Normaal gesproken hing het voltallig Ministerie op de eerste dag van uitgifte aan de kraam van de firma de Beer in het aanpalende Beek en Donk (de beste haring van Zuidoost Brabant!), maar het was er dit jaar niet van gekomen.

In een ver verleden was ons dorp óók een vishandel rijk: Van den Akker en Zoon. Ze dreven hun nering in een tamelijk vervallen pand dat tegen het oude Gasthuis was gebouwd. Pa is al lang overleden en zoon Ad stopte met de handel en ging de horeca in. En ook daaruit heeft hij zich al weer jaren geleden teruggetrokken. Bij wijze van veredelde hobby oefent Ad nog eens per jaar zijn oude beroep uit. Hij is daartoe uitgerust met een antieke haringkar en een flink quotum nieuwe haring. Dit jaar stond hij te venten bij de Wereldwinkel. Het Kind had hem daar eergisteren ontdekt. We kochten er onze eerste van dit jaar.

Ze waren niet groot, goed vet en misschien net wat te hard. Maar de smaak was voortreffelijk. Sommigen vinden het een doodzonde, maar naar mijn smaak horen er uitjes bij. Niet te veel en beslist vers, dat wel. En een borrel jenever.

De beste haring moet overigens nog komen. Over een paar weken is de haring op z’n vetst, en iets groter. Normaal is die haring dat al rond deze tijd, maar dit jaar is alles laat. De oude De Beer noemt het Koninginnenharing. We wachten met spanning af