Ei, ei… ideetje voor Pasen?

5 april 2007 012

Bij Pasen horen eieren, al eeuwen lang. Hoe dat komt?

De terugkeer van het licht in de vroege lente maakt dat de kippen weer eieren gaan leggen en dan bedoel ik wel gewone kippen! Die opgefokte, opgehokte legbatterijkippen leggen altijd, ze moeten wel, lampje erboven en klaar! Als de kippen in hun natuurlijke ritme mogen leven leggen ze tijdens de winter geen eieren, ze beginnen pas weer eieren te leggen als de dagen langer worden en er dus meer licht is. In vroeger tijden, toen de katholieken zich nog streng hielden aan de veertig dagen vasten vóór Pasen, aten ze in die vastenperiode ook geen eieren. De eieren werden opgespaard eventueel geconserveerd tot Pasen dan mocht men weer zoveel eieren eten als mogelijk was.

Als je niet alleen maar van die saaie hardgekookte eieren wilt eten staan er in de categorie eieren vast wel een aantal bruikbare ideeën om de Paastafel op te vrolijken. Neem bijvoorbeeld deze gefrituurde eieren, heel smakelijk en echt eens iets anders.  De eieren in rode wijnsaus beschreef ik deze week al, maar ook een klassiek gepocheerd ei met gerookte zalm is heerlijk bij de Paasbrunch. Of, voor wie chagrijnig van de meubelboulevard thuiskomt, een lekkere kom pittige knoflooksoep met een ei, daar wordt je weer helemaal vrolijk van. En wil je de eieren eens heel origineel verven dan is dit misschien een leuke tip.

  • Gefrituurde eieren:
  • 1 ei per persoon
  • room
  • bloem
  • 1 losgeklopt ei gekruid met peper, zout en wat nootmuskaat
  • paneermeel
  • een frituurpan met olie.

Kook de eieren 3 minuten, ze moeten nog zacht zijn. Laat ze even schrikken en pel ze heel voorzichtig.
Wentel ze eerst door de room,  dan door de bloem,  vervolgens door het losgeklopte ei en tenslotte door het paneermeel. Bak ze dan meteen in de hete olie tot ze rondom bruin zijn.

Laat het ei even op keukenpapier uitlekken en serveer het ei dan op een salade. Snijd vlák voor het opdienen het ei door zodat de nog vloeibare binnenkant mooi te zien is.

En toe, een kopje espresso met een paaseitje!

© ellen.

Carnaval 2014, het was weer een groot feest!

dinsdag
Tja, het zit er weer op, Carnaval 2014 was een fantastisch feest; we hebben gegeten, gedronken, gezongen en gedanst, we waren bij het concert op de damestoiletten bij Dientje, we zochten de Laotbloeiers en zaten tussendoor even in het zonnetje in de tuin.  We deden zelfs mee aan het concours Hiep Hiep en wonnen niet eens de hoofdprijs maar haalden wel de Krant! Kortom het was een geweldig feest, we hebben ons prima vermaakt!

Ik ben een beetje laat met mijn beschouwingen, normaal doen we dat op woensdag, vóór het Haringen happen. Dit jaar was alles even anders; we waren gisteren laat op voor ons doen. Andere jaren gaan we dan meteen opruimen, wassen, dweilen en de gevonden voorwerpen en pannen terug bezorgen. Gisteren was het even anders; ik had beloofd soep te maken voor de afterparty bij De Jongste Bediende. Er moest alleen nog even wat vlees gekocht worden, was de Slager op vakantie! Dan maar naar de slager in Erp. Die blijkt prima vlees te verkopen en uitstekende zelfgemaakte rookworst, maar goed, dat duurde en duurde en die soep moest nog klaar…

Uiteindelijk is het me gelukt om in drie uur tijd, 20 liter soep te maken, 6 liter tomatensoep met veel basilicum en 14 liter bonensoep met de Picassobonen uit de tuin van de Jongste Bediende.

tomaten

Voor de tomatensoep gebruikte ik één heel groot blik, water, wat bouillonblokjes en een fijngesnipperd uitje. Wat heel fijngesneden bleekselderij en blokjes knolselderij. Verder op smaak gebracht met flink peper en zout. Even aan de kook en dan veel balletjes van rundergehakt erin. Tot slot met gulle hand basilicum erbij. Prima soep, waarvan helaas géén foto!

