Andijvie (uit de VELT schooltuin) met ansjovis, balsamico en tomaat

 andijvie met ansjovis en tomaat

De kinderen van Eupotours zitten op een geweldige school mét een schooltuin! In het verleden had de school zelf een stuk grond, tegenwoordig tuinieren op een stuk van de VELT tuin in ons dorp. Een deel van de kinderen tuiniert, het andere deel van de groep wandelt onder begeleiding rond en leert over planten, bloemen, insecten en hoe dat alles samenhangt. Een prachtig idee vind ik, en velen met mij. Ik sta werkelijk versteld van de kennis die de kinderen in korte tijd hebben vergaard. Je zou op iedere school een verplichte schooltuin moeten hebben! Ik kom hier nog op terug. Ik ga de kinderen binnenkort interviewen over hun tuin.

Vandaag even over de opbrengst, want behalve dat de kinderen in deze schooltuin heel veel leren, en er heel veel plezier aan beleven, komen ze ook nog eens met prachtige groenten naar huis. De opbrengst is af en toe zó groot dat ook ons Ministerie een ruime portie toebedeeld krijgt! Gisteren kregen we bijvoorbeeld een enorme krop andijvie; ecologisch, met veel liefde geteeld. Er was nog even verwarring; is het nu de ijsbergsla of andijvie (niet zo simpel te onderscheiden bij deze losse zelfgeteelde kroppen). Ik had al een mooi recept voor eigenteeld ijsbergsla van Janneke in mijn hoofd, bleek het toch echt andijvie te zijn. Niet erg, ik maakte er gewoon zo’n ‘ongeveer’ recept van. Een beetje van Janneke en een beetje van mij, maar met de andijvie van Lotte en Flora!

 andijvie met ansjovis en tomaat

  • 500 gram andijvie, goed gewassen en grof gesneden
  • 2 tenen knoflook
  • 5 ansjovisjes
  • wat tijm
  • wat verse basilicum
  • zwarte peper
  • 1 flinke eetlepel balsamico azijn
  • 200 ml olijfolie
  • 1 tomaat in blokjes gesneden

Wrijf de ansjovisjes en de knoflook fijn in een vijzel. Voeg de kruiden toe en de balsamico en de olijfolie. stamp en roer tot je een mooie saus hebt. Schik de andijvie en de stukjes tomaat in een ovenschaal en verdeel de saus overal over de groenten. Zet de schaal onder de gril in de oven (200 graden) en laat zo 5 minuten grillen. Schep dan alles voorzichtig om en om en laat nog eens 5 minuten grillen. Dan meteen opdienen. Wij aten er wat aardappeltjes bij. (restant van gisteren, ook even onder grill gezet met wat olie en een paar takjes rozemarijn.

Stukje kaas toe uit de Savois, en natuurlijk een kopje espresso.

© ellen.

Tuinboontjes zoals ze in Rome gegeten worden

tuinboontjes

Janneke schrijft deze week over Junigroenten en ze schreef maandag zo smakelijk over tuinboontjes dat ik onmiddellijk naar de winkel snelde om een flinke portie van die prachtige boontjes te kopen. Dat viel overigens niet mee. Al wonen wij op het “platteland”, groenten zijn hier vrij schaars…Jawel, natuurlijk biedt de plaatselijke meneer Albert groenten te koop aan, en ook Jumbo en Nettorama doen voor elkaar niet onder in het aanbieden van boontjes uit Kenia, asperges uit Peru en wat er nog meer aan uitheemse vlieguren te verkopen valt. Maar het ging mij gewoon om Hollandse tuinbonen, nee niet van Hak of Iglo! Verse!!!

Ten lange leste toch gevonden, en ze waren vers, Hollands (Nederlands) en lekker! Ik dopte de boontjes. Eén keer. Er is ieder jaar om deze tijd weer een heftige discussie op diverse foodblogs of de tuinboontjes nu enkel, of dubbel gedopt moeten worden. Ik vind één keer genoeg. Misschien kan iemand mij overtuigen dat ik ze dubbel moet doppen. Ik ben benieuwd…

Ik maakte de boontjes klaar op de manier zoals ze in Rome de eerste verse tuinboontjes klaar maken; heel simpel, alle eer aan de tuinboon.

