Vanavond de (bijna) laatste asperges met zalm en tagliatelle gegeten. Recept volgt straks, we moeten eerst even weg..
Monthly Archives: June 2006
HEEL NEDERLAND PLAT!..
Deze dus!
Ik begin het Foodbloggen steeds leuker te vinden! Via Foodrank komen meer en meer goede ideeën op de diverse weblogs. We hebben allemaal een zelfde doel, richting, ambtie: eten.
Vandaag schreef Onno Kleyn op zijn weblog een artikel over platte peterselie.
Karin van Koken Blogo gaf daarop het startsein voor een grootschalige actie: De platte peterselie moet terug in Nederland! In groentenwinkels en supermarkten kun je alleen de gekrulde peterselie kopen en gekrulde peterselie smaakt eigenlijk bijna nergens naar. Aardig voor de versiering maar het voegt niets toe.
De platte peterselie daarentegen heeft veel meer smaakstoffen maar kun je bijna nergens kopen, zeker niet in ons dorp Gemert. Grote supermarkten als AH en Jumbo moeten maar eens gaan luisteren wat de klanten willen! Meneer AH, wij willen platte peterselie!
Deze dus niet!
De krulpeterselie op de foto kocht Paul op de markt. Die is geteeld in de volle grond en heeft nog enigszins smaak. Maar nogmaals, hij is niet te vergelijken met platte peterselie. Ik koop op de markt, bij de Turkse groentenhandelaar iedere week een flinke bos platte peterselie. Ik zet de bos in een glas met water in de vensterbank en knip en snijd er de hele week van.
© ellen
EEN GEWONE MAANDAG…
En dan heb je nog onze maaltijd van vandaag tegoed, lezer. Het Ministerie put zich vanavond niet uit in het beschrijven van de recepten, die kun je zelf op de grijze woorden aanlinken.
We aten een varkenshaasje van de Blije Varkens. Daarbij een prachtige Munstersaus. Aardappeltjes en de eerste inlandse peultjes van het jaar completeerden de maaltijd.
We dronken er die rozé van Gort bij. (Ellen heeft voldoende aangeschaft om er uit en te na mee te experimenteren.) Nou, Gort en Munster houden niet van elkaar, dat moge duidelijk wezen.
Espresso toe.
© paul
PESTO…
100 gram verse basilicumblaadjes
8 eetlepels goede olijfolie
3 eetlepels pijnpitjes
3 teentjes fijngehakte knoflook
zeezout
75 gram vers geraspte Parmezaanse kaas
2 lepels zachte boter
De basilicumblaadjes, de olijfolie, de pijnpitjes en de gehakte knoflook met een flinke draai zout in de kom van de keukenmachine doen en laten draaien tot je een mooie massa hebt. Doe het mengsel dan in een schaal en roer er met de hand de geraspte kaas en de boter door. Verdun de pesto eventueel met een lepel van het kookvocht van de pasta en schep de pesto dan op de pasta.
Eén kruid… maar lekker!!!
Een glas van de Tulipe smaakte hier overigens prima bij. En espresso toe
EIGENGEMAAKTE PASTA MET VERSE BASILICUM…
Omdat de kruidenproeverij zo tegenviel, ben ik vanavond zelf maar aan de slag gegaan. Pasta met verse pesto. De pasta was op, dus heb ik zelf tagliatelle gemaakt. Met een pastamachine en mooi weer is dat een fluitje van een cent.
300 gram meel van harde tarwe, een beetje zout en drie eieren. Goed mengen en kneden tot je een mooi elastisch deeg hebt. Het deeg onder folie 20 minuten laten rusten en dan door de machine draaien, telkens één stand kleiner. Dan op stand 6 of 7 is het deeg dun genoeg. Voor de pasta vandaag stand 7, mooi dun. Vervolgens tagliatelle snijden met het voorste stuk van de machine. De pasta op een schone doek leggen tot gebruik. De pasta in ruim gezouten water 3 minuten koken.
© ellen
Kruiden en een gemiste kans!..
Ik ben net terug van de proeverij (zie vorig artikel). Ik heb beloofd een stukje te schrijven over de kruiden en het proeven, maar wat jammer nou…
Bij kruiden moet ik aan eten denken en hoe je gerechten een nog verfijndere smaak kunt geven. Kruiden die een gerecht versterken of een bijzondere toevoeging zijn. Helaas niets van dit alles op deze proeverij. Veel kramen met allerlei brouwsels, van zalfjes tegen sproeten tot eigengemaakte kruidenzeepjes met een gemeen geurtje. Sorry, maar aan mij niet besteed!
