gisteren, een Côtes de Ventoux, en die deed het er voortreffelijk bij.

Italianen en Spanjaarden eten ook graag kleinere exemplaren van de artisjok, die dan gestoofd, gebakken of gefrituurd worden en vaak onderdeel zijn van een groter gerecht. We kochten ze al wel in het buitenland, maar hier in de buurt kunnen we ze niet krijgen.

© paul

ARTISJOKKEN EN EEN SAUSJE…

Posted on by

Bij de artisjokken heb ik een sausje gemaakt van;

25 gram boter (boter, geen margarine of andere vervangers)
2 hardgekookte eieren
2 eetlepels kappertjes
een handvol gehakte peterselie
een flinke kneep citroensap, peper en zeezout.
De boter smelten, de eieren en de peterselie heel fijn hakken en door de boter roeren. Van het vuur nemen en de kappertjes erbij doen. Zout, peper en citroensap naar smaak bijvoegen. Geef ieder een eigen kommetje met saus om de blaadjes in te dippen! Voor het eten van artisjokken moet je even de tijd nemen.
We aten de artisjokken als voorgerecht.

Daarna schouderkarbonaden, (natuurlijk van de Sumiran varkens) Ik heb het vlees even aangebakken en daarna afgeblust met een scheutje witte wijn en bouillon. Een paar blaadjes salie erbij gedaan en zo nog even laten stoven.  Een paar gekookte krieltjes met, alweer, verse gehakte peterselie en een klontje boter.
Een stukje Munster toe.
En espresso.

ARTISJOKKEN…

Posted on by

Vandaag maak ik artisjokken klaar. Ik ben gek op artisjokken maar ze vers kopen en klaarmaken komt er vaak niet van omdat ze in ons dorp te bijna nooit te koop zijn. Gisteren lagen ze op de markt in Helmond, en dus vandaag in mijn pan.
Er zijn heel veel verschillende soorten, ik heb gisteren deze gekocht; een grote soort: Camus de Bretagne.
Ik ga ze vandaag, net als met de eerste asperges, zo simpel mogelijk klaarmaken; koken met een eenvoudige saus. Het is te warm om ze in de oven te gratineren zoals ik eigenlijk van plan was.

Grote artisjokken; neem per persoon één artisjok. Snijd de steel eraf en neem een stukje van de onderste blaadjes mee. Knip dan met een keukenschaar het bovenste stukje van de blaadjes.
werk snel, soms verkleuren ze. Knijp er wat citroensap over om verkleuren te voorkomen.
Als ze naar wens zijn bijgeknipt, stop ik in het hart een teentje knoflook, en bind er een schijfje citroen bovenop.

 De kooktijd variëert per soort, deze heb ik 1 uur gekookt in water met wat zout en citroensap.

Courgettebloemen en druiven…

Posted on by

Ik heb vanmorgen een tijd in de tuin gewerkt. Alles groeit als kool, ook het onkruid. Kool hebben we niet, maar wel één courgetteplant. Ik kocht de plant drie weken geleden, samen met vier platte peterselieplantjes, op de jaarlijkse markt op Huize Padua. Het was toen een piepklein plantje. Het piepkleine plantje is inmiddels flink gegroeid. En, daar was het allemaal om begonnen, de plant heeft al drie bloemen en een heleboel knoppen.  Courgettebloemen zijn prima te gebruiken om te vullen. Helaas kan ik ze hier nergens kopen, dus vandaar een plant gekocht. Als we ook nog courgettes krijgen is dat mooi meegenomen. Ik weet trouwens niet of dat kan met één plant? Moet ik er misschien twee hebben i.v.m. de bevruchting? Of hoeft dat bij courgettes niet? Ik zie wel. Bloemen om te vullen hebben we alvast. Ik denk nog deze week genoeg bloemen te kunnen oogsten voor een maaltje. Wordt vervolgd.

22 juni 2007 039

Ik heb ook flink moeten snoeien  om de druivenstruiken een beetje in het gareel te brengen. We hebben, tegen een muur op het zuiden, vijf druivenstruiken staan. Er hangen al flinke trossen in en de struiken groeien explosief op dit moment. Als ik niet ingrijp wordt de hele eethoek overwoekerd, dus doe ik maar zoals de wijnbouwers; alles wat overbodig is eraf. Ik las dat Mariëlla van Wijnkroniekenen Cuno van Wijnsuggestie. wijn willen gaan maken van Rieslingdruiven. Cuno heeft al twee trosjes! Jammer dat wij een andere druivensoort hebben ( de Boskoops Glorie, een consumptiedruif) anders zou ik zeggen, kom hier maar oogsten. Wij hebben elk jaar zoveel druiven dat ik niet weet wat ik ermee moet doen.

Eigenlijk wil ik al jaren een Elbling druif zetten. Ik heb gelezen dat de Romeinen deze druivensoort speciaal naar Noord Europa meesleepten om daar toch wijn te kunnen maken. Elbling is een druivensoort die het in mindere klimaten ook nog prima doet. In Luxemburg en in Duitsland langs de Moezel vind je veel Elblingdruiven. Toch eens zoeken of ik daar ergens een paar struikjes kan kopen! Het wordt nu te warm om in de tuin te werken, ik ga  lekker in de schaduw zitten met een boek.

