Asperges met verse kruiden en zalm…

 

Vandaag asperges.

Vaste lezers zullen zeggen, alweer? Het seizoen is maar kort en wij zijn allebei gek op asperges, dus waarom niet. Bovendien zijn ze relatief snel klaar. Het schillen is het meeste werk, maar dat is een gezellig klusje. Intussen praat je, al schillend, de dag door, onder het genot van een glas wijn.

Ik ben Ed van De Wijnerij nog steeds dankbaar voor de tip, Muscat uit de Elzas, bij de asperges. Ook prima als apperatief, als Paul de asperges schilt.(ik kan dat niet, ik ben linkshandig, en de schilmesjes zijn voor rechtshandige mensen!)

Vandaag een saus gemaakt van;

50 gram boter

een flinke handvol gemengde, zeer fijn gehakte tuinkruiden

2 hardgekookte eieren, heel fijngehakt.

vers gemalen zeezout, peper, en wat geraspte nootmuskaat.

De boter smelten (niet bruin laten worden) de kruiden, en het eikruim erbij doen.

Op smaak maken met peper, zout en een beetje nootmuskaat.

Leg de gekookte asperges op een bord. Schik er een flinke plak gerookte zalm over en een lepel van de saus. Heerlijk, en voor de fans, nog oranje ook!

Een kopje espresso toe. En, omdat mijn weekend begint, nóg zo’n lekker glas Muscat!

© ellen

KINDKOK EN DE SLAK…

Al een paar keer afgelopen jaar hebt je haar op het Ministerie voorbij zien flitsen, maar echt voorgesteld hebben we haar, geloof ik, nog niet. Het is Julia, de Kindkok (niet te verwarren met het Kind!).

Het bijzondere aan Julia is dat ze (anders dan de meeste kinderen) eigenlijk voor alles in is wat maar met voedsel van doen heeft. Ook is ze op elk gepast moment inzetbaar; of het nu slagroom kloppen, broodjes maken dan wel eieren bakken betreft. Het Ministerie zal nog vaak en graag van haar diensten gebruik maken.

Een van Julia’s favoriete bezigheden in Luxemburg is spelen met wijngaardslakken. Het Ministerie zal haar binnenkort leren hoe je ze klaar maakt.

©  paul

HEEK UIT DE OVEN IN ASPERGESAUS…

Het was een bijzonder warme dag vandaag, op de terugweg van mijn werk was het nog 28 graden. Heerlijk, maar ik word er altijd moe en lui van na een dag werken. Vanavond heerlijk in de tuin gegeten. We aten heek. En omdat restjes ook op moeten heb ik de aspergesoep gebruikt als saus om de vis in te garen.

4 heekfilets, 5 lepels saus of zoals wij vandaag aspergesoep (maar dan wel de zelfgemaakte. Zie: aspergesoep van Lea Linster. ), een scheut room, 1 ui in ringetjes gesneden, 4 pruimtomaatjes gehalveerd, peper, zeezout en voor de garnering wat fijngehakte peterselie.

Leg de visfilets in een ovenschaal en schik de ringetjes ui en halfjes tomaat ertussen. Bestrooi met versgemalen peper en zeezout. Schep de saus/soep erover (in onze soep waren ook nog wat aspergepuntjes overgebleven, schik die ook op de vis) en zet de schotel ongeveer 25 minuten in een voorverwarmde oven op 200 graden. Bestrooi voor het opdienen met versgehakte peterselie.

Wij aten er een salade bij en voor mij wat aardappeltjes uit de oven. Een stukje Comté toe. En espresso. Een smakelijke mooi uitziende maaltijd die heel weinig moeite of tijd kost. Even snel de vis in de schaal doen. Intussen kun je gezellig bijpraten. Terwijl de vis in de oven staat even de sla maken en de tafel dekken onder het genot van een glaasje wijn. Dan buiten genieten van het eten, wat wil een mens nog meer?

© ellen

GEPOCHEERDE ZALM….

