Kersttip 3: Garnaalkroketten…

27 aug 047

Wie besluit de bisque van garnalen te maken, zal garnalen over houden en dat was ook de bedoeling. Verwerk dan de garnalen eens in kroketjes! Kroketjes zijn weer helemaal “in”. en deze zijn zo lekker dat je ze met een gerust hart aan de meest verwende eters kunt voorzetten. Gebruik alleen grijze garnalen!!! Zelf pellen.

Zelfgemaakte garnalenkroketten, of zoals onze Zuiderburen zeggen; garnaalkroketten.

Voor ongeveer 16 kroketjes;
Je hebt nodig; 500 gram ongepelde grijze garnalen
50 gram boter
50 gram bloem
50 gram geraspte kaas
1 ei dooier
500 ml visbouillon (gewoon zelf maken van de garnalenschillen)
peper, zeezout
1 eetlepel gehakte platte peterselie
1 eetlepel fijngeknipte bieslook
bloem
2 losgeklopte eieren
paneermeel
frituurvet
voor de garnering een partje citroen en gekrulde peterselie (dit is denk ik het enige gerecht waar gekrulde peterselie van nut kan zijn. Frituur wat takjes gekrulde petersellie als garnering. Ik heb geen krul in huis, wij eten de kroketjes dus maar zonder)

Je begint met de garnalen te pellen, je mag er voor dit recept maar een paar zo opeten anders zijn er te weinig!
Maak van de schillen en 500 ml water een visbouillon, half uurtje zachtjes laten trekken dan de schillen wat uitpersen. De bouillon zeven.
Maak een dikke roux van de boter, bloem en visbouillon. Voeg de kaas toe, de peterselie en bieslook en de garnalen
Breng de roux op smaak met peper, zeezout. Roer er de eierdooier door.
Giet de massa nu op een platte schaal, ongeveer 2 á 3 cm diep. Laat de ragout hierop afkoelen en zet de schaal liefst een hele nacht in de koelkast.

Klop de eieren los en zet een schaal met bloem en een schaal met paneermeel klaar. Vorm nu mooie kroketjes van de ragout. Rol die één voor één door de bloem, dan door het ei en dan door de paneermeel. Leg de kroketjes op een schaal. Werk zo snel mogelijk.Als je alle ragout zo hebt verwerkt moeten de kroketten nog een uurtje in de koelkast om op te stijven.

Bak de kroketten in frituurvet of olie in 3 minuten goudbruin. Niet meer dan twee tegelijk. Laat ze even uitlekken op keukenpapier en serveer ze dan met een schijfje citroen en wat gefrituurde krulpeterselie.

Hout of metaal?…

wbwlogo

Door al het gedoe zouden we WBW zowaar vergeten.
Gelukkig werd er vandaag een pakket bezorgd door Wine Matters . Het Ministerie had namelijk nog wat van de WBW wijnen besteld. En zo werden we op onze plichten gewezen.
Een mooi pakketje ontvingen we; vijf flessen “Die Tweede Droom”, 2005 Chenin Blanc. Eén van die flessen bevat wijn die enige tijd heeft gerijpt op hout, de andere wijn komt uit de metalen tank. Als bonus stuurde men ons een hele mooie fles Chardonnay.
Laat ik nu altijd gedacht hebben dat wijn die op het houten vat heeft gelegen immer te prefereren is boven die uit de metalen doos. Zo niet in dit geval. Die “houten” is me wat nadrukkelijk en gekunsteld, terwijl de “metalen” heerlijk geurt en een prettig peperige afdronk heeft.
Enfin…, Ellen denkt daar dan weer heel anders over. Een afgewogen oordeel mag je pas verwachten na Tweede Kerstdag.

20 december 2006 009

“Overigens drinken we de wijn op kamertemperatuur.”
” Witte wijn op kamertemperatuur?”
“Jazeker! Dankzij de verwarmingsperikelen is de temperatuur binnenshuis 10 graden. Prima voor deze wijn!”

© paul

Eekhoorntjesbrood….

