Dol Dwaze Wijnweken!

wijn, wijn, wijn...

Na alle drukte van de afgelopen weken moesten we er nodig een weekendje tussen uit. Even heerlijk uitrusten in onze caravan in Luxemburg. Er was lekker regenachtig herfstweer beloofd, precies goed om een paar dagen bij de kachel te gaan zitten lezen. Vrijdag even snel naar de Cora om wat boodschappen te doen en dan rust! Dat bleek toch allemaal wat anders te lopen…

Bij de Cora waren namelijk net de wijnweken van start gegaan. Kistenvol doldwaze aanbiedingen. Wijnen die ik in onze buurt nog nooit gezien heb, laat staan geproefd. Al eerder leerden we dat deze wijnweken een uitstekend moment zijn om ons bescheiden wijnkeldertje wat aan te vullen. Gedaan met de rust dus, er moest even flink gewerkt worden. Mijn voorkeur gaat altijd uit naar de Bourgognes, Paul houdt meer van een Médoc. Maar wat te kiezen uit zoveel prachtig aanbod? Er kon niet geproefd worden en dan is het toch wel heel moeilijk om een keuze te maken. We besloten dan maar een paar flessen van een ons bekend chateau te kopen en vandaag naar de Cora in Luxemburg te gaan, daar lopen altijd een aantal sommeliers rond die je advies kunnen geven. Paul nam nog snel een gids mee met de aangeboden wijnen om ons wat voor te bereiden.  Een avondje ijverig studeren dus… en alvast één fles…

Bourgogne

Vanmorgen bleek dat het bestuderen van de gids voor niets geweest is; de Cora in Turpange (B) heeft een ander aanbod dan de Cora Concorde (Luxemburg). Maar in de Luxemburgse Cora liep inderdaad een vriendelijke, behulpzame sommelier en er kon ook geproefd worden. Onze keuze viel uiteindelijk op een Pommard 2009, Domaine Mazilly Père & Fils, en een Médoc Cru Bourgeois 2009, Chateau Rollan De By. Over de Médoc staat in het gidsje: Vin reputé sur sa qualité constante et son charme depuis une dizaine d’années. Présente une dominante Merlot aux aromes de fruits noirs et de notes boisées. Daar komen wij de winter wel mee door! Belangstelling voor deze wijn? Haast u, na ons bezoek zijn er van de Chateau Rollan nog maar 468 flessen over!

De wijnweken in de Cora supermarché duren nog tot 22 oktober. In de Cactus supermarché Belle Etoile beginnen de wijnweken later, het festival van de Grote Franse wijnen loopt daar van 17 tot 30 oktober!

© ellen.

Vandaag: Bockbier (van Hertog Jan)…

null

Toen ik vanochtend met mijn duf gezicht, de slaap nog in mijn ogen, de krant opensloeg grijnsde Mgr. (Monseigneur voor de niet-katholieke lezer) Antoon Hurkmans me tegemoet. Ik zat aan de koffie, hij stond met een glas bockbier in zijn hand… Hij had het aangeboden gekregen van een Brabantse Brouwer? Of van een Verbond?  Misschien van een Geheim Genootschap?!

Ik ben direct na het ontwaken niet op m’n best, ik weet het… Ik grom en ik heb geen last van complottheoriëen van anderen. Op de vroege ochtend ontwerp ik bij elk krantenartikel mijn eigen schrikbeelden…

“Hoezo hij ?.. En waarom?..” , dat spookte door mijn hoofd.  “Annexeren de Roomschen na al die jaren mijn favoriete bier?.. Kijk; die Trappistenpaterkes, die hebben recht van spreken, die staan met hun pollen in de mout te roeren. Maar zo’n Überpaap?”

Uiteindelijk leiden al die ochtendhumeurlijke  hersenspinsels tot niets, maar ze maken wel dat ik uiteindelijk fris, monter en energiek de dag kan beginnen. Ergo: ik schafte me vandaag welgemoed het eerste verse bockbier van dit jaar aan.

