Wij zouden een paar dagen naar Luxemburg gaan. Het ging niet door…
Om onszelf te troosten bezochten we het grensstadje Kleef (Kleve), altijd goed voor een middag verpozen.
We aten er bij een Argentijns restaurant dat ook doet in Deutsche Gutbürgerliche Küche. Ellen nam een Argentijnse schotel met lam, rund en varken en ik hield me bij de ganzenbout die woensdag en donderdag op de kaart staat. Daarbij overdadig salade naar keuze, een kop runderbouillon met verse groenten vooraf (zelf gemaakt) en espresso toe. We dronken ieder een glas Shiraz-primeur. Dient nog vermeld dat bij het hoofdgerecht geserveerd werd: Bratkartoffeln, Rotkohl, Spätsle und Appelmoes (het Duitse woord ontgaat me even).
De maaltijd kostte ons (inclusief fooi) veertig euro!

We kochten een Krimi van Jaques Berndorf en de nieuwe roman van Martin Walser, genomineerd voor de Deutsche Bücher Preis 2006 . (Jezus, die man is al over de tachtig, en het gaat maar door!)
Des avonds een klein broodmaaltijd, dat volstond.

We hebben de rest van de donderdag en de vrijdag dan maar ten nutte gemaakt met het herinrichten van de boekenkasten. Een pijnlijke onderneming. Zij die ons kennen weten hoezeer wij hechten aan onze spullen, maar er moest danig worden gesaneerd. We hadden gewoon teveel.

Maya kwam langs om ons uit te nodigen op haar verjaardag, komende zaterdag. Ellen zal dan voor haar feestje een grote, wilde zalm klaarmaken (5 kilo). Daar hoor je nog van.

© paul

Ellen werkte gisteravond tot laat aan haar artikel over de dinsdagmaaltijd. Ze had al uren aan de computer gezeten voor haar baas, en dit kon er nog wel bij. Ze beschreef de gebakken sla, de ragôut van paddestoelen en rund en bespiegelde nog wat over wijn en bloggen. En of ik dat even wilde nalezen.
Een druk op de foute knop lezer, en ik vernietigde anderhalf uur werk. Ellen was niet eens boos, allen wat teleurgesteld. (Van de week op mijn werk had ik ook al een prachtartikel op zulks een manier naar de vaantjes geholpen, ik moet wat zorgvuldiger worden!)
Ze had ook een foto bewerkt omdat de ragôut niet al te fotogeniek was, ik kan hem niet terug vinden. Vandaar dit overzichtsbordje.

© paul

Zoals meestal op zaterdagavond zat het huis vol volk tegen de tijd dat ik opstond. Ans, Hijn, Marleen, Vincent, de Keizer. Ellen had overdag gewerkt in verband met de open dag op school. Nieuwe aanwas moet per slotte ooit gerecruteerd worden. Ikzelf was hard toe aan wat extra slapen en schoof dien ten gevolge pas laat bij het gezelschap aan.

Enfin, je begrijpt het al lezer, koken schoot er bij in. We grepen dan maar terug op de oude beproefde truuk. Bamisoep uit het pakje. Het kost niks, het is ook niet veel. Maar wél is het warm en het vult. Broodje erbij, gebakken eitje. Ellen bakte vrijdag een mooie appeltaart, het zaterdaggezelschap deed er zich tegoed aan. Gelukkig had ze nog twee stukken veilig gesteld, die aten we als toetje. En dat was dan de zaterdag…

© paul