We waren nog bloedjong en alles moest modern zijn. Zo gaat dat. Waarom we alletwee onmiddellijk vielen voor het faience uit Lunéville weet ik nog steds niet zeker. Waarschijnlijk was het de integere klassieke stijl, gepaard aan de wat primitieve beschildering.

Bij de toen nog ietsje belegen kookwinkel Hoyng aan de Markt in Eindhoven verkochten ze allehande spullen uit Lunéville, tegen weggeefprijzen. Het betrof namelijk “misbaksels” van de keramiekfabriek Keller et Guérin. Het zat hem vooral in de schilderfoutjes op het aardewerk. Allemaal handwerk, die decoraties. Er ging dus wel eens iets scheef.

Zeker in die tijd stegen de prijzen van het Lunéville-serviesgoed ver boven onze begroting. En ook nu peins ik er niet over om iets aan te schaffen tegen nieuwwaarde. Het spul is peperduur.

Maar goed, zoals gezegd gingen de misbaksels de deur uit tegen weggeefprijzen, en zelfs wij waren in staat een en ander aan te schaffen. We kochten een mooie koffiepot met een bolle buik, grote Franse koffiekoppen. borden en bordjes en een paar schalen. We gingen het meteen gebruiken, met als gevolg dat er van die eerste spullen niet zo gek veel is over gebleven. Het is stevig aardewerk, maar tegen gooi- en smijtwerk is het niet bestand.

Intussen zijn we een stuk zuiniger op onze spullen. We kopen nog regelmatig wat bij. In Frankrijk, en met name dan in de Vogezen vind je her en der verkooppunten van misbaksels. En op vlooienmarkten in Luxemburg en Frankrijk kan ik het niet laten om even het serviesgoed door te nemen. Bovenstaand bordje is zo’n vlooienmarkt exemplaar. De sporen van de tijd zijn erop af te lezen en dat maakt het extra aantrekkelijk. Ons “nieuwere” serviesgoed zie je terug bij het faience-artikel op Wikipedia. (Of op enkele van de talloze foto’s van dit web-log.)

Overigens, wanneer iemand thuis van deze spulletjes heeft en ze staan in de weg: er valt met ons altijd te onderhandelen. (Let wel: het gaat ons dan om dit type aardewerk. Keller et Guérin hebben in het verleden nogal wat monstrueuze zaken in de wereld gezet. En daar zitten we dan weer niet op te wachten…)

© paul