Er waren ook wel leuke kramen, bijvoorbeeld die van de Vlindertuin, waar je adviezen kon krijgen over welke planten vlinders lokken. De bijenhouders, met honing én de planten waar de bijen dol op zijn. En natuurlijk de mensen van Velt met voorbeelden van ecologisch tuinieren.
Ik kwam echter om te proeven van de gerechten die de gezamelijke horecaondernemers speciaal hebben samengesteld voor deze dag. En dat viel bitter tegen; we aten een vleesspiesje met kruidensaus en een spies van scampies met Provencaalse kruiden. Het was een ware teleurstelling! De scampies dreven in een soort zigeunersaus die recht uit blik leek te komen en veel te zoet was. De vleesspies was iets beter maar steeg niet uit boven de gemiddelde snackbar. Ik kon er geen speciaal kruid in ontdekken.
Er was ook nog graved lachs met salade, geitenkaas met salade en aardbeien met een anijssaus. Die hebben we maar niet meer geproefd. Jammer, een gemiste kans voor de Gemertse horeca. En er is nog wel zoveel lekkers te bedenken met mooie verse kruiden.
Processie VALKENSWAARD – HANDEL…
Op mijn wandelingetje naar de kruidenbakken stuitte ik op een heel ander Gemerts fenomeen; de jaarlijkse bedevaart van Valkenswaard naar Mariabedevaartsoord Handel. Vandaag de terugweg, van Handel naar Valkenswaard. Honderen deelnemers lopen ieder jaar met deze bedevaart mee, op de heenweg is Gemert de laatste stopplaats en terug de eerste. Werd vroeger de afstand biddend afgelegd, tegenwoordig is het voor velen een meer sportieve prestatie. Ruim 40 kilometer op één dag, en de volgende dag nog eens. Het is niet niks in deze hitte. Op deze eerste stopplaats vandaag werd er ook veel gedronken, gegeten, de paarden werden natgespoten en de blaren verzorgd.
Wie echt niet meer kan lopen mag in één van de vele huifkarren plaatsnemen. Ik was gisteren al even gaan kijken. Een aantal vaste lezers van Het Ministerie loopt ook mee, maar er ging iets mis met de camera. Dan vandaag maar een sfeerplaatje. De vaste lezers kon ik niet vinden in de massa, maar de geruchten zeggen dat ze het allemaal overleefd hebben. Knappe prestatie!
Het Valkenswaardse lied zegt het al; Groot dè is de grote mert, en groot zijn de sigare. Groot dè is nôr Handel gôn, en groot zijn dan de blare!
Update 23.00 uur; Er reden, volgens de Keizer van Monera, 27 huifkarren mee. Als goed Gemertenaar moet je de huifkarren en de paarden tellen! Ik ben niet helemaal rasecht dus dat wist ik niet. Volgend jaar zal ik zelf de karren en de paarden tell
PRÜJVERAJ OFWEL PROEVERIJ…
Ik woon in Gemert, een mooi Brabants dorp. Veel groen en altijd veel activiteiten. De gemeente Gemert streeft er nu zelfs naar de Groenste gemeente van Nederland te worden. Proberen andere gemeenten deze titel te veroveren met parken, recreatiegroen en ‘groene’ winkelcentra, Gemert doet het met kruiden! Er zijn al jaren een aantal kruidentuinen in Gemert. Maar de laatste jaren wordt ook het gewone openbare groen aangeplant met kruiden. Op de rotondes in Gemert bloeit lavendel, hysop, vrouwenmantel en ga zo maar door. De Stichting Cruydenrijk organiseerd evenementen rondom kruiden. Zo kan iedere inwoner van het dorp bij deze Stichting voor een luttel bedrag een kruidenbak huren. De bakken zijn uitgevoerd in de kleuren van het Gemertse kasteel en gevuld met diverse kruiden. Ze worden met moederdag aan de gevels gehangen en in het najaar weer opgehaald. Er hangen en staan inmiddels zo’n 325 kruidenbakken in de gemeente, gevuld met salie, rozemarijn, hysop, lavendel, enzovoorts. Of deze bakken nu ook invloed hebben op het koken met kruiden weet ik niet. Ik heb nog niemand met een schaartje kruiden uit de bak zien knippen om het avondmaal wat op te vrolijken! Maar het ziet er prachtig uit.
