Een groot deel van Nederland zag er de afgelopen dagen sprookjesachtig uit. De aangevroren mist toverde een kerstlandschap zoals je dat eigenlijk alleen van belegen prentbriefkaarten kent. Wat is dat toch, dat verlangen naar een witte kerst?

Enfin…, het Ministerie pakt dan ook maar eens romantisch uit. Snijdende wind en bittere koude trotserend maakten we gisterenochtend de sfeerprent-met-kerstbier, achter in onze tuin.

Kerstbieren worden er gebrouwen in Engeland, en dat al heel lang. In de jaren dertig van de vorige eeuw waaide dat gebruik over naar België en raakte erg populair. Je kunt intussen van een ware traditie spreken. En daar waar met name de grote Engelse brouwerijen de kwaliteit van hun kerstbieren lieten verslonzen of simpelweg verkwanselden omwille van brouwersgemak en geldelijk gewin, bleven de Belgische brouwers uitgelezen producten maken (de meeste dan toch). Tegenwoordig exporteert België zijn kerstbieren naar het Verenigd Koninkrijk. (Ik hoorde dat er in Engeland gelukkig zoiets als een kwaliteitsrivival aan de gang is. Het werd tijd.)

Gordon’s Xmas Ale is zo’n kwaliteitsproduct. Het wordt onder licentie in België gebrouwen voor John Martin. En hoe dat dan weer allemaal technisch en commercieel in elkaar steekt weet ik niet precies. Ik heb mijn aantekeningen en bierbijbel niet binnen bereik, dus houd ik me maar wat op de vlakte. Het kerstbier van Gordon is een zwaar bier, het bevat maar liefst 8,8% alcohol. Zoals je ziet is het prachtig donker van kleur. Je ruikt crèmige mokka, gebrande koffie, chocolade. De smaak is zowel vol, romig alsook fris. Je proeft vaag wat zwart fruit en slechts een zweem van zoet. De afdronk is lang en prettig bitter. Ik vind het wel wat weghebben van een topkwaliteit bokbier.

Het bier hoeft aan de kerstdis de wijn niet te vervangen, maar wat zou het een mooi aperitief zijn. Of  ‘s anderendaags, wanneer de gasten weer vertrokken zijn en de rust in huis is weergekeerd, bij het knapperend haardvuur enzoverder enzovoorts… Of in de loop van het jaar, want al wordt het bier speciaal voor de kerst gebrouwen, de restanten zijn vaak het hele jaar door verkrijgbaar. En het bier is er dan alleen maar beter op geworden.

Het kerstbier van Gordon mag best wat gekoeld gedronken worden, zo uit de koelkast vind ik het te koud. Alle mooie en intense tonen worden dan weggedrukt. En dat is doodzonde.

© paul

Ik vertelde al eens van die herberg in de buurt van het Vlaamse plaatsje As. Ze schonken daar een keur aan bieren. Het meeste uiteraard uit de fles, maar toch ook een niet onbelangrijk aantal kwam uit de fust. Daaronder het hierboven getoonde kerstbier van de brouwerij St-Feuillien uit Le Roeulx. Een mooi, stevig bier. Wat caramelachtig, niet te zoet smaakte het, met een heel bijzondere geur van iets wat we niet thuis konden brengen. Iets kruidigs, of nee, eerder een specerij.

Het is een goede gewoonte om in de winter een speciaalbier bier te brouwen. Engelsen doen het, maar zeker ook onze Zuiderburen. Overal vind je Kerstbier in de schappen van super en slijter. En daar zitten waarlijk juweeltjes tussen. Ik kom er nog op terug…

Ik wijs je dan meteen maar op een nieuwe link, onder het kopje Wijn, bier en spiritualiën, in de linkercolom van het web-log. Het heet Vader Abt en door daarop te klikken met de muis kom je op een site die geheel gaat over Trappisten-bieren. De moeite van het lezen waard.