Op verzoek het recept voor gepocheerde zalm;

Een grote verse zalm, (de zalm gisteren woog 4100 gram) schoongemaakt, mét kop en staart. Helaas was mijn vispan net te klein en moest ik de staart afsnijden.

De bek, en ook de buik, op twee of drie plaatsen met garen dichtbinden. De zalm blijft dan beter in model. Leg de vis op het rooster in een vispan. Voeg een bouquet garni toe van tijm, selderij, laurier en twee sjalotten. Vul de pan met koud water en een fles witte wijn (Riesling is prima). De vis moet helemaal bedekt zijn. Verhit het geheel nu langzaam tot 80 graden, de vis mag niet koken, en pocheer ongeveer een uur.

Neem het rooster met de vis uit de pan en snijd de draden door. Laat de vis zo uitlekken en afkoelen. Pel er dan het vel  voorzichtig af en schuif de zalm op een mooie schaal. Garneer met komkommer en verse dille. Duw een kappertje in het oog, dat ziet er vriendelijker uit! (een bosje peterselie om de afgesneden staart te verstoppen).

 Serveer de zalm met een saus van:

Een kom  eigengemaakte mayonaise,1 koffielepel doppio tomatenpuree, twee eetlepels verse gehakte dille, een koffielepel citroenrasp, 125 ml room.

DE FORELLEN VAN FLORRIE…

 De vorige beheerders van de camping waar onze oude Castle staat geparkeerd zijn een nieuwe bedoening gestart. Ze beheren een viswater en het daarbij behorend café. Het Ministerie bezocht de nieuwe werkplek aan de rand van het plaatsje Redange. Het complex bestaat uit twee forse visvijvers en een kleinere. Daarbij nog drie kweekbassins. Het café doet denken aan een eenvoudig strandpaviljoen, zoals je ze wel vindt aan onze kust. De bedoeling is dat je zelf vist. Je huurt een plek en er wordt vis voor jouw uit gezet. Per persoon twee forellen van 300 gram en één van 1 kilo. Dat is ook wat je mee naar huis mag nemen. Alles wat je meer vangt kun je bijkopen. 

Het Ministerie vist niet, maar dat hoeft geen probleem te zijn. De volgende keer dat we er komen kunnen we zo een maaltje kopen. En zeg nou zelf, wat is er lekkerder dan vijververse forel?

© paul

ASPERGES MET ZALM EN ROOMSAUS…

Vandaag heb ik thuis gewerkt. Ik ben bezig de Fontys workshop informatievaardigheden om te schrijven voor onze onderwijswerkplaats. Op mijn werk is geen kantoor of werkruimte waar ik niet steeds gestoord word, vandaar thuis. Lijkt ook een beetje een extra vakantiedag. Tot ik er vanavond achter kwam dat het overzetten van de nieuw gemaakte bestanden toch wat meer vakkennis vereist! Ik heb nu een geheel vernieuwde workshop gemaakt, maar ik kan het bestand niet naar mijn werkplek transporteren. Stom. Ik ben er zo lang mee bezig geweest dat we vanavond nog later dan laat gegeten hebben. Maar wel heel lekker! Thuiswerken schijnt te lonen, maar dan vooral voor de baas! Het seizoen is nu open dus eten we vaak asperges. Vandaag met roomsaus en gerookte zalm. Maak een saus van; 1 eetlepel boter, 1 krappe eetlepel bloem, 3 soeplepels aspergebouillon (de schillen van de asperges opzetten met koud water en 15 minuten laten trekken), ¼ l.room, 2 lepels gehakte peterselie. De boter smelten en de bloem erbij doen. Goed roeren. Langzaam de bouillon toevoegen. Aan de kook brengen en de room toevoegen. Op smaak brengen met peper en zeezout. De gehakte peterselie erdoor roeren, niet zozeer voor de smaak, maar het oog wil ook wat. De asperges gaarkoken. De asperges op de borden schikken met een plak gerookte zalm en wat saus. Gisterenavond, op het feestje van Jan, heeft het Ministerie nog bij hoog en bij laag zitten verkondigen dat je niet moet experimenteren met wijn en asperges, gewoon Pinot Blanc, de rest gaat nergens over… Vanavond dus zelf gezondigd tegen de regel. We dronken een rosé uit Chili. Het beviel redelijk. Ed van de Wijnerij beveelt overigens een Muscat uit de Elzas aan, we gaan het proberen. (Deze wijn is in ons dorp nergens te krijgen, het komende weekende gaan we in Luxemburg zoeken.) Espresso en chocolade paaseitjes toe.