Bockbier kan prima verouderen, het wordt er alleen maar beter op. Brouwers zorgen er dan ook voor dat bockbier nagenoeg het hele jaar verkrijgnbaar is, kwestie van wat meer brouwen dan de markt vraagt in najaar en winter. Vandaar dat ik het hele jaar kan schrijven over bockbier. Maar een primeur blijft toch altijd weer iets bijzonders…

Enfin,.. mijn eerste verse bockbier: Hertog Jan Bockbier, bier van de hoge gisting.

Degelijkheid alom (stel je voor dat dat niet zo was bij Hertog Jan, je hele wereld stortte in…). Met zijn 6,5 % alcohol levert het een koppig bier op, maar laat je daardoor niet afschrikken. Je proeft de caramel, je ruikt die ook. Mooi schuim bij het uitschenken, prachtige kleur van het bier.  De geur geeft ook een vooraankondiging van het bitter in de smaak, kenmerkend voor bockbier. Romig zegt de brouwer, enfin,… van ons had het wel wat romiger gemogen. Op de achtergrond té veel zoet, dacht ik. Ellen, die beter proeft, vond het alleszins meevallen. Mooi bier, nou en of…

Uiteindelijk ben ik meer van de Belgische Bokbieren (zonder C!)., ik heb het je al meermalen laten weten. Maar Hertog Jan Bockbier hou ik erin. Ik zal er dit najaar nog meermaals plezier aan beleven..

Hertog Jan Bockbier

© paul

Gromperenkiechelger

gromperenkiechelcher

Vanavond aten we vis, een mooie dorade uit de oven, naar een recept van Lea Linster, de Luxemburgse sterrenkokbeslag.

Ik wilde er iets bij maar wist niet zo snel wat dan, aardappeltjes, gekookt, gebakken, puree, of toch maar eindelijk eens die Gromperenkiechelcher? Als we dan een vis eten naar Luxemburgs recept, dan ook maar Luxemburgse aardappelkoekjes erbij!

  • Voor vier personen
  • ongeveer 550 gram vastkokende aardappelen
  • 1 ei
  • 1 eetlepel bloem
  • 1 kleine ui, heel fijn gesneden
  • 1 eetlepel fijngeknipte bieslook
  • olie
  • peper en zout

Schil de aardappelen en rasp ze grof. Leg ze op een schone (zeepresten even goed wegspoelen) doek en knijp het mengsel goed uit.

Klop het ei los en meng er de uisnippers, bieslook, peper en zout en bloem door. Schep er de uitgeknepen aardappelrasp door en meng alles goed.

Verwarm de olie in een platte pan en schep er hoopjes van het mengsel in. Plat ze met een spatel wat af en bak ze aan beide zijden mooi goudbruin. Even uit laten lekken op keukenpapier en snel opdienen.

© ellen.

Welkom bij het Ministerie…

Featured

Een website over Eten, Drinken en Andere genoegens…

In 1999 schreef ik een jaar lang elke dag op wat we aten, dronken en alles wat daarmee te maken had.
Ik wilde zo voor mezelf het laatste jaar van de Twintigste Eeuw vastleggen. 
Dat bleek al snel een verslaving en na 1999 ging ik dan ook door met het schrijven van mijn kookdagboek. Stapels schriftjes schreef ik vol, tot ik in augustus 2005 de digitale mogelijkheden ontdekte van een website. Vanaf die tijd schrijf ik, samen met mijn partner Paul, op deze website over eten, drinken en andere genoegens.

Romige pompoensoep met Parmezaanse kaas en salie

pompoensoep met kaas

Na alle drukte van de afgelopen dagen hadden we een dagje rust. Paul ging weer door met het overzetten van de oude artikelen en  ik redderde wat in huis en haard. Dat alles nog steeds met alle keukendeuren open! Het is gewoon te gek voor woorden, het blijft maar mooi zonnig weer! Toch hadden wij zin in soep, dikke, romige soep. De pompoen in de vensterbank keek mij aan…Tsjak…Zo’n ding ligt dan wel mooi te wezen , maar het is ten slotte ook eten!

