EINDELIJK MILANINO’S…

10 mei schreef Paul er al over op dit web-log, de Milanino’s. Sinds die tijd doen we verwoede pogingen om dit bijzondere tomaatje te bemachtigen, helaas, het wilde maar niet lukken. De teler nodigde ons uit om eens op zijn bedrijf rond te kijken, dat zullen we beslist een keer doen maar tot nu toe hebben we daar geen tijd voor gehad. Allerlei lezers tipten ons waar de Milanino’s te koop waren maar helaas bleek het steeds over een ander soort tomaatjes te gaan; Veggies, Snakkies, Tommies, Romaatjes en weet ik wat nog meer, maar geen Milanino’s! Komt gisteravond Het Kind met een doosje tomaatjes, die moesten we eens proeven, gekregen van de oom van de tante en die heeft een neefje en die doet iets met groenten. Blijkt dat dit nu eindelijk Milanino’s zijn! En behalve de vriendelijke manier van telen zijn ze ook echt heel lekker. Zoete, volrijpe smaak, heerlijk. Toch zeer binnenkort eens naar dat bedrijf en opnieuw zoeken waar deze supertomaatjes te koop zijn. (foto van de Milanino’s boven bij de menutekst)

LAATSTE ASPERGES…

Ik schreef het vanochtend al, het seizoen is voorbij, vaarwel asperges.

Vanavond aten we voor het laatst dit jaar verse asperges. Er moest nog wat gesteggeld worden over de receptuur. Ellen was voor de klassieke vorm: met ei, boter en ham. Ik echter voelde meer voor gegratineerde asperges. Aangezien ik beter kan zeuren werd ‘t het laatste.  . We dronken er heel traditioneel witte wijn bij, Pinot Blanc van Unterlinden.

Camembert en espresso toe.

© paul

PIZZA TIME…

De omstandigheden maakten dat onze maaltijd gisteravond beperkt bleef tot een pizza. Mèt extra kaas, artisjokkenhartjes en heel veel knoflook.

En dan is het zo ver. Vandaag is het de voorlaatste dag van het aspergeseizoen. Overmorgen is het over en uit. Het Ministerie vriest géén asperges in en ook niet worden ze op een andere manier geconserveerd. We eten alleen asperges in het seizoen!

En vanavond dus voor de laatste keer dit jaar.

© paul

LE PASSÉ AUTHENTIQUE 2005…

Het miezert een beetje, en de temeperatuur is terug gevallen naar een aangename 22 graden. Alle reden om een ferme wandeling te ondernemen met de hond. En op de terugweg een klein boodschapje te doen in het dorp.

Wat blijkt: onze plattelandsHEMA verkoopt sinds deze week óók wijn. En natuurlijk wist ik weer van niks, mij laten ze nooit wat weten!

En hebben hullie dan ook die wijn die ik in de Grote Stad niet kon krijgen? Jazeker! En om een mij volkomen duistere reden kost-ie niet 4,95 euro, niet 3,95 euro maar 2,50 euro.

Terwijl jij, lezer, vanavond aan de buis kluistert vanwege Hollands Glorie in Duitsland zal het Ministerie dan eindelijk vergelijkenderwijze haar proeverij kunnen doen, en dat alles in het kader van Wine Blogging Wednesday.. Overigens leverde het doorspitten van onze kookbibliotheek tot nu toe niet één recept op van koken met rozé. Geeft niet, we bedenken zelf wel wat.

En interesseert Hollands Glorie je niet echt, kom dan gerust even langs op het Ministerie. Gort en HEMA liggen al gekoeld te wachten. Wees welkom…

© paul

HEEL NEDERLAND PLAT!..

Deze dus!

Ik begin het Foodbloggen steeds leuker te vinden! Via Foodrank komen meer en meer goede ideeën op de diverse weblogs. We hebben allemaal een zelfde doel, richting, ambtie: eten.

Vandaag schreef Onno Kleyn op zijn weblog een artikel over platte peterselie.

Karin van Koken Blogo gaf daarop het startsein voor een grootschalige actie: De platte peterselie moet terug in Nederland! In groentenwinkels en supermarkten kun je alleen de gekrulde peterselie kopen en gekrulde peterselie smaakt eigenlijk bijna nergens naar. Aardig voor de versiering maar het voegt niets toe.

De platte peterselie daarentegen heeft veel meer smaakstoffen maar kun je bijna nergens kopen, zeker niet in ons dorp Gemert. Grote supermarkten als AH en Jumbo moeten maar eens gaan luisteren wat de klanten willen! Meneer AH, wij willen platte peterselie!