  • voor twee personen;
  • ongeveer 1500 gram ongedopte tuinboontjes
  • 1 plak pancetta in dunne reepjes gesneden
  • 1 fijngesneden uitje
  • 2 eetlepels super olijfolie
  • vers gemalen zwarte peper
  • wat vers gehakte platte peterselie
  • 6 eetlepels water
  • eventueel zout

Dop de boontjes en was ze in koud water. Verwarm de olijfolie en smoor de ui daarin tot hij glazig is. voeg de pancetta toe en bak even mee. Roer de tuinboontjes erdoor en de zwarte peper. Voeg 6 lepels water toe en roer goed om. Temper het vuur als het zachtjes suddert en doe de deksel op de pan. Heel jonge boontjes zijn in 8 minuten gaar, bij wat oudere boontjes duurt het wat langer. Het vocht moet bijna helemaal verdampt zijn. Roer er wat vers gehakte platte peterselie door en eventueel wat zout. Serveer in een mooie schaal.

tuinboontjes

Wij aten er een gegrilde entrecôte bij.

Kopje espresso toe.

© ellen.

Weer terug…

gegratineerde asperges

Huis opgeruimd, vakantiewasje gedaan, boeken, cd’s en dvd’s terug geplaatst in de kast. Achterstallige post bekeken, nieuwe bloemetjes voor het raam gezet. Kortom, we zijn weer thuis, en nu voor een langere periode. Ellen is alweer toe aan de laatste dag van haar gehalveerde werkweek en ik ben nog vrij. Eindelijk tijd om wat zorgvuldiger met dit web-log om te gaan.

Zo zijn er worsten die beschreven moeten worden, wijnen ook en nog een hoop ander gedoe. Er liggen nog zaken van meer dan een maand terug. Enfin, ik zet me aan het werk.

Gisteren aten we asperges, we hadden ze zolang moeten ontberen in het verre buitenland. Ze werden eenvoudig gegratineerd. Erbij een mooie geclasseerde Rivaner van Bernard-Massard uit Grevenmacher, aan de Luxemburgse kant van de Moezel. Jaargang 2007.

Een stukje Tome de Savoy toe en een kopje espresso.

Na de maaltijd doken we alletwee weer in ons boek. Van het Kind leenden we de Millennium-Trilogie van Stieg Larsson. Het blijkt lectuur die je niet weg kunt leggen. Ellen maakte het niet te laat, ze moest per slot om zes uur weer op, maar ik bleef met mijn boek plakken aan de keukentafel tot een uur of twee. Ik kon vanochtend niet op tijd mijn bed uit. Kortom, het gewone leven heeft weer aanvang genomen.

© Paul

Kapucijners met spekjes en een Italiaans tintje…

kapucijners

Het seizoen is maar kort, je moet dus even goed opletten welke groentenleverancier ze verkoopt; “Hollandse kapucijners”. Jaren moesten we er naar zoeken en vragen maar ik moet zeggen dat er dit jaar op de Helmondse zaterdagmarkt een groot aanbod van deze mooie peulvruchten was. Zouden de groentenleveranciers toch eindelijk iets doen met onze vergeefse vragen naar…Goed, ze zijn nu te koop. Wij kochten superkwaliteit. Eén kilo (ongedopt) is dan ruim genoeg voor twee personen, wij eten er dan geen aardappelen of andere koolhydraten bij.

Ik bereidde de kapucijners zoals ik ook verse doperwtjes of de eerste kleine tuinboontjes klaarmaak. Heel simpel, een beetje afgekeken van hoe de Italianen dat doen met hun verse peulvruchten; smoren in wat olijfolie met weinig water geeft, vind ik, een mooie ronde smaak aan deze delicate verse peulvruchten. Het zout altijd pas ná het garen toevoegen, anders worden de schilletjes taai!