Voor vier personen

  • 500 gram pompoenvlees (pompoen doormidden snijden, schillen, de zaden verwijderen, en in blokjes hakken
  • 2 tenen knoflook, pleten en fijnhakken
  • 4 flinke aardappelen, schillen en in blokjes snijden
  • 6 blaadjes salie
  • 1 liter kippenbouillon of groentenbouillon
  • een flinke scheut room
  • peper, zout
  • 75 gram Parmezaanse kaas (zelf raspen)
  • wat nootmuskaat, chilipoeder
  • een paar sneedjes oud stokbrood

Verwarm de bouillon en doe er de aardappelen, pompoen, salieblaadjes  en knoflook bij. Breng opnieuw aan de kook en laat de groenten ongeveer 30 minuten garen. Vis de salieblaadjes eruit en pureer de groenten met de staafmixer. Voeg een flinke scheut room toe en naar smaak nootmuskaat, chilipoeder, peper en zout. Roer er een handvol versgeraspte Parmezaanse kaas door en warm nog even door.

Verwarm de oven (grilstand) op 170 graden. Schep de soep in vuurvaste soepkommen. Leg er twee stukjes brood op bestrooid met kaas. Strooi er nog wat chilipoeder over en zet de kommen even onder de grill tot de kaas gesmolten is.

Prima lunchgerecht!

© ellen.

 

Eendenpootjes met aardappeltjes uit de oven en zuurkool…

eendenpootjes

Ja, ik weet het. Het is prachtig stralend zomerweer en dat vinden wij hier in Nederland nog geen tijd voor zuurkool…

Vorige week kocht ik, op een koude dag een pakje zuurkool bij onze grootgrutter. “Mét riesling”, stond erop. Ik kocht de zuurkool, en dacht er toen een knapperig broodje bij,  dik besmeerd met scherpe mosterd, een stuk worst erop en daarop de warme zuurkool…

Vandaag valt zo’n recept wat uit de toon; het is hier de hele dag al 26 graden en de behoefte aan warmhoudende kost is er niet zo. Maar wij zijn druk bezig met van alles en nog wat en dan komt er van mooie evenwichtige recepten niet veel terecht. Koken met wat er op voorraad is, is dan het motto, ofwel wel een snelle, ongecompliceerde maaltijd.

Ik koop bij de Sligro pakjes met daarin 2 eendenpootjes, geconfijt en in eigen vet vacum verpakt. Wij schreven er al eerder over. Niks mis mee, die pootjes zijn prima gegaard, van  goede afkomst en te gebruiken in allerlei gerechten. Eén van de weinige dingen die uit pakjes-en-zakjes lekker kunnen zijn. Precies goed voor ons vandaag. Jammer dat de zuurkool tegen viel. Die was véél te zoet. Ik weet niet hoeveel suiker dat de grootgrutter bij deze zuurkool had gedaan, maar deze groente verdiende de naam zuurkool echt niet meer. Van de Riesling was ook eigenlijk niets meer te proeven, behalve dan de zweem zoet van de supergoedkope Duitse slobberwijnen die nog wel eens te koop aangeboden worden. Jammer, volgende keer “zuurkool puur” kopen. Smaakjes kunnen we er eigenlijk beter zelf aan toevoegen! Maar goed voor een ongecompliceerde maaltijd voor twee personen:

  • twee geconfijte eendenpootjes (het vet eraf poetsen)
  • een paar aardappelen, geschils en bijna gaar gekookt
  • wat zuurkool
  • een glas droge witte wijn (bijvoorbeeld een Riesling)

Verwarm de oven voor op 200 graden. leg de eendenpootjes in de schaal en schik de aardapelstukjes eromheen. Schep een klein beetje van het eendenvet over de aardappeltjes en strooi er wat versgehakt platte peterselie over. Zet het schaaltje in de hete oven en maak intussen de zuurkool klaar. (zuurkool zonder smaakje kun je in dit geval kruiden met bijvoorbeeld wat kummel en een scheut droge Riesling.

Laat de pootjes met de aardappeltjes ongeveer 15 minuten in de oven staan en dien dan meteen op met de uitgelekte zuurkool.

Kopje espresso toe.

© ellen.