Een ander doel van de Stichting Cruydenryck is de organisatie van de jaarlijks kruidenproeverij ; de “Prüjveraj”. Prüjveraj is het Gemertse woord voor proeverij. Vandaag in de kasteeltuinen alweer de derde editie van het evenement rondom kruiden. Je kunt er proeven van voor- hoofd- en nagerechten bereid door twaalf horecaondernemers uit Gemert. Ook is er een markt waar allerlei mogelijkheden van het gebruik van kruiden worden getoond, er spelen een aantal orkesten en ook de kinderen worden vermaakt. Kortom Gemert gezellig! Ik ga straks maar eens even kijken en proeven! Op dit moment wordt de proeverij geopend met een openluchtmis, dat is aan mij niet zo besteed. Om twaalf uur start de markt en de proeverij. Tot 21.00 uur vanavond kun je terecht in de kasteeltuinen.
Ik ga nu snel even naar het einde van onze straat een aantal van die kruidenbakken op de foto zetten. (wij hebben zelf geen plaats voor zo’n bak aan de gevel, onze kruiden staan gewoon in de achtertuin)En daarna: op naar de proeverij!
NIEUWE HARING…
Jij had hem al gegeten, lezer. Maar voor ons was-ie er dan eindelijk ook, vandaag: de Nieuwe Haring.
Normaal gesproken hing het voltallig Ministerie op de eerste dag van uitgifte aan de kraam van de firma de Beer in het aanpalende Beek en Donk (de beste haring van Zuidoost Brabant!), maar het was er dit jaar niet van gekomen.
In een ver verleden was ons dorp óók een vishandel rijk: Van den Akker en Zoon. Ze dreven hun nering in een tamelijk vervallen pand dat tegen het oude Gasthuis was gebouwd. Pa is al lang overleden en zoon Ad stopte met de handel en ging de horeca in. En ook daaruit heeft hij zich al weer jaren geleden teruggetrokken. Bij wijze van veredelde hobby oefent Ad nog eens per jaar zijn oude beroep uit. Hij is daartoe uitgerust met een antieke haringkar en een flink quotum nieuwe haring. Dit jaar stond hij te venten bij de Wereldwinkel. Het Kind had hem daar eergisteren ontdekt. We kochten er onze eerste van dit jaar.
Ze waren niet groot, goed vet en misschien net wat te hard. Maar de smaak was voortreffelijk. Sommigen vinden het een doodzonde, maar naar mijn smaak horen er uitjes bij. Niet te veel en beslist vers, dat wel. En een borrel jenever.
De beste haring moet overigens nog komen. Over een paar weken is de haring op z’n vetst, en iets groter. Normaal is die haring dat al rond deze tijd, maar dit jaar is alles laat. De oude De Beer noemt het Koninginnenharing. We wachten met spanning af
KIP EN VERSE DOPERWTJES…
Ik had vandaag zin in verse peultjes of tuinboontjes. Aangezien ons dorp geen echte groentenwinkel meer heeft zijn we aangewezen op de supermarkt. De groenten bij AH ken ik inmiddels wel; sla, sla, boontjes uit Spanje, brocolli, peultjes uit Spanje, tomaten, courgette en aubergine en dan houdt het wel zo’n beetje op. Ik besloot vanmorgen dus maar eens naar een andere super te gaan. De eerste blik op het groentenschap; peultjes uit Zimbabwe; nou ja, gekker moet het niet worden. Die dingen groeien toch gewoon hier? En het is nú de tijd! Er is een dorp verderop een biologische moestuin van de Stichting de Weyst. Er hangt een bordje dat je er groenten en eieren kunt kopen. Ik dacht laat ik dan daar maar eens heen fietsen, wie weet wat ze daar verkopen. Het Kind ging ook mee. En inderdaad: prima groenten, gewoon dat wat er nu in de tuin groeit. We hebben een voorraadje voor een paar dagen gekocht; doperwtjes, peultjes, worteltjes, brocolli en sla. De prijzen zijn gelijk aan die van AH. De keuze is wel wat beperkt, maar seizoengroenten zijn er volop. Ik kom hier nog op terug.
Vanavond aten we doperwtjes, even gestoofd in olijfolie met een beetje pancetta. We aten er kippenpootjes bij met een hele hete saus van 6 chili pepertjes, tomaat, ui, knoflook en een handvol verse basilicum. En een beetje spätzle voor mij.
Espresso toe met een stukje chocolad