Paul liet al een foto van de Historische optocht zien, altijd mooi die enorme wagen met de zes grote paarden ervoor, alles tinkelt, twinkelt en belt… en zo was de hele optocht. Prachtige rijruigen getrokken door goed verzorgde paarden, de manen “geslinterd” en in de rijtuigen deftige dames en heren, boeren en buitenlui zoals dat zo mooi heet. Maar er waren ook gewoon karren met boerenvolk; vrouwen die de was deden, een kar met een schoolklasje uit lang vervlogen dagen en een kar waarop de aardappeloogst werd uitgebeeld. In ons dorp waren de meeste mensen niet zo rijk dat ze zich een paard konden veroorloven om voor de kar te spannen en dus was er ook de kar met de melkbussen, niet getrokken door een duur paard, maar gewoon de hond ervoor gespannen. En geloof me, de hond vond het nog leuk ook! Deze hond had er duidelijk zin in om zijn taak tot een goed einde te brengen. Een andere hond die de absolute show stal was de hond die de ganzen in toom hield. Een prachtige Border Collie liet zien wat zijn echte taak is; “het spul bij elkaar houden”, samen met zijn baas begeleide deze hond een toom ganzen vanaf het kasteel van Gemert naar het Boerenbondsmuseum een forse wandeling, zeker voor een toom ganzen. Ze kwakten en gakten maar liepen onder leiding van de hond, keurig in de rij naar het einddoel,

Kortom een prachtige optocht! Een echte “canon van Gemert” zou je bijna kunnen zeggen!

En dan was er natuurlijk ook de aspergemarkt. Ik ging er al vóór de optocht heen, met Het Kind. We wilden vooral de aspergehapjes proeven. We liepen maar snel langs de kraampjes met “volkskunst”. Die leken mij wat misplaatst tussen het asperge-gebeuren (hoewel de Raku gestookte potten wel heel mooi waren), maar wij kwamen voor de asperges!

Zeven restauranthouders uit Gemert en omstreken serveerden vanuit één keuken, in een tent, midden op de markt, hun favoriete aspergegerecht. Wij proefden van alles wat. Op de foto hierboven zie je al het gerecht van De Kastanjehof in Gemert; ´Saucijs van asperge met truffelmayonaise´. Lekker klein gerechtje, niet teveel overheersende smaken, alle eer aan de asperge. Niet aan te slepen ook. De kleine oven van de tent kon de vraag bijna niet bolwerken, zodat de ovens van omliggende restaurants werden ingeschakeld. We zagen regelmatig koks van restaurant Ridderhof met bladen versgebakken saucijs over de straat rennen!

Een ander mooi aspergegerecht was dat van Muziektempel ‘t Ridderhof. Zij zetten een Sashimi van tonijn en asperge op de kaart en waren zelfs zo vriendelijk om het recept op papier te zetten.

Ik neem de tekst hier letterlijk over:

• Een voorgerecht voor vier personen;
• 500 gram asperges, alleen de punten (de rest is voor de soep0
• rauwe tonijnfilet, mooi van kleur
• rijstwijn
• appelstroop
• Japanse sojasaus
• sesamzaadjes
• mayonaise
• wasabi pasta
• knoflook 1 teentje
• (! het lente-uitje staat niet op de ingrediëntenlijst, dat voeg ik maar even toe )

Leg de tonijn strak opgerold in plastic folie in de diepvries, snijd er als het lichtbevroren is mooie blokjes van. Vermeng de tonijn met een fijngesnipperd lente-uitje en de sesamzaadjes ( voor extra volume eventueel met kleefrijst erdoor). Schil de asperges, kook ze beetgaar, besprenkel ze met rijstwijn en leg ze dan in de koelkast. Maak een stroperige saus van appelstroop vermengd met Japanse sojasaus. Verdun de mayonaise met wat water, voeg hier een fijngesneden teentje knoflook aan toe. Doe de wasabi erdoorheen (naar smaak, het is pittig), doe dit in een spuitflacon. Maak een mooie bol van de tonijntartaar. doe daarnaast een flinke druppel soyastroop, snijd de asperges in de lengte doormidden, leg deze mooi naast de tonijn, druppel er wat wasabimayonaise bij en garneer af.

Een mooi voorgerecht, de moeite waard om thuis te maken!

We dronken ook nog een glas van de wijn die dit jaar gekozen is door de aspergetelers: een Rivaner Trocken van Weingut Hubertshof, uit Lieser / Mosel duitsland 2008.

Een leuke dag, jammer dat mijn afspraakje met medeblogger Monique, Culimama, misliep. De mensenmassa was te groot om elkaar te vinden. Volgend jaar moeten we misschien maar een deel van het terras van café Dientje reserveren, of, gewoon vanuit het Ministerie vertrekken?

© ellen.