 

 

Hartverwarmende reacties…

het zenuwcentrum van het Ministerie 011

Wij krijgen zoveel hartverwarmende, aardige, opbeurende reacties, dat het bijna een dagtaak wordt om ze allemaal persoonlijk te beantwoorden, vandaar dat ik jullie nu op deze manier even wil bedanken! Het doet ons goed dat er zoveel mensen reageren en met onze trubbels begaan zijn. Het oude web-log is helemaal verpest. Er staan nog maar 70 artikelen op van de 2600!

Door stom toeval ontdekte ik dat ik via mijn Goolge RSS reader de oude artikelen wel kon lezen! Er staan artikelen tot en met augustus 2006. Wij zijn dan dus nog één jaar kwijt. Ik weet geen andere manier te bedenken om deze artikelen over te brengen dan ze stomweg één voor één te kopiëren en daarna te plakken in de nieuwe site. De lay-out moet dan nog even aangepast worden en ook de datum moet ingevoerd worden. We voeren de datum in waarop het stuk geschreven is en de stukjes verschijnen dan keurig onderaan de site. Soms gaat dat in de haast wel even mis…Zo stond er vrijdagmiddag enkele uren een nieuwjaarswens bovenin de site te lezen….

Nou ja, foutje moet kunnen af en toe! Je kunt aan de rechterkant, helemaal beneden zien dat we inmiddels al een flink eind ingevoerd hebben. Op dit moment zijn we beland op 23 november 2008!

Mr Ooijer noemde het een echt monnikenwerk en dat is het ook, maar het is ook leuk om alle oude artikelen weer terug te zien (nee, lezen mag niet! dat kost teveel tijd!)

We hebben ook de categorieën wat beter ingedeeld en er een paar toegevoegd (we zijn nu toch bezig). De zoekmachine van deze site werkt bovendien aanmerkelijk beter dan die van het oude web-log zodat het terugzoeken van artikelen steeds beter wordt.

Stukjes schrijven over eten en drinken daar hebben we dus vandaag geen tijd voor gehad. Bovendien ben ik bezig de eettafel van de oude verflagen te ontdoen. Om beurten een stukje knippen en plakken en verfstrippen, zo brachten we onze vrije zondag door…

Natuurlijk moest er ook wel even gegeten worden, een paar lamskarbonaadjes, een aubergine, even gemarineerd en dan op het vuur…Tomatensalsa erbij en wat brood. Toch een prima maaltijd. Lekker buiten gegeten ook nog, eind september!

Héél handig zo’n verfstripper! Even het vuur aanwakkeren en je kunt grillen!

Kopje espresso toe, een goeie Tatort en nu nog even lezen in het nieuwe Worstenboek van Meneer.

© ellen

 

 

 

 

 

 

Smaakexplosie in Zaandam en Het Worstenboek van Meneer Wat Eet Ons…

smaakexplosie en het worstenboek

Vandaag lag de recycling van ons weblog naar website even stil. Wij waren in Zaandam om de boekpresentatie bij te wonen van het nieuwste boek van Meneer Wat Eet Ons. Over de inhoud van het boek morgen meer, nu maar even heel snel onze belevenissen in Zaandam. Natuurlijk zouden wij nooit helemaal zomaar vanuit Brabant rijden om een culinair feestje in Zaandam te bezoeken (Vlaanderen biedt ons al zoveel culinairs) . Maar wij zijn Fan van Meneer en toen de uitnoding voor zijn boekpresentatie in onze mailbox viel, stelden wij onmiddellijk onze tomtom in op de reis naar het hoge noorden. Het beloofde een mooie dag te worden en dat was het ook. Wij hebben genoten van het Smakenfestival in Zaandam. Aardige mensen, mooie producten, biologisch, ecologisch, duurzaam en alles met veel smaak. Wij proefden prima oesters, genoten van het Texels bier, aten een bordje  paella met duurzame vis en als dessert was er natuurlijk eindelijk het Margarita-ijsje van Eetschrijven Een werkelijk ‘on-Nederlands’ ijsje! Ga dat proeven!

margarita ijs

Kopje espresso toe van de rijdende espresso-auto. Prima espresso, fairtrade natuurlijk, zoals alles op deze Smaakexplosie.