  • Voor twee personen
  • 1 kilo kapucijners, ongedopt
  • 1 teentje verse knoflook
  • 100 gram pancetta, in kleine blokjes gesneden
  • 2 eetleples olijfolie
  • wat water
  • zwarte peper
  • zout
  • wat platte peterselie

Verwarm de olie en smoor daarin de knoflook met de helft van het spek. Voeg de kapucijners toe, flink wat versgemalen zwarte peper en een paar lepels water. Smoor de erwtjes in ongeveer 10 minuten mooi beetgaar. Het vocht zal nu ook ongeveer verdampt zijn. Bak intussen de rest van de spekjes en strooi die over de kapucijners. Voeg eventueel wat zout toe en wat vers gehakte platte peterselie.

kapucijners

Kopje espresso toe!

© ellen

Hemelvaart in Septfontaines..

septfontaines hemelvaart 2009

We waren er weer even niet, maar dat had je natuurlijk al gemerkt. We vierden de afgelopen dagen ons traditionele Hemelvaartsweekend in Luxemburg.

Eupotours verscheen er op volle sterkte, en verder Sam en Zjak. Rian, Jeanne, Hijn en Ans waren er en ook Cees en Ute. Een gezelschap van vijftien mensen in totaal. Er gebeurde van alles en de avonturen waren niet van de lucht.

In het kader van dit web-log beperken we ons maar weer voornamelijk tot eten en drinken. Ellen kookte twee dagen voor het voltallig gezelschap, en verder genoten we een voortreffelijke maaltijd in het Portugees Restaurant in Wanhaff. Het voornemen is om het allemaal te beschrijven, en dat zal uiteindelijk ook wel gebeuren. Er is echter één grote handicap: onze computer gaf gisteravond de geest. Niet een beetje, maar heel waarschijnlijk heel definitief. Hoe het nu de komende dagen moet is nog niet helemaal duidelijk. Gelukkig is een deel van het vakantiegeld intussen binnen…

Op zondag reisde het merendeel van het gezelschap weer af richting Nededrland. Bleven over Ans, Hijn, Jeanne, Rian, Ellen en ik. Ellen maakte van de restanten van de voorgaande dagen nog een maaltijd voor ons zessen. Een goed gevulde spaghettisaus met mooie dunne sliertjes. Vooraf was er dan een piepklein hapje. Voor ieder een gevulde champignon en een steeltje bleekselder.

De vulling bestond uit gebakken rauwe ham, knoflook, ui en tomaat. En heel veel verse peterselie.

© paul

Broccoli met penne en gorgonzola

broccoli en lamskarbonaadjes

De grote crash van onze computer lijkt toch weer even uitgesteld…Ik paste de truck toe die vaak helpt bij computerproblemen; even-aan-en-uit-zetten. Nou ja, uit ging het ding vanzelf dus trok ik er de stekker maar uit, je weet maar nooit…En inderdaad, vandaag werkt het ding weer als vanouds!

Paul schreef al over ons weekende in Luxemburg, er is zoveel te vertellen dat ik niet goed weet waar ik moet beginnen. Laat ik dus beginnen bij de restjes. Boodschappen doen voor 15 personen is niet makkelijk; ontbijt, avondmaaltijd, koffie, thee, snacks en snoep, bier, wijn enzovoorts, er blijft altijd wel wat over ( te weinig is echt vervelend). Het bier en de wijn blijven wel staan tot de volgende keer, het fruit en de overgebleven chocolade worden verdeeld over de diverse auto’s, maar de bederfelijke waar moet toch snel verwerkt worden.

Dit keer waren er twee flinke stukken kaas over, een stuk Brie de Meaux en een stuk Gorgonzola. Ik bedacht vandaag een snelle maaltijd met Gorgonzola, penne en broccoli. Een prima resultaat vond ik zelf.