De bonensoep maakte ik met ongeveer anderhalve kilo bonen (de avond ervoor in de week gezet) 4 grote preien, 1 knolselderij, 3 grote uien, 2 tenen knoflook, 3 rode pepers, 4 platte ribben, een flinke varkenshiel, 4 karbonades in stukjes gesneden, 3 rookworsten, peper, zout en wat bouillonblokken. Lekker, maar ook géén foto en van die haringen; ook al géén foto!

Nou ja, tussen het maken van de soep werden we nog even gebeld door iemand van het ziekenhuis; “Paul mocht nog wat eerder komen’, hij was welkom om half acht in de ochtend vandaag voor een kleine operatie aan zijn pols. Je snapt wel lezer dat wij de haringenparty vroeg verlaten hebben… Overigens is de operatie prima verlopen en Paul was om elf uur vanmorgen al weer thuis. Een paar dagen de hand in een mitella en het leed is geleden.

Vandaag een hele gewone maaltijd, witlof uit de oven, gebakken aardappeltjes en een flinke biefstuk voor mij. Die had ik wel verdient vond ik! Geen espresso toe vandaag; Paul neemt een pijnstiller en kijkt nog even tv, ik begin aan een nieuw boek. Ook fijn na al die dagen feesten.

© ellen.

Carnavale…

 

Toon

Carnaval, feest van herkenning, feest van vervreemding. Feest van het Zuiden, feest voor het Vasten. Feest van iedereen…

Wonderwel krullen er ondanks alles wat spookachtige rafelranden rond de grenzen van het feest; onwillekeurig  moet ik altijd even aan Nightmare on Elm Street denken?

© paul

Kerriesoep van Anita en broccolisoep met zalm…

broccolisoep met zalm
Natuurlijk wordt er veel gedronken met Carnaval, maar er moeten ook rustmomenten zijn en dan dient er natuurlijk ook wat gegeten te worden. Traditioneel gebeurt dat ‘rusten’ in ons huis. Vroeger, toen Paul zijn ouders nog in het huis woonden, gingen wij er snel tussen het feesten door even een bordje soep eten. Pauls moeder zat dan in de kamer met een boerenkiel aan op ons te wachten met soep en broodjes, op de achtergrond schalde een plaatje met Helmondse carnavalsmuziek. Ze genoot ervan als we zoveel mogelijk mensen meebrachten, iedereen was welkom. Ook fietsen werden veilig achter het huis geparkeerd en muziekinstrumenten mochten voor de nacht gestald worden. Toen Pauls moeder naar een kleinere woning verhuisde en wij het ouderlijk huis overnamen, hebben we ook de traditie overgenomen; soep, broodjes en een onderdak voor elkeen die even ‘rust’ nodig heeft. Wij wonen in het centrum van Gemert en ieder die met de fiets komt stalt die zo rond het middaguur achter ons huis. We drinken samen een pilsje of iets anders en vertrekken dan met een grote troep richting café’s. Tegen een uur of zeven verzamelen we en gaan naar huis om soep te eten en een beetje bij te komen van het grote feest. Er wordt gegeten, gezongen en gekletst, ieder is welkom.

Ook wat we eten is inmiddels een traditie geworden; op zondag soep. Kerriesoep van Anita en een pan soep naar wat ik bedenken kan. Op maandag eten we Limburgs zuurvlees, gemaakt door Neel en dinsdag wordt het Hachis Parmentier. Woensdag sluiten we af met soep en haringen maar dat gebeurt in het huis van Marleen en de Jongste Bediende.

Broccolisoep voor veel personen:

  • 6 liter water
  • bouillonblokken
  • 3 grote struiken broccoli
  • 1 kilo gefileerde zalm (zorg dat er geen graten meer inzitten, gevaarlijk voor mensen met een slok op!)
  • 4 grote aardappelen.

Snijd  de geschilde aardappelen in kleine blokjes en kook ze in het water met de bouillonblokken bijna gaar. Voeg dan de in stukjes gesneden broccoli toe en kook die gaar. Pureer met de staafmixer tot een mooie gebonden soep. Snijd de zalm in kleine stukjes en doe die bij de soep. Laat nog heel even garen. Breng de soep verder op smaak met peper en zout. Erbij een klodder zure room, en verderr broodjes, bruin brood, ham, kaas, worst en voor de vitaminen tomaat, komkommer en mandarijnen. Soms wil er wel eens iemand koffie toe!