 

Deze dus niet!

De krulpeterselie op de foto kocht Paul op de markt. Die is geteeld in de volle grond en heeft nog enigszins smaak. Maar nogmaals, hij is niet te vergelijken met platte peterselie. Ik koop op de markt, bij de Turkse groentenhandelaar iedere week een flinke bos platte peterselie. Ik zet de bos in een glas met water in de vensterbank en knip en snijd er de hele week van.

© ellen

EEN GEWONE MAANDAG…

En dan heb je nog onze maaltijd van vandaag tegoed, lezer. Het Ministerie put zich vanavond niet uit in het beschrijven van de recepten, die kun je zelf op de grijze woorden aanlinken.

We aten een varkenshaasje van de Blije Varkens. Daarbij een prachtige Munstersaus. Aardappeltjes en de eerste inlandse peultjes van het jaar completeerden de maaltijd.

We dronken er die rozé van Gort bij. (Ellen heeft voldoende aangeschaft om er uit en te na mee te experimenteren.) Nou, Gort en Munster houden niet van elkaar, dat moge duidelijk wezen.

Espresso toe.

© paul

PESTO…

 

 100 gram verse basilicumblaadjes

8 eetlepels goede olijfolie

3 eetlepels pijnpitjes

3 teentjes fijngehakte knoflook

zeezout

75 gram vers geraspte Parmezaanse kaas

2 lepels zachte boter

De basilicumblaadjes, de olijfolie, de pijnpitjes en de gehakte knoflook met een flinke draai zout in de kom van de keukenmachine doen en laten draaien tot je een mooie massa hebt. Doe het mengsel dan in een schaal en roer er met de hand de geraspte kaas en de boter door. Verdun de pesto eventueel met een lepel van het kookvocht van de pasta en schep de pesto dan op de pasta.

Eén kruid… maar lekker!!!

Een glas van de Tulipe smaakte hier overigens prima bij. En espresso toe

EIGENGEMAAKTE PASTA MET VERSE BASILICUM…

Omdat de kruidenproeverij zo tegenviel, ben ik vanavond zelf maar aan de slag gegaan. Pasta met verse pesto. De pasta was op, dus heb ik zelf tagliatelle gemaakt. Met een pastamachine en mooi weer is dat een fluitje van een cent.

300 gram meel van harde tarwe, een beetje zout en drie eieren. Goed mengen en kneden tot je een mooi elastisch deeg hebt. Het deeg onder folie 20 minuten laten rusten en dan door de machine draaien, telkens één stand kleiner. Dan op stand 6 of 7 is het deeg dun genoeg. Voor de pasta vandaag stand 7, mooi dun. Vervolgens tagliatelle snijden met het voorste stuk van de machine. De pasta op een schone doek leggen tot gebruik. De pasta in ruim gezouten water 3 minuten koken.

© ellen

Kruiden en een gemiste kans!..

de Wilde Bertram 001

Ik ben net terug van de proeverij (zie vorig artikel). Ik heb beloofd een stukje te schrijven over de kruiden en het proeven, maar wat jammer nou…

Bij kruiden moet ik aan eten denken en hoe je gerechten een nog verfijndere smaak kunt geven. Kruiden die een gerecht versterken of een bijzondere toevoeging zijn. Helaas niets van dit alles op deze proeverij. Veel kramen met allerlei brouwsels, van zalfjes tegen sproeten tot eigengemaakte kruidenzeepjes met een gemeen geurtje. Sorry, maar aan mij niet besteed!

Er waren ook wel leuke kramen, bijvoorbeeld die van de Vlindertuin, waar je adviezen kon krijgen over welke planten vlinders lokken. De bijenhouders, met honing én de planten waar de bijen dol op zijn. En natuurlijk de mensen van Velt met voorbeelden van ecologisch tuinieren.

Ik kwam echter om te proeven van de gerechten die de gezamelijke horecaondernemers speciaal hebben samengesteld voor deze dag. En dat viel bitter tegen; we aten een vleesspiesje met kruidensaus en een spies van scampies met Provencaalse kruiden. Het was een ware teleurstelling! De scampies dreven in een soort zigeunersaus die recht uit blik leek te komen en veel te zoet was. De vleesspies was iets beter maar steeg niet uit boven de gemiddelde snackbar. Ik kon er geen speciaal kruid in ontdekken.

Er was ook nog graved lachs met salade, geitenkaas met salade en aardbeien met een anijssaus. Die hebben we maar niet meer geproefd. Jammer, een gemiste kans voor de Gemertse horeca. En er is nog wel zoveel lekkers te bedenken met mooie verse kruiden.