© ellen

 

ETEN MET HINDERNISSEN…

Posted on by

Het was de hele dag drukkend benauwd, we brachten de middag heel aangenaam door in een kerk in Oss. Peter van Wolferen gaf daar, samen met Nanneke Piek en Maarten van den Hoven, ( het ensemble Diversamente) een concert. Het was aangenaam vertoeven in de redelijk koele kerk en de muziek was geweldig. Peter dank je wel nog voor de uitnodiging, we hebben genoten! Vooral de duetten van Purcell vond ik heel mooi. We kijken uit naar jullie volgende concert.

Daarna lekker wat gelezen en hoe je zo al een zondagmiddag kan doorbrengen. Tegen half zeven besloot ik maar eens te gaan koken. Verse tuinboontjes stonden vandaag op het menu, met lamskabonaadjes, krielaardappeltjes, en een saus met Aceto Balsamico. Zo gedacht, zo gedaan, maar toen het eten op tafel stond brak er hier een geweldig onweer los, met een enorme waterstroom. We gingen net zitten toen er een lekkage doorbrak in de keuken. Een verstopt spugertje. Paul verhielp het euvel in 5 seconden, maar was voor 2 uur nat.

 Tuinboontjes, de eerste verse van dit seizoen, ze waren heerlijk. Gewoon gedopt. Ik lees de laatse tijd veel over dubbel gedopte tuinboontjes maar ik vind dat bij deze superverse boontjes helemaal niet nodig. Gewoon met een klein beetje water even koken, ze waren binnen tien minuten gaar, en dan met een flinke klont boter serveren.

Over de saus en verhaal apart.

We aten een stukje Brie de Meaux toe, en espresso.

 

GEBAKKEN GARNALEN, GELE RIJST EN POSTELEIN…

Posted on by

Gisteren geen tijd meer om te schrijven over het eten maar de foto spreekt voor zich. We aten gebakken garnalen, even snel gebakken in heel weinig olie en dan bestrooien met wat platte peterselie en zeer fijn gehakte knoflook.

We aten er gele rijst bij. Ik kreeg van de mensen van de wereldwinkel een cadeautje voor het koken een pakketje met o.a. kruiden om gele rijst te maken. De rijst gewoon koken en als het water kookt de kruiden toevoegen. Het was lekker, maar wat te sterk van smaak bij deze simpele garnalen. Ingrediënten; gemalen kurkuma, gemalen kaneel, zwarte peperbessen, kardemom peulen, kerrie blad en kruidnagels. Het lijkt mij prima smaken bij een lamsstoofpot. Het doosje met de kruiden bevat 5 zakjes, dus ik kom er beslist nog op terug!

 En een salade van postelein en tomaatjes, heel licht aangemaakt met een dressing van goede olijfolie en citroensap. De postelein combineerde bijzonder goed met de garnalen.

We dronken er de wednesday wine “Le Passé Authentique” bij. Prima bij de garnalen, de kruidige rijst was iets té bij deze rosé.

Espresso toe.

EINDELIJK MILANINO’S…

Posted on by

10 mei schreef Paul er al over op dit web-log, de Milanino’s. Sinds die tijd doen we verwoede pogingen om dit bijzondere tomaatje te bemachtigen, helaas, het wilde maar niet lukken. De teler nodigde ons uit om eens op zijn bedrijf rond te kijken, dat zullen we beslist een keer doen maar tot nu toe hebben we daar geen tijd voor gehad. Allerlei lezers tipten ons waar de Milanino’s te koop waren maar helaas bleek het steeds over een ander soort tomaatjes te gaan; Veggies, Snakkies, Tommies, Romaatjes en weet ik wat nog meer, maar geen Milanino’s! Komt gisteravond Het Kind met een doosje tomaatjes, die moesten we eens proeven, gekregen van de oom van de tante en die heeft een neefje en die doet iets met groenten. Blijkt dat dit nu eindelijk Milanino’s zijn! En behalve de vriendelijke manier van telen zijn ze ook echt heel lekker. Zoete, volrijpe smaak, heerlijk. Toch zeer binnenkort eens naar dat bedrijf en opnieuw zoeken waar deze supertomaatjes te koop zijn. (foto van de Milanino’s boven bij de menutekst)

LAATSTE ASPERGES…

Posted on by

Ik schreef het vanochtend al, het seizoen is voorbij, vaarwel asperges.

Vanavond aten we voor het laatst dit jaar verse asperges. Er moest nog wat gesteggeld worden over de receptuur. Ellen was voor de klassieke vorm: met ei, boter en ham. Ik echter voelde meer voor gegratineerde asperges. Aangezien ik beter kan zeuren werd ‘t het laatste.  . We dronken er heel traditioneel witte wijn bij, Pinot Blanc van Unterlinden.

Camembert en espresso toe.

© paul