18 december 2006 017

Die hond, ach ja, die hond. Die moet er gewoon uit, wat er ook gebeurd. En dat is wel zo prettig, want dan kom je zelf ook nog eens buiten.
Onze ochtendwandeling bracht ons een verrassing. Een weelderig exemplaar van het specimen Boletus Edulus, oftewel het Eekhoorntjesbrood troffen we vanochtend in de Kasteellaan. En dat op 18 december. Hij die beter weet mag het zeggen, maar het Ministerie heeft nog nooit Eekhoorntjesbrood aangetroffen in december.
De rare ribbels op de hoed zouden je misschien doen vermoeden dat het om een geheel andere soort gaat, maar dat is niet zo. Die ribbels zijn ontstaan door klimaatsomstandigheden, dat gebeurt wel vaker.

Dit exemplaar lieten we staan. In de herfst hebben we ruim geplukt, én gegeten.

© paul

Kastanjehof Gemert…

15 december 2006 026

Gisterenavond aten we in restaurant de Kastanjehof in Gemert. De jongste Bediende en Marleen tracteerden ons op een diner. De Kastanjehof is een mooie statige villa en de sfeer binnen in het restaurant is precies wat je zou verwachten; smaakvol ingericht, goede stoelen, mooi gedekte tafels. In de laatste Lekker stond een negatieve recentie, maar onze ervaringen gisteren waren bijzonder goed!
We werden verwelkomt met een amuse van stukjes haasfilet op perengelei, lekker.
We kozen na lang overleg het vier gangen menu met het wijnarrangement. Marleen eet uit principe geen wild en lust geen schaal- en schelpdieren, dan wordt het dus moeilijk. Alle bewondering voor de vriendelijke bediening die de boodschap naar de keuken overbracht, en alle bewondering voor de kok die er toch iets moois van maakte voor Marleen.
Het eerste gerecht was een salade van krab en ruccola met wat tagliatelle en een mooie krabsaus.
Marleen kreeg carpaccio van runderhaas met wat salade en flintertjes kaas.
We dronken er een witte Chardonnay uit Zuid Afrika bij, prima.
Daarna kregen we fazantenborst op hete bliksem en wat zuurkool, een glas rosé begeleidde dit gerecht.
Marleen kreeg een bordje met zelfgemaakte tagliatelle met een stukje op de huid gebakken rode mul en wat tomaatjes.
Het hoofdgerecht bestond voor ons uit hertenbiefstuk in rode wijnsaus met als garnituur aardappelpuree, spruitjes en een stoofpeertje. Prachtig mals hertenvlees, een waar genot.
Marleen at een kalfsbiefstukje, ook mooi mals, precies goed gebraden.
We dronken er een glas rode Rioja bij. Een goede combinatie en alle bewondering voor het mooie vlees, smakelijk, precies goed gebraden, lekkere wijnsaus.
15 december 2006 017
Tot slot het dessert, speciaal voor de verjaardag van Paul vuurwerk en een mooie opgemaakt bord met een in chocoladeletters geschreven wens, een chocoladecakeje, wat ijs en een vanillemousse. We dronken er een glaasje Grand Marnier bij.
Natuurlijk heeft De Jongste Bediende ook hier kennissen en na wat heen en weer gepraat mochten we zelfs een kijkje in de keuken nemen! Leuk om ook die kant van een restaurant te bekijken!
We beleefden een hele genoeglijke avond en we hebben heerlijk gegeten in een mooie entourage.
Dank aan Vincent en Marleen!
We twijfelden even of we na dit diner nog zouden gaan schaatsen op de zojuist geopende ijsbaan, maar hebben daar toch maar van afgezien en zijn gewoon naar huis gegaan waar we nog tot diep in de nacht gediscusieerd hebben over van alles en nog wat.

Hoera!!

