Het valt niet mee om weer gewoon te gaan werken na een paar vrije dagen. Ik sta altijd vroeg op, ook op vrije dagen. Maar de vrijheid om lekker lang met de krant aan tafel te lummelen, nog eens rustig door de tuin te wandelen, die is weer even voorbij. We gaan, ondanks het mooie weer, gewoon over tot de orde van de dag. ‘s Morgens koffie, krantje, boterhammen smeren en snel naar de bus…En ‘s avonds weer vise versa… Ik ben altijd wel blij met het verzetten van de klok. In het voorjaar kan ik dan als ik thuiskom nog lekker in de tuin rommelen of gewoon even lezen in het zonnetje, of bedenken wat we zullen eten! (Plannen is nog steeds niet onze sterkste kant!) Gelukkig had ik voor vandaag al bedacht wat we zouden eten; er waren nog twee mooie biologische kipfilets, wat verse rode pepers, een mooie lente-ui en een staartje witte wijn. Een blikje tomaten hebben we altijd op voorraad en de tuinkruiden groeien dat het een lust is. Een mooi stoofpotje is dan snel gemaakt.

Gisteren maakte ik een stamppotje van aardappel en rauwe andijvie. Dat was veel te veel! Vandaag dus maar de restanten. Ik mengde wat blokjes kaas door de massa en strooide er met gulle hand, vers geraspte Parmezaanse kaas over. Even verwarmen in de oven en klaar.

Het stoofpotje met kip maak je zo;

• Voor twee personen;
• 2 biologische kipfilets, in plakken snijden
• 1 flinke lente-ui met het groen fijn snijden
• 1 teentje knoflook, pletten en fijnsnijden
• 1 rode peper, van zaad ontdoen en fijnsnijden
• 1 worstje in dunne plakjes (chorizzo of iets dergelijks)
• olijfolie
• een scheutje witte wijn
• 1 blikje tomaten
• vers geplukte rozemarijn, tijm, een blaadje laurier
• peterselie en basilicum

De stukjes kip even rondom aanbakken in de olie. Dan de stukjes worst, het pepertje, de ui en knoflook erbij en even meebakken. Afblussen met de witte wijn en de tomaten toevoegen. De kruiden erbij doen en het geheel een 40 minuutjes laten stoven. Intussen kun je fijn nog even van het zonnetje genieten. Strooi er vlak voor het opdienen nog wat peterselie en basilicum over.

Kopje espresso toe.

En nu maar eens bedenken wat we morgen zullen eten. Mijn collega wilde vandaag eens barbequen. Dat bracht me wel op een idee. Ik ben eigenlijk dol op geroosterd vlees. Gewoon een mooie entrecote of zoiets. Niet dat gedoe met allemaal verschillende, door de slager gemarineerde onbestemde lapjes en stukjes. Paul vindt er niks aan, een mooie worst vindt hij prima, maar om voor een worst dat vuur aan te steken is wel veel gedoe…

Ik ben wel nieuwsgierig naar hoe onze lezers dat doen. Steek jij bij het eerste zonnetje de barbeque aan, of heb je zo’n elektrische? Of heb je misschien een gruwelijke hekel aan die geroosterde lapjes vlees en ga je liever binnen zitten met een bordje spaghetti?

Ik hoor het wel, het blijft in ieder geval nog even mooi weer. Geniet ervan!

© ellen.