Voor twee personen;

  • 400 gram broccoli
  • 200 gram penne
  • 1 klein bekertje room
  • 100 gram gorgonzola

De broccoli in kokend water 3 minuten koken, afgieten, even laten schrikken in koud water en goed laten uitlekken. Intussen de room met 75 gram van de gorgonzola verwarmen en even laten indikken. De penne al dente koken zoals de beschrijving aangeeft en afgieten. De penne en de broccoli in een ovenschaal sschikken en de saus erover gieten. Nog een paar stukjes gorgonzola er het geheelstrooien en de schotel 10 minuten in de voorverwarmde oven zetten.

broccoli en lamskarbonaadjes

Wij aten er een paar lamskarbonaadjes bij, even snel om en om knapperig gebakken in wat olijfolie. Een stukje Brie de Meaux toe en, natuurlijk een kopje espresso.

© ellen.

Wij waren op vakantie en aten…Sardijnse stoofpot met kleine artisjokken

septfontaines mei 2009, verse kleine artisjokken

Verslagen verslag uit Septfontaines Luxemburg.

 

Wij dachten het ditmaal helemaal uitgevonden te hebben; gewoon een labtop lenen van mijn werk en dan via het draadloze netwerk op de camping lekker elke dag een stukje bloggen. Helaas bleek dit te optimistisch gedacht! Deze labtop wil niet dat ik mij met “vreemde draadloze netwerken inlaat”! Na een aantal pogingen, met hulp van alle compu-nerds uit het dorp, bleek glashelder dat het met deze labtop niet mogelijk is om het draadloze netwerk van de camping op te pikken. Als tussenoplossing hebben we nu een usb-stick gekocht om wat foto’s en artikelen op te kunnen slaan (dat kan namelijk ook niet op deze labtop). Een peperdure stick overigens, wij verkopen ze op school voor 1/3 van de prijs die ik hier moest betalen! Maar goed het is vakantie en je wilt wat…

 

Misschien lukt het ons morgen om een internetcafé te vinden en via de stick dit artikeltje te plaatsen.

Er is meer dan genoeg om over te schrijven en nu kan ik in ieder geval een aantal mooie dingen vastleggen. (*

 

Zoals altijd houden we hier een heel luie vakantie, het is al een aantal dagen redelijk tot warm weer en we kunnen eigenlijk iedere dag buiten zitten. De nachten zijn hier nog steeds erg koud. Als de zon ondergaat maken we de kachel aan en zitten we lekker binnen.

We hebben, zoals altijd een grote boodschappenkrat volgepakt met boeken en ditmaal ook een aantal dvd’s.

Onze dagen hier hebben een vast patroon; opstaan, douchen enzovoorts, koffiedrinken en ontbijten, een wandeling met Hond Max, bedenken wat we vandaag zullen eten, boodschappen doen. Boodschappen doen, dat lijkt simpeler dan het is. De dichtstbijzijnde winkel is hier 6 kilometer vandaan; een benzinepomp met bakkerij en wat eerste levensbehoeften. Voor de rest kunnen we kiezen uit allemaal grote supermarkten. België of Luxemburg maakt eigenlijk nauwelijks iets uit in afstand, en in de uithoek waar wij verblijven is ook Frankrijk en Duitsland snel te bereiken. Dat maakt de keus natuurlijk al moeilijk. . Maar de ‘dichtstbijzijnde supermarkt’ ligt toch op ongeveer 20 kilometer van onze verblijfplaats.

In een aantal omliggende dorpjes is nog wel een klein winkeltje te vinden maar er worden er ieder jaar wel een paar opgeslokt door de grote supermarkten.

 

Daar komt nog bij dat de Luxemburgse bevolking voor een groot deel bestaat uit Portugezen en Italianen. In alle winkels kun je daarom een keur aan Portugese en Italiaanse levensmiddelen vinden.