Ingrid Bergmann
Paul gefeliciteerd. Geen groot feest vandaag, Paul wil zijn verjaardag niet vieren.
Vanavond gaan we uit eten en vanmiddag zullen we Neel een bezoekje brengen

Nuits Saint Georges…

14 december .2  2006 003

We zitten in de kou. Onze verwarming heeft het begeven. De Jongste Bediende deed nog zijn uiterste best om een en ander aan de praat te krijgen, maar het bleef oplapperij van zeer tijdelijke aard. Het komt er op neer dat we af en toe even kunnen stoken, zodat de temperatuur niet helemaal onder 10 graden zakt. Morgen zullen we stappen ondernemen aangaande een nieuwe ketel, voor nu is het een kwestie van dikke truien, extra sokken en een reseve dekbed.
Ook beroepshalve was het een rommeldag: ik kom uit de wacht en Ellen leidde Oesbeken rond in de bieb en gaf in de avonduren nog een paar workshops. Van gewoon eten kwam weinig, brood was ons deel.
Marleen bracht echter een mooi boerderijkaasje mee uit Bladel en roomboter van weer een andere nering uit die buurt. Heerlijk. Het Kind kwam ook nog even langs.
Enfin…, eenieder is intussen vertrokken en wij openen nog een fles. We blijven namelijk op tot twaalf uur, want dan gaat mijn verjaardag in.

De fles kochten we tijdens de zomervacantie in Bourgogne.
Het is een 2000 Nuit-Saint-Georges Premier Cru Les Porêts van wijnhuis Antonin Rodet.
Natuurlijk geurt de wijn naar bessen, maar verder is het allemaal heel complex. Kruiden, gemaaid gras, hooi. Ellen en ik ruiken verschillende accenten, maar we zijn het er over eens, zo iets lekkers ruik (en drink) je slechts een enkele maal in een een jaar. De smaak is robuust, en toch zacht.
Was het maar altijd verjaardag.

© paul

 

Restjes…

12 december .2  2006 001

Gisteren kwam er van regulier koken weinig. We gingen op hospitaalbezoek, enkele dorpen verder. Het gaat de zieke Neel intussen goed.

Enfin…, we deden het met restjes en voorraad. Ik had maandag een mooie rundsoep getrokken en die opgevrolijkt met paddestoelen en groentjes (recept komt donderdag). Die soep dus, samen met de overgebleven Canneloni van zondag en een pannetje verse worst vormden ons avondmaal.

We dronken er een glas eenvoudige Bordeaux bij en een kopje espresso toe.

© paul

Die Tweede Droom…

wbwlogo
Het is woensdag dus vandaag weer een stukje over de wijn van deze maand. De geselecteerde wijnen voor de editie december 2006 komen uit Zuid Afrika. Het wijnhuis heet Groot Parys en ligt in Paarl. De wijnen heten “Die Tweede Droom”. Ze zijn gemaakt van de Chenin blancdruif en de jaargang is 2005.

De wijnen werden gemaakt van een-en-dezelfde “grondstof”, maar die uit de ene fles heeft alleen een roestvrij stalen vat gekend, en de andere rijpte negen maanden op hout.

De wijnen worden aangeboden voor 14,45 euro (per twee) en de verzendkosten zijn voor de leverancier.
Je kunt ze bestellen bij Wine Matters . Lees meer achtergrondinformatie over deze wijnen op De Wijnerij, het weblog van Ed. Hij organiseerde deze proefronde en koos ook de wijnen uit

Vorige week proefden we de wijn uit het roestvrijstalen vat, vandaag dronken we “Die Tweede droom” op hout gerijpt. We dronken de wijn bij de dorade uit de oven en we waren allebei zeer tevreden over de combinatie. Wellicht ook de de laurier bij de vis die de combinatie speciaal maakte? Wij waren in ieder geval heel tevreden. Een simpele vis, zeker geen simpele wijn. Een mooie zachte geur.

13 december .2  2006 009

Het kwam er tot nu toe niet van om de twee soorten naast elkaar te proeven en Paul vond de unoaked zó lekker dat de fles op was vóór we een fatsoenlijk proefschrijven konden maken. We dronken de unoaked bij kalfsreepjes met kaas en waren verrast door de combinatie. Een mooi geurende wijn, zacht, geen hinderlijk zoetje, fris.

Paul vind in eerste instantie de unoaked het lekkerste, ik prefereer voorlopig de oaked, maar ik wil de twee wijnen naast elkaar vergelijken. We hebben maar gauw wat nieuwe proefflessen besteld. De komende week zal er meer rust in huis zijn om een weloverwogen oordeel te geven.
We wachten gewoon even tot de bestelling binnen is.