En dat is dan meteen een compliment aan de organisatoren van dit smaakfestival; ik heb genoten en zag mensen en kinderen om mij heen genieten van eerlijk, duurzaam geproduceerd eten. Afval werd netjes gescheiden, bij de ingang kregen we een aardenwerk bord om van te eten. (de spoelkeuken werd ons aangewezen, daar konden we ons bordje zelf spoelen voor de volgende gang…)(bordjes waren geleend bij de plaatselijke kringloopwinkel)

Mijn complimenten aan de organisatie van dit Smaakevenement: ik heb lekker gegeten, ik heb een fantastisch boek gekregen, ik zag mensen genieten van alle smaken, ik zag kinderen lekker smerig worden van het spelen met eten …

En morgen dan maar een echt verslag van Het Worstenboek, én van de worsten… ter plekke gemaakt, én gegrilld….

© ellen.

 

 

Spaghetti Vongole.

pasta vongole
Het Ministerie heeft een echte Sligro-kaart op naam van Het Ministerie van Eten en Drinken, en wij maken daar af en toe gebruik van. Niet omdat dat deze groothandel zo goedkoop is, nee, het gaat ons vooral om producten die we elders niet kunnen kopen. Zo ook de aanbiedingen van deze week; het mosselseizoen is nu echt op gang aan  het komen en de Sligro adverteert deze week met mosselen, maar ook andere tweekleppers als kokkels, palourdes, scheermessen en vongole. Ik zou vandaag een dagje in Veghel gaan werken om samen met collega Angela een begrotingsvoorstel te maken. Dat kwam dus prima uit ; Paul bracht mij vanmorgen met de auto naar Fontys Pabo Veghel en reed daarna naar de Sligro (eerste vestiging en ‘moederhuis’ van SLIppens GROothandel). Opdracht om wat van die lekkere schelpjes te kopen. Nou ja, stuur Paul om een boodschap en hij komt met 12 flessen wijn thuis…maar goed, ook met de schelpjes!
vongolePasta vongole dus vanavond, voor twee personen;

  • 500 gram vongole (gewicht met schelp)
  • olijfolie
  • 2 grote vleestomaten, even ontvellen en fijnsnijden
  • 1 ui, fijn gesneden
  • 2 teentjes knoflook, geplet en daarna fijngesneden
  • een halve rode peper, zonder de zaadjes
  • scheut witte wijn (ik gebruikte een pinot blanc uit de Elzas)
  • peper en zout.

Timing is belangrijk bij dit voor de rest zo simpele gerecht. De schelpjes moeten niet te lang stoven, de spaghetti moet precies ‘al dente’ zijn.

Verwarmde olijfolie en smoor daarin ui en knoflook. Bak dan de stukjes tomaat even mee en blus af met de witte wijn. Laat de saus nu even inkoken en voeg peper en eventueel wat zout toe. De spaghetti kookt intussen en zou bijna klaar moeten zijn. Dan kunnen de schelpjes bij de saus gevoegd worden. Snel even om-en-om scheppen. Spaghetti afgieten en bij de saus met schelpjes voegen. Voorzichtig omscheppen en meteen opdienen.

Glas witte wijn erbij en natuurlijk: Espresso toe!

© ellen.

 

 

 

Paddenstoelenjacht…

één boleet!

We dachten we gaan eens even kijken of er al ergens iets te vinden is. En dan niet zo’n handjevol rodekoolzwammetjes of een paar verlepte boleten. Nee gewoon een mand vol Eekhoorntjesbrood, dat zochten we. Ik heb een paar weken geleden ergens een recept gelezen om paddenstoelen in te maken. Ik weet alleen niet meer waar… Er staat me iets bij van een Russische dame die herineringen ophaalde aan het eten in haar geboorteland.  Nou ja, tegen de tijd dat er goede paddenstoelen zijn zal ik het wel gevonden hebben!

De boleet op de foto was de enige die we tegenkwamen. Het is een neefje van het Eekhoorntjesbrood. Fysiek is deze soort de mindere, maar de smaak is prima. Dit exemplaar was evenwel “over de datum”, onbruikbaar dus.
Vanavond dus helaas geen pasta of risotto met eekhoorntjesbrood, nog even geduld!

© ellen