Ter gelegenheid van de oplevering van de nieuwe wijk Oliemolen, vrij dicht tegen het centrum van ons dorp, kreeg de Keizer van Monera de opdracht een monument te vervaardigen. En afgelopen zaterdag werd dat onthuld in het bijzijn van de nieuwe buurtbewoners, hoogwaardigheidsbekleders en wat los-vast volk, waaronder de familie van de Keizer en het Ministerie van Eten en Drinken.

Het is een stalen Modern Art Piece geworden, in monumentale afmeting het eerste in zijn soort. Het object kreeg de naam à la Rietveld mee. Kenmerkt het meeste werk van Gerard van Lankveld zich door een nadrukkelijke mate van figuratie en techniek, toch nemen de modern art pieces een serieuze en gelijkwaardige plaats in in zijn oeuvre. Ze kunnen plat zijn, maar ook ruimtelijk en normaal voert Gerard die modern art pieces uit in min of meer maquettevorm, geschikt om als kleinnood te plaatsen in een besloten ruimte. Nu maakte hij er dus eindelijk ook een in het groot.

Het werd al met al een feestje. Er was een tent, er waren hapjes en drankjes, er was een barbecue. Men vermaakte zich.

Het merendeel van het volk was te voet gekomen, een enkeling met de auto. De Keizer kwam gewoon op de fiets.

Later op de dag schoof de Keizer aan aan onze keukentafel. Het was per slot zaterdag, en de Keizer houdt er niet van om af te wijken van zijn gewoonten. Ellen kon het niet nalaten om te vragen naar die rare electriciteitskabel aan zijn pakkendrager: Valt je fiets soms uit elkaar?

Nee, nee, verklaarde de Keizer. Hij had bij het sloopafval van een bouwplaats een balk gevonden. Prachtig hout, hij had het met de fiets naar huis getransporteerd. Het tuigage liet hij nu maar even aan zijn fiets zitten, er zou nog meer gesloopt worden, dus…

© paul

Ik verstuurde vandaag mijn allereerste Facebook bericht ooit. Ik feleciteerde Walter met zijn verjaardag, en stelde hem gerust; vijftig worden is niet eng…

Ik gebruikte Ellen d’r ding, want ik zit niet op Facebook. De rest van de wereld wel, geloof ik. Teun zit op Facebook, en Constant ook. Neel, Anita, PaulO, Lotte, het Meisje van de Slijterij, allemaal zitten ze op Facebook.

Boer Skukhorzel, die zit er ook op. En via die weg liet hij vandaag weten dat hij zijn eerste peultjes (hááwkus in mijn dialect) oogstte. En even later vervolgde hij zijn bericht met de mededeling dat de kapucijners in bloei staan.

Ach, de groenten van Boer Skukhorzel, is mis ze wel een beetje. Ondanks alle foodmiles die het met zich mee zal brengen overweeg ik om af te reizen naar het verre Noorden. Het zou so-wie-so gezond zijn om weer eens enige tijd samen door te brengen. En wie weet kan ik nog wat scoren…

© paul

Stja, het was hier even heel stil. Niet omdat we niets te melden hadden, nieuws genoeg, maar een aanval op deze website maakte dat we even niet echt een fatsoenlijk stukje konden schrijven. Een aanval van een wit konijn nota bene! Je moet maar lef hebben om als Wit Konijn een site over eten en drinken te hacken! Onze Jongste Bediende zocht en vond een oplossing; “Dominique, die kan dat wel even verhelpen”. En ja hoor, Dominique heeft in een stief halfuurtje, alle problemen naar de duistere wereld van hackers teruggestuurd.  Nogmaals Dank je wel Dominique! We zijn nu weer helemaal optimaal beveiligd; er komt hier geen virtueel konijn meer binnen! Nu moeten we nog een oplossing zoeken voor de levende konijnen die de moestuin van de Jongste Bediende terroriseren, dat is minder simpel te regelen. En de gouden regel “If you can’t beat them, eat them” gaat niet hier niet op; het zijn er gewoon teveel, veel teveel… Wie hiervoor een oplossing heeft; graag!

Nou ja, genoeg over konijnen en andere trubbles, alles werkt weer en vanaf vandaag schrijven we weer lustig door over Eten, Drinken en andere genoegens.

Even een inhaalslag: zaterdag aten we met een aardig gezelschap Couscous met lamsvlees en een salade met daslook om de verjaardag van De Keizer van Monera te vieren. Zondag aten we bij de plaatselijke Chinees ( niet lekker en ik had er uren later nog last van…)  Maandag een mooie dorade uit de oven met een salade erbij. Dinsdag een kalfskotelet met verse doperwtjes met sla en vandaag een schoteltje van aardappelpuree met kabeljauw en mosterdsaus met gestoofde venkel.

Kopje espresso toe!

ellen.

Over de salade met Daslook schrijft Paul later nog. Hij heeft de afgelopen dagen wel vier pogingen gewaagd om hierover een stukje te schrijven. Helaas huppelde dat Witte konijn er alsmaar doorheen…