 

Ik heb dus ook een flinke stapel kookboeken in mijn krat gepakt om eens rustig te kunnen lezen over al het moois dat hier in de diverse winkels te koop is:

 

Bosjes kleine verse artisjokken, grote ronde Bretonse artisjokken, diverse soorten risottorijst, pasta in alle maten en soorten, polenta, met en zonder truffelstukjes. Mooie verse groenten en fruit uit het zuiden van Frankrijk of Italië. Een keur aan biologische kippen, kwartels, duifjes. Prachtig rundvlees. En altijd duidelijk aangegeven waar het vee vandaan komt, welk ras, hoe opgefokt en waar het geslacht is.

 

Je snapt wel lezer; “Wat zullen we vandaag eens eten” is hier een moeilijke keuze. Wordt het kalfslever van een mooi biologisch kalf of een grote regenboogforel? Willen we pasta of risotto? Of gewoon Luxembourger Gromperen?

 

 

Zo aten we een van de eerste dagen hier een mooie stoofpot met artisjokken en aardappelen. Een gerecht uit Sardinië, met Luxemburgse Gromperen en Franse artisjokken.

Als je ze ergens ziet, meteen kopen zo’n bosje verse artisjokken! Ik betaalde slechts 1,59 voor dit prachtige bosje!

 

Wij aten ze deze week volgens een Sardijns recept:

 

septfontaines mei 2009

 

Voor twee personen:

 

Een bosje verse kleine artisjokken (zo’n bosje bevat meestal vijf kleine artisjokken, ik gebruikte er vier)

250 gram vastkokende aardappels

1 flinke ui, grof gesneden

2 eetlepels olijfolie

1 teen knoflook, geplet en fijngesneden

Zout en peper

2 eetlepels versgehakte platte peterselie

 

Zet een kom water klaar met daarin het sap van een citroen. Verwijder alle harde buitenste blaadjes van de artisjokken. Knip de bovenkanten bij, verwijder alle ‘stekelige delen’ en snijd ze in parten. Snijd de stelen bij en schil ze zoals asperges. Snijd ze in kleine stukjes en leg die ook in de kom met citroensap en water.

 

Schil de aardappels en snijd ze in de lengte in parten.

 

Neem een pan met een dikke bodem en verwarm daarin de olijfolie. Fruit de ui en knoflook lichtbruin. Voeg dan de aardappels, de artisjokkenparten, de stukjes van de stelen, zout en peper en peterselie toe en blijf bakken. Schep nu alle ingrediënten een paar keer om en voeg een paar eetlepels water of groentebouillon toe. Laat het geheel zachtjes sudderen tot de artisjokken en de aardappels gaar zijn. Reken op ongeveer 30 minuten. Voeg eventueel wat extra water of bouillon toe.

Schep alles in een mooie schaal en bestrooi met nog wat versgehakte platte peterselie.

 

Wij aten er een kippenpootje bij, maar eigenlijk voldoet deze Sardijnse stoofpot ook zonder vlees prima.

 

Wij aten nog een stukje voortreffelijke Brie de Meau.

En natuurlijk een kopje espresso toe.

 

© ellen.

 

* Het is ons dus helaas niet gelukt om tijdens de vakantie stukjes te publiceren.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Gefrituurde artisjokken met knoflookmayonaise

 gefrituurde artisjokken

Een klein voorgerechtje vandaag. Wij eten vaak een voorgerecht, meestal een salade met wat vis of vlees of een kaasje maar het komt er vaak niet van het voorgerecht hier te beschrijven. Vandaag dus maar eens:

Gefrituurde artisjokken met zelfgemaakte knoflookmayonaise. Ik ben dol op artisjokken, vers, maar ook uit blik vind ik ze nog best lekker. Paul is er niet gek op maar een compromis is de knoflookmayonaise. Voor dit voorgrecht gebruik ik meestal artisjokkenharten uit blik. Je kunt het ook maken met verse kleine artisjokken maar die kan ik hier in de buurt nooit kopen. In Luxemburg zorgen de vele Italianen ervoor dat ze daar in het voorjaar volop te koop zijn. Je koopt dan een bosje artisjokken. Ze zijn op dezelfde manier te gebruiken. Binnenkort zal ik een mooi gerecht maken met zo’n bosje artisjokken. Vandaag is het een beetje ‘behelpen’ met blik.