© ellen

ROG MET BRUINE BOTER…

Rog is een hele makkelijke vis. Je koopt meestal alleen de vleugels. De rest is niet eetbaar. Het vel is erg lastig te verwijderen, laat dat aan de vishandelaar over. Rog behoort tot de familie haaien roggen en vleten. Ze hebben geen enge graten maar een keurig waaiervormig kraakbeen scelet. Makkelijk dus. De rog pocheren in visbouillon, ongeveer 10 minuten. Smelt intussen een flinke klont boter (ROOMBOTER niets anders) in een sauspannetje. Als de boter begint te kleuren, snel twee eetlepels kappertjes erbij doen en even laten verwarmen. De rog op de borden leggen er de bruisende boter met kappertjes over scheppen. Wij aten er spinazie bij en gekookte aardappeltjes. Een stukje kaas toe. En espresso.

© ellen

GEPOCHEERDE ZALM…

Gisteren een afscheidsetentje voor Berry, een collega van Paul. Berry vond het leuk om dat gewoon bij hem thuis te houden.Het leek hem aardiger dan het notoire café- of restaurantfeestje. En dat vonden wij ook. Zodoende werd het Ministerie uitgenodigd om het etentje te verzorgen. Er zouden 16 mensen aan de maaltijd deelnemen. Nadat Paul de auto schoongemaakt had hebben we alle spullen erin geladen en zijn we naar Grave gereden. Koken in een vreemde keuken is toch altijd wel spannend. Is er wel een oven, hebben ze een mixer, zijn er goede messen in huis? We namen een hele inventaris mee, om op alles voorbereid te zijn. Gelukkig was er een prima oven, en dezelfde gasplaat als wij thuis hebben, dat is dan al wat vertrouwd. We aten vooraf; gepocheerde zalm met komkommer en een romige mayonaise met verse dille Ik had de vis thuis gepocheerd, in de pan vervoerd en in Grave, (of moet ik Velp zeggen?) op een schotel opgemaakt. De mayonaise had ik ook thuis al gemaakt. Het was een mooie verse zalm van 3 kilo. Bij aankoop dachten we dat de zalm helmaal in de vispan zou passen. Helaas was hij net een stukje te groot. Ik moest kiezen: de kop of de staart eraf. De staart leek me minder erg. De amputatie heb ik verborgen onder komkommer en groen. 

Pocheren is net niet koken, de temperatuur van het vocht op 80 graden houden. Ik gebruikte 1 fles Riesling (uit de Elzas), water, 1 flinke sjalot en selderij, peterselie, laurier, stengel bleekselderij en wat tijm. De kruiden in een bosje bij elkaar binden. De vis ook op een paar plaatsen met garen opbinden. De bek dichtbinden anders gaat hij lelijk gapen. Pocheertijd een krap uurtje. Dan het vel voorzichtig verwijderen en de vis op een schaal opmaken. De saus; maak zelf mayonaise; ( zie basisrecept dd 24 september 2005, maar zonder knoflook) Voeg ¼ liter room bij de mayonaise, wat extra citroensap, en een klein bosje fijngehakte dille.