© ellen.

 

Carnaval 2014…

kabouters 

Sneller kon het niet: de Statiefoto! Meestal maken we een foto van het hele gezelschap op zondagmiddag, maar altijd ontbreekt er wel iemand. Even weg, iemand tegengekomen en ergens blijven plakken, of, erger nog, moeten werken. Dit jaar besloten we het eens anders aan te pakken; gewoon een week vóór de carnaval, allemaal op de foto! Ja, en toen moest Paul werken! Nou wordt onze Hoffotograaf met het jaar beter dus dat was helemaal geen probleem; ze plakte Paul er gewoon tussen en klaar!

Intussen is het bijna zondagmiddag. In afwachting van de aankomst van het eerste Feestvolk gaan we nog even achter in de tuin zitten, mét Hond Jaros, mét een glas Bubbels. De zon schijnt overvloedig, het is er warm…

© Ellen-Paul

Restje Kerst 2013…

kerst 2013Elk jaar worden er foto’s gemaakt van de feestelijke Kerstdis in ongeschonden staat, maagdelijk en zuiver… Het komt er zelden van om ze te tonen op de web site. De plaatjes van gerechten, anekdotische gebeurtenissen en leeg flessengoed blijken altijd weer te prevelleren boven de feesttafel.

Toch is het een heel gedoe om elk jaar weer te zorgen dat iedereen een plaatsje heeft en dat het er verder pico bello uitziet. Het tafelgedeelte bestaat uit drie gedeelten. Aan de kop wordt onze huiskamertafel gebruikt, die is het breedst en kan op geen andere plaats worden ingezet. Aansluitend volgt de keukentafel van Zjak, en afgesloten wordt (tegenwoordig) met de tuintafel van Zjak. De stoelen zijn een erfenis van Het Café aan de Overkant, ze staan al jaren opgeslagen op het zoldertje van de schuur van Marleen en de Jongste Bediende.

Serviesgoed komt uit kelder en keukenkast van het Ministerie, bestaande uit eenvoudig Russisch gebruiksgoed, afgewisseld met keramiek uit Lunéville. Het bestek is in een ver verleden bij elkaar gesprokkeld ten behoeve van gezamenlijke vakanties met veel personen. Wat betreft de glazen blijft het ook sprokkelen. Evengoed lukt het elk jaar weer…

De aankleding van de tafel was dit jaar in handen van Lotte en Flora, met een controlerende taak voor het Kind. De menukaart werd zoals altijd gemaakt door Neel. Zij kan dat en ze doet het met liefde, ook dat jaar weer.kerst 2013

Sientje van Loon is een naam die we onszelf als groep (en met z’n allen) hebben toegedicht om de klup van vrienden te kunnen benoemen. Het is oorspronkelijk de naam van een fictief vrouwtje uit een volksliedje.

Aan de tafelschikking werd geruime tijd gerommeld…

© paul

 

Gelukkig Nieuwjaar Lezer…

paul jarig

Enfin lezer, dat briljante stukje, zojuist door mij geschreven, zul je nooit lezen. Ik lanceerde het, stuurde het ding het digitale heelal in, maar raakte het kwijt voor de web site. Dat alles geheel tegen mijn wil, maar toch, kwijt, alles kwijt. En ook Ellen weet de tekst niet meer terug te toveren.

Het artikel opnieuw schrijven is geen optie, eindeloos blijven hangen in boosheid, omdat mij alweer een digitaal onrecht is aangedaan, net zo min!

Uiteindelijk kwam mijn schrijfsel hier op neer :

Gelukkig Nieuwjaar lezer!