  • Voor twee personen een 1/2 literblik artisjokkenhartjes (meestal zitten er zes in één blik, 3 per persoon is een mooi aantal)
  • 1 losgeklopt ei
  • wat bloem, vermengd met wat peper en zout
  • een paar blaadjes sla
  • olie om te frituren
  • zelfgemaakte knoflookmayonaise

Laat de artisjokkenharten even goed uitlekken en wentel ze door het losgeklopte ei en vervolgens door de bloem. Frituur ze in de hete olie een paar minuten tot ze mooi bruin zijn. Laat ze even op keukenpapier uitlekken. Bekleed de borden met wat slablaadjes en schik de artisjokken daarop. Geef er een klein schaaltje bij met knoflookmayonaise.

Sauzen uit een potje zijn eigenlijk nooit zo lekker maak dus zelf knoflookmayonaise; Er is één gouden regel voor het maken van mayonaise: alle ingredienten moeten op kamertemperatuur zijn!

  • 3 ei dooiers
  • mosterd
  • zonnenbloemolie en, eventueel, een scheut olijfolie samen ongeveer 350 ml
  • citroensap
  • peper en zout.
  • 2 tenen knoflook uit de knijper.

De dooiers en de mosterd in een grote kom doen, de mixer in de hoogste stand, en dan druppel voor druppel de olie erbij doen tot het begint te binden. Als de massa eenmaal gebonden is kun je de olie er in grotere hoeveelheden tegelijk bij gieten. Zout peper en citroensap toevoegen en tot slot de knoflook.

© ellen.

Historische optocht en de aspergemarkt

aspergemarkt en historische optocht

Paul liet al een foto van de Historische optocht zien, altijd mooi die enorme wagen met de zes grote paarden ervoor, alles tinkelt, twinkelt en belt… en zo was de hele optocht. Prachtige rijruigen getrokken door goed verzorgde paarden, de manen “geslinterd” en in de rijtuigen deftige dames en heren, boeren en buitenlui zoals dat zo mooi heet. Maar er waren ook gewoon karren met boerenvolk; vrouwen die de was deden, een kar met een schoolklasje uit lang vervlogen dagen en een kar waarop de aardappeloogst werd uitgebeeld. In ons dorp waren de meeste mensen niet zo rijk dat ze zich een paard konden veroorloven om voor de kar te spannen en dus was er ook de kar met de melkbussen, niet getrokken door een duur paard, maar gewoon de hond ervoor gespannen. En geloof me, de hond vond het nog leuk ook! Deze hond had er duidelijk zin in om zijn taak tot een goed einde te brengen. Een andere hond die de absolute show stal was de hond die de ganzen in toom hield. Een prachtige Border Collie liet zien wat zijn echte taak is; “het spul bij elkaar houden”, samen met zijn baas begeleide deze hond een toom ganzen vanaf het kasteel van Gemert naar het Boerenbondsmuseum een forse wandeling, zeker voor een toom ganzen. Ze kwakten en gakten maar liepen onder leiding van de hond, keurig in de rij naar het einddoel,

Kortom een prachtige optocht! Een echte “canon van Gemert” zou je bijna kunnen zeggen!

En dan was er natuurlijk ook de aspergemarkt. Ik ging er al vóór de optocht heen, met Het Kind. We wilden vooral de aspergehapjes proeven. We liepen maar snel langs de kraampjes met “volkskunst”. Die leken mij wat misplaatst tussen het asperge-gebeuren (hoewel de Raku gestookte potten wel heel mooi waren), maar wij kwamen voor de asperges!

Zeven restauranthouders uit Gemert en omstreken serveerden vanuit één keuken, in een tent, midden op de markt, hun favoriete aspergegerecht. Wij proefden van alles wat. Op de foto hierboven zie je al het gerecht van De Kastanjehof in Gemert; ´Saucijs van asperge met truffelmayonaise´. Lekker klein gerechtje, niet teveel overheersende smaken, alle eer aan de asperge. Niet aan te slepen ook. De kleine oven van de tent kon de vraag bijna niet bolwerken, zodat de ovens van omliggende restaurants werden ingeschakeld. We zagen regelmatig koks van restaurant Ridderhof met bladen versgebakken saucijs over de straat rennen!