© ellen

SURSTRÖMMING, DE ONTPLOFTE HARING…

Ik mag me (ook op dit web-log) graag beklagen over het Eindhovens Dagblad. Je hebt al een tweede krant, of in ieder geval dan toch het Radio Eén Journaal nodig om aan je dagelijkse portie nieuws te komen. Maar ja, de Baas van het Ministerie en de Jongste Bediende zijn fan, vandaar… Waar de krant wel goed in is is berichtgeving als deze: ZWEEDSE HARING ONTPLOFT IN DE LUCHT. Wat wil het geval: In Zweden heeft men (zoals overal in de noordse landen) een conserveringsmethode ontwikkeld om buiten het haringseizoen de vis te kunnen bewaren. Het principe komt er op neer dat de melksuikers in de vis vernietigd worden door de melkzuurbacterie, een fermentatieproces dus. Hiertoe worden de oostzeeharingen licht gezouten en dan opgeslagen in open tonnen. Na achtdagen worden de tonnen omgekeerd zodat de onderste boven komen. Vroeger vond het proces overigens plaats in speciaal daarvoor gegraven kuilen in de grond. Ten gevolge van de omzetting komt er een helse stank vrij, die ten eeuwigen dage aan het product blijft kleven. Tegenwoordig wordt de haring in blik aangeboden. Gaat het blik bol staan dan is de fermentatie voltooid en kan de vis worden geconsumeerd. Zelfs liefhebbers raden aan de blikjes onder water te openen en de vis bij voorkeur in de open lucht te consumeren. Slechts door de echte liefhebber gewaardeerd, waarschuwt ons Zweeds kookboek. Verschillende luchtvaartmaatschappijen (waaronder de KLM) hebben de lekkernij op dezelfde zwarte lijst geplaatst als messen, schietwapens en springstoffen. De afgelopen tijd hebben er wat ongelukjes plaats gevonden met de haring. Passagiers dachten een lekker en onschuldig Zweeds souvenier in hun tas te hebben, maar het tegendeel bleek waar. De cabinedruk in een vliegtuig kan er voor zorgen dat de bolstaande blikjes gistende vis uit elkaar knallen. Onbehaaglijk voor de reizigers, en de vliegtuigmaatschappij moet het vliegtuig desinfecteren. Natuurlijk komen er onmiddellijk tegenkrachten aan het werk. De Zweedse Haringacademie (Surströmming Academie, het bestaat ècht!) laat weten dat er simpele methoden zijn te nemen tegen de mogelijke overlast. Ze noemt de vliegtuigmaatschappijen dan ook “onwetende culinaire analfabeten”. Je eet de haring overigens met brood, ui, zure room en kaas. De traditie wil dat de vis met name in de Bartholomeusnacht (24 augustus) wordt geconsumeerd. Is die haring ook in ons land te koop?

© paul

TONIJNSALADE EN PIZZA…

Vandaag was wel een hele lange werkdag, ik vertrok vanmorgen om 7.00 uur en was weer thuis om 18.15 uur. Wij gaan s’morgens zo vroeg van huis om niet in de file terecht te komen. Normaal ben ik dan om 16.00 uur vrij maar deze week is onze onderwijswerkplaats tot half 6 open. Alle collega’s werken één dag tot half zes, vandaag was het mijn beurt. Thuis had ik echt geen zin om nog maar iets te koken of te bedenken. Dan wordt het een “pizza ellen”. Bij het plaatselijke Italiaanse restaurant staat mijn favoriete pizza niet op de kaart, maar wordt altijd met liefde gemaakt. Ik wil graag pizza met artisjokken, ham, veel kaas en veel knoflook. In de loop der jaren zijn de mensen van het restaurant dit een pizza ellen gaan noemen. Een prima pizza overigens! Vandaag moest vader Enzo zelf de pizza bakken. De zonen waren naar de voorronden voor de Europese Kampioenschappen Pizzabakken in Duitsland. Gebroeders ..het Ministerie wenst jullie veel succes! Paul wil een paar dagen wat minder eten en had wel zin in een salade met tonijn. 

Het was nog net niet donker en in de tuin komen al de eerste verse sprietjes bieslook op! Voor Paul tonijn met mayonaise, verse kruiden en bieslook, gekookt ei en ruccola. Een stukje kaas toe. En espresso.

© ellen