© ellen-paul

En wanneer je dan om twaalven op je stoepje staat met dat glas bubbels in je hand, eens naar links zoenend, eens naar rechts zoenend, denk dan ook even aan het volk dat deze nacht garant staat voor jouw gezondheid en veiligheid. Dat is toch het minste…

Kerstmenu 2013, recept voor de stoofpeertjes

stoofpeertjes
Ik zou nog verder schrijven over ons Kerstmenu. Nou ja, druk, druk, druk. Er gebeurt hier van alles… grote verstopping in de badkamerwasbak, alles in het kastje eronder nat, ook de wasmachine ging kapot… Weinig tijd dus voor kerstmenu’s enzovoorts! Maar toch, de rust is weergekeerd; het Kind was zo lief om alle natte handdoeken uit het kastje uit te wassen, we hebben een nieuwe wasmachine gekocht en de wastafel is ontstopt. Vanmorgen ook nog mijn duim verbrand aan de fluitketeldop en vanmiddag mijn vingerknokkel afgeraspt bij het raspen van de kaas..
Wij hopen nu even van verdere rampen bespaard te blijven…

Maar toch; gewoon verder over het kerstdiner 2013; na de gepocheerde zalm een mooie bouillon van biologische kip met verse kervel. Behoeft verder geen beschrijving lijkt me zo.

Het hoofdgerecht; Boeuf Bourguignon  beschreef ik hier al eens. Erbij boontjes met een reepje spek, broccoli, een peertje gemaakt van aardappelpuree, en stoofpeertjes. Peertjes gemaakt van aardappelpuree, vreemd… wel decoratief… raar idee… Tsja, ik schreef er al eens over. Vooral praktisch die peertjes. Vooraf puree maken. Dan de peertjes vormen van de puree. Even door een losgeklopt ei en dan door paneermeel wentelen. De peertjes in een beboterde ovenschaal zetten en in de oven verwarmen. Ook de boontjes, even blancheren, bundelen en omwikkelen met een lapje spek, gingen in een grote ovenschaal en in de oven. De boontjes afdekken en er eventueel wat vocht bij  voegen. De broccoli was eigenlijk het enige gerecht dat op het moment nog even klaargemaakt moest worden; kort blancheren in kokend water. 3 minuten is voldoende.

De stoofpeertjes. Ik gebruikte van die mooie kleine Gieser Wildeman peertjes.

  • Voor 20 peertjes
  • 1 1/2 fles rode wijn
  • 200 gram fijne suiker
  • 1 pijpje kaneel
  • 2 steranijs
  • 1 vanillestokje, opengespleten
  • 1 borrelglas crème de Cassis

De peertjes schillen, maar laat de steeltjes er aan. De wijn met de kruiden en de peertjes langzaam aan de kook brengen. temperatuur dempen en de peertjes ongeveer 1 1/2 uur laten heel zachtjes pocheren in de wijn met de kruiden. Voeg na 1 1/2 uur de cassis toe. Dan nog heel even pocheren om de smaken goed te mengen. Je kunt de peertjes warm of lauwwarm of koud serveren. Er blijft veel ‘sap’ over. Dat sap is prima te drinken met wat Spa en zelfs een gewoon glas bier krijgt er een Winterbiersmaak van!

Rest van het menu volgt morgen dan maar weer…

© ellen.

 

Kerstmis 2013; gepocheerde zalm.

kerst 2013
Ons kerstdiner zit er weer op. Het huis is weer helemaal in de oude staat en de restjes zijn verdeeld, nu eerst maar eens iets schrijven over het menu. Het valt niet mee om steeds iets nieuws te bedenken voor een gezelschap van 20 personen. Niet alle gerechten zijn in onze eenvoudige keuken te maken voor zo’n groot gezelschap en bovendien wilde ik dit jaar op de dag zelf niet al teveel doen. Een goede voorbereiding is dan het halve werk. Ik bedacht dus een menu waarvan het grootste deel al een dag van tevoren gemaakt kon worden. Het bleek allemaal prima te doen. Ik had vlees en vis besteld bij de Sligro, de rest van de boodschappen deden we al eerder. Dinsdagmorgen vroeg hebben we de bestelling opgehaald en ben ik begonnen met koken. Dinsdagavond zo tegen 6 uur was alles klaar. Ik zal hier in een aantal artikelen het diner beschrijven, misschien krijg je met Nieuwjaar wel een groot gezelschap te eten, dan kan je deze recepten misschien gebruiken. Alle recepten zijn dus voor 20 personen.