Een ander mooi aspergegerecht was dat van Muziektempel ‘t Ridderhof. Zij zetten een Sashimi van tonijn en asperge op de kaart en waren zelfs zo vriendelijk om het recept op papier te zetten.

aspergemarkt en historische optocht

Ik neem de tekst hier letterlijk over:

 

  • Een voorgerecht voor vier personen;
  • 500 gram asperges, alleen de punten (de rest is voor de soep0
  • rauwe tonijnfilet, mooi van kleur
  • rijstwijn
  • appelstroop
  • Japanse sojasaus
  • sesamzaadjes
  • mayonaise
  • wasabi pasta
  • knoflook 1 teentje
  • (! het lente-uitje staat niet op de ingrediëntenlijst, dat voeg ik maar even toe )

 

Leg de tonijn strak opgerold in plastic folie in de diepvries, snijd er als het lichtbevroren is mooie blokjes van. Vermeng de tonijn met een fijngesnipperd lente-uitje en de sesamzaadjes ( voor extra volume eventueel met kleefrijst erdoor). Schil de asperges, kook ze beetgaar, besprenkel ze met rijstwijn en leg ze dan in de koelkast. Maak een stroperige saus van appelstroop vermengd met Japanse sojasaus. Verdun de mayonaise met wat water, voeg hier een fijngesneden teentje knoflook aan toe. Doe de wasabi erdoorheen (naar smaak, het is pittig), doe dit in een spuitflacon. Maak een mooie bol van de tonijntartaar. doe daarnaast een flinke druppel soyastroop, snijd de asperges in de lengte doormidden, leg deze mooi naast de tonijn, druppel er wat wasabimayonaise bij en garneer af.

Een mooi voorgerecht, de moeite waard om thuis te maken!

We dronken ook nog een glas van de wijn die dit jaar gekozen is door de aspergetelers: een Rivaner Trocken van Weingut Hubertshof, uit Lieser / Mosel duitsland 2008.

Een leuke dag, jammer dat mijn afspraakje met medeblogger Monique, Culimama, misliep. De mensenmassa was te groot om elkaar te vinden. Volgend jaar moeten we misschien maar een deel van het terras van café Dientje reserveren, of, gewoon vanuit het Ministerie vertrekken?

© ellen.

Tagliatelle met zalm en aspergepuntjes…

 tagliatelle met asperges en gerookte zalm

Bij het oogsten van asperges gaat er zo nu en dan iets fout. Dat kan nu eenmaal niet anders, dat is inherent aan de teeltmethode. Je kunt niet in de bedden kijken, dus je weet nooit helemaal zeker hoe de planten eruit zien, of ze recht zijn, of ze dunne plekken vertonen, of anderszins misvormd zijn. En soms wil er wel iets breken. Er is dus altijd een kleine hoeveelheid uitval. De boer gooit die ‘ongelukjes’ natuurlijk niet weg. Ze worden verkocht voor een schappelijk prijsje.

Toen ik eergisteren mijn asperges kocht, nam ik er meteen één kilo van die restanten bij. Kosten: € 2,50. Wat je krijgt zijn stukken. Stelen, maar ook kopjes. Het is maar net hoe het uitpakt. De stukken worden gebruikt voor de soep, de kopjes gaan bij ons traditioneel in een pastaschotel.

De kopjes werden gekookt, zo’n acht minuten, en de tagliatelle volgens de instructie op het pak. In een andere pan verwarmde Ellen een deel van de restanten van de saus van gisteren. De tagliatelle werd door de saus geschept, en daar gingen dan de aspergekopjes bij en wat gerookte zalm. Het gerecht werd afgemaakt met wat verse dille. Onwaarschijnlijk lekker…

© paul