Vooraf aten we gepocheerde zalm met een romige saus op basis van mayonaise. Het was een prachtige zalm van 3750 gram. De vishandelaar had de vis keurig schoongemaakt. Soms zitten er wat bloedresten in de buikholte, die moeten weggespoeld worden. Voor het klaarmaken van zo’n grote zalm is een vispan eigenlijk onmisbaar.

kerst 2013de voorbereidingen
Ik kreeg de pan een keer cadeau omdat ik voor iemand een koud buffet gemaakt had voor een groot feest en ben er nog steeds heel blij mee. De pan is ruim 60 cm lang en heeft een rooster waar je de vis oplegt. Heel makkelijk om de vis na de bereiding heel uit de pan te tillen. De pan past nét op mijn gasfornuis. Ik heb een langwerpige pit in het midden. Jammer genoeg is de pan niet groot genoeg voor een hele zalm. Ik snijd altijd een stuk van de staart af en pocheer de staart gewoon naast de vis in de pan. Bij het opmaken van de schotel leg ik de staart tegen de rest van de vis en ‘bekleed’ de snijkant met versiersel, in dit geval wat slierten komkommer. Ziet er mooi uit en is nog eetbaar ook.

Maar goed, het pocheren. Ik pocheerde de zalm in een courtbouillon van 1 1/12 fles droge witte wijn aangevuld met water tot de vis bijna onder stond. Erbij wat peperkorrels, een beetje zout, een bosje selderie en peterselie, een sjalot en een stuk wortel. Dat alles langzaam aan de kook gebracht en dan nét tegen de kook aan gehouden. Een zalm van dit gewicht is in ongeveer een uur klaar.

Dan het opmaken want dat is natuurlijk ook belangrijk. Ik heb geen schaal die groot genoeg is voor zo’n hele zalm dus gebruik ik al jaren een plank van 75×30 cm. De plank bekleed ik met aluminiumfolie.

Het vel moet er natuurlijk af gepeld worden. Dat is een lastig karweitje. Ik heb na het maken van verschillende zalmen inmiddels geleerd dat je de vis in het vocht moet laten afkoelen vóór je het vel eraf gaat pellen. Dit keer liet ik de vis gewoon in het kookvocht staan tot de volgende dag. Daarna het rek omhoog en de vis goed uit laten lekken. Op de plank leg ik dan wat sneden wit brood zonder korsten, bijgesneden in de vorm van de zalm. Dat absorbeert nog wat vocht. Ik schuif dan héél voorzichtig de vis van het rooster op de plank. Altijd een spannend klusje, de vis zou kunnen breken… Als ik dit soort spannende dingen moet doen zorg ik altijd dat er zo weinig mogelijk mensen in de buurt zijn. Vervolgens pel ik heel voorzichtig het vel van de zalm. Dan verder de schaal opmaken met wat groenten. Dit keer gebruikte ik een gemengde salade die ik bij de Sligro gekocht had. Heel mooi ‘Kruidensla met bloemen’ staat er op  de verpakking. Groentenkwekerij van den Einden, uit Lierop. Aanbevolen! Ik houd niet zo van die zakjes of bakjes met slamengsel maar dit was een goede uitzondering. Verder wat kwarteleitjes, stukjes tomaat, komkommer en citroen.

Voor de saus meng je goede, liefst zelfgemaakte mayonaise met wat room, een klein kneepje tomatenpuree, wat tabasco en een klein scheutje cognac. Even mooi luchtig kloppen en klaar is het voorgerecht.

Hijn is in ons gezelschap degene die goed kan proportioneren. We plaatsten de zalm op een apart tafeltje. Hijn schepte keurige porties op de bordjes met een beetje van de garnering en wat saus.

Prima gelukt! Iedereen vond het lekker en de viooltjes waren een groot succes!

© ellen.

Gelukkig Kerstfeest lezer…

noel

Tijdens de ochtendwandeling zag Ellen een echtpaar, ontbijtend op hun terras in het zonnetje, achter in de Gemeentetuin. Wat een vervreemdende Eerste Kerstdag.

Intussen betrekt het een beetje en wordt het donker. Kaarsjes, schemerlampen en kerstlichtjes doen hun best sfeer te maken. De omgeving doet weer een beetje vertrouwd aan.

Een groet vanuit het Ministerie middels een prent van Serge Clerc. En daarbij de wens: Gelukkig Kerstfeest lezer!

Ellen-Paul